Typologie z antropologii

1. C.Singuad- wychodził z założenia, że przewaga określonych układów anatomicznych decyduje o typie budowy. Typy te wiązał z klimatem i doborem zawodowym. Przewaga rozwoju poszczególnych układów decyduje o typie konstytucjonalnym.

1. typ trawienny twarz szeroka, zwłaszcza w dolnej, żuchwowej części, szeroka klatka piersiowa o rozwiniętym koncie podżebrowym.

2. Typ oddechowy twarz wydłużona z silnie rozwiniętym odcinkiem związanym z drogami oddechowymi,, długi nos, długa szyja, długie kończyny i klatka piersiowa, ostry kąt podżebrowy.

3. Typ mięśniowy- twarz prostokątna proporcjonalna, równomierne proporcje tułowia stosunku do kończyn, klatka piersiowa silnie rozwinięta w kształcie odwróconego trapezu, silny rozwój mięsni i owłosienie ciała

4. Typ mózgowy- silny rozwój części mózgowej głowy, a słaby części dolnej, smukła budowa ciała, słabe umięśnienie, długie kończyny.

2. E. kretschmera- Na podstawie opisu morfologicznegow powiązaniu z właściwościami fizjologicznymi i wyższymi czynnościami nerwowymi,, wyróznił on nasępujące typy:

1. Leptosomatyczny- przedstawicieli cechuje budowa smukła, o małej masie ciała, przewadze wymiarów długościowych nad szerokościowymi, długiej szyi, wąskiej twarzy, płaskiej klatce piersiowej i ostrym kącie podżebrowym o wartościach pooniżej kąta 90⁰.

2. Atletyczny- przedstawicieli cechuje budowa silna, silny szkielet i mięsnie, twarz szeroka, szeroka silna szyja, silnie wysklepiona klatka piersiowa z kątem podżebrowym około 90⁰, szerokie barki wąska miednica, długie kończyny i szerokich dłonuachistopach.

3. Pykniczny- przedstawicieli cechyje przewaga wymiarów poprzecznych nad długościowymi, przysadzista bydow, drobny szkielet, słabo rozwiniętemięśni, tendencja do odkładania się tkanki tłuszczowejm szeroka twarz, króka szyka, zaokrąglone konury ciał, cienka skóra, kąt podżebrowy powyżej 90⁰

3. W. H. Sheldona- W koncepcji Sheldona każdy osobnik posiada w różnym nasileniu elementy trzech komponentów- typów budowy. Trzy ekstremalne typy stoją na krańcach rozkładów, między nimi zaś występuje ciągłość rozkładu typów somatycznych. Każdy osobnik jest oceniany w siedmiostopniowej skali w stosunku do trzech komponentów:

1. endomofii- (przewaga układu trawiennego)-okrągła głowa, duży brzuch, słabe ręce i nogami znaczny wymiar przednio-tylny, duże otłuszczenie bioder i pleców.

2. mezomorfii- przewaga kości i mięsni- silny rozwój kośćca, masywną kwadratową głową, szerokimi plecami i szeroką klatką piersiową, muskularnymi nogami i rękami, dużym sercem, minimalnym otłuszczeniem, wymiary przednio-tylne ma niewielkie.

3. ektomorfii- (przewaga układu nerwowego). Długa pociągła twarz, szczupła wysoka klatka piersiowa, wąski brzuch i serce, cienkie długie nogi i ręce, mięsnie i tkanka tłuszczowa słabo rozwinięta.

4. E. Wankego- Metoda ta pozwala na określenia typologiczne poszczególnych osobników oraz na wyliczanie składów somatycznych całych populacji lub ich określonych części na podstawie warności średnich arytmetycznych stosowanych wskaźników.

MĘŻCZYŹNI

• Typ I- słaba budowa, długi tułów, wąskie barki, średnio-szeroka miednica, płaska klatka piersiowa, mała masa stosunku do wysokości ciała

• Typ A- długi tułów, wąskie barki, szeroka miednica, beczkowata klatka piersiowa, duża masa ciała w stosunku do wysokości

• Typ V- tułów krótki, szerokie barki, wąska miednica, płaska klatka piersiowa, duża masa w stosunku do wysokości ciała

• Typ H- krótki tułów, szerokie barki i miednica, beczkowata klatka piersiowa, średnia masa ciała

KOBIETY

• Typ I- smukła sylwetka, długi tułów, wąskie barki, wąska miednica, głęboka klatka piersiowa mała masa w stosunku do wysokości ciała.

• Typ A- długi tułów, wąskie barki, szeroka miednica, głęboka klatka piersiowa, duża masa w stosunku do wysokości ciała.

• Typ V- krótki tułów, szerokie barki, wąska miednica, płaska klatka piersiowa, mała masa ciała

• Typ H- krótki tułów, szerokie barki, szeroka miednica, głęboka klatka piersiowa, duża masa ciała.

---