CELE STOSOWNIA ĆWICZEŃ FIZYCZNYCH DOTYCZĄCE OPTYMALIZACJI PRZEBIEGU CHOROBY I LECZENIA
Sprawdzenie reakcji układu krążenia na wysiłek fizyczny i umożliwienie pacjentowi poznanie fizycznych ograniczeń spowodowanych chorobą.
Określenie rokowania i kwalifikowanie do dalszego leczenia na podstawie obserwacji chorego w trakcie przebiegu rehabilitacji.
Ocenienie psychofizycznej zdolności do podejmowania aktywności fizycznej, jako warunku określającego możliwości chorego w procesie rehabilitacji. Kształtowanie optymalnego dla danego chorego programu rehabilitacji.
Zmniejszenie zachorowalności i śmiertelności, w tym zmniejszenie częstości występowania epizodów niedokrwienia mięśnia sercowego, zmniejszenie ryzyka wystąpienia Zawalów serca o niepomyślnym przebiegu i nagłej śmierci sercowej. (Osoby, które uczestniczą w opartym na ćwiczeniach fizycznych programie rehabilitacji kardiologicznej mają niższy wskaźnik ogólnej śmiertelności niż osoby nie uczestniczące. Dane dotyczące zachorowalności i śmiertelności dotyczą głównie mężczyzn w średnim wieku i o niskim ryzyku niepomyślnego przebiegu choroby. Brak jest wystarczających i pewnych informacji odnośnie innych populacji osób z chorobami układu krążenia.)
Zmniejszenie ilości wizyt lekarskich i hospitalizacji, oraz w niektórych przypadkach zmniejszenie ilości zażywanych leków (jako skutek zmniejszonej zachorowalności, poprawy czynności układu krążenia, poprawy samopoczucia).
16/55-56