TABELA TYTUŁOWA:
Akademia Techniczno - Humanistyczna w Bielsku-Białej |
Imię i nazwisko: Iwona Kogut Łukasz Adamus Tomasz Dudziak
|
Rok studiów:
II |
Grupa:
II |
Zespół:
3 |
|||
Pracownia Technologii Wody i Ścieków |
Temat ćwiczenia: Oznaczanie chlorków metodą argentometryczną. |
Numer ćwiczenia :
4 |
|||||
Data oddania sprawozdania: 11.12.2001r. |
Zwrot do poprawy: |
Data oddania: |
Data zaliczenia: |
WSTĘP TEORETYCZNY:
Oznaczanie chlorków metodą Mohra, wykonywane w środowisku obojętnym lub słabo zasadowym, polega na miareczkowaniu badanej wody roztworem azotanu srebra, w obecności chromianu potasu jako wskaźnika. Produktem reakcji jonów srebra z jonami chlorkowymi jest mleczno-biały osad chlorku srebra.
Nadmiar jonów srebra wprowadzony po związaniu chlorków reaguje z chromianem potasu tworząc brunatno-czerwony osad chromianu srebra:
Zmiana zabarwienia osadu, wytrącającego się podczas miareczkowania próby azotanem srebra, świadczy o zakończeniu reakcji między jonami chlorkowymi i srebrowymi. Istotnym czynnikiem wpływającym na przebieg oznaczenia chlorków jest odczyn wody, który powinien mieścić się w zakresie pH = 6,5 do 10,5. przy odczynie niższym od podanego, osad chromianu srebra rozpuszcza się, natomiast przy wyższym powstaje brunatny osad tlenku srebra, który maskuje koniec miareczkowania.
OPIS ĆWICZENIA:
Do 11 kolb stożkowych o pojemności 300 ml odmierzamy następujące ilości wzorcowego roztworu chlorku sodu. 0,0; 2,0; 4,0; ......20,0 ml i dopełniamy wodą destylowaną do objętości 100 ml. Sporządzone roztwory zawierają kolejno: 0,00; 1,00; 2,00; ............. 10,00 mg Cl w próbce. Następnie dodajemy do każdej z kolb 1 ml chromianu potasu i miareczkujemy azotanem srebra do zmiany barwy z zielonkawo-żółtego na zielono-czerwony. Na podstawie otrzymanych wyników wykreślamy krzywą wzorcową miareczkowania, odkładając na osi rzędnych ilość ml zużytego azotanu srebra, a na osi odciętych stężenie chlorków w poszczególnych roztworach wzorcowych.
Do kolby stożkowej o pojemności 300 ml odmierzamy 100 ml klarownej, zobojętnionej wody. Do wody dodajemy 1 ml chromianu potasu i miareczkujemy mianowanym roztworem azotanu srebra do zmiany zabarwienia z mleczno-żółtego na czerwono-brunatny.
OBLICZENIA:
Wykreślamy krzywą miareczkowania na podstawie wyników:
0 |
2 |
4 |
6 |
8 |
10 |
12 |
14 |
16 |
18 |
20 |
0,2 |
1,4 |
4,4 |
6,4 |
8,5 |
10,4 |
12,3 |
14,6 |
16,6 |
18,5 |
20,7 |
Badana próbka: 1,6 ml;
Zawartość jonu chlorkowego w litrze wody obliczmy ze wzoru:
gdzie:
a - zawartość jonu chlorkowego odczytana z krzywej miareczkowania, mg Cl;
V - objętość próbki użytej do oznaczenia, ml;
X = 18 mg /dm3 Cl
WNIOSKI DOTYCZĄCE WYKONANIA ĆWICZENIA:
Podczas oznaczania chlorków metodą Mohra otrzymaliśmy wynik do momentu zmiany odbarwienia w postaci 1,6 ml. Po odczytaniu z krzywej wzorcowej współczynnika a i po podstawieniu do wzoru otrzymaliśmy następujący wynik: X = 18 mg /dm3 Cl.
Niedokładność oznaczania może być również spowodowana zmiennym mianem roztworu azotanu srebra, zależnym od wzajemnego stężenia jonów chlorkowych, srebrowych i chromianowych. Dla uniknięcia błędów sporządza się krzywą miareczkowania azotanem srebra dla roztworów o różnym stężeniu jonów chlorkowych, a wyniki właściwego oznaczenia odczytuje się z otrzymanego wykresu.
Zawartość chlorków w wodzie do picia nie może przekraczać 300 mg/dm3 Cl (Dz. U. z 1990r.;nr. 35, poz. 205). Stężenie chlorków w wodach powierzchniowych może wynosić:
I klasa czystości: 250 mg/dm3 Cl i poniżej;
II klasa czystości: 300 mg/dm3 Cl i poniżej;
III klasa czystości: 400 mg/dm3 Cl i poniżej;
(Dz. U. z 1990r.;nr. 35, poz. 205).
Na podstawie otrzymanych wyników możemy wnioskować, że badaną wodę możemy zaliczyć do I klasy czystości.
1