ZESTAW B

1.Efekt substytucji Słuckiego - zmiana popytu kiedy ceny się zmieniają, ale siła nabywcza pozostaje bez zmiany, tak że początkowy koszyk jest nadal dostępny.

2.Model logitowy

3. Powyższe zależności jako prawo malejących przychodów sformułował von Stackelberg:

„Jeżeli do wytworzenia jakiegoś dobra potrzebne są co najmniej dwa rodzaje środków produkcji, a zwiększa się zużycie tylko jednego [lub tylko skończonej grupy], przy zahamowaniu pozostałych, to od pewnej granicy będzie miał miejsce spadek przyrostu krańcowego.”

4. ZAŁOŻENIA DO PRAWA MALEJĄCYCH PRZYCHODÓW

1. Badane przedsiębiorstwo w dłuższych okresach produkuje w oparciu o tę samą technologię.

2. Stosunki ilościowe pomiędzy wielkością nakładów poszczególnych czynników produkcji a wielkością produkcji, w ramach określonej technologii i w dłuższych okresach, pozostają niezmienne bądź zmiany mają charakter powolny, regularny i systematyczny.

5. Elastyczność produkcji

6. Optimum kosztów (Ok):

punkt przecięcia krzywej kosztów całkowitych (kc) z krzywą kosztów krańcowych (kk)

punkt styczności krzywej Kc z prostą dochodów D2

7. Najczęściej funkcje mikroekonomiczne mają postać krzywych Engla (krzywych potrzeb) wyrażających zależność pomiędzy popytem (wydatkami) na dane dobro lub usługę, a dochodami konsumentów.

8. Modele indywidualnej wydajności pracy szacujemy zazwyczaj na podstawie danych przekrojowych, dlatego też zakłada się niezmienność warunków technicznych oraz organizacji pracy. Postać analityczna modelu indywidualnej wydajności pracy może przybierać różnorodne formy.

9. wzór na wydajność pracy W = ၡ1 log (X1 + 1) + ၡ2 + ၸ,

10. Elastyczność substytucji

W funkcji produkcji Cobb-Douglasa elastyczność substytucji

11.II własność funkcji CES

Gdy dana jest jednorodna funkcja produkcji V=f(K,L) wówczas krańcowe produkty w jednostkach fizycznych K i L mogą być wyrażone jako funkcje samego k. Aby znaleźć produkty krańcowe zapisujemy najpierw produkt globalny V=L(k)

12. Uproszczona postać krzywej Pareta

może służyć jedynie do przedstawienia rozkładu dochodów począwszy od pewnej określonej kwoty na osobę.

13. Przy analizowaniu rozkładów dochodów czy płac różnych grup pracowników oszacowania parametrów krzywej rozkładu zwykle uzupełniane są innymi miarami charakteryzującymi ten rozkład:

• decyle,

• kwartyle

• miary rozproszenia,

• asymetrii

• koncentracji.

14. Vilfredo Pareto sformułował słynne „prawo rozkładu dochodów”, według którego prawidłowości zachodzące pomiędzy wysokością dochodów a liczbą osób mających dochody nie niższe od tej wysokości można opisać za pomocą hiperboli (krzywej Pareta):

x - poziom dochodu,

x0 - najmniejszy dochód,

P(x) - odsetek jednostek o dochodzie wyższym od x,

A i α - parametry rozkładu.

15.pytanie z regulacji ekonomicznej

---