Marcin Dec

II DIKS zaoczny

Organizacja pracy w redakcji

1. Wydawnictwo

      W skład wydawnictwa prasowego wchodzi: redakcja, dział reklamy, dział sprzedaży gazety.

2. Redakcja - skład i podział ról

Na czele redakcji stoi redaktor naczelny. Redaktor naczelny kieruje redakcją, odpowiada za treść przygotowywanych materiałów (m. in. poprawny język tekstu), za sprawy finansowe i inne związane z redakcją. Powoływany i odwoływany może być przez wydawcę lub inny uprawniony do tego organ. Posiada decydujące słowo w sytuacjach konfliktowych. Podejmuje ostateczne decyzje w redakcji. Redakcja składa się z sekretarza redakcji, sekretariatu, zespołu dziennikarskiego, zespołu technicznego oraz korekty. Sekretarz redakcji organizuje pracę całego zespołu, zatwierdza strony do druku, o ich ostatecznym formacie decyduje jednak redaktor naczelny. Sekretarz planuje, analizuje i ocenia pracę poszczególnych działów redakcji, poszczególnych dziennikarzy, rozdziela poszczególne zadania pilnując ich realizacji. Sekretarz bierze udział w każdych spotkaniach czy kolegiach redakcji. Rejestruje aktualne wydarzenia, gromadzi informacje na ich temat, weryfikując już pozyskane informacje. Opracowuje on materiały, dokonuje korekty redakcyjnej tekstu, sprawdza tekst pod względem poprawności językowej - czy tekst nie zawiera błędów ortograficznych, interpunkcyjnych, stylistycznych. Sprawdza czy tekst nie zawiera literówek (błędów powstałych przy maszynowym przepisywaniu tekstu). Sekretarz redakcji dokonuje również adiustacji tekstu, czyli korekty tekstu pod względem poprawności gramatycznej, spójności, estetyki, wizualizacji (opisanie sposobu, w jaki tekst powinien być sformatowany, zaznaczenie pominiętych wcześniej usterek, opis ich poprawy). Sekretariat wykonuje zadania takie jak sekretarz redakcji. Zespół techniczny składa się z redaktorów - są to dziennikarze decydujący lub współdecydujący o publikacji materiałów prasowych, osoby dokonujące redakcji tekstu. Zajmują się także skanowaniem oraz obróbką zdjęć, łamaniem (układaniem) stron. Zespół techniczny tworzą ochotnicy. W przypadku braku takowych, skład wyznacza redaktor naczelny lub wychowawcy. Korekta to redaktorzy czytający teksty przed drukiem w celu wychwycenia błędów - sprawdzeniem pod względem poprawności językowej i zaznaczenia błędów. Korekta może być: autorska (wprowadzenie poprawek przez autora), stylistyczna (poprawiane błędy stylistyczne), szpaltowa (pierwszy surowy skład tekstu, przeczytana i poprawiona w szpaltach), własna (domowa), techniczna. Zespół dziennikarski jest zawsze podzielony na określone działy tematyczne (np. sport, dział informacyjny). Dział informacyjny zajmuje się redakcją takich pozycji jak: prognoza pogody, wiadomości, podsumowanie dnia itp. Dział sportowy: futbolem, siatkówką, hokejem ( kącik sportowy, dodatek sportowy do gazety - osobna wkładka) itp. Każdy z dziennikarzy zajmuje się inną specjalizacją. Przydział odbywa się najczęściej poprzez zgłoszenie przez dziennikarza, jakim działem chciałby się zajmować. Możliwe jest zgłoszenie więcej niż jednej osoby do danego tematu. Dział reklamy pozyskuje reklamy, opracowuje je, przygotowuje do druku. Do działu reklamy należy cały zespół. Dział sprzedaży zajmuje się rozprowadzaniem gazety.

* Praca w redakcji

Praca w redakcji najczęściej zaczyna się od posiedzenia redakcji (tzw. kolegium), na którym porusza się tematy przygotowywanych tekstów. Przygotowuje się spis tekstów mających się ukazać w najbliższym czasie. Dziennikarze mogą zasugerować w danej spisie własne pomysły, rozwiązania. Redakcje najczęściej pracują według schematu polegającego na:

-ocenie numeru, który się poprzednio ukazał;

- planowaniu formy następnego numeru;

- pozyskiwaniu materiałów i akwizycji reklam;

-korekcie;

- łamaniu gazety;

- następnych korektach;

- zatwierdzeniu tekstu do druku oraz oddaniu do druku;

- sprzedaży egzemplarzy i ocenie danego numeru.

Poszczególnymi etapami tego procesu kieruje redaktor naczelny. Z pozoru w redakcji panuje ogólny chaos, zamieszanie, szum, przyspieszony tryb życia. Jednak jest to bardzo zgrana grupa ludzi. Wszystko dzięki niezwykle skrupulatnemu planowaniu działania. W pracy każdej redakcji niezwykle istotne jest planowanie każdych działań, które przy napiętych terminach, zamieszaniu, szybkim upływie czasu, pozwala skutecznie realizować wytyczone cele. Redakcja ma zawsze w ten sposób do dyspozycji gotowe, czekające do druku teksty. Nie może to być (z wyjątkiem tzw. newsów) praca na ostatnią chwilę”. Teksty muszą być starannie przygotowane. Planowaniem zajmują się głównie kierownicy działów. Na kolegiach redakcyjnych zgłaszają różnorodne pomysły, aktualnie realizowane materiały. Koordynują pracą całego działu. Ich obowiązkiem jest gromadzenie, zamawianie tekstów od ich zewnętrznych autorów itp. Istotna jest, przy korzystaniu z ,,obcych tekstów” wiarygodność ich autorów, ranga, orientacja w ich doborze (szczególnie, jeżeli chodzi o dobrych ekspertów).Redakcja nie może ryzykować utraty reputacji w sposób głupi i bezmyślny korzystając z nieodpowiednich tekstów. Cierpi na tym prestiż gazety.

Czy dziennikarz, który stał się rzecznikiem prasowym, może wrócić do zawodu?

1.Wstęp

Według prawa dziennikarz to osoba zajmująca się redagowaniem, tworzeniem, przygotowywaniem materiałów prasowych. Pozostaje on w stosunku pracy z redakcją, może działać na jej zlecenie. Nie musi być koniecznie związany z jedną redakcją. Nie istnieje bowiem prawny zakaz bycia dziennikarzem kilku gazet jednocześnie. Dziennikarzem jest również osoba zbierająca informację indywidualnie, z przeznaczeniem dla konkretnej redakcji ( tzw. współpracownik redakcji), osoba odbywająca praktykę w redakcji. Zakaz może obowiązywać tylko i wyłącznie w sytuacji, gdy istnieje umowa o zakazie konkurencji, mogąca być częścią umowy o pracę.

Rzecznik prasowy jest osobą reprezentującą firmę lub organizację na zewnątrz,

wypowiada się publicznie na sprawy z nią związane, kształtuje jej wizerunek, dąży do pozyskiwania informacji i odpowiedniego zarządzania. Rzecznik prasowy reprezentuje urząd, instytucję czy firmę w kontaktach ze środkami masowego przekazu. Ponosi odpowiedzialność za treść informacji na temat firmy, które przedostają się do świata mediów. Musi być dobrze poinformowany o sytuacji w firmie. Można by rzec, że to zawód wiążący się zarówno z dziennikarstwem jak i PR. Rzecznik prasowy nie może stosować metod dziennikarskich, lecz przydatna jest wiedza o działaniu dziennikarzy i jakich informacji oni oczekują. Panują opinie, że w dzisiejszym świecie dziennikarstwo jest bardzo często niestety tylko dobrym przygotowaniem do zawodu specjalisty od public relations, złośliwi twierdzą, że jest to przykrywka w celu dorobienia się. Najczęściej dzieje się tak ze względów ekonomicznych, zarobki nie są wygórowane, niewielu dziennikarzy pracuje w dużych redakcjach. Praca na stanowisku rzecznika prasowego zapewnia natomiast zadowalające zarobki.

2. Powrót do zawodu dziennikarza

Czy dziennikarz, który stał się rzecznikiem prasowym, może wrócić do zawodu ? Tak. Jeżeli jest to dziennikarz zawodowy, mający prawo do wykonywania swej pracy, dla którego dana funkcja jest podstawowym źródłem dochodu, traci on możliwość wykonywania zawodu w okresie pełnienia funkcji rzecznika prasowego. Dziennikarz zatrudniony na stałe przez wydawcę lub współpracujący z redakcją nie może pełnić funkcji rzecznika prasowego, doradcy polityka, osoby publicznej lub organizacji publicznej, samorządowej, pozarządowej bądź przedsiębiorcy, pracować dla nich oraz prowadzić szkoleń z zakresu komunikacji społecznej.

Dziennikarstwo nie jest zawodem przypisanym dożywotnio. Wielu dziennikarzy rezygnuje z niego, by po pracy na stanowisku rzecznika prasowego i ustabilizowaniu sytuacji życiowej, szczególnie finansowej powrócić do tego zawodu. Takie postępowanie bardzo często traktowane jest jednak w powszechnej opinii jako niemoralne, nieuczciwe. Dlaczego ? Z obawy o utratę wiarygodności dziennikarza. Osobiście zgadzam się z tą opinią, ale z jednym wyjątkiem - jeżeli jest on dalej uczciwy i rzetelny jako żurnalista - nie mam nic przeciwko, by ponownie w tej profesji pracował. W biznesie nabywa się zwyczaje, których powinien wystrzegać się szanujący dziennikarz. No bo weźmy, dajmy na to byłego dziennikarza pracującego w reklamie dla jakiejś tam firmy, wciskającego za pieniądze jakiś produkt klientowi. Czy taka osoba może być później dalej wiarygodna w pełnieniu funkcji dziennikarza? Kwestia dyskusyjna. Wiadomo, że to zależy od człowieka, jakimi się on kieruje zasadami i czy potrafi, nabywając cech biznesowych, skutecznie przestrzegać zasad etycznych po powrocie do zawodu dziennikarza. Ale nie oszukujmy się. Wiadomo, że tylko nieliczni by tak zrobili. Nabyte nawyki, ciągła chęć podwyższania zarobków, wykorzystanie nawiązanych znajomości w nieodpowiednich celach, często są główną i trudną do przejścia przeszkodą w powrocie do zasad wyznawanych wcześniej.

---