4.Przepisy bezpieczeństwa w pracach minerskich
Wszyscy żołnierze wyznaczeni do prac minerskich powinni być odpowiednio przeszkoleni teoretycznie i praktycznie. Muszą oni znać materiały wybuchowe i środki powodowania wybuchu stosowane w wojsku, ich właściwości oraz zasady użytkowania. Żołnierze powinni umieć wykonywać zadania minerskie i w pełni przestrzegać obowiązujących przepisów bezpieczeństwa.
Ustalone komendy i sygnały (znaki dowodzenia) wykonywania prac minerskich muszą dokładnie znać wszyscy żołnierze i ściśle je przestrzegać w praktycznym działaniu.
Komendy i sygnały do prac minerskich:
pierwsza komenda (sygnał) - „Uzbroić ładunki”;
druga komenda (sygnał) - „Przygotować się do wysadzenia”;
trzecia komenda (sygnał) - „Wysadzać”;
czwarta komenda (sygnał) - „Odchodzić” (stosuje się tylko podczas ogniowego sposobu wysadzania);
piąta komenda (sygnał) - „Koniec wysadzania” (podaje się dopiero po sprawdzeniu przez kierującego miejsca prac minerskich).
Miejsce prac minerskich powinno być ochraniane przez posterunki ochronne, rozmieszczone w bezpiecznych odległościach od miejsca wybuchu ładunków materiału wybuchowego.
Odległości bezpieczne od miejsc wybuchu dla ludzi znajdujących się w terenie otwartym wynoszą podczas:
|
50 m. |
|
100 m. |
|
100 m. |
|
150 m. |
|
300 m. |
|
350 m. |
|
500 m. |
- bomb lotniczych (zależnie od masy) |
500-1500 m. 500-200 m. |
Podczas ogniowego sposobu wysadzania należy:
sprawdzić rzeczywista prędkość palenia się lontu prochowego przez zapalenie 60 cm odcinka (czas spalania 60-75 sek.);
dokładnie rozliczać zapalniki lontowe i spłonki pobudzające, wydawać je z polowych składów bezpośrednio przed wstawieniem do ładunków;
dokładnie rozliczyć wysadzone ładunki w celu możliwości stwierdzenia, czy nie zaistniały niewypały;
po stwierdzeniu niewypału ładunku, podchodzić do niego dopiero po 15 minutach od momentu, w którym powinien nastąpić wybuch;
określać liczbę minerów do wysadzania ładunków za pomocą zapalników lontowych, którzy maja je odpalić oraz stosować komendy;
ciąć lont detonujący ostrym, czystym nożem na drewnianej deseczce, przy czym kłębek lontu rozwinąć tak, aby znajdował się 10 m. od miejsca cięcia;
nie stosować powtórnie, lecz zniszczyć (wysadzić) sieci wybuchowe z lontu detonującego, które dłuższy czas podlegały działaniu promieni słonecznych;
do nie zdetonowanej sieci z lontu detonującego wolno podchodzić dopiero po upływie co najmniej 15 minut, przy czym podchodzić może tylko jedna osoba, która powinna sprawdzić, czy nie ma oznak palenia się lontu detonującego lub ładunków (po stwierdzeniu takich oznak, zabrania się podchodzić do sieci wybuchowej).
Podczas elektrycznego sposobu wysadzania należy:
zapalniki elektryczne wstawiać do ładunków tylko bezpośrednio przed powodowanie ich wybuchu na rozkaz dowódcy (kierownika robót minerskich);
do czasu zakończenia prac związanych z wstawieniem zapalników elektrycznych do ładunków i odejścia ludzi na bezpieczną odległość (w ukrycie) nie wolno podłączać źródeł prądu do przewodów głównych;
zabronić rozwijania elektrycznej sieci wybuchowej w odległości mniejszej niż 200 metrów od stacji elektrycznych, podstacji, linii wysokiego napięcia, linii kolei zelektryfikowanych i radiostacji dużej mocy;
korbki (klucze) do zapalarek elektrycznych oraz źródła prądu (tranzystorowe zapalarki elektryczne, akumulatory, baterie itp.) muszą znajdować się pod ochrona wartownika lub dowódcy; mogą być one wydawane osobom upoważnionym wyłącznie bezpośrednio przed powodowaniem wybuchu na rozkaz dowódcy (kierownika robót minerskich);
przed podłączeniem omomierza do elektrycznej sieci wybuchowej upewnić się i sprawdzić sprawność omomierza;
sprawdzać przewodność elektrycznej sieci wybuchowej dopiero po usunięciu wszystkich ludzi od miejsc rozmieszczenia ładunków na bezpieczną odległość;
komendy (sygnały) do uzbrajania ładunków i wysadzania podaje dowódca (kierownik robót) w podanej kolejności.
Podczas wysadzania gruntów należy:
po założeniu ładunków w otworach strzałowych i uzbrojeniu uszczelnić je ziemia, wsypując ją ostrożnie do otworu strzałowego aż ładunek zostanie przykryty 20-30 cm warstwą, po czym wypełnić otwór strzałowy gruntem;
oznakować w terenie miejsca założonych w gruncie ładunków za pomocą znaków, których znaczenie powinni znać wszyscy żołnierze wykonujący dane prace minerskie;
obliczyć odległość rozrzutu kamieni i ziemi podczas wysadzania ładunków ;
nie wchodzić (zajmować) bezpośrednio po wybuchu do powstałego leja, ponieważ przez pewien czas utrzymują się w nim gazy trujące.
1
236