Walory specjalistyczne
Walory specjalistyczne
Są to cechy środowiska przyrodniczego, w oparciu o które możliwe jest uprawianie różnych form turystyki kwalifikowanej aktywnej. W przypadku wód mineralnych i korzystnych warunków klimatycznych - rozwój balneoterapii i innych sposobów leczenia uzdrowiskowego.
Walory dla turystyki wodnej - kajakowe, żeglarskie, windsufringowe, kanoing, rafting
Turystyka wodniacka bazuje na sieci hydrograficznej, głównie powierzchniowej (w niektórych jaskiniach istnieją cieki podziemne - ale ich pokonywanie należy do speleologii), naturalnej - morze i jego zatoki, jeziora i rzeki a także sztucznej - sztuczne zbiorniki zaporowe na rzekach, pokonywanie odcinków kanałami sztucznie przekopanymi.
W Polsce sieć wód powierzchniowych jest dobrze rozwinięta, szczególnie w północnej części kraju, na pojezierzach. Nie wystarczy obfitość wody, ważna jest także jej jakość, a także rodzaj i stan otoczenia, a więc doliny rzecznej czy brzegów jeziora. Niektóre te cechy mają znaczenie estetyczne (piękny krajobraz, naturalna szata roślinna), inne - znaczenie BHP, a raczej BHT (Turystyki) - gdyż woda jest groźnym żywiołem, a jej turbulentny przepływ w rzekach może zagrozić nawet najlepszym pływakom, natomiast na jeziorach najwięcej tragedii wśród wodniaków powoduje nagłe załamanie pogody i wiatr, szczególnie na jeziorach największych i na jeziorach przybrzeżnych, gdy na Bałtyku zerwie się sztorm.
Do oceny przydatności wód powierzchniowych dla turystyki uwzględniane są następujące cechy: wielkość powierzchni wodnej, wielkość przepływu, zmienność stanu wody (max, średni, min), temperaturę wód (w sezonie letnim), spadek, szybkość prądu i przepływ (objętość wody przepływająca na 1 s), szerokość koryta, rodzaj brzegów, rodzaj dna, klasę czystości wody i przezroczystość. Należy znać zjawiska specjalne na danym cieku lub akwenie.
Pożądane naturalne cechy rzek i jezior: czystość wód, powietrza i brzegów, lesistość okolicy, pagórkowatość okolic, dostępność brzegów (istnienie miejsc, gdzie można wylądować).
Rzeki
W Polsce jest 159 ważniejszych rzek, mających sumaryczną długość prawie 20 tys. Km. Z tego ponad 11 tys. Km została wytypowana dla potrzeb turystyki wodnej. Szlaków kajakowych jest niemal 8 tys. Km, szlaków żeglarskich na rzekach jest prawie 4 tys. Km. Oczywiście to w teorii, bo w praktyce większy ruch wodniaków występuje tylko na części z nich. Długość szlaków o walorach międzynarodowych - 1600 km. Są to szlaki wodne:
Brdy, Czarnej Wody, Drawy, Raduni, Pasłęki, Krutyni, Czarnej Hańczy, Dunajca (w Pieninach), Popradu, Sanu.
Jeziora
Jezior o powierzchni powyżej 1 ha jest w Polsce ponad 9 tysięcy. Na pojezierzach w Polsce północnej jest ich najwięcej - 80% powierzchni.
Należy przygotować sobie mapkę, na której zaznaczyć cieki i akweny wodne szczególnie atrakcyjne dla turystyki wodnej.
Walory kajakowe
W Polsce ponad 160 ważniejszych szlaków kajakowych i około 9 tys. jezior. Razem z wariantami bocznymi tworzą sieć kilkunastu tysięcy kilometrów czekających na wiosła.
Zaledwie kilka szlaków kajakowych w Polsce jest dobrze przygotowanych do organizowania spływów. Można wypożyczyć kajak, jest zapewniony transport, są stanice i pola biwakowe, niezła informacja i kadra do prowadzenia wycieczek. Do takich miejsc należą szlaki wodne Rospudy, Czarnej Hańczy, Krutyni, Brdy, Wdy, Międzyodrza, Pętli Szczecineckiej, okolic Międzyrzecza i Pojezierza Iławskiego. Na wymienionych trasach największe wzięcie mają dziesięciodniowe wczasy kajakowe PTTK zwane popularnie "tramwajami". Organizator zapewnia sprzęt, noclegi, wikt, przewodnika i program krajoznawczy. Kto szuka mocnych wrażeń, jedzie w czerwcu na Tydzień Dzikich Wód, którego kontynuacją jest Międzynarodowy Spływ Kajakowy Popradem i Dunajcem gromadzący wodniaków z całej Europy.
Spływy: Rega, Ukleja, Wieprza, Słupia, Zbrzyca, Łobżonka, Rurzyca, którą zachwycał się Karol Wojtyła, niełatwa Gwda i traktowane jako rzeki górskie Radunia, Wel, Łupawa, Wełna i Płociczna. Ciekawy jest także nizinny szlak Pilicy oraz Obra z kanałami i dopływami.
Niektóre rzeki mogą być czasowo zamknięte ze względu na ptasie lęgi albo tarliska ryb - wtedy na spływ potrzebne jest zezwolenie. Dotyczy to np. idealnego dla miłośników ptaków szlaku Jegrzni i Biebrzy wiodącego przez Biebrzański Park Narodowy i "polskiej Amazonii", tj. labiryntów Narwi na odcinku Suraż - Rzędziany, leśnej Narewki w granicach Białowieskiego Parku Narodowego albo niełatwego szlaku Drawy prowadzącego przez park narodowy i częściowo przez największy w Polsce poligon wojskowy.
Poza wymienionymi rzekami Polska ma jeszcze dziesiątki szlaków wodnych, które nie są powszechnie znane.
Szlaki wodne określamy, podając ich uciążliwość, trudność i malowniczość. Najmniej uciążliwy jest taki, który nie wymaga w ogóle wysiadania z kajaka. Jego przeciwieństwem jest spływ, na którym większość czasu spędzamy, przedzierając się przez krzaki, a zamiast wiosła używamy siekiery. Podobnie jest z trudnością szlaku. Skala jest sześciostopniowa: nr 1 to rzeki i kanały o bardzo powolnym nurcie, zaś szóstka w tej skali to kask, kamizelka i testament, ale szlaków w tej skali w Polsce nie ma. Z kolei malowniczość określana jest od jednej do trzech gwiazdek.
Pływać można po większości rzek i jezior, a kilkudniowych szlaków kajakowych jest w Polsce kilkadziesiąt. Stopień trudności rzek najczęściej związany jest ze spadkiem koryta, jednym słowem sugeruje, jak stroma jest rzeka. Podawany jest w metrach na kilometr biegu rzeki, czyli w promilach. Rzeki łatwe mają spadek nie przekraczający jednego promila i nadają się do pływania z całym ekwipunkiem biwakowym w kajaku. Trudne, takie jak np. Dunajec i niektóre rzeki Pomorza (m.in. Słupia, Łeba, Radunia), mają około trzech promili. Można po nich pływać wyłącznie kajakami poliestrowymi, bez bagażu. Inne trudności to przeszkody terenowe, takie jak pnie drzew i kamienie, oraz przenoski, tj. miejsca, gdzie zachodzi konieczność przenoszenia całego sprzętu. Na początek wybiera się zawsze trasy łatwe.
WYBRANE RZEKI NA POJEZIERZACH
Drawa - Szlak prowadzący przez puszczę, park narodowy i park krajobrazowy rozpoczyna się w Czaplinku (opływamy jezioro Drawsko), a kończy ujściem Drawy do Noteci. Ma długość 194 km i spadek 67 cm/km. Jest trudny, z przeszkodami i przenoskami. Najpiękniejszy odcinek, z przełomami w cienistych wąwozach, czystą wodą pełną ryb prowadzi przez Puszczę Drawską między jeziorem Lubie a Osiecznem. Warto zwiedzić Drawsko Pomorskie (gotycki kościół).
Brda - Płynie przez Bory Tucholskie i duże jeziora (m.in. Charzykowskie i Koronowskie), jest raczej łatwa (spadek 57 cm/km,), malownicza i dobrze zagospodarowana. Trudny, o dużym spadku (200 cm/km) i licznych głazach jest odcinek przełomu, mający charakter górskiej rzeki. Szlak ze Świeszyna do Bydgoszczy ma 217 km. Po drodze największy w Polsce rezerwat kormoranów, miejsce lęgowe sokoła wędrownego, ostoje grubej zwierzyny i 700-letnie dęby.
Krutynia - Najsłynniejszy nizinny szlak kajakowy. Ma 134 km długości i niewielki spadek (24 cm/km), jest łatwy, dostępny także dla nowicjuszy. Spływ zaczyna się w Botowie nad Jez. Gielądzkim, ew. w Sorkwitach nad jez. Lampasz, a kończy w Jabłoni koło Piszu. Płynie się wśród borów Puszczy Piskiej i po Wielkich Jeziorach Mazurskich, w sumie przez 15 jezior. Po drodze są trzy rezerwaty. Warto obejrzeć jeziorka z pływającymi wyspami koło wsi Krutyń. Szlak Krutyni jest najliczniej odwiedzanym przez miłośników kajakarstwa nizinnego. Tą rzeką może popłynąć każdy, kto lubi prawdziwy wypoczynek i relaks, delektując się podczas płynięcia otaczającą przyrodą.
Lasy Puszczy Piskiej, 14 czystych jezior, liczne rezerwaty: "Czapliniec Ławny Lasek", "Królewska Sosna", "Krutynia" z pływającymi wyspami, wyciszone mazurskie wsie z licznymi atrakcjami m.in.: klasztor Filiponów w Wojnowie, Park Dzikich Zwierząt w Kadzidłowie.
Trasa: Młynik - Sorkwity - Bieńki - Babięta - Zgon - Krutyń - Ukta - Iznota - Ruciane Nida
Długość właściwego szlaku Krutyni, od Sorkwit do ujścia Iznoty do jeziora Bełdany wynosi 91,7 km, a do Rucianego-Nidy kolejne 11,8 km.
Czarna Hańcza - Przepiękny i bardzo łatwy szlak (spadek 72 cm/km). Zaczyna się na pełnym ryb, czystym jeziorze Wigry w Wigierskim Parku Narodowym. Na wysuniętym prawie na środek jeziora półwyspie wznosi się zabytkowy klasztor, w którym odpoczywał papież Jan Paweł II w czasie swojej ostatniej wizyty. Wokół gęste bory sosnowo-świerkowe i dzikie zwierzęta - żyją tam między innymi orły i bobry. Czarna Hańcza płynie przez Puszczę Augustowską, szlak do Kanału Augustowskiego ma 51 km długości. Potem kanałem (zbudowanym przeszło 160 lat temu!) i jeziorami można płynąć dalej aż do Biebrzy (70 km, spadek 8 cm/km). Trasa liczy około 98 kilometrów, z czego 48 po wodzie stojącej (jeziorami i kanałem Augustowskim ). Na trasie do Augustowa jest 7 czynnych ręcznie obsługiwanych śluz z początku XIX w.
Nieomal cały szlak Czarnej Hańczy otacza Puszcza Augustowska, jeden z największych w Polsce liczący 114 tys. ha kompleks leśny. Górna część trasy (do miejscowości Studziany Las) znajduje się na terenie WIGIERSKIEGO PARKU NARODOWEGO. Zachwyca przyroda Puszczy Augustowskiej, ale również lokalny folklor i ludzi tu mieszkających. Spróbujemy ich domowego jadła, a sprzedawane wprost z pomostów jagodzianki i jabłeczniki.
Trasa: Leszczewek - jezioro Wigry - Maćkowa Ruda - Studziany Las - Mikaszówka - Płaska
Sucha Rzeczka - Augustów
Rospuda - Szybki nurt, dziesiątki powalonych drzew, przenoski i płycizny.
Ta najdziksza z polskich nizinnych rzek zapewnia wspaniałą zabawę, jednak by nią popłynąć nie musisz być doświadczonym kajakarzem. Wystarczy uśmiech i ochota na przygody. Można odwiedzić znane z historii miejsca: Dowspudę z ruinami Pałacu Paca i uroczysko "Święte Miejsce" w sercu Puszczy Augustowskiej. Rospuda przepływa przez dwie krainy: Pojezierze Suwalskie i Puszczę Augustowską. Jej szlak przeplatany 9 małymi i większymi jeziorami liczy 64 km. Średni spadek rzeki dla całej jej długości wynosi 0,94% co jest typowe dla rzek nizinnych. Główną i niezapomnianą atrakcją szlaku są krótkie odcinki o spadku dochodzącym do 3,5% - nie spotykanym na żadnej innej nizinnej rzece w Polsce.
Trasa: Czarne jezioro - Rospuda - Filipów - jezioro Garbaś - Bakałarzewo - Raczki - Dowspuda - "Święte Miejsce" - Augustów
PRZYKŁAD RZEKI NIZINNEJ
Biebrza - przepływa przez największy w Polsce park narodowy, głównie bagna, torfowiska, lasy bagienne i łąki. Biebrzańskie bagna są ostoją wielu gatunków ptactwa i roślinności wodnej, to unikatowy taki obszar w Europie. Płynie się wśród rozległych bagien, z dala od cywilizacji i ludzkich siedzib. Przed spływem Biebrzą należy uzyskać zezwolenie z dyrekcji parku narodowego. Szlak jest zamknięty od kwietnia do czerwca, w okresie ptasich lęgów. Od Dębowa do ujścia do Narwi ma 85 km długości. Biebrza płynie wolno, ma spadek 17 cm/km. Biebrza to miejsce niezwykłe. Tu pory roku można oznaczać kolejnymi gatunkami gniazdujących ptaków, tokami bataliona, postękiwaniem łosia na bukowisku i kluczami żurawi. A i sama rzeka roztacza swe wody nieskończoną liczbą wijących się meandrów, kiedy indziej rozlewa się kilometrami zmieniając torfowiska, bagna i starorzecza w jedno, sięgające po horyzont rozlewisko.
By naprawdę poznać dolinę Biebrzy trzeba tu być zimą, wiosną, latem i jesienią, brodzić po pas grzęzawiskiem torfowisk i godzinami z aparatem w ręku "polować" na łosia.
Biebrza jest szlakiem szczególnie atrakcyjnym dla miłośników przyrody i spokoju.
Spływ rozpoczniemy z Jeziora Rajgrodzkiego, skąd do Biebrzy dopłyniemy rzeką Jegrznią i kanałem Woźnawiejskim. Ta część trasy przebiega w bezpośrednim sąsiedztwie jednego z najstarszych rezerwatów w Polsce - utworzonego w 1930 r. rezerwatu "Czerwone Bagno". W 1993 r. w dolinie Biebrzy utworzono Biebrzański Park Narodowy. Ta bezcenna enklawa przyrodnicza obejmuje niezwykłą różnorodność szaty roślinnej: zbiorowiska wydmowe, zespoły torfowisk niskich i wysokich, leśne siedliska bagiennych borów sosnowo-świerkowych, grądów, olsów i łęgów. Poza królem bagien - łosiem, bywają tu wilki, lisy, jenoty, borsuki, tchórze, gronostaje i łasice.
Trasa: jezioro Rajgrodzkie - jezioro Dręstwo - Woźnawieś - Goniądz - Osowiec - Biały Grąd - Brzostowo - Wizna
RZEKI PRZYMORZA
Rega - Uchodzi do Bałtyku w Mrzeżynie. Szlak nadający się do spływania wynosi 137 km, zaczyna się w Świdwinie - mieście z gotyckim kościołem, zamkiem i fragmentami murów obronnych. Po drodze jest kilka długich i wąskich jezior oraz ciekawych, zabytkowych miast, np. Płoty z renesansowym zamkiem czy stare, portowe Gryfice albo Trzebiatów (gotycki kościół, zamek). Trasa trudna - przeszkody, przenoski (zapora i elektrownia), niskie mostki. Średni spadek 82 cm/km.
Słupia - Uchodzi do morza w Ustce. Szlak zaczyna się na brzegu Jeziora Gowidlińskiego i ma 124 km długości. Jest trudny i bardzo atrakcyjny - czysta woda, nieskażona przyroda i kilka przełomów o znacznym spadku. Najsłynniejszy to Rynna Sulęczyńska, prowadząca krętym jarem o dnie pełnym głazów, o spadku przekraczającym 400 cm/km (przeciętny spadek na szlaku to 132 cm/km). Rzeka meandruje, ma zmienną szerokość i głębokość, głazy i kamieniste progi. Na szlaku długie przenoski przez zapory zakładów energetycznych (po kilkaset metrów).
Łeba - Wpada do jeziora Łebsko, trzeciego co do wielkości w Polsce. Przez Łebsko nie wolno płynąć ze względu na ochronę ptactwa i ryb. Szlak zaczyna się na Jeziorze Sianowskim i ma 98 km długości. Jest trudny i uciążliwy - nurt jest szybki, występują płycizny, trzeba uważać na podwodne głazy i powalone drzewa. Większość trasy płynie się rzeką głęboko wciętą w podłoże, o stromych i zarośniętych brzegach, w ciemnym tunelu. W górnym biegu spadki do 500 cm/km. Wiele krótkich przenosek (30-100 metrów).
RZEKI GÓRSKIE
Dunajec - Najważniejsza dla kajakarzy górska rzeka Polski. Szlak z Nowego Targu do ujścia Dunajca do Wisły ma 197 km długości. Najpiękniejszy jest przełom przez Pieniny z Nidzicy do Szczawnicy, wśród kilkusetmetrowych pionowych skał. Na tym odcinku jest największy spadek - do 400 cm/km. Dunajec jest tu trudny, z rwącym nurtem i licznymi głazami. Poniżej Nowego Sącza łagodnieje. Warto zwiedzić zamek w Nidzicy, ruiny zamku w Czorsztynie, Szczawnicę i wejść na Trzy Korony.
Wspinaczka
Tatry Wysokie - okolice Morskiego Oka, Hali Gąsienicowej, Doliny Pięciu Stawów Polskich
Tatry Zachodnie - Kominiarski Wierch.
Jura Krakowsko-Częstochowska jest największym obszarem wspinaczkowym w Polsce. Dla potrzeb wspinaczy wprowadzono umowny podział terenów wspinaczkowych na część południową i północną. Część południowa to okolice wokół Krakowa, gdzie przeważają doliny erozyjne. Północna to okolice Zawiercia i Częstochowy, gdzie przeważają ostańce.
Dolinki w okolicach Krakowa.
W Dolinie Będkowskiej, jednej z najbardziej znanych w tym rejonie, znajduje się największa ściana wapienna w Jurze - Sokolica.
Wiele możliwości daje też Dolina Kobylańska. Nie możemy zapomnieć też o Dolinie Bolechowickiej.
Północna część Jury Krakowsko-Częstochowskiej, obszarowo większa od południowej, to Wyżyna Częstochowska.
Okolice Rzędkowic: same Skały Rzędkowickie to około 300 dróg, których stopnie trudności na ogół nie przekraczają VI.2. Jedna ze skał to Okiennik Rzędkowicki. Podzamcze to idealne miejsce dla bardziej zaawansowanych, którzy lubią trudne drogi. Liczne przewieszenia, np. Ratusz czy Suchy Połeć, oraz spora liczba pionowych gładkich płyt sprawiają, że skały Podzamcza są atrakcyjne nawet dla bardziej wymagających alpinistów.
Okolice Podlesic: Około 500 dróg znajdziemy w Podlesicach na górze Zborów i Kołoczek.
Warto zajrzeć również do doliny Wiercicy i do Kroczyc.
Sudety:
Góry Stołowe tzw. Hejszowina
Sokoliki w Rudawach Janowickich k/ Jeleniej Góry
Walory wędkarskie
Wędkarstwo, amatorskie łowienie ryb na wędkę w sposób zgodny z przepisami, uwzględniający wymiary ochronne i okresy ochronne poszczególnych gatunków ryb oraz ustalone zwyczaje i zasady wędkowania na danym odcinku rzeki lub zbiorniku wodnym. Wyróżnia się wędkarstwo popularne i sportowe. Za kolebkę wędkarstwa zbliżonego do współczesnego uważa się Anglię (pierwsze w Europie stowarzyszenie wędkarzy muchowych powstało tam w 1884). W Polsce w 1879 powstało Krajowe Towarzystwo Rybackie.
Amatorzy wędkarstwa w Polsce są liczni. Wędkowanie jest formą rekreacji, można mówić o turystyce wędkarskiej, gdy wędkowanie połączone jest z wyjazdem poza miejsce zamieszkania i wypoczynkiem na łonie natury. Wędkarski ruch turystyczny jest niemały.
Łowić można w różnych akwenach: rzekach nizinnych, górskich, jeziorach naturalnych i sztucznych, czy też w morzu. Popularne ostatnio stało się odpłatne łowienie w specjalnie zarybionych stawach. Gatunki ryb występujące w danym akwenie zależą od warunków panujących w zbiorniku i od czystości wody.
Rzeki nizinne: brzana - z rodziny karpiowatych, certa - karpiowata, wędrowna, w całej Odrze i Wiśle wraz z dopływami oraz w rzekach przymorskich. Można ją spotkać również w przybrzeżnych wodach Morza Bałtyckiego, leszcz - karpiowaty, sandacz - ryba drapieżna z rodziny okoniowatych charakterystyczne zęby, tzw. psie, nieco wystające z pyska, sum, szczupak - najbardziej znana śródlądowa ryba drapieżna.
Na terenie Narwiańskiego Parku Narodowego występuje 25 gatunków ryb: kleń, boleń, jelec, jaź, krąp, okoń, płoć, jazgarz, szczupak, lin, leszcz, ukleja, karaś, karaś srebrzysty, piskorz, koza, sum, ciernik, sandacz, kiełb, śliz, różanka, miętus, węgorz, słonecznica.
W Zbiorniku Zegrzyńskim z powodzeniem można łowić liny, leszcze, bolenie, szczupaki, sumy, karpie, węgorze, okonie, sandacze, karasie, płocie, a także sapy - nie spotykane dotąd w innych akwenach. Łowiska zegrzyńskie odwiedzają przede wszystkim amatorzy spinningowania, ale również i gruntowi pogromcy sumów i karpi, które osiągają tu ogromne rozmiary.
Rzeki bystre i czyste: lipień - jedna z najpiękniej ubarwionych ryb słodkowodnych, złotawa, płetwa grzbietowa fioletowopurpurowa w poprzeczne zielonawe pasy, łosoś - ryba dwuśrodowiskowa, przebywa i żeruje w morzu, na tarło wpływa jednak do rzek, nieraz do kilkuset km od ich ujścia, gdzie w szybkim nurcie, na piaszczysto-żwirowym dnie odbywa tarło, pstrąg, troć - łososiowata, cenna gospodarczo
Przełom Bardzki Nysy Kłodzkiej to wspaniała, typowa "kraina pstrąga i lipienia", które na odcinku tym występują więcej niż obficie. Tu możemy złowić też grubego tęczaka, brzanę oraz naprawdę wielką, choć niezwykle rzadką tu świnkę.
Jeziora: leszcz, lin, okoń, szczupak, węgorz - aktywny nocą. Żywi się głównie fauną denną i drobnymi rybami.
Zarybianie wód, jeden z podstawowych zabiegów w gospodarce rybackiej - wpuszczanie do wód śródlądowych pożądanych gatunków ryb w odpowiednim wieku. Do najważniejszych gatunków, którymi zarybia się rzeki, należą: pstrąg, lipień, troć, łosoś, szczupak i sandacz, do jezior wpuszcza się: sieję, sielawę, karpia, węgorza, szczupaka i sandacza.
Zasady wędkowania określa Polski Związek Wędkarski. Wędkowanie nie powinno być kłusowaniem ani nadużywaniem zasobów przyrody. Okres ochronny na ryby, np. na cenioną troć W Polsce ustanowiono dla troci wymiar ochronny 40 cm oraz specyficzny okres ochronny: w Wiśle i jej dopływach powyżej zapory we Włocławku całkowity zakaz połowu, w przyujściowym odcinku Wisły (od 935 do 940 km) zakaz połowu od 1 lipca do 31 sierpnia i od 1 grudnia do 15 stycznia (w pozostałym okresie w piątki, soboty i niedziele), we wszystkich innych rzekach od 1 października do 31 grudnia.
Polski Związek Wędkarski, PZW, Zarząd Główny i podlegających mu 49 Okręgów zrzeszających koła wędkarskie na podległym sobie terenie. PZW jako jedyny dzierżawca prowadzi działalność wędkarską na rzekach i niektórych jeziorach. Uprawniony jest do wydawania na podstawie egzaminu kart wędkarskich zezwalających na wędkowanie, a wymaganych w ustawie o rybactwie śródlądowym. PZW prowadzi także działalność naukowo-badawczą we współpracy z wyspecjalizowanymi ośrodkami w zakresie ichtiologii, działalność hodowlaną (własne ośrodki zarybieniowe), zajmuje się ochroną wód poprzez Społeczną Straż Rybacką oraz w najszerszym zakresie organizacją sportu wędkarskiego.
Wybrane obszary wędkarstwa wg województw
Dolnośląskie Mietków Przełom Bardzki Nysy Kłodzkiej
Kujawsko-pomorskie Brynica Prusia
Śląskie Pstrągi górna Wisła (Wisła Malinka), Ustroń , Brennica, górna Warta, Zbiornik Rybnicki
Lubelskie Husynne Jezioro Wytyckie Zalew Krynicki
Lubuskie Bóbr
Małopolskie Dunajec Zalew Rożnowski Zbiornik Czorsztyński
Mazowieckie Bug Jezioro Bielskie KostrzyńNarew Zalew Zegrzyński
Podkarpackie San
Podlaskie Bug Czarna Hańcza Jezioro Rajgrodzkie Jezioro Gaładuś Jezioro Kalejty Jezioro Szurpiły Jezioro Wigry Narew Łosośna
Pomorskie Jez. Wdzydze
Mazursko-warmińskie Jezioro Święcajty Jezioro Wukśnik Kośna Narty-Świętajno Łyna Jezioro Orzysz Jezioro Mamry Jezioro Lampasz Jezioro Dobskie
Wielkopolskie Jezioro Łagowskie i Trześniewskie Jezioro Bytyń Noteć
Zachodniopomorskie Drawa Jezioro Tuczno Plaża w okolicach Mielna Pokrzywnica Runica - Młynówka Stara Rega
Wędkowanie w morzu - do tego typu łowienia używa się specjalnych morskich wędzisk do łowienia z plaży. Najlepszych brań można się spodziewać 2 dni po sztormie. Środkowe wybrzeże Bałtyku, od Darłowa do Kołobrzegu, jest atrakcyjnym łowiskiem z plaży. W przybrzeżnych partiach Bałtyku można spotkać zarówno ryby morskie, dwuśrodowiskowe, jak i słodkowodne. Najczęściej poławiane są: leszcze, ale nierzadko płastugi, trocie, płocie a nawet sandacze, okonie i węgorze. Dobre łowiska znajdują się przy kanale łączącym jezioro Kopań z morzem, a także przy jeziorze Bukowo. Znanym łowiskiem jest ujście kanału z jeziora Jamno.
Walory myśliwskie
W Polsce jest 4800 obwodów łowieckich zajmujących 250 tys. km kw.
Łosie Jelenie szlachetne Jelenie sika Daniele Sarny Dziki Muflony Borsuki Tchórze, kuny (leśne i domowe) Lisy jenoty, norki amerykańskie Piżmaki Zające szaraki, dzikie króliki Bażanty Kuropatwy Kaczki: krzyżówki, cyraneczki, głowienki, czernice Gęsi: gęgawy, zbożowe, białoczelne Czaple siwe Łyski Gołębie grzywacze Słonki Jarząbki
Jeleń europejski (Cervus elephus)
Jeleń Europejski jest to drugi gatunkiem bytującym w naszym kraju pod względem wielkości. Byk jest prawie dwukrotnie większy od łani.
Daniel (Dama dama)
Daniel do Polski został sprowadzony w XVII wieku jako zwierzę parkowe, potem zaaklimatyzował się do tego stopnia że obecnie można go spotkać na terenie prawie całej Polski. Danielowi najbardziej odpowiadają lasy liściaste i mieszane. Sarna (Capreolus capreolus)
Najbardziej rozpowszechnionym przedstawicielem zwierzyny płowej a zarazem najmniejszym jest sarna.
Dzik (Sus scrofa)
Dzik bytuje często w trudnym zakrytym terenie.
Niektóre zwierzęta (sarny, dziki, zające, kuropatwy) występują powszechnie, inne rzadziej i tylko w określonych regionach (łosie, daniele, cietrzewie) lub b. Rzadko w małych populacjach (muflony, wilki, rysie, głuszcze - po kilkaset szt. w kraju).
Stan pogłowia zwierzyny - na określonym poziomie, ubyło rysiów i łosi - te są obecnie chronione w Biebrzańskim PN
Odstrzał dewizowy żubrów - ich pogłowie przekroczyło naturalną pojemność siedliska
Możlkiwość pozyskania cennych trofeów, zajmujących wysokie lokaty wg oceny Międz. Rady łowieckiej (wystawy łowieckie - poroża jeleni).
Pozyskanie gatunków zwierzyny grubej w obwodach dzierżawionych (w szt.)
Gatunek |
Rok |
||||
|
1996 |
1997 |
1998 |
1999 |
2000 |
Łoś |
2335 |
1953 |
1619 |
1469 |
1718 |
Jeleń |
70 860 |
75 560 |
79 702 |
83 791 |
89 445 |
Sarna |
439 097 |
435 465 |
467 959 |
508 312 |
526 328 |
Dzik |
65 829 |
69 023 |
74 162 |
86 870 |
99 163 |
Święto myśliwych "Hubertus" przypada na 3 listopada. Jest to dzień św. Huberta.
W młodości Hubertus miał być zapalonym myśliwym. Legenda głosi, że polującemu w Wielki Piątek 695 r. Hubertowi objawił się dorodny biały jeleń, w którego rozłożystym porożu jaśniał gorejący Krzyż. Przestraszony cudownym objawieniem Hubert miał słyszeć głos samego Chrystusa. Pan zachęcał go, czy wręcz nakazywał, by porzucił niezwłocznie pogaństwo i krwawe łowy, uciechy i przeszedł na Bożą służbę.
Konkurs np. Sygnalistów Myśliwskich grania na rogu myśliwskim o Róg Wojskiego
Najbogatsze w zwierzynę łowną - półn-wsch: warm-maz i podlaskiw (sarny, jelenie, łosie, dziki, lisy, cietrzewie), głuszce na Suwalszczyźnie
Lasy Poj. Pomorskiego i Poj. Wielkopolskiego (sarny, jelenie, dziki)
Bieszczady - dużo drapieżnych: rysie, wilki
Walory jeździeckie
Stadnina Koni w Janowie Podlaskim - należy do najstarszych.
Państwowe Stado Ogierów w Sierakowie
Wzrost popularności turystyki jeździeckiej - trzyma się nawet własne konie. Wczasy w siodle, szkółki jeździeckie - około 1 tysiąca placówek.
Hipoterapia - Polski Związek Hipoterapeutyczny, np. Dzieci z porażeniem mózgowym, wykorzystanie mniejszego konika polskiego
Hucuły - rasa karpacka, obecnie stadniny w Bieszczadach
Polski Związek Jeździecki
Konkurs Konia Wierzchowego w Białym Borze
Aukcje międzynarodowe (Janów Podlaski, Książ)
Araby, angloaraby
Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa w Warszawie