Część siódma
Konfiguracja węzła internetowego
W tej części:
Konfiguracja węzła internetowego
Konfigurowanie FTP i anonimowego FTP
Konfiguracja węzła WAIS
Konfigurowanie usługi Gopher
Konfigurowanie węzła WWW
Skrypty GCI
Podstawy języka HTML
Podstawy języka Java i JavaScript
Tworzenie węzła internetowego
Rozdział 47.
Konfiguracja węzła internetowego
Tim Parker
W tym rozdziale:
Podłączanie się do Internetu
System Linux jest doskonale przystosowany do połączenia z siecią i korzystania z usług przez nią oferowanych. Nie chodzi tu tylko o przeglądanie stron WWW czy używanie protokołu FTP do przesyłania plików, ale przede wszystkim o możliwość zastosowania systemu linuxowego jako serwera sieciowego. Przy minimalnym nakładzie pracy poświęconej konfiguracji systemu można udostępniać własne strony WWW lub założyć węzeł FTP czy Gopher. Nie jest potrzebne żadne dodatkowe oprogramowanie, w zupełności wystarczy to, które rozprowadzane jest wraz z dystrybucją systemu na dyskach CD-ROM. W tym rozdziale przyjrzymy się różnym sposobom łączenia się z Internetem. Kilka następnych rozdziałów omawia konfigurowanie systemu linuxowego mającego działać jako serwer najpopularniejszych usług internetowych.
Jeśli zamierzasz używać Internetu tylko biernie, korzystając z usług innych serwerów, nie musisz czytać następnych czterech rozdziałów (choć nadal warto zapoznać się z tym rozdziałem, ponieważ opisujemy w nim metody łączenia się z siecią Internet). Z drugiej strony jednak dzielenie się zasobami własnego systemu z innymi użytkownikami sieci - czy to sieci lokalnej, czy też Internetu - jest chyba najprzyjemniejszym jej aspektem.
Jeśli chcesz, by Twój system linuxowy oferował niektóre z usług internetowych (jak WWW, FTP czy Gopher), ale nie chcesz, by dostęp do nich mieli wszyscy użytkownicy (oprócz co najwyżej kilku przyjaciół), nie powinieneś obawiać się połączenia z Internetem. Musisz jednak skonfigurować oprogramowanie serwera.
Podłączanie się do Internetu
Istnieje wiele metod podłączania się do Internetu. Wybór jednej z nich jest głównie kwestią przyzwyczajenia i tego, z jakich usług zamierzasz korzystać. Choć na rynku działa wiele firm oferujących dostęp do Internetu na bardzo różnych warunkach, zasadniczo istnieją tylko cztery typy połączenia - poniżej przedstawiamy ich skrótowy opis.
Bezpośrednie połączenie z Internetem. Ta metoda wymaga zastosowania dedykowanego komputera (bramki), połączonego z Internetem poprzez szybką linię telefoniczną, na przykład linię T1 (1,544 Mbps) czy ISDN (128 kbps). Połączenie bezpośrednie umożliwia pełny dostęp do wszystkich usług sieciowych, ale zarówno jego instalacja, jak i utrzymanie są dość drogie.
Połączenie przez czyjąś bramkę internetową. Wymaga - niestety - zezwolenia na używanie czyjegoś komputera. Również umożliwia dostęp do wszystkich usług sieciowych.
Bezpośredni dostawca Internetu. Ten sposób połączenia polega na wykorzystaniu bramki będącej w posiadaniu jakiejś firmy, do której można się podłączyć, by uzyskać częściowy lub pełny dostęp do usług sieciowych. Komputer po stronie firmy pełni tylko rolę bramki internetowej. Do łączenia się z nim zwykle używa się modemu lub dedykowanych, szybkich łączy telefonicznych. Firma, która jest właścicielem bramki, jest określana jako dostawca Internetu lub usługodawca internetowy (ang. Internet Service Provider).
Pośredni dostawca Internetu. Ta metoda polega na wykorzystaniu połączeń z takimi sieciami, jak Delphi czy CompuServe, do uzyskania dostępu do niektórych lub wszystkich usług internetowych. Metoda taka nadaje się do wykorzystania tylko wtedy, jeśli mało korzystasz z Internetu, i nie pozwala wykorzystać całego potencjału drzemiącego w systemie Linux.
Jeśli Twój system jest częścią większej instytucji lub dzielisz się kosztami dostępu do sieci z kilkoma przyjaciółmi, pośredni dostawca Internetu najprawdopodobniej nie będzie w stanie zapewnić Ci wydajności niezbędnej do korzystania z takich usług, jak poczta elektroniczna czy FTP. Inną wadą takiego rozwiązania jest to, że większość dostawców pośrednich nie umożliwia posiadania własnej nazwy domenowej.
Rzadko można znaleźć bramki internetowe, z których można byłoby korzystać bez uczestniczenia w kosztach ich utrzymania. Większość firm posiadających bramki internetowe nie zgadza się, by korzystał z nich ktokolwiek obcy.
W takiej sytuacji pozostają właściwie tylko dwa rozwiązania: bezpośrednie połączenie z Internetem lub skorzystanie z oferty bezpośredniego dostawcy Internetu. Wybór jednej z tych metod zwykle wynika z kosztów połączenia. Instalacja własnej bramki internetowej może być droga, ale i tak może okazać się tańsza niż skorzystanie z usług dostawcy, szczególnie jeśli planujesz duży ruch w sieci lub system z założenia ma być bardzo duży.
Jeśli połączenie z Internetem będzie wykorzystywane przez jedną osobę lub niewielką firmę, instalowanie własnej bramki nie ma większego sensu. Wtedy najlepszym rozwiązaniem jest skorzystanie z usług bezpośredniego dostawcy Internetu. Niewielkie firmy prawie zawsze łączą się z siecią właśnie w taki sposób.
Usługi, których potrzebujesz
Przed podjęciem decyzji o typie połączenia z Internetem należy zastanowić się, jakie usługi będą potrzebne. Jeśli potrzebujesz tylko dostępu do poczty elektronicznej, możesz wybrać dowolny typ połączenia, choć koszty mogą być niewspółmiernie duże w porównaniu do wykorzystywanych możliwości.
Na początek zdecyduj, które z poniższych usług są niezbędne, a z których mógłbyś zrezygnować.
Poczta elektroniczna. Pozwala na wysyłanie i odbieranie wiadomości od innych użytkowników Internetu.
Telnet. Pozwala na logowanie się poprzez Internet do systemów zdalnych.
FTP. Umożliwia przenoszenie plików pomiędzy komputerami.
WWW (ang. World Wide Web), czyli dostęp do witryn, zwykle graficznych, tworzonych za pomocą języka HTML (ang. Hypertekst Markup Language).
Usenet, czyli dostęp do grup dyskusyjnych, w których prowadzone są rozmowy na najprzeróżniejsze tematy.
Gopher. System wyszukiwania i pobierania informacji.
WAIS. Pozwala na wyszukiwanie i pobieranie dokumentów, obsługiwany za pomocą systemów menu.
Archie. Metoda wyszukiwania plików, które należy przesłać.
IRC (ang. Internet Rely Chat), czyli pogawędki internetowe, przypominające nieco CB Radio.
Każdy system podłączony do Internetu przez bramkę (zarówno w przypadku posiadania własnej bramki, korzystania z użyczonej czy wynajmowanej u większości dostawców Internetu) umożliwia korzystanie ze wszystkich wymienionych powyżej usług. Niektórzy dostawcy dość mocno ograniczają jednak prędkość przesyłania danych, co staje się poważnym problemem szczególnie wtedy, gdy chcesz udostępniać strony WWW, zawierające prócz tekstu również grafikę. Niektórzy dostawcy limitują też na różne sposoby dostęp do poczty elektronicznej i grup dyskusyjnych, należy więc zasięgnąć dokładnych informacji przed zdecydowaniem się na współpracę z którymś z nich.
Połączenie bezpośrednie za pomocą bramki
Połączenie bezpośrednie (nazywane również dedykowanym) polega na podłączeniu się do sieci poprzez przeznaczony do tego celu komputer nazywany bramką lub routerem IP. Połączenie realizowane jest przy użyciu szybkiego, dedykowanego łącza telefonicznego (zwykle o przepustowości 1.44 Mb na sekundę lub większej). Bramka staje się elementem architektury sieci Internet, w związku z czym musi przez cały czas pozostawać włączona. Dostęp do usług internetowych można uzyskać w każdym systemie, który pracuje w tej samej sieci, co bramka internetowa.
Zwykle połączenia dedykowane używane są tam, gdzie występuje duże natężenie ruchu i wymagana jest prędkość transmisji nie spadająca poniżej granicy np. 9600 bodów (choć niczym nadzwyczajnym nie są połączenia światłowodowe, umożliwiające przesyłanie danych z prędkością 45 Mbps). Rzadko zdarza się, by bezpośrednie połączenie z Internetem było własnością indywidualnej osoby czy małej firmy, głównie ze względu na wysokie koszty jego instalacji i utrzymania.
Aby stworzyć system posiadający bezpośrednie połączenie z Internetem, trzeba skontaktować się z NIC (Network Information Center), organizacją, która dostarcza odpowiednich informacji konfiguracyjnych. Całkowite koszty instalacji i utrzymania takiego połączenia są wysokie. Wiążą się one z koniecznością posiadania odpowiedniego sprzętu i oprogramowania, a także poprowadzenia łącza o odpowiednio dużej przepustowości. Najczęściej używane typy łączy to T1 (1,544 Mbps), T4 (4 Mbps) i bardziej dostępny dla zwykłych śmiertelników ISDN (128 kbps).
Połączenie za pomocą czyjejś bramki
Alternatywą dla połączenia bezpośredniego jest wykorzystanie bramki zainstalowanej przez kogoś innego, na przykład jakąś firmę czy szkołę. Mało kto jednak zgadza się na używanie swoich komputerów, również ze względów bezpieczeństwa.
Jeśli jednak jesteś jednym z niewielu szczęśliwców, którym udało się otrzymać zgodę na tego typu połączenie, musisz po prostu połączyć się z bramką i - za jej pośrednictwem - z Internetem. Pod wieloma względami rozwiązanie to nie różni się od skorzystania z usług bezpośredniego dostawcy Internetu. Zwykle w takich sytuacjach uzyskujesz pełny dostęp do wszystkich usług sieciowych (choć niektóre organizacje nakładają pewne ograniczenia).
Usługodawcy internetowi
Usługodawcy internetowi (lub dostawcy Internetu) to firmy, które posiadają bezpośrednie połączenie z Internetem (za pomocą bramki) i pozwalają używać go swoim klientom za odpowiednią opłatą (bramka jest zwykle „przezroczysta” dla użytkownika). Ten typ połączenia często nazywany jest połączeniem dial-up i opiera się na protokołach SLIP (ang. Serial Line Interface Protocol) i PPP (ang. Point-to-Point Protocol). Niektórzy usługodawcy do obsługi poczty elektronicznej używają protokołu UUCP.
Dostawcy Internetu zwykle pobierają opłatę składającą się z pewnej części stałej oraz części uzależnionej od czasu połączenia lub ilości przesłanych danych. Połączenie się z dostawcą Internetu jest przeważnie bardzo proste. Większość z nich umożliwia również posiadanie własnej nazwy domenowej.
Największą zaletą połączenia przez bezpośredniego dostawcę Internetu jest fakt, że system zachowuje się tak samo, jakby był podłączony bezpośrednio do sieci. Komunikacja z komputerem-bramką jest obsługiwana przez system operacyjny i jest procesem praktycznie niewidocznym dla użytkownika. Wadą tego rozwiązania jest to, że czasem niektóre usługi dostępne są tylko w ograniczonym zakresie (na przykład niektórzy dostawcy nie pozwalają na przesyłanie plików za pomocą FTP do innych serwerów).
Jeśli bierzesz pod uwagę skorzystanie z usług bezpośredniego dostawcy Internetu, powinieneś zorientować się, jakie usługi są oferowane przez dostawców działających w okolicy, czy wymagany jest jakiś dodatkowy sprzęt, jaki jest system opłat (czy są to opłaty stałe, czy zależne od wykorzystania łącza) i jak przedstawia się problem wsparcia technicznego na wypadek kłopotów.
Podsumowanie
Wybór metody połączenia się z Internetem zależy tylko od Ciebie, ale większość użytkowników indywidualnych decyduje się na skorzystanie z usług bezpośrednich dostawców Internetu. Jest to rozwiązanie zrównoważone, jeśli wziąć pod uwagę koszty i możliwości, szczególnie jeżeli Twój system ma przez większość czasu pozostawać połączony z siecią. Po połączeniu się z Internetem możesz skonfigurować własny serwer - jak to zrobić, dowiesz się czytając cztery następne rozdziały.
Konfigurowanie komputera tak, by działał jako serwer FTP, opisane jest w rozdziale 48. „Konfigurowanie FTP i anonimowego FTP”.
Konfiguracja i używanie usługi Gopher omawia rozdział 50. „Konfigurowanie usługi Gopher”.
Jak skonfigurować serwer WWW i własną stronę główną dowiesz się z rozdziału 51. „Konfigurowanie węzła WWW”.
Tworzenie własnych stron WWW omówione jest w rozdziale 53. „Podstawy języka HTML”.
702 E:\Moje dokumenty\HELION\Linux Unleashed\Indeks\47.DOC
E:\Moje dokumenty\HELION\Linux Unleashed\Indeks\47.DOC 703
702 Część VII ♦ Konfiguracja węzła internetowego
Rozdzia³ 47. ♦ Konfiguracja węzła internetowego 703