Asystent: dr Katarzyna Góralska
Ćwiczenie 3/ Prelekcja 3
Temat: Ekologia medyczna cz. III. Wybrane organizmy o znaczeniu medycznym.
GRZYBY O ZNACZENIU MEDYCZNYM
Grzyby potencjalnie chorobotwórcze to:
Zygomacota (sprzężniaki)
Ascomycota (workowce)
Basidiomycota (podstawczaki)
W organizmie człowieka lub zwierzęcia grzyb rozmnaża się tylko bezpłciowo (faza anamorficzna); brak rozmnażania płciowego (faza telemorficzna)
Po łacinie nazwę choroby tworzymy, odejmując ostatnie 1, 2 litery nazwy grzyba/pasożyta i dodając końcówkę ` osis'; np.:
Aspergillus - aspergillosis
Candida - Candidosis
CANDIDA SP
Są to najbardziej rozpowszechnione grzyby chorobotwórcze.
Posiadają formy przetrwalnikowe - chlamydospory.
Candida nie wytwarza pseudostrzępek (a jedynie blastospory)
Candida albicans
Workowiec
Kolonie kremowe, lśniace, gładkie, w miarę starzenia pofałdowanene. Nie wrastają w podłoże
Kiełkujące blastospory w obecności surowicy (zwłaszcza ludzkiej) tworzą krótkie pseudostrzępki - `germ tubes'
Najczęstszy czynnik etiologiczny grzybic narządów uogólnionych
Candida tropicalis
Workowiec
Kolonie kremowe lub białe lekko lsniące i z wypukłym środkiem gładkie, w miarę starzenia pofałdowane promieniście, o postrzępionym brzegu
Candida sp powodują:
Grzybice skóry, paznokci, błon śluzowych, jamy ustnej, przewodu pokarmowego, narządów rozrodczych
Grzybice głębokie - układu oddechowego, dróg moczowo-płciowych, przełyku, otrzewnej, osierdzia, mięśnia sercowego, opon mózgowych, gałki ocznej. Szczególnie niebezpieczne przy niedoborach odporności - pacjenci z AIDS lub po przeszczepach
Rhodotorula rubra
Podstawczak
Kolonie czerwone, łososiowe lub różowe, błyszczące gładkie
Komórki wegetatywne pączkujące cylindryczne lub kuliste
Syntetyzuje i magazynuje karoteny
Wywołuje grzybice narządowe i uogólnione
Geotrichum candidum
Workowiec
Kolonie białe lub kremowe gładkie; potem puszyste
Komórki wegetatywne o różnych kształtach; tworzą czasem blastospory i pseudostrzępki. Zawsze występują strzępki prawdziwe i artrospory
Powoduje grzybice (geotrychoza) skóry, paznokci, przewodu pokarmowego, układu oddechowego, narządów płciowych
Secale cornutum - sporysz
Przetrwalnik (ergot) buławinki czerwonej (Claviceps purpurea)
Zastępuje ziarniak w kłosach zbóż i traw
Zawiera zespół alkaloidów, pochodnych kwasu lizergowego, porażających zakończenia nerwów współczulnych i pobudzających do skurczu mięśnie gładkie (macicy, obwodowych naczyń krwionośnych…)
Przy zatruciu wystpuje pobudzenie ośrodkowego układu nerwowego
Zawiera alkaloidy peptydowe (ergotoksyna, ergotamina) i aminowe
Objawy zatrucia sporyszem:
Bóle brzucha
Wymioty
Biegunka
Zawroty i bóle głowy
Zaburzenia czucia i widzenia
Drgawki
Duszności
Porażenie oddechu
Sporysz jest składnikiem niektórych preparatów stosowanych w położnictwie i ginekologii, w nerwicach, migrenach.
Substancje toksyczne owocników grzybów to związki chemiczne o różnym mechanizmie działania:
Cytotoksycznym
Blokującym metabolizm alkoholu etylowego - kopryna u czernidlaka
Muskarynowym - muskaryna w muchomorach, w borowiku ponurym, borowiku szatańskim
Atropinopodobnym
Halucynogennym - psylocyna, psylocybina - pierścieniaki
Gastroenterotoksyczne - gąski, muchomory, pieczarki, gołąbek wymiotny.
Muchomor sromotnikowy (Amanita phalloides)
Śmiertelnie trujący!!!
Gładki, oliwkowy/żółto-zielony/oliwkowozielony kapelusz, biały trzon i blaszki, duży, słabo prążkowany pierścień na trzonie. Bulwiasta, zgrubiała nasada trzonu otoczona wysoką, odstającą pochwą.
Zarodniki eliptyczny z wyrostkiem (apikulem) bezbarwne, o gładkiej powierzchni
Amatoksyny (termostabilne!) uszkadzają błonę sluzową układu pokarmowego, doprowadzają do martwicy wątroby, kanalików nerkowych
Fallotoksyny (termolabilne) inhibitory enzymów wielu procesów metabolicznych
Zatrucia śmiertelne po spożyciu 50g grzyba!!!
Objawy zatrucia muchomorem sromotnikowym:
Po 8-40 godzinach:
Nudności
Bóle brzucha
Wymioty i biegunka
W konsekwencji odwodnienie i wstrząs sercowo-naczyniowy
Tachykardia
Spadek ciśnienia tętniczego
Po 3-4 dniach
Uszkodzenie wątroby
Żółtaczka
Skaza krwotoczna
Niewydolność nerek
Kwasica metaboliczna
Młode owocniki często mylone z: młodymi purchawkami, pieczarkami polnymi
Pieczarka polna
Biała
Młoda ma różowe blaszki
Pierscień na trzonie karbowany
Brak pochwy u nasady trzonu
Krowiak podwinięty
- niejadalny, po zjedzeniu nie wywołuje objawów, ale toksyny są kumulowane w organizmie.
ROŚLINY O ZNACZENIU MEDYCZNYM
Roślinne substancje toksyczne:
Alkaloidy -są metabolitami wtórnymi; są to pierścieniowe związki chemiczne zawierające azot w pierścieniu (np. kofeina, solanina, kolchicyna, nikotyna)
Glikozydy cyjanogenne - związki składające się z części cukrowej i niecukrowej (zawarte w gorzkich migdałach, nasionach wiśni, brzoskwini, moreli, śliw)
Glikozydy nasercowe (np. w naparstnicy)
Olejki eteryczne
Aminokwasy niebiałkowe
Peptydy
Białka (np. toksalbumina rycyna z rącznika pospolitego powoduje aglutynację i hemolizę krwinek; inhibitor trypsyny z soi; fitohemaglutyniny z roślin motylkowych)
Saponiny - obniżające napięcie powierzchniowe
Atropa belladonna L. - pokrzyk wilcza jagoda
Liście, kłącza i całe ziele są wykorzystywane w lecznictwie
Jagody są trujące
Ciała czynne: alkaloidy, flawonoidy i garbniki
Główne alkaloidy:
L-hioscyjamina
Atropina
Skopolamina
Belladonina
Alkaloidy te porażają nerwy przywspółczulne autonomicznego układu nerwowego, działają rozkurczowo na mięśnie gładkie (głównie oskrzela i przewód pokarmowy) - działanie parasympatykolityczne, powodują tachykardię, pobudzenie psychoruchowe, rozszerzenie źrenic, suchość w ustach, konwulsje, zaburzenia świadomości, drgawki.
Dawka śmiertelna - 5-10 owoców, 4 dla dzieci do lat 12
Datura stramonium L. - Bieluń dziędzierzawa
Ciała czynne: alkaloidy, flawonoidy, saponiny
Zawiera te same alkaloidy co belladonna (ma więcej skopolaminy, która poraża ośrodkowy układ nerwowy i nerwy obwodowe - działanie parasympatykolityczne)
Dawka śmiertelna - 15 nasion (znajdują się w charakterystycznej torebce nasiennej)
Działa przeciwastmatycznie, rozkurcza oskrzela i układ pokarmowy
Zatrucie belladonną/daturą
Węgiel aktywowany, powodowanie wymiotów, picie wody w dużych ilościach
Digitalis purpurea L. - naparstnica purpurowa
Zawiera glikozydy nasercowe (purpurea glikozydy A i B)
Digitalis lanata - naparstnica wełnista
Białe kwiatki
Zawiera lanatocydy A, B, C, D i E, które mają silniejsze działanie od glikozydów naparstnicy purpurowej, ale słabiej się kumulują.
Glikozydy nasercowe hamują działanie pompy sodowo-potasowej w błonie komórkowej zmieniając przez to potencjał jonowy, przez co zaburzają bodźce, a przez to rytm serca:
Efekt inotropowy i tonotropowy + (wzrost siły skurczów i napięcia mięśnia sercowego)
Efekt chronotropowy i dromotropowy - (spadek częstości skurczów i pobudliwości serca - hamowanie przewodzenia bodźców do mięśnia sercowego)
Zwierzęta jadowite i pasożyty człowieka
Leiurus sp (skorpion)
Wolnożyjący pajęczak
Prowadzi nocny tryb życia
Aktywny tylko w sezonie letnim
Występuje w krajach klimatu gorącego
Jad niektórych skorpionów zawiera neurotoksyny powodujące gwałtowne reakcje ogólne bez uprzednich objawów miejscowych
W ciągu 24-48 godzin może dojść do śmierci z powodu niewydolności układu oddechowego/krążenia (zwłaszcza u dzieci)
Anopheles maculipennis (komar widliszek)
Występuje na terenie Europy i Azji południowo-zachodniej
Narząd gębowy kłująco-ssący
Tylko samica pije krew - narząd gębowy samca zredukowany
Kłuje wiosną i latem o zmierzchu, w nocy i o świcie
Rozwija się w naturalnych zbiornikach wodnych zawierających czystą, dobrze natlenowaną wodę
W klimacie umiarkowanym rozwija się 3-4 tygodnie
Ślina zawiera składniki drażniące i u osób wrażliwych może wywoływać odczyny alergiczne
Przenosi pierwotniaki z rodzaju Plasmodium wywołujące malarię
Culex pipiens (komar kłujący)
Występuje w Europie, Azji, Afryce i Ameryce Północnej (również w Polsce pospolity)
Polimorficzny
Środowisko miejskie, podmiejskie
Brązowo-żółty
Samica odżywia się krwią zwierząt/człowieka (samiec nie)
Najczęściej kłują w sierpniu i na początku września
Potrafią kłuć zimą - w ciepłe dni lub w klimatyzowanych pomieszczeniach
Ślina powoduje świąd, który u osób wrażliwych może wywołać stany zapalne skóry
Przeosi ornitozy oraz wirusy neurotropowe z ptaków domowych/dzikich m.in. na ludzi
Apis mellifera (pszczoła miodna)
działanie jadu pszczoły: neurotoksyczne, krwotoczne (uszkadza naczynia krwionośne), cytotoksyczne, hemolityczne
substancje czynne:
substancje niskocząsteczkowe (kwas mrówkowy, aminy biogenne histamina [mediator reakcji uczuleniowej])
peptydy (milityna, kininy, czynnik degranulujący mastocyty)
proteiny (hialuronidaza, fosfolipaza A, fosfataza, esteraza)
skutki użądlenia:
reakcja uczuleniowa, obrzęk, świąd, pokrzywka, osłabienie, ucisk w klatce piersiowej, bóle i skurcze brzucha, nudności, zawroty głowy, senność, trudności w oddychaniu, wymioty, biegunka
wstrząs anfilaktyczny (u nadwrażliwych): spadek ciśnienia krwi, sinica, splątanie, utrata przytomności, śmierć
dawka śmiertelna
(masa 70 kg - dorosły) 245 mg (ok. 500 użądleń)
(masa 5 kg - noworodek) 20 mg (ok. 40 użądleń)
pierwsza pomoc
(podskórnie/dożylnie) 0,2-0,5 ml roztworu adrenaliny 1:1000
środek przeciwhistaminowy
osoby uczulone powinny nosić ze sobą pakiet (tak na wszelki wypadek)
Paravespula(Vespula) vulgaris (osa zwyczajna)
Składniki jadu żądłówek:
Toksoalbuminy
Kwas mrówkowy
Histamina
Acetylocholina
Liczne enzymy np. hialuronidaza
Jad jest trujący tylko wchłonięty droga pozajelitową. Dawka śmiertelna dla dorosłego wynosi ok 245mg (ok 500 użądleń); dla dzieci - ok 20mg (40 użądleń)
Szczególnie niebezpieczne są użądlenia w okolice szyi i głowy (działanie jadu na ośrodkowy układ nerwowy) i krtani lub gardła (ryzyko uduszenia)
Użądlenie jest bolesne i pozostawia miejscowy obrzęk.
Pomaga cebula, Altacet, wapno i popiół z papierosa rozrobiony z wodą.
W każdej populacji ok. 2% to osoby pierwotnie nadwrażliwe. U nich użądlenie powoduje wstrząs anafilaktyczny prowadzący do śmierci.
OSA
Agresywna
Występują w znacznej liczebności w danym miejscu
Mogą być niebezpieczne dla człowieka
Gniazdo jest zbudowane z przeżutego drewna, „kartonu”, z wypełnionymi powietrzem przestrzeniami pomiędzy. Można je znaleźć w ziemi lub miejscach osłoniętych
ŻĄDŁĄ
U pszczoły ma ono ząbki niepokryte pochewką (pszczoła żądli tylko raz)
U osy ząbki pokryte pochewką (może żądlić wielokrotnie)
Vespa crabro (szerszeń)
Roślinożerny
Charakterystyczna „maska” żółta na głowie
Do 3/4 cm długości
Nieagresywny
Nieniepokojony nie jest skłonny do ataku
Gniazdo z masy papierowej
Sarcophaga haemorrhoidalis (ścierwica)
Kosmopolityczna (rzadsza w Europie północno-wschodniej)
Ma 10 do 15 mm długości
Na odwłoku widoczna szachownica
Jajożyworodna
Larwy umiejscawiają się w okolicach naturalnych otworów ciała; ran
Pasożyt przygodny - w jelicie
Larwy mają zdolność czynnego wnikania do tkanek. Powodują muszyce (powstają wtedy ropnie i zgorzele)
Larwy często spotykane w padlinie i kale ludzkim
Bufo bufo (ropucha szara)
Jeden z największych płazów w Polsce
Posiada gruczoły jadowe w brodawkach skórnych:
Bufoteninu o właściwościach nasennych (aminy biogenne)
Bufogeniny o działaniu i budowie podobnych do glikozydów nasercowych, np. bufotalina (toksyny steroidowe)
Krew ropuchy jest trująca
Vipera berus (żmija zygzakowata)
Jedyny jadowity wąż w Polsce
Brązowa, srebrzysta albo czarna z zygzakiem na grzbiecie; na głowie X albo Y
Prowadzi nocny tryb życia, ale poluje również w dzień
Lubi miejsca suche, nasłonecznione
Produkuje niewiele jadu i jest on bardzo groźny
Niedrażniona nie atakuje:
Jad:
Hemoragina (uszkadza ściany naczyń)
Krwawienie z nosa
Krwiomocz
Wynaczynienie krwi
Hemolizyna (powoduje rozpad erytrocytów)
Niedokrwistość
Żółtaczka
Neurotoksyny (porażają ośrodkowy układ nerwowy)
Zawroty głowy
Nudności
Wymioty
Hialuronidaza (enzym trawiący polimer kwasu hialuronowego - głównego składnika istoty podstawowej tkanki łącznej)
Ułatwia rozprzestrzenianie się jadu
Dawka śmiertelna: 100-175mg
Pierwsza pomoc:
Unieruchomić kończynę
Niektórzy uważają, że należy założyć szeroką opaskę kilka cm nad ukąszeniem
Serum antivipericum - surowica przeciw jadowi żmii