Wykład 5. Źródła nurtów i koncepcji pedagogicznych; mapa współczesnych pedagogik
Filozoficzne źródła koncepcji pedagogicznych
Orientacje pedagogiczne
Teleologie pedagogiczne
Zasady myślenia i działania pedagogicznego
Mapa współczesnych pedagogik
Ad. 1. Filozoficzne źródła koncepcji pedagogicznych
perspektywa ontologiczna: natura bytu - rzeczywistości wychowawczej (obiektywna - subiektywna, realna - symulowana, idealistyczna - pragmatystyczna)
perspektywa epistemologiczna: pochodzenie wiedzy (zarówno pedagogicznej jak i wiedzy uczniów): objawiona - odkryta, abstrakcyjna - powstała w rezultacie rozwiązywania problemów
perspektywa aksjologiczna: system wartości - teleologia pedagogiczna, ideologie wychowawcze
Ryc. 1. Socjalizacja i edukacja w procesie rozwoju ontogenetycznego
0
10
20+
Ad. 2. Orientacje pedagogiczne: na czy skupiony jest wysiłek pedagogiczny?
na proces
na efekt
Ad. 3. Teleologie pedagogiczne, kryteria porządkowania celów edukacji
dystans (perspektywa temporalna): bliskie - dalekie
koncepcja podmiotu: osobowe (indywidualizm) - zbiorowe (komunitaryzm: typ ładu społecznego)
dyspozycje osobowościowe: postawy, kompetencje - właściwości zbiorowości (wspólnotowość, demokracja)
Ad. 4. Zasady myślenia i działania pedagogicznego - intencjonalnego organizowania warunków rozwoju osoby i zmiany społecznej
zasada podatności człowieka na kształtowanie i uczenie się (oświeceniowa teza deterministyczna: „człowiek jest tylko tym, co wychowanie z niego uczyni”, „człowiek jest istotą receptywną [podporządkowanie, zniewolenie] i transformatywną” [wolność])
zasada zobowiązania do samodzielności, samodzielnego współuczestniczenia w procesie kształtowania/uczenia się („samodzielnego osiągania dorosłości” - I. Kant; stawania się podmiotem - istota podmiotu i podmiotowości)
zasada pedagogicznego przetwarzania sytuacji społecznych w sytuacje pedagogiczne; unikania ideacyjności sytuacji pedagogicznych
zasada niehierarchiczności porządku praktyki ludzkiej: „żadna ludzka działalność (tzn. społeczna i pedagogiczna) nie może zgłaszać roszczenia dominacji nad innymi formami praktyki. Wszystkie muszą uznawać się za równoważne”
D. Benner: Pedagogika ogólna, , s. 186 i n.
Mapa koncepcji edukacyjnych
Kryterium |
Pedagogiki autorytarne |
Pedagogiki nieautorytarne |
Pedagogiki krytyczne |
Pojmowanie edukacji |
• proces rozwoju kapitału ludzkiego |
• proces rozwoju osoby (podejście indywidualistyczne) • proces rozwoju wspólnoty (podejście komunitarystyczne) |
• Proces oświecenia |
Cele edukacji |
• Rozwój osoby jako adaptacja do zastanych warunków życia
• tożsamość konwencjonalna, tożsamość roli,
|
•rozwój osoby rozumiany jako samorealizacja, samowychowanie
• tożsamość postkonwencjonalna, tożsamość osoby
|
• Rozwój osoby rozumiany jako samodzielny wysiłek nakierowany na osiąganie praw i nowych pól wolności
|
Zadania wychowania |
• kształtowanie wychowanka według pożądanych i nienaruszalnych społecznie wzorów osobowych, • kierowanie jego rozwojem, urabianie określonych cech |
• promowanie szeroko pojętej zmiany człowieka i świata,
• bezinteresowne wspieranie swobodnego rozwoju wychowanka |
|
Istota zmian edukacyjnych |
• udoskonalanie, ulepszanie świata według ustalonej jego definicji |
• rewizja obowiązujących definicji świata , wykraczanie poza dotychczasowe wyobrażenia o tym, co możliwe, co pożądane |
|
Istota oddziaływań edukacyjnych |
• bezpośredni wpływ na wychowanka
• przekazywanie gotowej wiedzy i gotowych wzorów zachowań
• zdyscyplinowany wysiłek
•podporządkowanie się wychowanka woli wychowawcy i zasadom wychowawczym |
• pośredni wpływ na wychowanka polegający na organizowaniu sytuacji (okazji, warunków) sprzyjających rozwojowi
• umożliwianie wychowankom samopoznania,
• edukacja bez przymusu, respektująca prawo jednostki do własnej drogi rozwoju
• akceptacja autonomii , indywidualności, podmiotowości wychowanka i wychowawcy |
|
Metody, środki i formy wychowania |
• kary i nagrody oraz rywalizacja między wychowankami jako środek wychowania,
• rygorystycznie określona formuła organizacji wychowania (system klasowo - lekcyjny) |
• współdziałanie, partnerstwo, nieoceniające nastawienie do dziecka,
• odformalizowane wychowanie, elastyczna edukacja |
• edukacja instytucjonalna (szkoła, placówka wolnoczasowa, itp.) ale wykraczająca poza sztywne formuły organizacji i kolonizacji umysłu |
Koncepcja roli nauczyciela |
• formalny kierownik, |
• towarzysz, partner |
• towarzysz, partner, krytyk = recenzent |
Tradycja metodologiczna (interes poznawczy) |
pozytywistyczna (interes techniczny): •eksperyment pedagogiczny • badania sondażowe |
interpretatywna (interes praktyczny) • badania etnograficzne • badania fenomenologiczne |
Krytyczna (interes emancypacyjny) • badanie w działaniu
|
Współczesne koncepcje pedagogiczne
kryterium |
Pedagogika adaptacyjna (integracyjna) |
pedagogika progresywna (neoliberalna) |
Pedagogika emancypacyjna |
Pedagogika antykapitalistyczna |
Pedagogika religijna |
Cele ogólne |
Wprowadzenie młodzieży w społeczeństwo |
Kształtowanie uzdolnień (kwalifikacji do uczestniczenia w społeczeństwie |
Przezwyciężanie zależności/uzależnień przekraczanie struktur władzy |
Likwidowanie podziału społeczeństwa na klasy, przezwyciężanie porządku kapitalistycznego |
Orientacja na drogę i osobę Jezusa |
Obraz społeczeństwa |
Orientacja na konsumpcję |
Krytyka myślenia konsumpcyjnego, technologii, pesymizm kulturalny |
Krytyka istniejących struktur władzy |
Odrzucenie istniejących stosunków gospodarczych i systemów politycznych |
Odzwierciedlanie wewnętrznych sprzeczności, niedokończony, pełen potrzeb |
Cele społeczne (wynikające z potrzeb społecznych) |
Kontynuacja, stabilizacja, rozbudowa i umacnianie istniejących porządków społecznych |
Zmienianie istniejącego systemu, ewolucja |
Otwarte odrzucanie i innowacja |
Walka rewolucyjna, zmiana warunków polityczno - ekonomicznych |
Pomoc przy rozwiązywaniu sprzeczności, otwieranie zmysłów, rozwijanie myślenia |
Obraz młodzieży |
Wspólnota tego odcinka życia, faza przejściowa, akcentowanie przyszłych (dorosłych) ról |
Etap życia, wnoszenie zmian społecznych, pokolenie z funkcjami społecznymi |
Konfliktowy etap życia, potencjał innowacyjny w społeczeństwie |
Uzależniona od położenia klasowego i starego stylu życia, grupa wiekowa wnosząca walkę rewolucyjną |
Odbicie psychicznych i społecznych warunków poszukiwanie myśli i orientacji , potencjał zmian Kościoła i społeczeństwa |
Cele wobec młodzieży |
Zdolność życia we wspólnocie, integracja, dostosowanie |
Zdolność życia w społeczeństwie, uczestnictwo, partycypacja |
Zdolność do rozpoznawania i pokonywania zależności |
Gotowość do walki rewolucyjnej |
Identyfikacja, miłość bliźniego, samoświadomość, wiara, odpowiedzialność |
Źródła założeń pedagogicznych |
Pragmatyczne potrzeby społeczne |
Aksjologiczne potrzeby społeczne, interesy młodzieży |
Pedagogiczno - polityczne przesłanki i przejawy konfliktu |
Polityczne sprzeczności kapitału i pracy |
Pedagogiczne - sytuacja młodzieży, teologiczne - nadejście Chrystusa |
Strategia |
Interakcja społeczna |
Racjonalno - empiryczne rozwiązywanie konfliktów |
Rozwiązywanie problemów |
Sterowanie, agitacja |
Służba, wyznanie, refleksja grupowa |
Rola kierownika/współpracownika |
Grupowe - przywódca Domowe - kierownik, informator |
Towarzysz, doradca, pobudzający |
Towarzysz, partner, krytyk |
Organizator, funkcjonariusz, krytyk |
Model do identyfikacji, doradca, informator |
Pole pracy |
Związki „otwarte”, instytucje |
„otwarte”, instytucje czasu wolnego |
Punkty spotkań, instytucje kształcenia młodzieży |
Miejsce pracy, przeważnie zakład pracy |
Związki „otwarte”, punkty spotkań |
Metodyczny punkt ciężkości |
Orientowanie przez kierownika |
Orientacja przez uczestnictwo |
Orientacja na konflikt |
Orientacja klasowa |
Orientacja jednostkowa (osobista) |
Teoretycy |
W.. Brezinka |
Giesecke, Kentler, Müller, Mollenhauer |
Bierhoff, Fritz, Leirman, Süsmith, Hook, McLaren, |
Lessing, Liebel, Giroux |
Bleistei, „Synode” |
Prof. Maria Czerepaniak-Walczak
malwa_1@interia.eu
Pedagogika ogólna
Nieuświadamiane przyswajanie wartości
(socjalizacja)
Wartości
świadome, intencjonalne uczenie się,
odkrywanie i konstruowanie wiedzy (edukacja)
praktyka
„Mowa, której uczą się dzieci jako mowy ojczystej, obyczaje i konwencje, wśród których dorastają i w które są wprowadzane, formy i zasoby wiedzy, które przyswajają oraz pola działania, na potrzeby których rozwijają kompetencje do działania nie muszą być specjalnie wymyślane (konstruowane) dla celów działania pedagogicznego. Istnieją bowiem zawsze, gdy praktyka pedagogiczna zaczyna oddziaływać na uczących się”
D. Benner: Pedagogika ogólna, przekł. M. Wojdak-Piątkowska,
W: B. Śliwerski (red): Pedagogika, Podstawy nauk o wychowaniu, t.I , s. 179
Orientacja na proces wyraża się:
naciskiem na poziomą koordynację działań
naciskiem na znaczenie kultury organizacyjnej, w szczególności oddolnej inwencji i inicjatywy,
przewagą oceniania formatywnego nad sumującym
wysoką ranga oceniania wewnętrznego
respektowaniem zasady ekonomiczności: minimalizacji wysiłków i maksymalizacji korzyści
Efekt = wynik
Rodzaje efektów w edukacji:
zmierzone, celowe (perspektywa teleologiczna)
niezamierzone, nieoczekiwane, zaskakujące
pozytywne, nadające się do wykorzystania z punktu widzenia perspektywy teleologicznej
negatywne, wymagające interwencji
Orientacja na efekt wyraża się w:
przewadze oceniania sumującego nad formatywnym
ustalaniu zgodności rezultatu z zamierzeniem
wystandaryzowaniu kryteriów oceny
możliwości oceniania zewnętrznego
Proces: ciąg działań, realizowanych przez uczestników interakcji edukacyjnej prowadzących do określonego rezultatu. Każde z ogniw procesu, ze względu na swoją treść i organizację, jest źródłem doświadczeń osób uczestniczących w procesie