Cel ćwiczenia
Celem naszego ćwiczenia było wykorzystanie statystycznej kontroli jakości do oceny dokładności wykonania wałków na podstawie dokładnego zbadania n-elementowej próbki, wybranej w sposób losowy.
Wprowadzenie teoretyczne
Analizujemy uzyskany w wyniku pomiarów ciąg n-elementowy wartości pewnej wielkości x, którą będziemy utożsamiać ze zmienną losową. Wartości (x1,x2,...,xn) zmiennej losowej x będziemy nazywać próbą n-elementową. Dalszym krokiem jest znalezienie ocen (wartości przybliżonych) dla charakterystyk liczbowych danej zmiennej losowej. Charakterystykami tymi są: - wartość średnia (oczekiwana) E(x),
- odchylenie standardowe σx,
- wariancja D2(x),
- momenty wyższych rzędów μs, ms,
- współczynnik asymetrii i spłaszczenia γ1,γ2.
Oceny tych charakterystyk, uzyskane na podstawie wyników badań eksperymentalnych, oznaczamy tymi samymi literami, co szukane charakterystyki, lecz z „wężykiem” u góry.
Mając liczną próbę, elementy próby łączymy, grupujemy w klasach, tworząc uporządkowany szereg rozdzielczy (x0,x1),(x1,x2), ...,(xk-1,xk). Oceny wartości oczekiwanej, wariancji i momentów wyższych rzędów dokonuje się wtedy w sposób przybliżony, korzystając ze wzorów:
E(x) =
,
D(x) =
,
gdzie: xj*- wartość średnia w j-tej klasie,
Pj*- częstość (prawdopodobieństwo) zdarzenie w j-tej klasie.
Weryfikacja hipotezy o wartości przeciętnej w populacji generalnej.
Hipotezę orzekającą, że wartość przeciętna m jest równa m0 , H(m = m0) zbadamy, jeśli zmienna losowa x ma rozkład normalny N(m,σ), przy czym σ znane i przyjmujemy poziom istotności α, to wyznaczamy εα takie, by:
P(
)
α.
Jeśli zaobserwowana wartość x jest taka, że : | x-m |
, to hipotezę H(m=m0) odrzucamy. W przypadku, gdy : | x-m |
, to nie ma podstaw do odrzucenia hipotezy H(m=m0).
Weryfikacja hipotezy o wariancji
Niech zmienna losowa x ma rozkład normalny, przy czym σ jest nie znane. Hipotezę H(σ2=σ02), tzn. że wariancja jest równa liczbie σ02, weryfikujemy korzystając z faktu, że zmienna losowa χ2=
, ma rozkład χ2 o n-1 stopniach swobody. Przyjmujemy poziom istotności α i znajdujemy χ2 takie, że P
, czyli P
. Hipotezę odrzucamy, jeśli.
W przeciwnym przypadku hipotezę przyjmujemy.
Przebieg ćwiczenia
Wykonaliśmy pomiar średnicy 40 wałków za pomocą czujnika indukcyjnego. Każdy z wałków przesuwaliśmy pod przystawką i odczytywaliśmy wartość odchyłki dla założonego pomiaru.
Po znalezieniu wartości minimalnych i maksymalnych określiliśmy szerokość klas będącą 10 częścią różnicy wymiarów granicznych. Następnie policzyliśmy ile pomiarów znajduje się w danej klasie. Kolejnym punktem było wyliczenie wartości średniej pomiaru w poszczególnej klasie. Po wykonaniu tych podpunktów obliczyliśmy częstość w klasie ze wzoru Pi = mi/n oraz dystrybuanty w klasie ze wzoru Wi = P1 + P2 + … + Pn. Wszystkie wyniki zamieściliśmy w tabeli poniżej. Korzystając z tych danych wykonaliśmy wykresy empirycznych funkcji:
Dalszym etapem naszej pracy była weryfikacja hipotezy o wartości przeciętnej oraz weryfikacja
hipotezy o wariancji.
a) Weryfikacja hipotezy o wartości przeciętnej H
Dla α=0,05 z tablicy rozkładu normalnego odczytaliśmy εα=1,96 oraz χ2α=66,339
Jeżeli
nie ma podstaw do odrzucenia hipotezy H(m=m0)
Zatem sprawdzamy
i otrzymujemy 0,001<0,00529
Przyjmujemy hipotezę o tym, że wymiar nominalny wałków wynosi 15[mm]
b) Weryfikacja hipotezy o wariancji H(σ2=σ20)
Hipotezę odrzucamy, jeśli
. W przeciwnym przypadku hipotezę przyjmujemy.
Zakładamy Δm=3σ0, zatem σ0=0,08
Sprawdzamy
i otrzymujemy 0,00029<0,0106.
Przyjmujemy hipotezę H(σ2=σ20).
Wnioski
Zakładając poprawność wykonania pomiarów i obliczeń możemy stwierdzić, iż otrzymane przez nas kształty wykresów gęstości prawdopodobieństwa są zbliżone do wykresu rozkładu normalnego, czyli do krzywej Gaussa. Najkorzystniejsze byłoby otrzymanie największej częstości w klasie będącej w środku, czyli klasie piątej. Oznaczałoby to, że duża liczba detali ma wymiar najbardziej zbliżony do nominalnego. W naszym przypadku widać, że największa częstość znajduje się w klasie 4 oraz w klasie 6, co też jest dobrym wynikiem. Na podstawie hipotezy o wartości przeciętnej oszacowaliśmy, czy ewentualna produkcja przebiega zgodnie z oczekiwaniami czy należy coś zmienić. Ponieważ przyjęliśmy hipotezę, można wnioskować że produkcja przebiega prawidłowo i nie ma potrzeby zmieniania w niej czegokolwiek.