Podział leków antyarytmicznych.
I. Leki, które hamują pompę sodową. Mają właściwości stabilizowania błony komórkowej. Wykazują również działanie znieczulające miejscowo.
A Chinidyna
Prokainamid
Dizopiramid (Disocor)
Ajmalina (Gilurytmal)
Najskuteczniej hamują złożone postacie niemiarowości.
B Lidokaina (Mexicord)
Meksyletyna (Phenytoinum)
Fenytoina
Stabilizatory błon komórkowych.
C Propafenon
Enkainid
Flekainid
II. β - blokery (leki β-adrenolityczne).
III. Amiodaron (Opacorden, Cordarone).
Bretylium (Bretylate, Bretylol).
Powodują opóźnienie repolaryzacji następstwem czego jest przedłużenie czasu trwania potencjału czynnościowego.
IV. Werapamil.
Diltiazem.
Nifedypina.
Blokowanie wolnych kanałów wapniowych.
Lidokaina - lek znieczulający miejscowo; wywiera działanie przeciwarytmiczne, hamując automatyzm serca, nie upośledza siły skurczu, działa szybko lecz krótkotrwale 10 - 20 minut. Lek stosuje się w leczeniu i zapobieganiu częstoskurczu komorowego, trzepotania i migotania komór (w zawale mięśnia sercowego i po resuscytacji).
Działania niepożądane:
zwolnienie czynności serca (nadmierne),
spadek RR,
drgawki.
Preparat: Lignocainum hydrochloricum.
Prokainamid - migotanie przedsionków, częstoskurcz.
Dizopiramid - przedwczesne skurcze komorowe, częstoskurcz komorowy.
Ajmalina - niemiarowości spowodowane przedawkowaniem glikozydów naparstnicy, częstoskurcz komorowy.
Meksyletyna - zapobieganie i leczenie komorowych zaburzeń rytmu.
Propafenon - przedwczesne skurcze komorowe i nadkomorowe, częstoskurcz komorowy i nadkomorowy.
Amiodaron - leczenie i zapobieganie komorowym i nadkomorowym zaburzeniom rytmu.
Bretylium - w zaburzeniach rytmu opornych na inne leki, zwłaszcza w profilaktyce i leczeniu migotania komór, w częstoskurczu komorowym i nadkomorowym, zaburzeniach wywołanych hipotermią.
Leki blokujące kanał wapniowy - działają na komórki węzła zatokowo - przedsionkowego i przedsionkowo - komorowego wydłużając czas przewodzenia i okresy refrakcji w tych węzłach.
Wskazania - nadkomorowe zaburzenia rytmu (napad częstoskurczu nadkomorowego, migotanie i trzepotanie przedsionków.