1. Co to jest zbieżystość (strzały)? Jak określa się zbieżystość dolnej części strzały według propozycji Krenna.
Zbieżystość odcinka strzały to różnica między grubością dolną a górną odcinka strzały wyrażona w cm i podzielona przez długość odcinka w m
Zbieżystość według Krenna
Z= d0,1l - d0,5l / 0,4l
Gdzie:
d0,1l - grubość w odległości 1/10 długości licząc od podstawy
d0,5l - grubość w połowie długości
l - długość
Podstawowa zaleta - z jednej strony dotyczy zbieżystości znacznej, wartościowej części, z drugiej zaś opiera się nie na grubości u podstawy obarczonej zgrubieniem korzeniowym, lecz na grubości znajdującej się wyżej, która jest od niego wolna lub prawie wolna.
2. Teoretyczna dokładność wzoru środkowego przekroju (Hubera)
Określam błąd absolutny miąższości dla wzoru środkowego przekroju, a następnie błąd % wtórny. Błąd procentowy wtórny wzoru środkowego przekroju zależy tylko od wykładnika kształtu. Wzór środkowego przekroju jest: - dla walca i paraboloidy bezbłędny; Dla stożka daje błąd -25%; dla neiloidy daje błąd -50%. Wykładnik kształtu bryły decyduje o znaku i wielkości błędu. Stosunek średnicy górnej do dolnej decyduje natomiast tylko o wielkości błędu. Dla brył o takich samych wykładnikach kształtu błąd wzoru środkowego przekroju jest tym mniejszy, im większa jest wartość stosunków średnicy górnej do dolnej bryły.
3. Opisać ksylometryczny sposób określ. miąższości drewna
Ciało zanurzone w cieczy wypiera taką jej objętość, jaką samo zajmuje
4. Wymienić i opisać 4 sposoby określania pierśnicowego pola przekroju
drzewostanu
a) pomiar pierśnic wszystkich drzew
Po przeprowadzeniu pomiaru pierśnic wszystkich drzew można określić pierśnicowa pole przekroju d-stanu zgodnie ze wzorem :
G=n1g1 + n2g2 + … + nigi
Zauważamy, że pierśnicowa pole przekroju d-stanu jest licznikiem wzoru na przeciętny przekrój d-stanu. Stąd:
G=Nğ
b)sposób liczenia drzew (A.Bruchwalda)
W d-stanie liczy się wszystkie drzewa, po czym- idąc przez d-stan wzdłuż dowolnie obranego kierunku- mierzy się pierśnice pewnej liczby drzew drzewostanu. Na podstawie pomierzonych pierśnic drzew określa się przeciętny przekrój d-stanu. Pierśnicowa pole przekroju d-stanu określa się wzorem:
G=Nğ
c)sposób powierzchni próbnych
Aby określić pole przekroju d-stanu tym sposobem, trzeba dokonać wyboru powierzchni próbnej, wytyczyć powierzchnię i oznaczyć granice oraz pomierzyć pierśnice drzew na powierzchni próbnej. Pierśnicowa pole przekroju d-stanu określa się wzorem:
G=(A/a) *Ga
Gdzie:
A-wielkość d-stanu [ha]
a-wielkość powierzchni próbnej [ha]
Ga- pierśnicowe pole przekroju drzew znajdujących się na powierzchni próbnej [m3]
d)sposób Bitterlicha
podstawą określenia pierśnicowe powierzchni przekroju d-stanu jest liczba drzew policzona odpowiednim przyrządem. Najprostszym takim przyrządem jest listewka o długości „b” , która na jednym końcu posiada wziernik i na drugim końcu szczerbinkę o szerokości „a”. Z obranego w drzewostanie stanowiska liczy się wszystkie drzewa w polu widzenia zawartym w kącie 360o, których pierśnica nie mieści się w szerokości szczerbinki. Pierśnicowe pole przekroju d-stanu (G) określa się wzorem:
G= A*K*N
A- wielkość d-stanu
N- liczba drzew nie mieszczących się w szczerbince
K- współczynnik, cechujący stałą dla danej listewki
K=2500* (a2/ b2)
a- szerokość szczerbinki
b- długość listewki
5. Jak ustala się średnią(przeciętną) wysokość drzewostanu(podaj i
opisz 2 sposoby)
a)pomiar wszystkich wysokości drzew
b) Określanie średniej wysokości stopnia pierśnic:
-Średnia arytmetyczna z wysokości kilku drzew w stopniu grubości
-Wykorzystanie zależności pomiędzy wysokością a pierśnicą drzew (krzywa wysokości)
6.Opisz jak sposobem bitterlicha określa się miąższość drzewostanu
Aby określić miąższość drzewostanu sposobem Bitterlicha należy:
Zmierzyć z odpowiedniej liczby stanowisk relaskopem lub blaszką Bitterlicha pole
przekroju pierśnicowego na 1 ha
Zmierzyć wysokości pewnej liczby drzew o pierśnicy zbliżonej do przeciętnej
drzewostanu
Określić miąższość drzewostanu za pomocą wzoru podanego powyżej
Dokładność:
9 stanowisk relaskopowych, pasek 1; błąd średni G wynosi 5%
10 drzew służących do określenia średniej wysokości
Błąd przy określaniu F za pomocą wzoru empirycznego 4%
7. Co to jest drzewostan różnowiekowy i opisz jeden ze sposobów
określ. różnowiekowego
D-stany różnowiekowe- złożone z drzew, których różnica weku przekracza 20 lat; różnowiekowe d-stany tworzą się z drzew różnego wieku, rosnących razem, pojedynczo lub w grupowo, zmieszanych na niewielkiej powierzchni i tworzących biologiczną całość
a)Wiek miąższościowy (wz. Blocka)
W=v1w1+ v2w2 +…+ vnwn / v1 + v2 + … vn
n- liczba drzew
w1 + w2 + … wn - wiek drzew
v1 + v2 + … vn - miąższość drzew
Wzór ten można stosować dla każdego drzewostanu różnowiekowego, niezależnie od jego struktury. Jednak przede wszystkim nadaje się do drzewostanów o strukturze typowego lasu przerębowego.
Wzór ten można także stosować do obliczania przeciętnego wieku całego obrębu lub gospodarstwa leśnego.
8. Zdefiniuj wysokość górną wg Assmana
Wysokość górna (Assmann) to średnia wysokość 100 najgrubszych drzew rosnących na 1 ha
9.Zdefiniuj pojęcie produkcyjności drzewostanu. podaj które z drzewostanów (bukowy, sosnowy, dębowy i jodłowy) charakteryzują się największą produkcyjnością od największej do najmniejszej.
Produkcyjność drzewostanu to sumaryczna produkcja przeliczona na 1 ha i 1 rok.
Największą produkcyjnością charakteryzują się drzewostany:
1. Jodłowe 2. Świerkowe 3. Bukowe 4. Sosnowe 5. Dębowe
10.Jednym z przybliżonych sposobów określ. miąższości drzewostanu
jest sposób odległości między drzewami. jeśli założyć że
przeciętna pierśnica pojedynczego drzewa wynosi 20cm, a średnia odl.
między drzewami wynosi 5m to miąższość drzewostanu
wynosi>.............podaj kolejne etapy obliczeń.
Wzór wraz z wyprowadzeniem
V= N*ν = 10000/s2 *2
V= (10000/s2)*(d2/1000)= 10d2/s2 ostateczna wersja wzoru
Dla podanego przykładu obliczenia
V= 10*0,22 / 25 = 0,16 m3