6.Świat wartości człowieka w Mitologii i Biblii. Próba porównania.
Mitologia i Biblia prezentują odmienne postawy człowieka, chociaż powstawały mniej więcej w tym samym czasie. W mitologii opisana jest cała masa bogów, którzy posiadają różne cechy charakteru, przeważnie najgorsze z możliwych. W Biblii Bóg jest jeden, dobry, miłosierny, kochający ludzi i nazywający nas swoimi dziećmi. To ,w jaki sposób postępują ludzie `w dużym stopniu zależy od tego, jak są traktowani przez Boga(bogów).Jeżeli Bóg obdarza ludzi miłością, przebacza nam wszelkie zło przez nas wyrządzone, my się Jego nie boimy i odwzajemniamy to uczucie. W mitologii Bogowie są inni, są nade wszystko królami ziemi, których trzeba się bać i słuchać ,bo w innym wypadku czeka ciężka kara.
Człowiek żyjący według Biblii powinien postępować zgodnie z Dziesięcioma Przykazaniami Boskimi, powinien kochać bliskich, żyć z nimi w zgodzie, a nade wszystko miłować Boga, oddawać mu cześć. Mitologiczni Bogowie żądają od ludzi jedynie posłuszeństwa; wspierają wojny, są głównymi ich inicjatorami, lubują się w rozlewie krwi. Swoim postępowaniem szerzą zgorszenie. Ludzie naśladują bogów i postępują równie niemoralnie: zabijają, oszukują, cudzołożą. Biblijny Dekalog nakazuje wiarę w jednego Boga, który pomaga ludziom, gdy tego naprawdę potrzebują .Mogą się zwracać do Boga z prośbami, a On ich na pewno wysłucha, zgodnie ze słowami: ''Proście, a będzie wam dane''. Życie prawdziwego chrześcijanina musi być dobre, bo w przeciwnym razie nie zasłuży on na nagrodę-wieczne istnienie. To mobilizuje ludzi do postępowania według nakazów Biblii. Jednym z nich jest szacunek dla rodziców. Jak on się prezentuje w mitologii? Nie ma o nim mowy. Rodzice i dzieci rywalizują ze sobą, często nawet się nie znają, toteż o miłości między nimi nie może być mowy. Także nie znali oni zakazu zabijania. Mordował, kto chciał i jak chciał. Śmierć kogoś bliskiego wywoływała zemstę, toteż ludzie ginęli jak muchy. Wartości honorowane przez mitologicznych ludzi można nazwać prawem dżungli-zwyciężał silniejszy, przy czym nie musiała to być uczciwa walka. Często w ludzkie sprawy mieszali się Bogowie i `'rozwiązywali'' je na swoją korzyść. Chrześcijański Bóg jest sprawiedliwy, tak jak ustanowione przez Niego prawa. Zabrania On oszukiwać, kłamać dla celów własnych i w ten sposób krzywdzić innych. Wszyscy w oczach Stwórcy są równi i jednakowo kochani, nawet Ci, którzy zabłądzili są obdarowywani na równych prawach, a nawet są w pewien sposób faworyzowani. W mitologii kłamią wszyscy, ponadto kradną, cudzołożą. Bogowie wcale nie są lepsi, a można nawet rzec-gorsi! Weżmy np. Prometeusza- dobroczyńcę ludzkości. Kim on był? Złodziejem! Ukradł Bogom ogień i podarował ludziom. Dlaczego Bogowie sami nie dali ognia? Chcieli być lepsi, a człowiek nie bardzo im się podobał. Ciało miał
podobne do nich, był też mądry i mógł stanowić zagrożenie, toteż mścili się na nim, gdy tylko mieli okazję. Stworzyli kobietę, żródło wszelkich nieszczęść. Wtedy dopiero zaczęła się zabawa. Każdy zaspokajał swoje żądze wg. uznania. Zeus-bóg bogów był bodaj największym rozpustnikiem, o jakim kiedykolwiek się mówiło. Ludżmi w mitologii i biblii rządzą odmienne wartości. Mówiąc o czasach mitologicznych, trudno jest wspomnieć o moralności, ona prawie nie istnieje. Biblia natomiast wykształciła normy etyczne, które funkcjonują po dziś dzień.