1.B -wskaż poprawną datę ustawy o swobodzie gospodarczej
2.D
3.D
4.B
5.B
6.B
1.Co ma szerszy zakres oddział czy przedstawicielstwo???-ODPOWIEDŹ ODDZIAŁ
2.Kto prowadzi KRS????-ODPOWIEDŻ SĄDY REGIONALNE
3.Na czym polega komercjalizacja bezpośrednia???
4.Kto musi się zrejestrować do wpisu ewidencji ???ODPOWIEDŻ WSPÓLNICY SPÓŁKI CYWILNEJ BĘDĄCY OSOBAMI FIZYCZNYMI.
5.ART 10 USTWY O SWOBODZIE GOSPODARCZEJ MÓWI -(1). Przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej, w jego indywidualnej sprawie.(2). Przedsiębiorca nie może być obciążony jakimikolwiek daninami publicznymi, sankcjami finansowymi lub karami w zakresie, w jakim zastosował się do uzyskanej interpretacji.(3). Zasady udzielania interpretacji regulują odrębne ustawy
16) (opisowe) Opisz ograniczenia wolności gospodarczej:
1. Wolność działalności gospodarczej
Podejmowanie i wykonywanie działalności gospodarczej jest wolne dla każdego (art. 5 Pr. Gosp.). Zasada wolności gospodarczej ma rangę konstytucyjną (art. 20 i 22 Konstytucji). Pr. Gosp. zasadę tą potwierdza i konkretyzuje. W ujęciu Pr. Gosp. wolność gospodarcza nie ma charakteru absolutnego, doznaje mianowicie ograniczeń podyktowanych koniecznością ochrony dóbr wyższego rzędu (np. ważne interesy państwa, jak bezpieczeństwo i obronność, czy interesy publiczne, jak życie i zdrowie ludzi, środowisko). Ograniczenia wolności gospodarczej mogą być przedmiotowe lub podmiotowe. Wśród pierwszych wymienić należy przede wszystkim koncesje (art. 14 Pr. Gosp. ) i zezwolenia (art. 27 Pr. Gosp.) oraz zakazy4 ; przykładem drugich mogą być ograniczenia dotyczące osób zajmujących kierownicze stanowiska poństwowe5 . Koncesje i zezwolenia stanowią dość skuteczny instrument sprawowania przez państwo i jego administrację kontroli nad działalnością gospodarczą, ograniczający wolną konkurencję. Zakres ich stosowania przesądza w praktyce o zakresie wolności gospodarczej (zakazy występują sporadycznie). W porównaniu z Gosp. Ust. nastąpiło znaczne ograniczenie zakresu reglamentacji działalności gospodarczej. Wyrazem tego jest objęcie przez ustawę koncesjonowaniem 8 dziedzin działalności spośród 19 występujących tylko w Gosp. Ust.; zmniejszeniu uległa także liczba wymaganych zezwoleń. Nie można jednak stwierdzić, aby odpowiadało to oczekiwaniom środowisk przedsiębiorców i wymogom gospodarki wolnorynkowej6 .
2. Ograniczenia wolności gospodarczej [program narodowo konserwatywny]
W interesie Polski należy przeciwstawić się wszelkim metodom ograniczania wolności gospodarczej, cłom, monopolom, kwotom, regulacjom, koncesjom, zezwoleniom, przywilejom, barierom. Są one winne wysokim cenom i brakowi możliwości wyboru. Szkodzą konsumentom i są dla nich kosztowne. Powodują patologie, są niemoralne, powodują wzrost cen i ubóstwo. Zyskują na nich ludzie władzy kosztem całego społeczeństwa. Tracą na nich jednostki kreatywne i pracowite. Uniemożliwiają postęp technologiczny. Powodują marnotrawstwo. Są odpowiedzialne za to, że towary i usługi są drogie, złej jakości i trudno dostępne. Nie nagradzają zyskiem dobrych firm, tak jak to robi rynek. Są kreowane przez państwo. Państwo koncesjami gwarantuje prywatny monopol, czyniąc rynek niedostępnym dla wszystkich. Koncesje na usługi i licencje na wykonywanie zawodu redukują konkurencję. Politycy swoim przyjaciołom przyznają koncesje, za co płacą wszyscy konsumenci. Producenci koncesjonowani bronią koncesji, bo uniemożliwiają one wejście na rynek konkurencji, dzięki ograniczeniu wolności konkurentów zachowują własną pozycje i zyski. Cła itp., kosztem konsumentów płacących większe ceny za towary coraz bardziej niedostępne dla nich, pozwalają krajowym producentom osiągać zyski. Przynoszą straty krajom je stosującym. Uniemożliwiają korzystanie z tańszej niż rodzima produkcja. Cła itp powinny być zlikwidowane, by stworzyć globalny wolny rynek, zapewniający współdziałanie i pokój między narodami. Korzystny dla wszystkich konsumentów, bo dający im lepszy dostęp do tańszych i lepszych towarów i usług. Dzięki wolnemu handlowi biedne kraje mają możliwość podniesienia standardu życia swoich obywateli. Import nie niszczy gospodarki rodzimej, bo przepływy kapitału muszą się bilansować. Deficyt handlowy zmusza eksporterów do zainwestowania w kraju, który zakupił towary i usługi. Zakaz obrotu, prohibicja, doprowadziły do rozwoju świata przestępczego. Każdy ma prawo podejmować taką działalność gospodarczą, jaką pragnie, o ile nie szkodzi ona innym. Postulujemy zniesienie wszelkich ograniczeń wolności gospodarczej, demonopolizacje i wprowadzenie ustawodawstwa antymonopolowego. Likwidacją bariery w dostępie na rynek jest powszechne prawo do handlu w miejscach publicznych dla wszystkich. Estetyka i interes zagranicznych sieci handlowych nie może uniemożliwiać ludziom zdobywania środków na życie.
Nasze stanowisko bliskie jest poglądom Feliksa Koniecznego który w książce pt. „Polskie logos a ethos” pisze że /str.115.t1/ „Wolność handlu ustalono w Polsce już w pierwszej połowie XV wieku.” Ograniczenia wolności gospodarczej postrzegamy podobnie jak prawica ruchu narodowego. Rybarski przeciwstawiał się koncesjom i innym barierom dla przedsiębiorczości, oraz niedopuszczaniu robotników do dobrobytu. Uważał że niestabilne prawo jest przeszkodą dla przedsiębiorczości, a kontrola władz w gospodarce i socjalistyczne przepisy pozwoliły by komunistom po przejęciu władzy nie dokonywać gwałtownej zmiany systemu. Rybarski przeciwstawiał się też planowej gospodarce. Uważał że monopole państwowe i prywatne, koncesje, nieuczciwa konkurencja państwowych przedsiębiorstw nie płacących podatków lub mających ulgi podatkowe nie pozostawia ludziom zdolnym i pracowitym nic prócz biedy lub działalności przestępczej. W swojej książce z 1933 roku Rybarski pisał że (str.101) „gdyby każda praca, każda działalność zarobkowa, zależała od koncesji, która dowolnie może być cofnięta, zanikło by bezpieczeństwo wolności.” „Kto ponosi odpowiedzialność musi mieć swobodę działania na własny rachunek. Gdyby państwo dyktowało ceny, rozstrzygało o stanie zatrudnienia, płacach itd., to ten system prowadził by automatycznie do bezpośredniego etatyzmu, do przejęcia na rachunek państwa całych działów produkcji.” W artykule z „Myśli Narodowej” z 1936 roku Roman Rybarski pisał że (str.158) „Państwo dzieli się uprawnieniami gospodarczymi z uprzywilejowanymi grupami, a to wszystko dzieje się kosztem normalnego funkcjonowania własności prywatnej.” W „Idach przewodnich gospodarstwa Polski” z 1939 roku Rybarski pisał że (str.251) „administracja państwowa stwarza nieuzasadnione prywatne monopole” (str.263) „Drobiazgowe normy prawne i utrudnienia administracyjne obciążają produkcje, hamują swobodę jej ruchów.” (str.264) „Nie jest pożądanym, by rozwijanie gospodarczej działalności przez jednostki zależało od decyzji władz administracyjnych.” (str.299) „ Nie walka konkurencji doprowadziła automatycznie do kartelizacji kartel powstaje pośrednio lub bezpośrednio dzięki interwencji państwa. Etatyzm jest ojcem, często nieprawym karteli.”