z masztem 448 metrów. Budynek o konstrukcji klasycznej ze stali. Zbudowany z tak dużym zapasem wytrzymałości, że istnieje opinia, że można by na nim nadbudować dalsze 100 pięter i konstrukcja nie uległaby żadnym uszkodzeniom.
Budowę ukończono 1931 roku. W sposób ciągły jest starannie rekonstruowany. Wychylenia iglicy dochodzą do 60 cm. W budynku pracuje 25 tysięcy ludzi. Ambicją firm w Nowym Yorku jest wynajmowanie pomieszczeń w tym budynku.
Rys. 5. Empire State Building (Nowy York)
Po okresie wznoszenia drapaczy chmur nastał okres wznoszenia budynków o szkielecie lżejszym. Są to budynki prostokątne (pudełka) ze szkła i stali i betonu o wiele bardziej wiotkie, ale znacznie tańsze. Budynki te osiągają wysokości do 60 m. Epokę takich budynków zapoczątkował w 1977 r w Nowym Yorku City Córę Center mający 59 pięter. Ponieważ budynki te cechują się małą sztywnością, w celu ograniczenia wychyleń są dociążane przeciwwagą ruchomą umieszczaną na dachu budynku.
Rys.6. Mondalay Bay (Las Yegas)
W tej technologii wybudowany został budynek w Las Vegas. Budynek o nazwie Mondalay Bay. Szklane pudło na stalowym szkielecie. Wysokość 135 metrów, 42 piętra. Posiada 3750 pokoi. Koszt budynku wyniósł l miliard dolarów.
Obecnie jest budowane Centrum Finansowe w Szanghaju, zaprojektowane przez Wiliama Pedersona, którego wysokość ma osiągnąć 600 m.
Są projektowane budynki o wysokości 750 metrów. Jednak brak pieniędzy nie pozwala na ich realizacje. Jest stawiane pytanie czy uda się stworzyć środowisko sprzyjające użytkownikowi na takich dużych wysokościach ?