OPIS BADANIA ZAWIESINY DO ŚCIAN SZCZELINOWYCH
I. BADANIE GĘSTOŚCI ZAWIESINY BENTONITOWEJ
Wytarowuje się na wadze elektronicznej wycechowane naczynie szklane o pojemności 1l.
Napełnienia się wytarowane naczynie szklane badaną zawiesiną bentonitową w ilości 1l.
Napełnione naczynie waży się na wadze elektronicznej.
Odczyt na wadze wyświetlany w gramach dzieli się przez 1000.
Dopuszczalne gęstości zawiesiny określa się następująco:
Świeża zawiesina: <1,10 g/cm3
Zawiesina do ponownego użycia: <1,25 g/cm3
Zawiesina przed betonowaniem: <1,15 g/cm3
II. BADANIE WARTOŚCI PH ZAWIESINY BENTONITOWEJ
Końcówkę PH-metru elektronicznego zanurza się w badanej próbce zawiesiny, a następnie po paru sekundach odczytuje się wyświetlaczu elektronicznym urządzenia liczbową wartość PH.
Dopuszczalne wartości PH wynoszą:
Świeża zawiesina: 7- 11
Zawiesina do ponownego użycia: 7- 12
Zawiesina przed betonowaniem: b.p.
W przypadku przekroczenia tych wartości zawiesinę należy zbadać w prasie filtracyjnej.
III. BADANIE OBJĘTOŚCI FILTRATU ZAWIESINY BENTONITOWEJ
Cylinder ciśnieniowy napełnia się do pełna badaną zawiesiną bentonitową.
Cylinder przykrywa się papierem filtracyjnym i za pomocą jarzma napinającego zamyka się cylinder podstawą z metalowym sitkiem.
Cylinder mocuje się w uchwycie statywu.
W uchwyt przy zaworze ciśnieniowym mocuje się nabój z CO2.
Poniżej zamocowanego cylindra ustawia się skalowane naczynie szklane.
Pokrętłem zaworu ciśnieniowego ustawia się ciśnienie na manometrze 7 bar i utrzymuje się tą wartość przez 7,5 min.
Dopuszczalna objętość filtratu który skrapla się do szklanego naczynia wynosi:
Świeża zawiesina: <30 ml
Zawiesina do ponownego użycia: <50 ml
Zawiesina przed betonowaniem: b.p
IV. BADANIE LEPKOŚCI ZAWIESINY BENTONITOWEJ WG MARSHA
Zbiornikiem pomiarowym napełnia się znormalizowany lejek Marsha o pojemności 1,5l. Zanieczyszczenie zawiesiny może prowadzić do nieprawidłowych wyników. Aby temu zapobiec, przy napełnianiu lejka zawiesiną przepuszcza się ją przez wbudowane w lejek sitko. Lejek napełnia się do poziomu sitka przytrzymując ujście lejka palcem.
Z zastosowaniem stopera mierzy się czas wypełnienia zawiesiną zbiornika pomiarowego.
Dopuszczalne czasy przepływu określa się następująco:
Świeża zawiesina: 32 - 50 s
Zawiesina do ponownego użycia: 32 - 60 s
Zawiesina przed betonowaniem: 32 - 50 s
V. BADANIE ZAWARTOŚCI PIASKU W ZAWIESINIE BENTONITOWEJ
Próbką bentonitu wypełnia się cylinder do dolnego oznaczenia - mud to here. Następnie cylinder dopełnia się wodą do górnego oznaczenia - water to here. Cylinder należy zamknąć kciukiem i mocno potrząsnąć.
Mieszankę przepuszcza się przez sitko a szklany cylinder czyści się czystą wodą, którą także należy przepuścić przez sitko. Piasek, który znajduje się teraz na sitku trzeba opłukać wodą tak długo, aż bentonit zostanie całkowicie usunięty.
Lejek nakłada się na sitko, sitko i lejek odwrócone wstawia się w otwór szklanego cylindra. Następnie opłukuje się piasek czystą wodą lekko polewając odwrotną stronę sitka tak, aby piasek powrócił do cylindra. Piasek powinien osadzić się na dnie cylindra.
Odczyt ilości piasku, który znajduje się w cylindrze odpowiada procentowemu udziałowi piasku w kontrolowanej próbce betonu.
Dopuszczalna ilość piasku w bentonicie przed betonowaniem musi być niższa niż:
Świeża zawiesina: b.p.
Zawiesina do ponownego użycia: b.p.
Zawiesina przed betonowaniem: 4%
VI. BADANIE GRANICY PŁYNNOŚCI ZAWIESINY BENTONITOWEJ
Napełnia się cylinder plastikowy do poziomu kreski wyznaczonej fabrycznie i stawia się go na podstawie statywu.
Na widełkach statywu umieszcza się suchą harfę kulową.
Za pomocą pokrętła opuszcza się harfę w dół zanurzając powoli kulki w zawiesinie bentonitowej znajdującej się w cylindrze.
Odczytuje się najwyższy numer spośród kulek które unoszą się na powierzchni zawiesiny.
Na podstawie wcześniej określonej gęstości zawiesiny i odczytanego numeru kulki z tabeli odpowiedniej dla używanej harfy kulowej odczytuje się wartość granicy płynności.
Dopuszczalna wielkość granicy płynności powinna wynosić powyżej 7 N/m2
1