Spawanie które w odróżnieniu od zgrzewania polega na tym że tworzywo w miejscu łączenia uplastycznia się z udziałem spoiwa i bez docisku .W ten sposób łączy się przede wszystkim tworzywowe elementy grubościenne. Ważna jest przy tym znajomość właściwości danego tworzywa ,tak aby podgrzewanie i uplastycznianie zachodziło w dość wązkim przedziale temperatury. Największe znaczenie ma spawanie w strumieniu gorącego gazu jakim może być ogrzane powietrze lub też spaliny gazu-acetylenu . Temperatura gorącego gazu powinna być ok. 200-3000 C .Do spawania stosuje się palniki elektr. Bądź gazowe , spoiwem są najczęściej pręty o średnicy 2-6mm wykonane z tego samego materiału co łączone tworzywo. Rodzaje spoiw, doczołowe - - , zakładkowe =, nakładkowe_-_ ,wielokrotne _,_ ,teowe T , krzyżowe+, ukośne ,kątowe.
Porowanie jest metodą wytwarzania dużych elementów tworzywowych o strukturze porowatej. Najczęściej tą metodą przetwarzane są tworzywa styrenowe PS .Wyróżnia się dwie metody porowania spiekanie ,króre zachodzi bez użycia poroforu oraz formuowanie rozrostne z użyciem poroforu który może występować w postaci gazu lub cieczy niskowrzącej a spiekanie polega na bezpośrednim wypełnianiu gniazda formy granulatem tworzywa , ogrzaniu tego tworzywa utrzymaniu tego tworzywa w pewnej temp. A następnie wyjęciu spieku z formy i ochłodzeniu. Ważne są przy tym elem. : temp. spiekania 140-1500 C , czas spiekania 60-120 min. , gęstość 0,75 - 0,85 kg/ m3 , porowatość 20- 40 % . Metoda ta służy do wytwarzania dużych bloków lub płyt o strukturze porowatej wadą jest długi czas od1:2 godz.
Pomimo tego jest to jedyna metoda wytwarzania wielkogabarytowych elem. Tworzywowych.