Uwaga!!! 03.11.2010
U krów, fakt nie wystąpienia rui do 60 dnia po porodzie jest traktowany jako zjawisko patologiczne
Podawanie Pg F2 alfa
Jeżeli po podaniu Pg F2alfa ruja nie wystąpi - to ponowne podanie hormonu ma miejsce po 10-14 dniach - i unasiennia się wtedy albo wg objawów rujowych, albo „na ślepo” ok. 80 godzin po 2-gim podaniu Pg F2alfa
Brak lub niedorozwój jajników u jałówek
Całkowity brak jajników najczęściej u jałowic z bliźniąt różnojajowych (jałowość absolutna)
Przy niedorozwoju gonad (małe, twarde, zbite jajniki) można podejmować próby terapii (hormony, witaminy, preparaty mineralne), ale często notuje się brak efektu
Najlepiej zapobiegać - eliminować (przeznaczać na opas) chore jałówki
Ciałko żółte rzekomociążowe (przetrwałe)
Aby uznać ciałko żółte za przetrwałe musi ono egzystować na danym jajniku przez dłuższy czas, czyli musi być wyczuwalne przy dwóch (lub więcej) kolejnych badaniach przeprowadzonych w odstępie 12-14 dniowym
Warto przypomnieć, że ciałko żółte przetrwałe to po prostu okresowe, dojrzałe ciałko żółte, które nie uległo regresji i „zatrzymało się” na tym etapie
Ciałko żółte rzekomociążowe (przetrwałe) w ujęciu graficznym
Uwaga!!!!!
Kiedyś przypisywano ciałku żółtemu rzekomociążowemu duży udział w braku rui u krów
Obecnie jednak wiadomo, że ciałko to - jako samodzielna patologia - istnieje dość rzadko
Towarzyszy ono innym patologiom - takim jak niektóre postacie zapaleń macicy, czy obecność martwego (mumifikacja lub maceracja) płodu w macicy
Leczenie ciałka żółtego rzekomociążowego
Dwa sposoby leczenia
- Enukleacja czyli wyłuszczanie ciałka żółtego (Pewną wadą jest powstawanie zrostów)
- Podawanie preparatów zawierających PGF2alfa lub jej syntetyczne analogi
W przypadku jednoczesnego zapalenia macicy należy je leczyć równolegle
Uzupełniająco można podawać witaminy oraz makro i mikroelementy
Luteoliza
Nieczynność (afunkcja) jajników
Obydwa jajniki są małe, twarde i nie wyczuwa się na ich powierzchni funkcjonalnych tworów, a więc pęcherzyków i/lub ciałek żółtych
Przyczyny nieczynności jajników
Głównie czynniki żywieniowe ze szczególnym uwzględnieniem niedoborów energetycznych
Bardzo wysoka laktacja oraz schorzenia macicy sprzyjają wystąpieniu omawianej przypadłości
U młodych samic niedożywienie - tzw. „niepłodność głodowa"
Zaburzenia aklimatyzacyjne
Rozpoznawanie nieczynności jajników
Badanie rektalne (co najmniej - dwukrotne) ma podstawowe znaczenie - małe twarde jajniki bez tworów funkcjonalnych
Badania uzupełniające
- Wziernikowanie pochwy
- Oznaczanie poziomu progesteronu w odstępach ok. 10 dniowych
- Badania ultrasonograficzne
Terapia nieczynności jajników
Fizykoterapia - masaż jajników/macicy
Dopochwowe lub domaciczne wlewki środków pobudzających przekrwienie
Podawanie pozaprzysadkowych gonadotropin - chodzi o eCG (PMSG)
Podawanie preparatów zawierających GnRH czyli syntetycznych gonadoliberyn
Stosowanie progesteronu w formie długodziałających preparatów
Terapia nieczynności przy pomocy syntetycznych analogów GnRH np. Receptal
Zasada stosowania GnRH
GnRH stymuluje przysadkę do produkcji gonadotropin co może zaowocować podjęciem przez jajniki cyklicznej aktywności
Badanie kontrolne po 10 dniach - gdy brak efekty to następna dawka GnRH i znowu po 10 dniach badanie.
Zasada działania
Egzogenne źródło progesteronu działa jak „sztuczne ciałko żółte”
Tak więc poprzez ujemne sprzężenie zwrotne wpływa na oś podwzgórze-przysadka wywołując supresję cyklicznej aktywności
Po usunięciu tego źródła na zasadzie efektu zbiórki - następuje wyrzut gonadotropin
Podawanie preparatów zawierających eCG (PMSG)
Zwykle jednorazowo w dawce 1000-2000 j.m. - efektywność jednak nie jest wysoka
Wadą takiego leczenia jest możliwość powstania cyst jajnikowych
Zapalenia jajników
Ostre zapalenie (ovarits acuta)
Przewlekle zapalenie (ovaritis chronica)
- Stwardnienie (sclorosis)
- Marskość (cirhosis)
Zaburzenia w procesie owulacji
Opóźniona owulacja (ovulatio prolongata)
Zarastanie (atrezja) pęcherzyków jajnikowych - bez jajeczkowania
Torbiele (cysty) jajnikowe (cystes ovariorum)