POMOCE DO SPOTKAŃ

NA

OAZIE DZIECI BOŻYCH III°

UWAGI WSTĘPNE

Proponowane poniżej treści nie są gotowymi konspektami, a jedynie pomocą, uzupełnieniem konspektu. Dlatego przed spotkaniem należy się zapoznać tak z podanymi tu propozycjami, jak i tymi z konspektu oraz dokonać ich kompilacji, ustalając przebieg całości spotkania na osobnej kartce. Najlepiej zrobić to na odprawie wszystkich animatorów. Należałoby również, tam gdzie tego brak, wprowadzić treści z Pisma świętego, aby nie była to tylko czysta teoria. Każde spotkanie powinno też doprowadzać do zapisu w notatniku, stąd trzeba wziąć pod uwagę zawarte tam pytania i sugestie. Nie mieliśmy dobrych pomysłów przy spotkaniach VII oraz VIII prosimy o ich szczególne przygotowanie.

Wszelkie uwagi, propozycje i rozwinięcia tematów prosimy zapisywać i przekazać do Referatu.

DZIEŃ I

NASZA GRUPA CHCE STAĆ SIĘ WSPÓLNOTĄ

Przeprowadzamy wywiad z drugą osobą. Mamy w czasie 4 min. uzyskać jak najwięcej wiadomości o tym kimś i odwrotnie on o nas. Następnie przedstawiamy się nawzajem.

Odgrywamy 2 scenki dotyczące kultury bycia i rozmawiania, grać może nawet cała grupa:

- grupa „niekulturalna”

- grupa „kulturalna”

Po przedstawieniu podsumowujemy zwracając uwagę na samopoczucie w takich grupach oraz poszanowanie osób. Rozmawiamy też w oparciu o Jk 2, 1-9. Mówimy o swoich przeżyciach związanych z byciem w grupie. Kiedy ona staje się wspólnotą?

- Po co są w ogóle wspólnoty?

- Dlaczego ludzie gromadzą się w małe grupy? (Wąskie zainteresowania, łatwiej się poznać)

- Która ze wspólnot jest ważniejsza?

- Przez co te wspólnoty się rozwijają?

- Co dają swoim członkom?

- Co decyduje o tym, że jakaś wspólnota może być nazwana chrześcijańską?

Animator przynosi ok.. 30 kartek z napisami o różnych rzeczach, a wśród nich wypisane są znaki pomocne przy prowadzeniu spotkań. Uczestnicy mają wybrać kilka rzeczy i uzasadnić dlaczego pomagają w spotkaniu.

- Jak te elementy potrzebne do spotkań i normy zachowania przyczyniają się do budowania wspólnoty?

DZIEŃ II

KIEDY WSPÓLNOTA JEST PRAWDZIWA?

Przed treściami, które podaje konspekt bawimy się przez ok. 20 min. w „bezludną wyspę”. Polega ona na pantomimie, czyli bez porozumiewania się za pomocą głosu, a jedynie przez mimikę i gesty, wykonywanej przez całą grupę pod dyktando animatora. Ma ona na celu zaobserwowanie: - jak wytwarzają się więzy

- jak powstają relacje przywódcze w grupie

- jak wyrażamy nasze uczucia i pragnienia

- mowy ciała , mimiki

- tego, co wpływa niezależnie od słów na budowę grupy

Podczas pantomimy przedstawiamy:

• dotarcie do brzegu i wyjście na ląd

• budowę szałasu

• poszukiwanie pokarmu

• zachowanie w nocy

• chorobę jednego z nich

• burzę

• rozpalanie ogniska

• dzikie zwierzęta

Rozmawiamy następnie na tematy podane w celach zabawy, a także:

-Co było trudnością?

-Co sprawiało radość?

-Jak się czuli?

-Kiedy byli zniechęceni?

-Czego ich to nauczyło?

Wykorzystujemy też do rozmowy o prawdziwej wspólnocie treści z konspektu i fragmenty z Pisma św.: Dz 2, 42-47; 4, 32-35

DZIEŃ III

CHRZEŚCIJAŃSKA RODZINA JEST WSPÓLNOTĄ

Spotkanie powinno się odbyć przed południem.

W odpowiednim miejscu korzystamy z cytatów zawartych w konspekcie na ten dzień.

1.- Kim jest Bóg?

-Co decyduje o tym, że kogoś nie nazwiemy Bogiem?

- Po czym to poznajemy?

2.- Co to jest powołanie?

- Jak ono wpływa na życie człowieka?

- Po czym poznajemy, że ktoś ma powołanie?

- Kiedy poznać, że komuś brak powołania?

3.- Jakie elementy składają się na dobry dom? Kiedy on spełnia swoje „powołanie”?

Wspólnie rysujemy dom, jego elewację i wnętrze z wyposażeniem.

- Jakie cechy, postawy rodziny odpowiadają poszczególnym elementom budowy domu? (Np. fundament - miłość, stół - jedność, kominek - ciepło rodzinne itd.)

4.- Dlaczego treść przysięgi małżeńskiej zawiera wszystkie elementy właściwe do realizowania powołania małżeńskiego?

5. Zapowiadamy tworzenie po południu kolażu. Dzieci mają przez ten czas szukać rzeczy, symboli, które kojarzą się im z małżeństwem, rodziną.

Po południu tworzymy w poszczególnych grupach kompozycję artystyczną z tych przedmiotów. Tematem jest RODZINA. Potem wspólnie omawiamy kolaż i każda grupa wystawia prace w widocznym miejscu wyjaśniając innym ich sens.

DZIEŃ IV

MOJE MIEJSCE WE WSPÓLNOCIE RODZINNEJ

1.- Kiedy rodzina jest szczęśliwa?

- Jakie są fałszywe opinie o tym, że jakaś rodzina jest nieszczęśliwa?(Liczebność, braki materialne, kalectwo)

- Dlaczego jest to nieprawdą?

- Jakie są przyczyny zła, które dzieje się w małżeństwie, rodzinie?

- Co może nie dawać szczęścia rodzinie, choć z pozoru powinno? (Dobrobyt...)

- Co może zburzyć szczęście w rodzinie nawet, gdy rodzice właściwie przeżywają miłość?

Dynamika. Odgrywamy na dwa sposoby scenkę dotyczącą życia rodzinnego:

-dziecko nie szanuje rodziców

-dziecko szanuje rodziców

Np. dziecko prosi rodziców o kupienie mu czegoś lub mama prosi o coś i reakcja dziecka.

Rozmawiamy o roli dzieci w budowaniu wspólnoty rodzinnej.

- Przez co ją budują, a przez co rozbijają?

Wykorzystujemy do rozmowy tabelkę z konspektu i cytaty. Uczestnicy popierają to przykładami z życia.

DZIEŃ V

MAŁE WSPÓLNOTY W PARAFII

Rysujemy, jak wyglądają poszczególni członkowie danej wspólnoty w parafii lub przedstawiamy to za pomocą symbolu obrazującego tę grupę, np. schola - nutki itp.. Symbol należy uzasadnić. Cała grupa tworzy rysunek, a potem podpisuje, jakie zadania mają w parafii te wspólnoty i jakimi darami jej służą. Rysunki po spotkaniu wieszamy w widocznym miejscu.

- Jak ta rzeczywistość wspólnoty parafialnej ma się do 1 Kor 12, 1-11?

DZIEŃ VI

WSPÓLNOTA PARAFIALNA

Rysujemy symbolicznie człowieka. Na podstawie 1 Kor 12, 12-28 rozmawiamy dlaczego nasze ciało jest symbolem wspólnoty parafialnej. Próbujemy określić jakie osoby lub grupy symbolizują poszczególne części ciała.

- Dlaczego tak przyporządkowujemy te osoby i grupy?

- Kto jest wstydliwą częścią ciała? (Biedni, uzależnieni, w jakiś sposób sprawy związane z przekazywaniem życia)

- Po co podejmujemy trud budowania wspólnoty parafialnej?

- Przez jakie sytuacje budujemy tę wspólnotę?

- Co jest niezbędne, aby ona tak jak ciało właściwie funkcjonowała?

- Co tę jedność, to funkcjonowanie niszczy?

DZIEŃ VII

WSPÓLNOTA DIECEZJALNA

- Kim byli apostołowie i jaka była ich rola w pierwotnym Kościele?

- Jak przekazywali wiarę?

- W jaki sposób wiara dotarła do nas?

- Kto jest odpowiedzialny za jej przekaz?

- Co to znaczy sukcesja apostolska?

- Przed czym ona chroni?

- Kto ustanawia biskupów?

- Jaką mają rolę?

- Kto biskupom pomaga w ich posłudze?

- Jak się nazywa terytorium, nad którym sprawuje władzę pasterską biskup?

- Dlaczego Kościół jest podzielony na diecezje?

- Kto ustanawia diecezję?

- Co wiecie o naszej diecezji?(Przygotować sobie wiadomości)

- Jakie znacie sanktuaria?

- Jakie znaczenie ma dla naszego Kościoła i w całej Polsce miejscowość Wiślica?

- Przez co wyraża się jedność diecezji?

- Jak my możemy się przyczyniać do tworzenia wspólnoty diecezjalnej?

DZIEŃ VIII

KOŚCIÓŁ W POLSCE

- Kiedy powstał?

- Jakie miał znaczenie dla naszego państwa?

- Jak była rola Kościoła w tworzeniu kultury i w funkcjonowaniu naszego narodu?

Wiadomości o Kościele w Polsce.

- Czym różnią się Kościoły w poszczególnych krajach?

- Czym się nawzajem ubogacają?

- Kto stoi na czele Kościoła w naszym kraju?

- Co to jest konferencja episkopatu?

DZIEŃ IX

KOŚCIÓŁ CHRYSTUSOWY

Przygotować globus lub mapę świata by móc rozmawiać o rozmieszczeniu chrześcijan i o misjach. Zweryfikować liczby z konspektu.

- Wspólnotę jakich ludzi nazywamy Kościołem?

- Gdzie Kościół na świecie jest najliczniejszy?

- Kto i po co założył Kościół?

- Jaką potrójną misję spełniał z woli Boga Ojca Pan Jezus? ( Króla, kapłana i proroka)

- Co robią poszczególne osoby?

- W jaki sposób Jezus wypełniał tę misję, co robił jako król, kapłan i prorok? (Służył, łączył z Bogiem, świadczył o Bogu)

- Jak my jako naśladowcy Pana Jezusa kontynuujemy tę trojaką misję, przez jaki dzieła? (Misje, ochronki, pomoc ubogim itp..)

- Jakie cechy posiada Kościół wg „Wyznania wiary”? (Jeden, święty, powszechny, apostolski)

Rysujemy teraz na kartce A 4 lub większej słoneczno wg podanego schematu.

JEDEN ŚWIĘTY

-----------------KOŚCIÓŁ----------------

POWSZECHNY APOSTOLSKI

W każdej z ćwiartek uczestnicy wpisują jakie są przejawy tych cech w Kościele, np.: Kościół jest jeden - jedna liturgia, papież, prawo itd..

Rozmowa

- Co te cechy oznaczają?

- Co jest znakiem realizowania tych cech?

- Przez co dochodzi się do ich osiągania?

- Dlaczego wskazaliście na takie przejawy?

- Jakie zatem jest ogólne zadanie Kościoła?

- Jak my możemy przyczyniać się do jego realizowania?

DZIEŃ X

WSPÓLNOTA RUCHU „ŚWIATŁO - ŻYCIE”

Wykorzystać przede wszystkim materiał z konspektu.

Animator daje świadectwo o tym, jaką rolę w jego życiu pełni przynależność do ruchu. Uczestnicy też, w miarę możności powinni się wypowiedzieć.

- Skąd nazwa ruchu?

- Co ona oznacza?

- Jakie są elementy ich formacji? (Rekolekcje, spotkania co tydzień, osobista modlitwa, służba)

- W czym są podobni do innych wspólnot, a co jest ich cechą charakterystyczną?

- Jak realizują wzór z Dz 2, 32?

- W jaki sposób członkowie ruchu przyczyniają się do budowania wspólnoty parafialnej? (Odnowa siebie i liturgii)

- Jak ruch realizuje w swym działaniu cztery cechy Kościoła?

- Dlaczego, by odnawiać innych, trzeba przemienić siebie? (Przykłady siebie)

- Przez co w ruchu jego członkowie zmieniają swe postawy?

- W czym wyraża się jedność naszego ruchu? (M.in. Dni Wspólnoty)

DZIEŃ XI

WSPÓLNOTY ZAKONNE

Nie koncentrować się na zewnętrznych funkcjach zakonu, bo zatrzemy ich rys szczególny jakim jest świadectwo drogi osobistego uświęcania.

Przygotować dziś spotkanie z kimś z zakonu.

Łk 18, 18-23 - Omówić.

- Jakie elementy wskazuje Bóg jako drogę do doskonałości?

- Jaka grupa osób i w jaki sposób realizuje to Boże wezwanie do doskonałości? (Zakony)

- Jakie śluby składają zakonnicy i czemu one służą?

- Czym wyróżniają się spośród świata ludzie żyjący w zakonach?

- Czego przykładem mają być zakony dla chrześcijan?

- Jak i po co powstały zakony?

Przygotowujemy z grupą pytania na spotkanie z przedstawicielem jakiegoś zakonu.

DZIEŃ XII

INNE WSPÓLNOTY

- Po co ludzie łączą się we wspólnoty?

Wypisujemy znane wspólnoty, grupy spoza Kościoła i wymyślamy dla nich jakiś symbol. Potem omawiamy ich funkcje w społeczeństwie. (Ranga ważności tych grup. Ich otwarcie lub zamkniecie się na innych).

- Jakie cechy musi posiadać członek poszczególnych grup?

- Jak dochodzi do powstania różnych grup? (Wybór lub konieczność)

- Czym się różni grupa od wspólnoty?

Dynamika. Na A4 rysujemy koło podzielone na pół z góry na dół z napisem nad nim WSPÓLNOTA. W lewej połówce piszemy - (negatywne określenia związane ze wspólnotą) a w prawej + (pozytywne określenia). Uczestnicy dają propozycje zapisów i muszą je uzasadnić na podstawie perykop z Rz i Kol zawartych w konspekcie.

- Do jakich wspólnot mogą należeć chrześcijanie? Dlaczego?

Ga 5, 19-23 - Po czym poznajemy czy grupa jest dobra czy zła?(Owoce)

- Do których grup chrześcijanin nie powinien należeć, bo przynoszą złe owoce?

- Jak chrześcijanin powinien się zachować w grupach, w których przyjdzie mu być?

- Jakie zachowania przyczyniają się do budowania wspólnoty?

DZIEŃ XIII

PRZEŻYCIE DNIA WSPÓLNOTY

DZIEŃ XIV

ŚWIĘTYCH OBCOWANIE

Jeśli to możliwe to animator i uczestnicy przynoszą dużo obrazków przedstawiających świętych lub tylko dzielą się informacjami na ich temat. Rozmawiają jaka była ich rola w życiu Kościoła. Do czego nas zachęcają? Układamy własną litanię do świętych wg wzoru: „Święty Janie, który....”

Porozmawiać o życiu wiecznym, o łączności ze zmarłymi, o pomocy świętych dla nas. Pokazać łączność żyjących na ziemi z tymi w czyśćcu i w niebie.

- Co nie ustaje mimo śmierci? (Miłość)

- Jak ją wyrazić w tym wypadku?

Można iść na cmentarz i pomodlić się za zmarłych.

Porozmawiać o zmarłych z rodzin uczestników. Jak ci zmarli wpływali i wpływają na ich życie?

DZIEŃ XV

NABOŻEŃSTWO „TAK OJCZE”

Animator (KRÓTKO!!!) wyjaśnia jak dawać świadectwo na „Godzinie świadectwa”, i że służy to ubogaceniu innych dlatego wszyscy powinni je dać.

Możemy zrobić zabawę „POŻEGNALNA WALIZKA”. Każdy z będących na oazie otrzymuje wyciętą z brystolu A4 dyplomatkę i podpisuje ją swym nazwiskiem. Potem pozostali uczestnicy „pakują mu walizkę” wpisując mu na niej jakąś myśl wyniesiona z rekolekcji, coś dobrego, co im pomogło się zmienić. W tym czasie animatorzy przygotowują AGAPĘ.

---