FIZYKOTERAPIA ĆWICZENIE 6
ELEKTRODIAGNOSTYKA
Elektrodiagnostyka jest to metoda, która polega na badaniu pobudliwości nerwów ruchowych i mięśni przy użyciu prądów: faradycznych i impulsowych. Celem jest wykazanie zmian pobudliwości zachodzących w układzie nerwowo- mięśniowym w stanach chorobowych.
METODY:
Jakościowe (obserwacja siły skurczu mięśni i jego ocena)
Ilościowe
METODA JAKOŚCIOWA:
KZS > AZS
AOS > KOS - Wzór Erba ( prawo skurczu)
Zamknięcie lub otworzenie obwodu może spowodować skurcz mięśni natężenie było wystarczające. Gdy elektroda czynną jest katodą zamknięcie obwodu wywoła silny skurcz mięśni KZS. Gdy elektrodą czynną jest anoda to skurcz nastąpi przy otwarciu obwodu.
Galwanotonus polega on na wystąpieniu skurczu tężcowego mięśni pod wpływem impulsu prądu stałego, który utrzymuje się również w przerwach między impulsami. Występuje, gdy prąd jest zbyt duży lub, gdy mięsień jest bardzo pobudliwy (0,5 mA).
Reakcja układu nerwowo-mięśniowego na prąd faradyczny i neofaradyczny.
Prąd faradyczny i neofaradyczny powoduje skurcz tężcowy mięśni a podczas odczynu zwyrodnienia (reakcja degeneracji RD) następuje zmniejszona pobudliwość przy częściowym odczynie. Jedynie prąd stały impulsowy stosowany bezpośrednio w całkowitym odczynie zwyrodnienia powoduje leniwy skurcz robaczkowy.
METODA ILOŚCIOWA:
Chronoksymetria polega na oznaczeniu chronakcji tkanki pobudliwej za pomocą specjalnych aparatów lub elektrostymulatora wyposażonego w obwód do pomiaru wartości szczytowej natężenia.
Chronaksja jest miarą pobudliwości tkanek wyrażającą się najkrótszym czasem impulsu prądu stałego o natężeniu równym podwójnej Reobazie. Wartość wyrażana jest w mA.
Krzywa i/t jest to wykres natężenia do czasu. Wykonanie wykresu polega na wyznaczeniu wartości natężenia dla skurczu progowego od 1000 ms do 0,1 ms.
Współczynnik akomodacji są to różnice w reakcji mięśni na impulsy trójkątne i prostokątne. Do określenia współczynnika potrzebna jest nam Reobaza i wartość progowa akomodacji:
Iloraz akomodacji modyfikacja współczynnika akomodacji. Stosunek wartości natężenia impulsu trójkątnego o czasie trwania 500 ms do natężenia impulsu prostokątnego o czasie 500 ms.
Jeżeli:
1-całkowita utrata zdolności do akomodacji
1,1-1,5-zmniejszona zdolność do akomodacji
1,6-2,5-prawidłowa zdolność do akomodacji
3-4-podwyższona zdolność do akomodacji
FIZYKOTERAPIA ĆWICZENIE 7
PRĄDY INTERFERENCYJNE
Zapoczątkował Austryjacki lekarz Hanz Nemeck. Terapia interferencyjna polega na aplikowaniu na ciało pacjenta prądów z dwóch niezależnych obwodów, które nieznacznie różnią się częstotliwością. W pierwszym obwodzie częstotliwość jest stała i wynosi 4000 Hz a w drugim obwodzie modulacja ulega zmianie i może wynosić 3900 Hz lub 4100 Hz.
W wyniku nałożenia się prądów w tkance pacjenta powstaje nowy prąd (nałożenie się prądów inaczej interferencja). Oporność pojemnościowa tkanek zmniejsza się w miarę zwiększenia częstotliwości stosowanego prądu. Działając na skórę prądem o częstotliwości 4000 Hz w związku z jej zmniejszonym oporem tkanki położone głębiej mogą być lepiej stymulowane. Prądy interferencyjne charakteryzują dwa parametry:
AMF amplitudowo modelowana częstotliwość jest to różnica w częstotliwości prądów między dwoma obwodami.
SPEKTRUM jest to różnica miedzy najwyższą wartością AMF
W stanach ostrych AMF 100 Hz, SPEKTRUM 10-50 Hz. Stosujemy jeden a nawet dwa razy krótki czas zabiegu w stanach pod ostrych.
AMF=10-50 Hz
SPEKTRUM=10-50 Hz
3-4x w tygodniu; 1x dziennie zabiegów. Cała seria zabiegów wynosi 10.
Sposoby aplikacji:
W punktach bolesnych na przebiegu nerwu przykręgosłupowo na mięśniach.
Elektrody- płaskie, węglowe podciśnieniowe oraz płaskie czteropolowe.
PRZECIWSKAZANIA:
Gorączka
Nowotwory
Rozrusznik serca
Ciąża
Miesiączka (zastosowanie na lędźwiowy)
Choroby serca
Zakrzepowe zapalenie żył
Stawy dermatologiczne
WSKAZANIA:
Zmniejszenie bólu ostrego i chronicznego
Zmniejszenie obrzęków ostrego i chronicznego
Redukcja i wzmocnienie mięśni
Usprawnienie funkcjonowania narządów jamy brzusznej, szczególnie przy wysiłkowym, problemy utrzymania moczu
Wzmożone napięcie mięśni
Opóźniony zrost kostny
Prądy interferencyjne statyczne (mrowienie jednostajne) i dynamiczne (mrowienie)