1.Tworzywa chemoutwardzalne - polimery (także otrzymywane z nich tworzywa sztuczne) przechodzące nieodwracalnie ze stanu plastycznego w stan utwardzony pod wpływem czynników chem., np. żywice epoksydowe; zaliczane do duroplastów.
Charakteryzują się podobnymi właściwościami jak tworzywa termoutwardzalne, z tą jednak różnicą, że proces twardnienia przebiega nie pod wpływem podwyższonej temperatury, lecz substancji chemicznych zwanych utwardzaczami. I w tym przypadku jest to proces nieodwracalny, a raz utwardzone tworzywo nie może już przejść z powrotem w stan plastyczny.
2.Materiał złożony, kompozyt - ciało stałe, powstające w wyniku fizycznego połączenia dwóch lub więcej materiałów wyjściowych. Własności materiału złożonego są odmienne od własności poszczególnych składników.
3.Laminat - termoutwardzone warstwowe tworzywo otrzymane w warunkach wysokiej temperatury i wysokiego ciśnienia kilku warstw papieru impregnowanego żywicami. Do oklejania elementów mebli i wyrobów z drewna stosuje się laminaty ozdobne wykonane na nośniku papierowym.
4.Żelkot - to powłoka (poliestrowa), która przede wszystkim nadaje gotowym wyrobom odporność i trwałość a po za tym pożądany kolor i połysk.
5.Żywice chemoutwardzalne - powstają poprzez przyłączenie kwasu akrylowego lub metakrylowego do żywic epoksydowych. Otrzymuje się w ten sposób, chemoutwardzalne żywice epoksyakrylowe (estrowo-winylowe), stosowane jako kleje i lakiery.
6.Właściwości kompozytów polimerowych
Jeśli chodzi o charakterystykę i rodzaje kompozytów to właściwości kompozytów polimerowych na osnowie termoplastów zależą od ilości, kształtu i rodzaju użytego napełniacza oraz wzajemnych oddziaływań pomiędzy nim a polimerem. Cząstki z niskim współczynnikiem kształtu (np. kulki czy bryłki) wpływają na wzrost modułu sprężystości, ale generalnie nie zwiększają wytrzymałości, natomiast cząstki takie jak włókna czy płytki o rozwiniętej powierzchni powodują równoczesny wzrost sztywności i wytrzymałości kompozytu.
- bardzo dobre właściwości mechaniczne przy małej gęstości,
- odporność na korozję i gnicie,
- łatwość formowania dużych wyrobów o skomplikowanych kształtach przy stosunkowo prostym oprzyrządowaniu,
- możliwość regulowania właściwości tworzywa w szerokich granicach w zależności od potrzeb,
- stosunkowo niska cena.
7.Kierunki przemysłowego zastosowania laminatów:
okrętownictwo i szkutnictwo (kadłuby łodzi, jachtów, motorówek, kutrów, drzwi okrętowe i chłodnicze, pontony i pływaki, rury wyrzutni torpedowych i pocisków rakietowych, tarcze ochronne okrętowych dział artyleryjskich, maszty antenowe, osłony radarów, itp.),
lotnictwo i technika rakietowa (konstrukcje szybowcowe - dzioby szybowców, elementy kabiny, przejścia skrzydeł w kadłub, zaokrąglenia skrzydeł i stateczników, itp.),
kolejnictwo i przemysł motoryzacyjny ( obudowy wagonów motorowych, drzwi wagonowe, zbiorniki na wodę, zespoły kabin umywalkowych, wagoniki kolejek linowych, cysterny wagonowa i samochodowe, karoserie samochodów, szoferki ciężarówek, dachy i przody autobusów, obudowy skuterów i wozów ciężarowych, przyczepy campingowe, kaski, itp.),
przemysł chemiczny, spożywczy i naftowy (rurociągi, zbiorniki, kadzie, wanny galwanizerskie, wyciągi, kominy, obudowy pomp i wentylatorów, mieszalniki, filtry bębnowe, kolumny, chłodnice do wody, itp.),
budownictwo (konstrukcje sklepień hal wystawowych i pawilonów, kabiny łazienkowe, brodziki, zlewozmywaki, wanny, kioski uliczne, baseny, zbiorniki, itp),
elektrotechnika i przemysł maszynowy (obudowy aparatury elektronicznej i silników elektrycznych, osłony i obudowy tablic rozdzielczych, obudowy obrabiarek, wentylatorów, pokrywy, różnego rodzaju kształtki, anteny prętowe, teleskopowe, reflektorowe, itp.),
inne zastosowania (sprzęt sportowy - łuki, strzały, tyczki do skoków, kijki narciarskie, rakiety tenisowe, oszczepy, wędki; rolnictwo - samonośne szklarnie ogrodnicze, przenośne zbiorniki dla pestycydów, części maszyn rolniczych; meblarstwo - siedzenia fotelowe w tramwajach, w salach widowiskowych, na stadionach; medycyna - protezy w ortopedii; sztuka dekoracyjna - płaskorzeźby, itp.).
8.Formy stosowane do laminowania dzieli się na :
- wewnętrzne (wklęsłe gniazdo formujące) - forma negatywowa,
- zewnętrzne (wypukłe gniazdo formujące) - forma pozytywowa.
O wyborze rodzaju formy decyduje żądana gładkość zewnętrznej lub wewnętrznej powierzchni wyrobu, ponieważ powstający laminat posiada tylko jedną powierzchnię gładką (od strony formy). Jakość tej powierzchni jest odzwierciedleniem jakości powierzchni formy. Przeciwległa powierzchnia (swobodna) charakteryzuje się dużą chropowatością, ale w czasie eksploatacji wyrobu jest najczęściej niewidoczna.
Przykładem przedmiotów laminowanych w formach wewnętrznych są: kadłuby łodzi, kaski, nadwozia samochodowe, itp., natomiast - w formach zewnętrznych: brodziki, zbiorniki, zlewozmywaki, wanny, itp.
Formy mogą być wykonywane z tworzyw sztucznych (również laminatów), drewna, gipsu, cementu, metalu, ceramiki, itp. O wyborze materiału na formę decydują przede wszystkim względy ekonomiczne (amortyzacja kosztu wykonania formy w zależności od ilości wykonanych na niej sztuk).
9. Jako środki rozdzielające stosuje się woski, pasty woskowe, oleje, smary, tłuszcze, roztwór poli(alkoholu winylowego), lakiery silikonowe, a do płaskich powierzchni - folie polietylenowe, celofanowe, PVC.