34. Polskie obligacje 3-letnie.

Emisje obligacji trzyletnich o oprocentowaniu zmiennym oferowane są przez Ministerstwo Finansów w okresach trzymiesięcznych. Wynika to z faktu, że sprzedaż każdej emisji tych obligacji trwa właśnie trzy miesiące. Każda obligacja ma nominał 100 zł. oprocentowanie obligacji jest zmienne, obliczane na podstawie średniej rentowności 13-tygodniowych bonów skarbowych sprzedawanych na wskazanych przetargach przed rozpoczęciem sprzedaży. Obligacje trzyletnie mają 12 trzymiesięcznych okresów odsetkowych, oznacza to, że co trzy miesiące inwestorowi wypłacane są odsetki jako zysk z obligacji. Na rynku pierwotnym obligacje te kupować mogą tylko osoby fizyczne. Natomiast klienci instytucjonalni mogą nabywać te obligacje na rynku wtórnym lub otrzymać obligacje nowej emisji w drodze zamiany. Obligacje trzyletnie są notowane na Giełdzie papierów Wartościowych. Oznacza to, że posiadając rachunek inwestycyjny w biurze maklerskim można je kupić lub sprzedać na giełdzie. Wykup obligacji może odbywać się w formie gotówkowej, przelewu lub zamiany na obligacje nowej emisji.

35. Polskie obligacje 4-letnie.

Czteroletnie indeksowane obligacje skarbowe dostępne są dla osób fizycznych. Cechą charakterystyczną tej obligacji jest stała cena w trakcie całego okresu sprzedaży. Nabywca niezależnie od tego czy kupuje obligacje pierwszego czy trzydziestego dnia danego miesiąca, płaci taką samą cenę równą nominałowi 100 zł za jedną obligację. Można je kupować w punktach obsługi klienta biur maklerskich i poprzez Internet. Obligacje te posiadają cztery roczne okresy odsetkowe. Dla każdego okresu odsetkowego oprocentowanie to będzie jednak inne, ponieważ jest to obligacja o zmiennym oprocentowaniu indeksowana inflacją. Odsetki są wyliczane na podstawie inflacji ogłoszonej przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie 12 miesięcy poprzedzających miesiąc rozpoczęcia danego okresu odsetkowego. Do stopy inflacji doliczana jest określona marża. Marża ta ustalana dla każdej emisji oddzielnie, nie ulega zmianie przez okres czterech lat. Po każdym okresie odsetkowym następuje kapitalizacja odsetek. Oznacza to że kolejne oprocentowanie naliczane będzie od wartości nominalnej powiększonej o zysk z poprzedniego okresu odsetkowego. Obligacji tych nie można kupować i sprzedawać na GPW. Można je jednak przedstawić emitentowi do przedterminowego wykupu lub odsprzedać na warunkach określonych w umowie cywilnoprawnej.

36. Rynek papierów komercyjnych.

Bony komercyjne są papierami krótkoterminowymi wartościowymi, przy pomocy których firma ciesząca się odpowiednią popularnością i solidnością płatniczą zaciąga pożyczkę (kredyt) bezpośrednio na rynku pieniężnym zamiast korzystania z kredytu bankowego. W tym celu firma emituje bony przeznaczone do sprzedaży na rynku pieniężnym według cen nominalnych pomniejszonych jednak z góry o określone dyskonto. Jednocześnie zobowiązuje się do wykupu tych bonów według pełnej ceny nominalnej w ustalonych z góry terminie, nie przekraczającym jednak jednego roku. Bony komercyjne pozwalają na elastyczne zarządzanie środkami, ponieważ można go prawie w każdej chwili wycofać z rynku wtórnego. Podstawowym celem emisji tych bonów jest finansowanie majątku obrotowego.

37. Rynek międzybankowy.

Międzybankowy rynek pieniężny jest miejscem spotkania popytu i podaży banków na pieniądz. Banki posiadają nadwyżki środków są gotowe je odsprzedać czyli udzielić pożyczek innym bankom za określoną cenę. Cena ta jest kursem odsprzedaży. Banki mając niedobór środków są gotowe kupić je czyli przyjąć w depozyt od innych banków też po określonej cenie. Cena ta to kurs kupna. Różnica między kursem kupna i sprzedaży jest marżą stanowiącą potencjalny dochód dla banków. W Polsce dla złotowych depozytów międzybankowych stosuje się wskaźniki:

- WIBOR - średnia cena za jaką bank gotowy jest udzielić pożyczki

- WIBID - średnia cena jaką bank jest skłonny zapłacić za pozyskany depozyt.

18. Rynek indeksów giełdowych w Polsce.

Giełda Papierów Wartościowych w Warszawie posługuje się syntetycznym indeksem notowań kursowych noszącym nazwę Warszawski Indeks Giełdowy (WIG). Ilustruje on zmiany wartości giełdowej spółek notowanych na giełdzie, jakie zachodzą z sesji na sesję. Wartość giełdową każdej spółki ustala się w formie iloczynu ilości emitowanych akcji oraz aktualnej ceny rynkowej. Porównując aktualną wartość giełdową wszystkich spółek danej sesji z wynikami poprzednich ustala się procentowe odchylenie. O jego wielkość koryguje się wyrażany w punktach WIG z poprzedniej sesji.

WIG-20 - uwzględnia zmiany kursów akcji nie wszystkich spółek giełdowych, lecz tylko 20 spółek takich które przodują w rankingu pod względem wysokości obrotów giełdowych i wartości giełdowych wyemitowanych akcji w poprzednim kwartale.

Jest również indeks dla notowanych na warszawskiej giełdzie akcji spółek o średniej wielkości MIDWIG. W skład portfela tego indeksu wchodzi 40 spółek.

Jednym z indeksów Warszawskiej Giełdy który obejmuje notowania cen akcji spółek tzw. nowej technologii tj. komputerowych oraz telekomunikacyjnych jest TechWIG. Po uruchomieniu rynku równoległego notowany jest Warszawski Indeks Rynku Równoległego oznaczony w skrócie WIRR.

19. Rynek indeksów giełdowych na świecie.

Można tu wymienić np. indeks EUROPE STOXX, który prezentuje zmiany poziomu cen ponad 650 spółek z 16 krajów Europy Zachodniej, czy EURO STOXX, w skład którego wchodzi ponad 300 spółek ze strefy euro. Warto też wspomnieć o indeksie EASDAQ ustalonym dla paeuropejskiego pakietu spółek z sektora wysokiej technologii. Kompozycja tych spółek jest okresowo aktualizowana jeśli następują zmiany w ich kapitalizacji lub w rankingu pod względem udziału w obrotach giełdowych.

Do najbardziej popularnych na świecie należy indeks Dow Jones Industrial Average (Dow Jones). Wskaźnik ten na podstawie codziennych notowań giełdy nowojorskiej obrazuje przeciętną cenę akcji 30 największych korporacji przemysłowych USA. Przeciętne dzienne ceny akcji prezentowane są w punktach przy czym podaje się jednocześnie zmiany wskaźnika w stosunku do poprzedniego dnia. Istotne znaczenie ma także indeks Standard and Poors 500 opracowywany na podstawie kursów akcji 500 korporacji notowanych na nowojorskiej giełdzie. W Wielkiej Brytanii popularny jest indeks Financial Times 200 uwzględniający notowania akcji 100 firm dopuszczonych na giełdę londyńską. W Japonii publikuje się indeks Nikkei obliczany na podstawie cen akcji 225 firm krajowych oraz bardziej rozwinięty Topix uwzględniający kursy 1165 firm.

16. podstawowe elementy analizy fundamentalnej.

Jest to podstawowa metoda oceny opłacalności inwestycji w papiery wartościowe dla inwestorów lokujących pieniądze na dłuższy czas. W analizie fundamentalnej badaniu poddaje się: bilans spółki, rachunek zysku i strat, przepływy pieniężne, poziom wypłacanej dywidendy. Na podstawie danych zawartych w tych sprawozdaniach obliczane są takie wskaźniki jak: cena do zysku, cena do wartości księgowej, wskaźniki płynności.

Podstawowe założenie analizy to przyjęcie że dominującym motywem postępowania inwestorów jest maksymalizacja dochodów i że odchylenia między wewnętrzną wartością akcji i kursem giełdowym jest podstawą podejmowania decyzji inwestycyjnej. W wyniku analizy fundamentalnej obliczamy wewnętrzną wartość akcji i to jest cena po której akcje spółki powinny być notowane. Porównując bieżącą cenę akcji z wewnętrzną jej wartością inwestor podejmuje decyzje kupna-sprzedaży. Jeśli wartość wewnętrzna jest wyższa od ceny giełdowej akcji to jest to sygnał do zakupu akcji, jeśli niższa to akcje należy sprzedać. Odchylenia od ceny giełdowej akcji są informacjami o przewartościowaniu lub niedowartościowaniu akcji.

21. animatorzy rynku na giełdzie papierów wartościowych.

Szczególną rolę spełniają członkowie-animatorzy rynku, który na podstawie zawartej umowy z giełdą zobowiązują się do stałego zgłaszania ofert na kupno lub sprzedaż określonego waloru, a więc mogą wywierać wpływ na jego cenę i wielkość obrotów. Nie mogą jednak zawierać transakcji w których jednocześnie występowaliby w roli kupującego i sprzedającego dany papier wartościowy. Podobna funkcja realizowana jest przez członka-animatora emitenta, który na podstawie umowy z określonym emitentem zobowiązuje się do podtrzymywania płynności danego waloru, nabywając je lub sprzedając na własny rachunek.

Szukasz gotowej pracy ?

To pewna droga do poważnych kłopotów.

Plagiat jest przestępstwem !

Nie ryzykuj ! Nie warto !

Powierz swoje sprawy profesjonalistom.

---