K Philipsa
Gdy rynek jest zrownoważony dochodzi do jednorazowgo trwalego zwiekszenia nominalnej podaży pieniadza -> realna podaż ↑ -> stopy % ↓. Dalej w krótkim okresie ↑ globalnego popytu -> produkcja ↑ ->bezrobocie ↓ || drugi etap dostosowań: place ↑ stopniowo reagujac na wzrost popytu, ceny ↑. ↑ceny powoduja r podaż pieniadza ↓ i stopa % ↑ co wymusi ↓ popytu na pieniadz. Popyt globalny ↓ a bezrobocie ↑
Wstrzas wywolany spadkiem POPYTU globalnego. W krótkim okresie 1. place ceny ↓ -> inflacja ↓. 2 bezrobocie ↑ ->place i ceny ↓ ->realna podaz pieniadza ↑ ->stopy% ↓ ->globalny popyt ↑ gospodarka przesuwa się do gory(E).Bezrbocie↓
1. Koszt zdartych zelówek
Inaczej koszt transakcyjny np. z modelu Baumola-Tobina. Inflacja oznacza dodatnie nominalne stopy procentowe ⇒ część aktywności ekonomicznej poświęcana jest na zabezpieczanie aktywów finansowych (np. gotówki) przed jej skutkami.
2. Koszt wymiany banknotów
3 Koszty menu
Inflacja oznacza większą częstotliwość zmian cenników.
4 Koszty niewłaściwej alokacji zasobów
Wyższa inflacja oznacza w praktyce wyższą wariancję inflacji i cen względnych. Oznacza to, że łatwiej pomylić zmiany cen względnych spowodowane przez inflację, ze zmianami cen spowodowanymi przesunięciami popytu i błędnie alokować inwestycje
5 Koszty erozji bazy informacyjnej
Informacja ekonomiczna (gromadzona przez przedsiębiorstwa lub banki) szybciej się dezaktualizuje. Trzeba poświęcić więcej zasobów na jej uaktualnianie
6 Zwiększona redystrybucja majątku
Przykłady:
Trudność w oszacowaniu przyszłej inflacji powoduje pomyłki przy ustalaniu oprocentowania a) pożyczek ⇒ ktoś zyskuje, ktoś traci.
b)podatek inflacyjny ⇒ rząd zyskuje, obywatel traci.