INSTRUKCJA BEZPIECZNEJ PRACY
MONTER RUSZTOWAŃ
I. Postanowienia ogólne
Warunki dopuszczenia pracownika do pracy:
Ukończone 18 lat (młodociany w ramach praktycznej nauki zawodu tylko pod nadzorem instruktora).
Przejście odpowiedniego instruktażu zawodowego, zapoznanie się z instrukcją obsługi, przeszkolenie bhp i ppoż.
Stan zdrowia odpowiedni do wykonywanej pracy potwierdzony świadectwem wydanym przez uprawnionego lekarza.
Posiadanie wymaganych predyspozycji psychicznych i fizycznych.
Ubrany w odzież roboczą przewidzianą dla danego stanowiska w zakładowej tabeli norm odzieży roboczej i rękawice robocze.
Przy obsłudze maszyn z ruchomymi elementami nie można pracować w odzieży z luźnymi (zwisającymi) częściami jak np. luźno zakończone rękawy, krawaty, szaliki poły, oraz bez nakryć głowy okrywających włosy.
II. Podstawowe czynności przed rozpoczęciem pracy
Pracownik ustawiający (montujący, demontujący) rusztowania powinien:
Pracę rozpoczynać punktualnie, będąc wypoczętym, trzeźwym, właściwie ubranym (kombinezon, buty robocze, okulary ochronne, hełm, pas lub szelki bezpieczeństwa, rękawice robocze).
Wysłuchać aktualnego instruktażu zawodowego, udzielonego przez bezpośredniego zwierzchnika na temat ustalonych zadań w danym dniu roboczym podczas montażu (demontażu) rusztowań, przy zachowaniu obowiązujących zasad i przepisów podczas realizacji tego typu operacji i czynności.
Mieć świadomość, że rusztowanie to prowizoryczna konstrukcja pomocnicza z drewna lub rur stalowych, ustawiana przy wznoszonej, wykańczanej lub remontowanej budowli w celu ułatwiania prowadzenia robót budowlanych (murowania, tynkowania, malowania, itp.) na pewnej wysokości nad poziomem gruntu.
W zależności od potrzeb i wskazówek swojego bezpośredniego przełożonego, montować rusztowania stałe jako:
Drabinowe (wiedeńskie) do robót wykończeniowych.
Jednorzędowe (z krawędziaków lub dłużyc) do murowania i licowania ścian płytkami.
Dwurzędowe do murowania i licowania ścian płytami kamiennymi.
Wspornikowe (na wysuwnicach) do nadbudowywania, tynkowania lub malowania wysoko położonych lub trudno dostępnych kondygnacji budynku.
Wiszące do remontów elewacji budynków.
Podnoszone do robót murarskich.
Przesuwane (na kółkach) do robót elewacyjnych lub tynkarskich.
Przygotować dwa klucze (oczkowy i zapadkowy) i umocować je na lince rzemiennej na przegubie ręki (lub przy pasie monterskim), a także pasy lub szelki bezpieczeństwa.
Ogrodzić i oznakować teren bezpośrednio objęty wykonaniem robót (montażowych, demontażowych).
Przygotować materiały pomocnicze i zasadnicze (odboje, stężenia, podkłady, stojaki, stalowe podstawki, drabiny, płyty pomostów, rury, złącza krzyżowe, krzyżowo-obrotowe, wzdłużne, kotwy, drewniany stół, szablon, haki, wkręty, kołki drewniane, deski krawężnikowe, itp.).
Upewnić się, że niezbędne narzędzia pomocnicze są w komplecie.
Wszystkie mankamenty oraz ewentualne zagrożenia, które mogą wystąpić podczas montażu (demontażu) rusztowań, zgłosić swojemu bezpośredniemu przełożonemu celem ich zlikwidowania, a po upewnieniu się, że zostały one zlikwidowane, przystąpić do realizacji powierzonych zadań przy montowaniu (demontowaniu) rusztowań.
III. Zasadnicze czynności podczas realizowania pracy
Pracownik montujący (demontujący) rusztowania powinien:
Wykonywać tylko prace zlecone przez swojego bezpośredniego zwierzchnika, stosując bezpieczne metody pracy przy montowaniu (demontowaniu) rusztowania, nie stwarzając żadnych zagrożeń dla siebie, współpracowników i otoczenia.
Montować tylko rusztowania z elementów sprawdzonych, odebranych komisyjnie, nie uszkodzonych, właściwych.
Używać narzędzia sprawne nie uszkodzone.
Stosować szelki bezpieczeństwa powyżej pierwszej kondygnacji rusztowania.
Narożne stojaki rusztowań zabezpieczyć odbojami przed ich uszkodzeniem przez pojazdy mechaniczne.
Stężenia poziome w rusztowaniach o wysokości powyżej 20m montować co 9m, począwszy od pierwszej kondygnacji.
Po zakończeniu montażu rusztowania umieścić na widocznym miejscu właściwe tablice i napisy ostrzegawcze.
Powodować, aby podłoże pod rusztowania było wyrównane i zabezpieczone od zalania wodą.
Doły i wykopy zasypywać warstwami ziemi o grubości do 20 cm i dokładanie ubijać, polewając je wodą.
Powodować, aby nachylenie podłoża wzdłuż rusztowania nie przekraczało 60.
Przy większym niż 60 (10%) nachyleniu podłoża wzdłuż rusztowania, sadowić je na tzw. tarasach.
Wszystkie przejścia i przejazdy pod rusztowaniem zabezpieczyć daszkami ochronnymi.
Podkłady pod stojaki stosować albo metalowe lub z desek nie struganych sosnowych, świerkowych czy jodłowych.
Stosować tylko drabiny metalowe w dobrym stanie technicznym, wyposażonych w zaczepy.
Stosować płyty na pomosty robocze i zabezpieczające tylko z desek nie struganych iglastych o grubości ok. 38mm.
Rury łączyć złączami krzyżowymi, krzyżowo-obrotowymi lub wzdłużnymi.
Całość rusztowania mocować do ścian budynku specjalnymi kotwami.
Składowania elementów rusztowania dokonywać następująco:
Rury na specjalnych stojakach.
Płyty pomostowe układać w stosy (do wys. 1,5m).
Drobne elementy (złącza), w specjalnych drewnianych skrzyniach, wyposażonych w uchwyty do przenoszenia.
Do zakładania złączy na rury używać drewniany stół.
Do montażu rusztowania używać specjalnego szablonu, który ułatwia ustawienie stojaków w kierunku poprzecznym i podłużnym, a także ustalanie odległości poprzecznic i poręczy.
Do kotwienia rusztowania na ścianie używać specjalnych haków i wkrętów.
Jako cięgna do kotwienia rusztowania używać drutu żarzonego.
Kotwienie rusztowania wykonywać na całej jego powierzchni.
Wyposażać każdy poziom rusztowania w poręcz główną i pośrednią.
Każdy pomost roboczy zaopatrzyć (od strony zewnętrznej) w deski krawężnikowe.
Rusztowanie tak konstruować, aby łączenia rur złączami wzdłużnymi wypadały w różnych płaszczyznach, tak pionowych, jak i poziomych sąsiednich stojaków wewnętrznych, zewnętrznych i podłużnie.
Zachować odpowiednią odległość od napowietrznych linii energetycznych.
Powodować, aby każde rusztowanie było uziemione.
Operacje demontażu rusztowania wykonywać ostrożnie, nie zrzucać elementów rusztowania nawet z niewielkiej wysokości.
Nie schodzić ani nie wspinać się po rusztowaniach.
Transportu materiałów na rusztowanie (rur, złączy, łączników) dokonywać za pomocą odpowiednich wciągarek.
Po całkowitym zmontowaniu, rusztowanie zgłosić do komisyjnego odbioru technicznego, a następnie przekazać je użytkownikowi.
Każdy wypadek przy pracy natychmiast zgłosić swojemu bezpośredniemu przełożonemu.
Z chwilą zaistnienia wypadku przy pracy, pozostawić miejsce jego powstania w takim stanie, w jakim on się wydarzył, aż do czasu przybycia zespołu powypadkowego.
W przypadku jakichkolwiek wątpliwości co do fachowego i bezpiecznego wykonawstwa rusztowań, zwrócić się do swojego bezpośredniego przełożonego o wytyczne do dalszej pracy.
IV. Czynności zakazane pracownikowi
Pracownikowi montującemu rusztowania zabrania się:
Stosowania niebezpiecznych metod pracy, stwarzając zagrożenia dla siebie, współpracowników i otoczenia.
Używania żurawia do podnoszenia elementów na rusztowanie, nie mając w tym zakresie żadnego przeszkolenia i uprawnień.
Montować rusztowania z uszkodzonych elementów, niezgodnie z obowiązującymi zasadami.
Nie stosowania ochron osobistych, jeżeli taka konieczność i potrzeba zaistnieje.
Nie umieszczania na rusztowaniu odpowiednich napisów i tablic ostrzegawczych.
Stosować niewłaściwe podkłady pod stojaki.
Używać niewłaściwe drabiny, niesprawne, uszkodzone.
Nieprawidłowego składania elementów rusztowania.
Nieprawidłowo kotwiczyć całe rusztowanie.
Nie zachowywać odpowiedniej odległości rusztowania od napowietrznej linii energetycznej.
Schodzić lub wspinać się po rusztowaniach.
Przekazywać użytkownikowi rusztowanie nie odebrane komisyjnie.
Nie przestrzegania elementarnych zasad przy montowaniu (demontowaniu) rusztowania.
Picia alkoholu podczas montowania rusztowań lub w ogóle na terenie budowy, brania udziału w niebezpiecznych „żartach" czy „zabawach", stwarzając zagrożenia dla siebie, współpracowników, otoczenia.
V. Czynności po zakończeniu pracy
Pracownik montujący (demontujący) rusztowanie powinien:
Zabezpieczyć nie zakończone rusztowanie w taki sposób, aby nie stworzyło jakichkolwiek zagrożeń dla otoczenia.
Przekazać informacje o stanie zaawansowania montażu (demontażu) rusztowania swojemu zwierzchnikowi.
Uporządkować stanowisko montażu rusztowania.
Przestrzegać obowiązujące zasady dyscypliny pracy.
VI. Uwagi końcowe
Pracownik montujący (demontujący) rusztowanie powinien:
Zawsze dbać o higienę osobistą i schludny wygląd.
Mieć świadomość, że montowanie (demontowanie) rusztowania jest operacją bardzo ważną, gdyż od rzetelnego, dokładnego i fachowego jego wykonania może zależeć nawet życie korzystających z rusztowania.
Przestrzegać wszystkie zasady i przepisy podane wyżej, gdyż za ich nie stosowanie można być pociągniętym do odpowiedzialności.
Wiedzieć, że w przypadku zaistnienia sytuacji nie wymienionych w niniejszej instrukcji zwrócić się do bezpośredniego zwierzchnika o dodatkowy instruktaż dla możliwości kontynuowania pracy przy montażu (demontażu) rusztowania.
W razie zaistnienia wypadku
Udzielić poszkodowanemu pierwszej pomocy.
W razie potrzeby wezwać pomoc lekarską.
Powiadomić przełożonych.
W przypadku znalezienia się wobec bezpośredniego niebezpieczeństwa pracownik ma prawo powstrzymać się od wykonywania pracy (zachowuje wtedy prawo do wynagrodzenia, nie może jednak odmówić podjęcia innej równorzędnej pracy, gdy niezwłoczne usunięcie zagrożenia nie jest możliwe).
Specjalista ds. BHP
.............................
5