FELLOGEN-miazga korkotwórcza - warstwa komórek merystematycznych wtórnego pochodzenia, które dzieląc się wytwarzają korkowicę. Felloderma w łodydze może tworzyć się np. w korze pierwotnej (sosny, świerka), w skórce (np. u gruszy) lub w łyku (np. wrzosowate). W korzeniu fellogen powstaje z głębiej leżących komórek miękiszu. Fellogen tworzy korek (fellem) na zewnątrz, a fellodermę do wewnątrz. Wiązki kolateralne wiązki przewodzące z naprzeciwległym układem łyka i drewna, z łykiem po stronie zewnętrznej (w stosunku do powierzchni organu), drewnem - wewnętrznej. Przetchlinka- otwór umożliwiający wymianę gazową, występuje w tk okrywającej łodygi i korzenia, sięgając w głąb rośliny poprzez warstwę łyka i drewna. Komórki przepustowe- w śródskórni korzenia, cienkościenne komórki nie posiadające w śwoich ścianach zadnych sus blokujących przepływ wody, co je rózni od pozostałych kom, dzięki nim srtumien wody i soli jest kierowany do naczyn i cewek. Kambium wiązkowe- wtórna tk twórcza, występuje między lykiem a drewnem, łączą się we wspólny pokład z kom. Kambium międzyzwiązkowego. Merystem boczny, wykształcający się w łody i korzeniach. Felloderma- wtórna tkanka miękiszowa powstająca w łodydze i w korzeniu w wyniku podziałów miazgi korkotwórczej (fellogenu) po jej stronie wewnętrznej. Felloderma różni się od głębiej leżących tkanek miękiszowych pochodzeniem i promienistym układem komórek. Występuje u roślin przyrastających na grubość. Wiązka radialna- promienista. składa się z kilku pasm łyka i drewna ułożonych na przemian. Występuje w budowie pierwotnej korzenia. Najbardziej zewnętrzną warstwą komórki roślinnej jest ściana komórkowa. Leży na zewnątrz błony komórkowej. Jest to składnik martwy (apoplast). Jej głównym składnikiem jest celuloza - cukier złożony, który jest zbudowany z wielu połączonych ze sobą cząsteczek glukozy. Mają one postać prostych i długich łańcuchów, są ugrupowane w wiązki nazywane mikrofibryllami. Pierwotne ściany komórkowe otaczają młode komórki. Młode komórki, które są stosunkowo cienkie i elastyczne, a układ mikrofibrylli jest luźny i nieregularny. Wolne przestrzenie między mikrofibryllami są wypełnione wodą, pektynami, hemicelulozami i białkami. Pektyny są polisacharydami i oligosacharydami o zmiennym składzie. Hemicelulozy można podzielić na dwie grupy. Pierwsza grupa są to elementy podłoża ściany komórkowej, natomiast druga grupa hemiceluloz pełnią funkcję zapasowe w ścianie komórkowej. Białka to 5-10% masy ściany komórkowej. Wtórne ściany komórkowe otaczają starsze komórki. Komórki te są sztywne i znacznie grubsze od komórek ściany pierwotnej. Mikrofibrylle są ułożone w sposób regularny i ścisły. Tworzą trzy wyraźne warstwy. Warstwa zewnętrzna i wewnętrzna są stosunkowo cienkie, a środkowa jest najgrubsza. Wtórne ściany komórkowe mogą ulegać procesom drewnienia i korkowacenia. Drewnienie- zjawisko inkrustacji, a więc przesycania, ściany komórkowej ligniną. Lignina to związek organiczny należący do grupy polimerów o charakterze aromatycznym. Korkowacenie-zjawisko adkrustacji, a więc pokrywania, ściany komórkowej suberyną. Suberyna (korek) jest to związek organiczny należący do tłuszczowców.