Piotr Mazur Rzeszów 07.05.1996
I ED
L 08
ĆWICZENIE 29
Zdejmowanie charakterystyki diody półprzewodnikowej .
I . Wprowadzenie.
Półprzewodnikami nazywane są ciała stałe dla których szerokość pasma wzbronionego nie przekracza 3 eV . Szerokość pasma wzbronionego nazywamy najmniejszą ilość energii jaką jest potrzebna , aby przenieść elektron z pasma walencyjnego do pasma przewodnictwa .
Półprzewodniki dzielimy na :
1. Jonowe ( nośnikami prądu elektrycznego są jony , nie mają większego zastosowania)
2. Elektronowe :
a) samoistne
b) domieszkowe .
W półprzewodnikach samoistnych przewodnictwo jest uwarunkowane przejściem elektronów z zapełnionego pasma walencyjnego do pustego pasma przewodnictwa . W półprzewodnikach domieszkowych przewodnictwo jest uwarunkowane różnicą elektronowych poziomów energetycznych atomów kryształu i atomów domieszki .
Przewodnictwo samoistne półprzewodników .
Mechanizm przewodzenia elektryczności w półprzewodnikach omówimy na przykładzie germanu . W atomie mamy 32 elektrony . 4 elektrony z powłoki zewnętrznej (walencyjne) tworzą z elektronami sąsiednich atomów wiązania kowalencyjne . Szerokość pasma energii wzbronionej jest stosunkowo mała (DW=0,7eV) . Wskutek oddziaływań zewnętrznych niektóre z elektronów walencyjnych uzyskują energię przekraczającą szerokość pasma energii wzbronionej i mogą brać udział w przepływie prądu elektrycznego . Przejście elektronu z pasma zapełnionego powoduje powstanie w tym paśmie walencyjnych poziomów , na które mogą przechodzić inne elektrony o energiach należących do tego pasma , a zatem przewodnictwo wewnątrzpasmowe .
Przewodnictwo domieszkowe półprzewodników .
Stosuje się dwa rodzaje domieszek . Do sieci krystalicznej typowych kryształów półprzewodnikowych wprowadza się atomy pierwiastków pięciowartościowych np.: arsen (As) , fosfor (P) , antymon (Sb) , lub trójwartościowych jak glin (Al) , ind (In) .
Podstawowe własności półprzewodników :
1. Ekspotencjalny spadek oporu właściwego wraz ze wzrostem temperatury .
2. Duży wpływ zanieczyszczeń i domieszek na opór właściwy . Np.: opór tlenku niklu , który w czystym stanie jest izolatorem , maleje 10 razy po dodaniu 1% litu .
3. Zmiana własności elektrycznych pod wpływem temperatury (termistory) , oświetlenia (zastosowanie w fotoelementach) , pola elektrycznego i ciśnienia .
4. Opór elektryczny zależy również od tego czy sieć krystaliczna półprzewodnika nie ma defektów .
Złącze p-n .
Obszar graniczny rozdzielający obszary o przewodnictwie dziurowym i elektronowym nazywamy złączem dziurowo-elektronowym lub złączem p-n . Na granicy półprzewodników o różnym typie przewodnictwa mamy do czynienia ze zjawiskiem dyfuzji nośników ładunku elektrycznego . W otoczeniu granicy półprzewodników typu n i typu p powstaje kontaktowe pole elektryczne oraz różnica potencjałów .
Pole to ma taki kierunek , że przeciwdziała dyfuzji większościowych ładunków przez złącze , ale umożliwia przepływ nośników mniejszościowych . Przez złącze przepływają więc 2 prądy : prąd dyfuzji i prąd dryfu . Przy braku zewnętrznego napięcia suma tych prądów jest równa zero . Gdy doprowadzimy do złącza p-n napięcie zewnętrzne U , obszar typu p łączymy z ujemnym biegunem napięcia nastąpi poszerzenie strefy ładunku przestrzennego , przez zwiększenie skoku potencjału na złączu p-n do wartości (DU+U) . W tych warunkach przepływa jedynie prąd wsteczny zależny od koncentracji nośników mniejszościowych . Jeśli napięcie przyłożymy odwrotnie wówczas natężenia pola zewnętrznego i kontaktowego mają przeciwne zwroty . Następuje wówczas zmniejszenie obszaru ładunku przestrzennego oraz skoku potencjału do wartości (DU+U) , co sprzyja przepływowi nośników większościowych przez złącze . Płynie wówczas prąd przewodzenia . Posługując się modelem pasmowym półprzewodnika można obliczyć natężenie prądu całkowitego płynącego przez złącze p-n do którego przyłożone jest napięcie U .
gdzie: I - prąd płynący przez diodę złącze p-n .
I0 - całkowity prąd mniejszościowy .
q - ładunek elektronu .
T - temperatura w skali Kelwina .
II. Wykonanie ćwiczenia.
W celu wyznaczenia charakterystyki diody półprzewodnikowej zestawimy układ wg. schematu :
Przy połączeniu diody w kierunku zaporowym dzielnikiem napięcia zmieniamy napięcie od 0 do 9 V w odstępach co 0,5 V i odczytujemy odpowiednio natężenie prądu elektrycznego wskazane przez mikroamperomierz . Następnie włączamy diodę do obwodu w kierunku przeciwnym . Zmieniając napięcie od 0 do 0,5 V co 0,1 V odczytujemy odpowiednie wartości prądu . Wyniki umieszczamy w tabelce . Błąd systematyczny pomiaru napięcia i prądu wpływa na kształt charakterystyki . Ocenę błędu przeprowadzamy metodą graficzną .
Błędy analogowych mierników wskazówkowych :
xM - wartość mierzona
xR - wartość rzeczywista
ZP - zakres pomiarowy w działkach
d - najmniejsza działka jaką można odczytać na zakresie ZP .
Błąd bezwzględny Dx = xM -xR
Błąd względny
Klasa dokładności
Błąd bezwzględny
Błąd względny
Tabelka
Kierunek zaporowy |
Kierunek przewodzenia |
||
U |
I |
U |
I |
[ V ] |
[ mA ] |
[ V ] |
[ mA ] |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|