Kiedy bierzemy życie we własne ręce,
dzieje się rzecz straszna: nie ma na kogo zwalić winy.
-- Erica Jong
Nauki o poznaniu, kognitywistyka, W. Duch.
Strona domowa Bogusława Włodawca - na stronie: psychoterapia, badania nad skutecznością psychoterapii, alkoholizm, współuzależnienie DDA, bezpłatne porady http://class1.phys.uni.torun.pl/~duch/Wyklady/kog-m/01.htm
http://www.awyd.com.pl/sobraz/linki/linki-w.html
http://www.gapp.pl/forum/zdrowie/psyche/linki.htm
http://www.gestalt.ipl.net/glowna.htm
http://www.activetech.net.pl/mikul/gaarder.html
http://www.wmsd.edu.pl/~laetare/numer1/arta.htm
http://www.psych.uw.edu.pl/cgi-bin/hydepark/hyde.pl
http://www.uni.opole.pl/psychologia/
to jest ciekawe
|
http://republika.pl/analiza_paw2/
http://republika.pl/analiza_paw2/Book/book5.html
http://www.sekty.iq.pl/test.htm
http://uranos.cto.us.edu.pl/~ponadto/698/psych.html
http://www.sekretykobiet.pl/seks/5_2.shtml
opowiadanka :))
http://katalog.wp.pl/szukaj/?szukaj=opowiadanka%20Fulghuma
http://search.onet.pl/query.html?col=onet&col=pzi&col=rep&col=pl&lk=1&rf=0&q
m=0&qt=+Fulghum
http://www.gavagai.com.pl/insight.html
http://www.sekretykobiet.pl/psychologia/5_1c.shtml
http://www.cytryna.info.pl/psychologia/now-20000606132754.html
http://free.ngo.pl/serduszko/
http://zuralski.republika.pl/index.html
Center for Evolutionary Psychology at UCSB - Centrum Psychologii Ewolucyjnej
Ciekawe miejsca w internecie
"Ponadto to" - taki tytuł nosi gazeta redagowana przez studentów Wydziału
Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Od niedawna
jest dostępna pod nowym internetowym adresem http://free.polbox.pl/ponadto.
Psychologia wychowawcza jest jedną z najważniejszych gałęzi psychologii,
mającą bardzo istotne implikacje dla praktyki pedagogicznej. Wiele
informacji o osiągnięciach tej dyscypliny, kierunkach rozwoju i prowadzonych
badaniach eksperymentalnych znajduje się pod adresem:
http://stange.simplenet.com/psycsite/annex-edu.html.
ISSP, czyli International Society of Sport Psychology organizuje 10.
Światowy Kongres Psychologii Sportu, który odbędzie się w Grecji w dniach od
28 maja do 2 czerwca 2001 roku. Sesje tematyczne poświęcone będą m.in.
uprawianiu sportu przez osoby niepełnosprawne, związkom aktywności fizycznej
i jakości życia, problemom etycznym związanym ze sportem oraz płci, kulturze
i sportowi. Wyczerpujące informacje dla zainteresowanych udziałem w
kongresie znajdują się pod adresem: http://users.duth.gr/sportpsy.
Zaburzenia zachowania omówione są obszernie na stronie
http://education.ucsb.edu/~jimerson/cd.html. Poruszono tu następujące
tematy: agresja w stosunku do ludzi i zwierząt, niszczenie własności,
kradzieże, łamanie przepisów prawnych. Znajduje się tutaj wiele informacji o
etologii zaburzeń i ich terapii. Stronica ta może również służyć jako bardzo
kompetentny przewodnik po lekturach dotyczących wspomnianych zagadnień.
Muzyka odgrywa znaczącą rolę w życiu wielu ludzi. Towarzyszy obrzędom,
ceremoniom i rytuałom. Chętnie również jej słuchamy ucząc się, jadąc
samochodem czy wykonując inne codzienne czynności. Jest jednym z ważnych
czynników wpływających na nastrój i zachowanie. I tym właśnie, między
innymi, zajmuje się psychologia muzyki. Informacje o bardzo interesującym i
bogatym treściowo kursie psychologii muzyki organizowanym przez Keele
University w Wielkiej Brytanii można znaleźć pod adresem:
http://www.keele.ac.uk/depts/ ps/mscbroch.htm.
Informacje o pierwszym, naukowo opracowanym, narzędziu psychometrycznym do
badania inteligencji emocjonalnej znajdują się pod adresem:
http://eqi.mhs.com.
Wykaz czasopism poświęconych problematyce osobowości znajduje się na
stronicy
http://www.wiso.uni-augsburg.de/sozio/hartmann/psycho/journals.html.
Uwzględniono, między innymi, takie czasopisma jak: "European Journal of
Personality", "Imagination, Cognition, and Personality", "Journal of
Personality", "Journal of Personality and Social Psychology" "Social
Identities" oraz "Social Behaviour and Personality". Na stronie znajduje się
również wiele linków pozwalających na łączenie się ze stronami omawianych
czasopism.
Bogate źródło informacji internetowych dla zainteresowanych różnymi (nie
zawsze ściśle naukowymi) aspektami twórczości znajduje się pod adresem:
http://minorkey.com/awlinks.html. Można tutaj przeczytać o sposobach
wyzwalania własnych możliwości twórczych, uzyskać połączenie ze stronicą
znanego autora książek dotyczących twórczości Tony'ego Buzana oraz znaleźć
wiele linków do innych miejsc w Internecie, poświęconych problematyce
twórczości.
Biologiczne podstawy zachowania to niezwykle interesująca dziedzina, której
znajomość ułatwia, a czasem nawet warunkuje właściwe rozumienie ludzkich
zachowań w normie i patologii. Pod adresem:
http://salmon.psy-plym.ac.uk/year1/syllabus.htm znaleźć można bardzo
obszerne materiały (teksty i ilustracje) opracowane dla potrzeb kursu
poświęconego tej problematyce, a prowadzonego w University of Plymouth. Są
tu informacje o modelu motywacji Lorenza czy modelu Weissa, który pokazuje
relacje pomiędzy stresem i zachowaniem. Adres:
http://www-hbp.scripps.edu/home.html.
ISB to International Society for Behaviorology. Celem tego towarzystwa jest
propagowanie i rozwijanie idei sformułowanych przez B.F. Skinnera, twórcę
eksperymentalnej analizy zachowania i jednego z największych psychologów w
całej historii tej dyscypliny, przedstawionych głównie w dwóch jego
książkach: "Behavior of organism" (ukazała się po polsku pod tytułem:
"Zachowanie się organizmów"), oraz "Verbal behavior". Aktywność towarzystwa
nawiązuje także do osiągnięć biologii, zwłaszcza teorii Jacquesa Loeba oraz
teorii ewolucji Karola Darwina. Towarzystwo wydaje trzy czasopisma naukowe:
"Behaviorology", "The International Behaviorologist" oraz "Selections".
Internetowy adres: http://www.lafayette.edu/allanr/behavior.html.
Psychopatologia rozwojowa. Stronica, opracowywana przez dr Shane R.Jimerson,
dostępna jest w językach angielskim i hiszpańskim pod adresem:
http://www.education.ucsb.edu/~jimerson/dp.html. Można stąd przejść do wielu
interesujących psychologów rozwojowych i miejsc w Internecie poświęconych
takim zagadnieniom, jak: zaburzenia zachowania, zaburzenia uwagi i
nadpobudliwość, depresja, autyzm czy schizofrenia
Opracowanie: Jerzy Siuta
W warszawskim Instytucie Psychiatrii i Neurologii wykorzystywany jest
wspomagany komputerowo system rehabilitacji chorych z zaburzeniami funkcji
poznawczych - RehaCom.
Z dokładnymi informacjami na ten temat można zapoznać się pod adresem:
www.alta.pl
Na tej samej stronie
: ˇ Komputerowo wspomagana diagnostyka psychologiczna - Wiedeński System
Testów -WTS wersja dla WindowsŽ, a w nim: testy aparaturowe, nowoczesne
procedury adaptacyjne, badania psychofizjologiczne.
ˇ Bio-feedback - obszerny program terapeutycznego treningu samoświadomości
fizjologicznej
ˇ ProSelect - polski, autorski system do naboru i selekcji kadr.
ˇ UPSA - menedżer testów, umożliwiający wstępną analizę danych i wyników
surowych testów różnego typu. Przy dużej ilości badań pracuje z
wykorzystaniem skanera.
Stulecie psychoterapii - Jacek Bomba
Nie jest łatwo mówić o psychoterapii zwięźle, ponieważ jest to dziedzina
obszerna, niejednorodna, trudno poddająca się zadowalającemu definiowaniu.
Przede wszystkim jest sposobem leczenia, a więc postępowaniem wobec chorób i
zaburzeń zdrowia - jest zatem częścią medycyny. Sposób ten to leczenie
metodami czerpiącymi z wiedzy o psychice, i to zarówno w samym działaniu,
które ma charakter psychologiczny, jak i w przypadku celu działania, którym
jest psychika chorego. W tym miejscu pojawia się może najważniejszy wkład
psychoterapii do nauk medycznych - zwrócenie uwagi na fakt, że leczenie
adresowane jest do chorego człowieka, nie zaś do choroby. Od początków
współczesnej psychoterapii, to znaczy od przełomu dziewiętnastego i
dwudziestego wieku, medycyna poczyniła także i inne kroki, z których warto
zwrócić uwagę na to, że deklaruje znaczenie i wagę innych poza
tradycyjnymi - diagnostyką i terapią - umiejętnościami i oddziaływaniami.
Dzisiaj uważa się, że medycyna w równym stopniu powinna zajmować się
zapobieganiem powstawaniu zaburzeń zdrowia i pomocą tym ludziom, którzy mimo
leczenia nie odzyskali pełni zdrowia, jakim cieszyli się przed
zachorowaniem. Zatem i psychoterapia powinna zajmować się nie tylko
przywracaniem zdrowia, ale i profilaktyką i rehabilitacją oraz wspieraniem
tych, którym zdrowia przywrócić nie można. Jest zatem psychoterapia
nieodłączną częścią postępowania leczniczego, w szerokim znaczeniu tego
słowa - to znaczy obejmującym zapobieganie chorobom i usprawnianie człowieka
po przebytej chorobie. Co więcej, jest częścią nierozłączną i bynajmniej nie
ograniczającą się jedynie do leczenia zaburzeń psychicznych (...)
Drzwi trzeba zamknąć - Piotr Fijewski
W psychoterapii rozliczyć przeszłość oznacza spowodować, by minione
traumatyczne doświadczenia życiowe nie wpływały negatywnie na
teraźniejszość, by wspominanie przeszłości było w ogóle możliwe lub możliwe
bez uczucia niepokoju i chęci odcinania się od przeszłych doświadczeń. Nasza
świadomość zawiera symboliczną reprezentację życiowych doświadczeń. Z
pamięci możemy wydobyć nie tylko obrazy, dźwięki, zapachy, ale również ich
emocjonalne znaczenie - znaczenie słów, osób, całych sytuacji. Jeśli
wspominamy swój pierwszy sukces szkolny, pobyt u ciotki w okresie wakacji 25
lat temu, czy groźną przygodę w górach sprzed 5 lat, na ogół towarzyszą temu
określone emocje. Gdy przestajemy wspominać, emocje wyciszają się. Mamy
poczucie, że każda z tych sytuacji to zamknięty rozdział z naszego życia...
było, minęło. Jednakże w przeszłości każdego człowieka zdarzyło się wiele
ważnych emocjonalnie sytuacji, w których (???)nie stało się coś, co powinno
się stać: nie dokończyliśmy ważnej rozmowy, nie dostaliśmy czegoś, czego
bardzo pragnęliśmy, nie zachowaliśmy się tak, jakbyśmy chcieli - pewna nasza
potrzeba czy tendencja nie została zrealizowana. Rzeczywistość narzuciła nam
rozwiązania inne, niż byśmy chcieli. Zostaliśmy pozbawieni wpływu na
otaczający świat. To jest właśnie nierozliczona psychologicznie przeszłość:
sytuacje, z którymi nie umiemy się wewnętrznie pogodzić (...)
Siłą lub perswazją - Stanisław Mika
Jedną z naszych czynności, zapewne najczęstszą, jest oddziaływanie na
innych. Przybiera ono najrozmaitsze postacie. Kiedy prowadzę zajęcia ze
studentami, oddziałuję na nich bezpośrednio za pomocą tego, co mówię, jak
mówię, jak długo to czynię. Moje oddziaływania są również niewerbalne: dla
słuchaczy ważne jest, jak długo i w jaki sposób na nich patrzę oraz moja
gestykulacja. Innym rodzajem oddziaływań są oddziaływania pośrednie - kiedy
na inne osoby oddziałujemy za pomocą pewnego przekazu, np. list do
przyjaciela. Niekiedy twórcy przekazu dawno już nie ma na świecie, a on
nadal oddziałuje na ludzi: Wenus z Milo nadal cieszy nasze oczy, mimo że
nawet nie wiemy, kto był twórcą tego posągu. Jednak wywieranie wpływu jest
szczególnie ważnym typem oddziaływań na innych. W przeciwieństwie do innych
form jest to czynność świadoma: wiemy, co chcemy osiągnąć, a więc mamy
pogląd na to, w jaki sposób ma się zachować osoba, na którą wywieramy wpływ.
I zachowujemy się tak, by doprowadzić do pożądanego przez nas zachowania.
Chcemy, przynajmniej w pewnym stopniu, kontrolować zachowania osoby -
obiektu naszego wpływu. I tak jako rodzice wywieramy wpływ na dzieci, żeby
przed pójściem spać chciały umyć zęby, żeby sprzątały zabawki, żeby łykały
tran. Ale i dzieci wywierają wpływ na rodziców: kiedy są małe, próbują
zmusić nas do kupna zabawki, a gdy są starsze przekonują, żeby mogły do
późna w nocy oglądać telewizję. Nauczyciele, najczęściej za pomocą systemu
stopni i innych sposobów, starają się wywrzeć wpływ na uczniów czy
studentów, aby ci zarówno przyswajali sobie wiedzę, jak i zachowywali się
zgodnie z normami obowiązującymi w szkole. Wojsko jest dobrym przykładem
wywierania wpływu (...)
Obsesje, kompulsje, natręctwa - Maria Siwak-Kobayashi
Czasami zdarza się nam powtarzać w myśli, bez sensu, jakąś melodię, wiersz
czy wyraz, zastanawiać się, czy wyłączyliśmy żelazko, zamknęliśmy drzwi na
klucz albo czy dokładnie pamiętamy to, czego mieliśmy się nauczyć. Bywa, że
wątpliwości takie prowadzą do określonych czynności, np. kilkakrotnego
sprawdzania, wracania, powtarzania, poprawiania... Zachowania takie są
normalnymi reakcjami i nie przysparzają nam większych kłopotów, choć czasami
trochę niepokoją czy zastanawiają. Problem zaczyna się wtedy, gdy
nawracające myśli, wyobrażenia czy impulsy do wykonania jakiejś operacji
myślowej lub zachowania budzą nasz wewnętrzny sprzeciw ze względu na swoją
treść - niezgodną z tym, jak zwykle myślimy i czujemy. Próbujemy się wtedy
im opierać - najczęściej bezskutecznie. Bywa, że im bardziej się opieramy,
tym mocniej one nas atakują, powodując lęk i napięcie trudne do zniesienia.
Na określenie tego rodzaju przeżyć używa się terminu - myśli natrętne czy
obsesje. Towarzyszące im czynności stanowią próbę oporu lub zapobiegania ich
skutkom. Skutki te mogą być dla przeżywającego bardzo oczywiste, jak np.(??)
zakażenie się, któremu ma zapobiegać częste mycie rąk. Mogą też stanowić
nieokreślone, niejasne niebezpieczeństwo. Wtedy czynności "zapobiegające"
mają charakter "odczyniania", magicznych rytuałów (np. układanie przedmiotów
w określonym porządku, powtarzanie czynności określoną ilość razy itd.).
Często też powtarzające się nieracjonalne czynności stanowią widoczną
realizację myśli, np. sprawdzanie, poprawianie w przypadku natrętnych
wątpliwości. Wszystkie takie czynności nazywane są kompulsjami lub
czynnościami natrętnymi (...)
Ta obezwładniająca nieśmiałość - Hanna Hamer
Nieśmiałość przypomina psychiczny paraliż. Jest rodzajem postawy,
składającej się z zespołu przykrych uczuć, obezwładniających myśli na swój
temat i gotowości do wycofywania się z trudnych sytuacji. Emocjonalnie
stanowi mieszankę bojaźliwości, niepewności siebie, przewrażliwienia,
rozdrażnienia, nieufności oraz skrępowania w obecności innych ludzi. W
zależności od sytuacji może przybierać różne natężenia, np. od lekkiego
skrępowania przez lęk bez wyraźnego powodu, aż do paniki i chęci
natychmiastowej ucieczki. Postawie nieśmiałości towarzyszą często takie
objawy, jak: czerwienienie się lub gwałtowna bladość, bicie serca, oblewanie
się potem, niemożność wydobycia głosu z gardła, jąkanie się, drżenie rąk i
nóg. Znany psycholog z uniwersytetu w Stanford Ph. Zimbardo, kierujący
Instytutem Badania Nieśmiałości, po zbadaniu ponad 10 tysięcy osób
stwierdził, że aż 40 proc. ludzi skarży się na niepewność siebie,
utrudniającą kontakty społeczne. Bywamy także skrępowani bez widocznego
powodu tylko w niektórych sytuacjach czy wobec pewnych ludzi - według Ph.
Zimbardo, takich osób jest aż 55 proc. Psycholog B. Carducci twierdzi, że
odsetek nieśmiałych wynosi 48 proc., czyli niemal połowę społeczeństwa, i to
w znanej z przebojowości kulturze amerykańskiej. Aż 93 proc. ludzi chociaż
raz w życiu doznało gwałtownego napadu nieśmiałości (...)
Brat Moris w rozmowie z Krzysztofem Jedlińskim.
Brat Moris jest w zgromadzeniu Małych Braci Jezusa od ponad 40 lat. 27 lat
temu przyjął święcenia kapłańskie. (tu skreślenie) Przebywał w Maroku i w
Algierii, następnie zajmował się formacją braci we Francji. Tą drogą trafił
do Polski, gdzie na stałe przebywa od 10 lat, na ulicy Brzeskiej od 7 lat.
Jest autorem książek: "Brat Karol de Foucauld" i "Za Jezusem z Nazaretu". -
Czy mógłby Brat przedstawić kilka najistotniejszych rysów powołania Małych
Braci? - Jesteśmy zgromadzeniem międzynarodowym, jest nas mniej niż 300
osób, ale od Ameryki Płd. aż do Korei. Żyjemy zawsze w małych wspólnotach.
Tutaj, w Warszawie na Brzeskiej jest nas trzech, w Izabelinie i Łodzi
również. Nasze wspólnoty są jak rodziny. Ważne jest to dla nas i dla naszych
sąsiadów, z którymi jesteśmy mocno związani. Jesteśmy zgromadzeniem zupełnie
nietypowym, szczególnie w polskim Kościele. - Żyjecie bardzo blisko
ludzi... - Tak, a przy tym jesteśmy zgromadzeniem kontemplacyjnym. Nasze
życie jest oparte na modlitwie, na adoracji. Próbujemy żyć na co dzień z
Jezusem. W naszym mieszkaniu jeden pokój stanowi kaplicę z Najświętszym
Sakramentem. Jezus jest najważniejszym bratem, jest zawsze wierny, więc
stale zbieramy się koło Jezusa. Trwamy w modlitwie, w milczeniu co dzień,
czasami w nocy i czasami w pustelni - gdzie jesteśmy całkowicie sami. A
potem ... zanurzamy się w życie: bracia chodzą do pracy, jak zwykli ludzie.
Pragniemy być w intymności z Jezusem, a jednocześnie jesteśmy ludźmi tak,
jak ludzie stąd. Habity nosimy tylko w kaplicy, w ciągu dnia jesteśmy ubrani
tak, jak inni. Żyjemy z tego, co zarobimy. Jeden z braci jest mechanikiem,
drugi pracuje w piekarni, przy piecu, ja jestem na emeryturze. Obie te
strony naszego życia są tym samym powołaniem. W ten sposób próbujemy - i
staramy się być - świadkami Boga wśród ludzi biednych i poranionych (...)
O poglądach - Alosza Awdiejew
Zbłądzić można tak samo na prawo, tak i na lewo Mądrość żydowska Na temat
poglądów są różne poglądy. Zazwyczaj mówimy o czyichś poglądach, gdy są one
zgodne z naszymi określając je jako "słuszne poglądy" lub wtedy, kiedy są
one niezgodne z naszymi i wtedy określamy je różnie, w zależności od stopnia
tej niezgodności, np. "niezależne poglądy", "dziwne poglądy" itd. Ujawnianie
jakichkolwiek poglądów w niektórych kręgach jest uważane za nietakt
towarzyski. Kiedy mówimy do kogoś: "Szanuje Pana Poglądy", to dajemy do
zrozumienia, że się z delikwentem nie zgadzamy i dalsza konwersacja
dotycząca poglądów była by utrudniona, ponieważ mamy odmienną orientację
polityczną. Musimy więc ograniczyć dyskusję do pogody, pań i piłki nożnej,
chociaż ta ostatnia może być prawdziwą dywersją poglądową. Kobiety są mniej
tolerancyjne i nie wybaczą komuś, kto ma inne poglądy niż one, chyba że
facet (facetka) jest uroczy (urocza). Większość ludzi w ogóle, do której się
zaliczam, nie wie, czy ma jakieś poglądy (czy ich już nie ma, czy ich w
ogóle nigdy nie miało). Na szczęście czasy ukrywania poglądów mamy za sobą i
nie grozi nam pytanie "Jakie pan ma poglądy?" na które trzeba było
niezwłocznie odpowiedzieć. Z tego nasuwa się wniosek, że poglądy obecnie nie
są obowiązkowe i dlatego nie są uświadamiane (...) (...) Cóż, świat jest tak
zbudowany, że niektórzy mają poglądy, walczą o nie, życie swe kładą, zamiast
te poglądy skasować i żyć po ludzku, jak my wszyscy. Tych ludzi też trzeba
zrozumieć, bo ich zacięcie nie wynika z byle czego, każdy psycholog wam
powie. A to matka nie za bardzo przytulała, a to dziewczyna rzuciła i,
proszę, powstaje taki Lepper walczący. I cholera wie, co z nim robić, bo na
matkę już za późno, a na dziewczynę za wcześnie. Nie da rady! Jak już ktoś
ma poglądy, to trudno jest je zmienić, szczególnie jeśli są to poglądy
ludożerskie. Pamiętam historię, jak pewien misjonarz wybrał się do Afryki do
ludożerców i pracował wśród nich wytrwale przez dziesięć lat. Po dziesięciu
latach zapytano go, czy są jakieś postępy w jego pracy. "Tak, znaczne -
odpowiedział - w piątki jedzą tylko rybaków".
SŁOWA, OBRAZY, DŹWIĘKI
Fruwające kawałki - Andrzej Samson
Utwór kultowy to taki, który niejako oddolnie, przez samą publiczność, bez
udziału krytyki, a nader często wbrew niej zostaje uznany za wybitny i
zyskuje dużą popularność. Kultowym filmem ostatniego czasu stał się dla
młodzieży "Matrix", który napisali i wyreżyserowali "The Wachowski
Brothers", czyli bracia Wachowscy, żyjący w USA Polacy znani już z niezbyt
udanego kryminału "Brudny szmal". Kultowi reżyserzy (Jim Jarmush, Spike Lee,
Quentin Tarantino, David Lynch i inni) w swoich filmach mówią zazwyczaj coś
nowego o otaczającym nas świecie albo przynajmniej opisują ten świat w nowy,
odkrywczy sposób. Wachowscy nic takiego nie robią. Ich film to bajka oparta
na najstarszym filmowym schemacie westernu, czyli jeden ("z niewielką pomocą
przyjaciół") przeciwko wszystkim w szlachetnej sprawie. Brzmi ona tak:
Dawno, dawno temu ludzie przegrali wojnę z dysponującymi sztuczną
inteligencją komputerami, które sami zbudowali. Przebiegłe maszyny do
utrzymania w zniewoleniu ludzi utworzyły system komputerowy Matrix, który
wygenerował wirtualny świat odbierany przez ludzi jako rzeczywistość. Ludzie
zaś potrzebni są maszynom jako źródła energii, ponieważ wojna zmieniła
klimat i nieprzebytymi chmurami przesłoniła słońce, z którego energetycznych
zasobów mogłyby korzystać zbuntowane komputery. Zamiast zrobić coś z
chmurami maszyny nauczyły się hodować ludzi jak kapustę i wykorzystywać ich
procesy biochemiczne do przetwarzania na elektryczność. Pod powierzchnią
zdewastowanej Ziemi przetrwała jednak garstka ludzi tworzących ruch oporu
przeciwko Matrixowi. Czekają oni, aż wśród komputerowej karmy pojawi się
niczym Mesjasz obdarzony (przez kogo?) nadzwyczajną mocą przywódca, który
rozwali Matrixa. Ów Mesjasz to bardziej śliczny niż kiedykolwiek Keanu
Reeves. Treści, które opowiedziałem powyżej, zostają mu przekazane w ciągu
minuty przez demonicznego, ale dobrotliwego Laurence'a Fishbourne'a, a potem
przez resztę filmu patrzymy, jak wypełnia on swoją misję, czyli rozwala
Matrixa. A jest na co popatrzeć. Uporawszy się z prawdopodobieństwem zdarzeń
poprzez umieszczenie akcji w programie komputerowym, gdzie nie istnieją
prawa fizyki, reżyserzy pogrążają się w efektach specjalnych. Aktorzy
biegają po pionowych ścianach, latają w powietrzu, zmieniają kształty,
poruszają się szybciej niż pociski itd. A jeśli komuś wydaje się, że widział
już porządne strzelaniny np. w filmach Schwarzeneggera, to przekona się, że
była to kaszka z mleczkiem wobec strzelaniny w hallu budynku, w którym
agenci Matrixa przetrzymują pojmanego Fishbourne'a. Dla mnie najlepszym
pomysłem jest stale utrzymująca się w powietrzu chmura fruwających wszędzie
kawałków tynku, mebli i innych przedmiotów rozrywanych nieustającą ulewą
pocisków. Dlaczego ta głupawa, w gruncie rzeczy, bajeczka zyskała taką
popularność, że młodzież rozmawia dialogami z filmu? Pewnie dlatego, że
młodym bliska jest teza, iż otaczająca ją, pozostawiająca dużo do życzenia
rzeczywistość to totalne oszustwo polityków, przywódców i w ogóle dorosłych.
W filmie zostaje im wymierzona sprawiedliwość, do czego w rzeczywistości
daleko, a młodzi pragną, aby za zło następowało zadośćuczynienie. No i każdy
chciałby, jak Reeves albo Carrie-Ann Moss, być ucieleśnieniem dobra i
jeszcze do tego znać kung-fu i latać w powietrzu.
Piwnica Kurylewiczów - ks. Sochoń
W Warszawie są magiczne miejsca. Gdy tylko odczuwam zmęczenie, zauważam w
sercu natłok wrażeń, tworzących zbiór rupieci jak na targu, wówczas szybko
dzwonię do Wandy Warskiej i jej męża Andrzeja Kurylewicza z zawołaniem: co
dzieje się w waszej artystycznej piwnicy? Odpowiedź jest zawsze taka sama.
Cóż, nadal mamy swój "metr kwadratowy prawdy", czyli niewielkie podziemie na
Starym Mieście, gdzie już od trzydziestu lat, w poniedziałki rozbrzmiewa
muzyka, recytuje się wiersze poetów z całego świata, trwają dyskusje
panelowe, wykłady i wernisaże. Kurylewicz z niemałą satysfakcją mówi: ani
grosza nie wzięliśmy od komunistów. Staramy się być samowystarczalni, choć
bez dotacji trudno prowadzić tego rodzaju salon. Niemniej, jeszcze na duchu
nie upadliśmy. Próbujemy w języku nam najbliższym, a więc muzyką, poezją
jednoczyć ludzi, zachęcać do wsłuchiwania się w głosy niosące ukojenie i
światło w czasach dość burzliwych, przesiąkniętych natarczywością masowej
wyobraźni (...)
Psychologia a Ewangelia - Marek Wosiński
W jednym z sondaży przeprowadzonych w Polsce zapytano ludzi, do kogo
zwróciliby się, gdyby mieli poważne problemy osobiste. Wymieniali: rodzinę,
przyjaciół, księdza, nauczyciela; psycholog znajdował się na końcu tej
listy. W USA oczekiwania ludzi wobec psychologów są nieporównywalnie
większe. Od sześciu lat kieruję poradnią psychologiczną przy dużej
(zrzeszającej około 6 tysięcy rodzin) społeczności katolickiej św.
Tymoteusza w mieście Mesa w Arizonie. Członkowie społeczności przychodzą do
nas w różnych kwestiach: jak zapobiegać rozpadowi rodziny, jak kontrolować
gniew, jak poradzić sobie z cierpieniem związanym z domową przemocą lub
brakiem miłości ze strony rodziców, co zrobić z bólem odrzucenia, czy
możliwe jest przebaczenie aktu, który zrujnował całe życie, jak wyrwać się z
rozmaitych uzależnień, itp. Czy wskazówki, jakie człowiek poszukujący sensu
życia może odnaleźć w Nowym Testamencie, dadzą się także odnaleźć w
psychologii? Mimo, że korzenie współczesnej psychologii tkwią w filozofii,
to określana jest jako nauka empiryczna. Tym samym psychologia separuje się
od religii, poza próbami psychologicznej analizy przeżyć religijnych jako
kategorii poznawczo-emocjonalnych. Nie narażając się na ryzykowne dyskusje o
dylematach moralnych, psychologia unika odpowiedzi na pytania natury
egzystencjalnej (jaki jest sens życia, do jakich celów życiowych warto
zdążać, a jakie nie są warte ludzkiego zaangażowania i wysiłku). W
konsekwencji człowiek, który chce zidentyfikować wartości, jakimi należy się
w życiu kierować, zwraca się raczej do filozofii czy religii, niż do
psychologii (...)
Mój sukces, twoja porażka - Barbara Szmigielska
Badania psychologiczne potwierdzają znany z życia codziennego fakt, że
zarówno dorośli, jak i dzieci mają skłonność do przypisywania sukcesów
sobie, a zrzucania odpowiedzialności za niepowodzenia na czynniki od nich
niezależne. Badania naukowe pokazują jednak, że niezależnie od tej
tendencji, jedni ludzie stale przypisują sobie osiągnięcia i porażki (swoim
zdolnościom, wysiłkowi, czy cechom charakteru), inni natomiast czynnikom
zewnętrznym, takim jak: ślepy los, szczęście czy przypadek. Na prawidłowość
tę zwrócił uwagę w latach 60. amerykański psycholog społeczny Julian B.
Rotter (1966). W ramach sformułowanej przez siebie teorii społecznego
uczenia wprowadził pojęcie poczucia kontroli wzmocnień. Określa się nim
przekonania jednostki o możliwości kontrolowania skutków własnego
postępowania. Osoby mające poczucie kontroli wewnętrznej są przekonane, że
same ponoszą odpowiedzialność za to, co im się przydarza (są panami swojego
losu), natomiast osoby o poczuciu kontroli zewnętrznej wierzą, że zwykle nie
mają wpływu na skutki swojego postępowania (są pechowcami lub
szczęściarzami). Jeśli uczeń przejawiający poczucie kontroli wewnętrznej
otrzyma dobrą ocenę, to uzna, że dobrze się uczył; jeśli dostanie zły
stopień, powie sobie, że nie starał się wystarczająco. W takiej samej
sytuacji uczeń o poczuciu kontroli zewnętrznej powie sobie: "poszczęściło mi
się" lub "miałem pecha, nauczyciel był złośliwy" itp. Badania nad poczuciem
kontroli pokazały, że Rotter zwrócił uwagę na ważną zmienną umożliwiającą
opisywanie i przewidywanie ludzkich zachowań. Początkowo dotyczyły one
wyłącznie osób dorosłych, ale z czasem uczeni zajęli się też dziećmi w
różnym wieku (...)
Na kłopoty - praca - Lucyna Golińska
Uzależniamy się nie tylko od alkoholu, narkotyków czy leków, ale od wielu
normalnych zachowań, takich jak: jedzenie czy oglądanie telewizji. Na
długiej liście nałogowych zachowań Kapler wymienia również pracę. O
pracoholizmie czy toksycznej pracy mówimy, gdy ktoś nadmiernie angażuje się
w zajęcia, przeznaczając na pracę większość swojego czasu. Praca wydaje się
szczególnie niebezpieczną formą uzależnienia. W przeciwieństwie do innych
nałogowych zachowań praca cieszy się uznaniem społecznym. Jej ranga wzrosła
jeszcze w efekcie ostatnich zmian polityczno-ekonomicznych w naszym kraju.
Zaangażowanie w pracę, poświęcenie i dyspozycyjność cenione są przez
pracodawców i zazwyczaj przekładają się na konkretne zyski, takie jak:
kariera zawodowa, wspinanie się po drabinie kolejnych awansów, poczucie
profesjonalizmu, kompetencji i skuteczności. Czy można traktować silne
zaabsorbowanie pracą jako nałogowe zachowanie? W literaturze dotyczącej
uzależnień podkreśla się odczuwany przez osobę przymus podejmowania danej
aktywności i brak zmiany zachowań mimo ponoszonych coraz większych kosztów:
zdrowotnych, psychologicznych (niekorzystna zmiana w relacjach z bliskimi,
poczucie winy lub wstydu) i materialnych (...)
Dlaczego pomaganie męczy? - Anna Semkowicz
Pomaganie ludziom należy do takich sytuacji życiowych, kiedy ma się ogromną
satysfakcję, ale opiekując się kimś, doradzając, lecząc, ucząc,
terapeutyzując, pielęgnując - deformuje się własną psychikę. Tak więc
pomaganie nie tylko daje poczucie spełnienia, ale wycieńcza i ma wielki
wpływ na życie osobiste. Związki z rodziną, partnerami i przyjaciółmi
ulegają zmianie. Jorg Fengler w książce "Pomaganie męczy" pomaga rozpoznać
symptomy "wypalenia" we własnej pracy, a także podaje metody działania, aby
kontakty z pacjentami, klientami oraz rodziną ponownie przynosiły
zadowolenie. - W jednym z rozdziałów przedstawiona jest pewna typologia:
pomoc z bezradności, pomaganie jako namiastka kontaktu, terapia własnych
problemów, pomaganie jako towar, pomaganie jako fatum. Zgadza się pani z tym
podziałem? Magdalena Żylicz (dyrektor Gdańskiego Wydawnictwa
Psychologicznego): - To są pułapki, w które można wpaść, zajmując się
zawodowo pomaganiem. Zdrowa pomoc rodzi się z życzliwości, współczucia,
pobudek duchowych i jest to forma godna pełnej pochwały. Natomiast autor
zwrócił uwagę na pewne nieszczerości w tej motywacji i wtedy mogą się one
okazać szkodliwe dla osoby pomagającej, która czasem okazuje się słabsza od
osoby, która cierpi (...)
Mama jest w ciąży
Rodzice powiedzieli mi w tajemnicy, że za kilka miesięcy będę miała
braciszka albo siostrzyczkę. Bardzo się z tego cieszyłam i wcale się nie
wygadałam, choć mnie korciło, żeby powiedzieć o tym babci i mojej koleżance
Uli. Któregoś dnia mama źle się poczuła i tata zawiózł ją do lekarza. Jak
wrócili, to mama płakała. Zapytałam, co się stało i wtedy tata mi
wytłumaczył, że mama nie urodzi na razie dziecka, bo pan doktor się pomylił
i mama wcale nie jest w ciąży. Czy oni mówią mi prawdę?
Karolina, 8 lat
Moja mama jest już gruba, bo niedługo urodzi nam siostrzyczkę. Tak nam
powiedziała. Ja to wolałbym brata, bo już dwie siostry mam, ale trudno. W
ogóle to się cieszę, bo może Marta, moja starsza siostra wreszcie przestanie
mi rozkazywać, a ja się będę opiekował tym maluchem i wcale nie będę na
niego krzyczał.
Piotrek, 6 lat
Nasze dziecko będzie miało rodzeństwo. Radość oczekiwania na jego przybycie
zakłóca nam jednak rodzicielski niepokój o to, kiedy i jak powiedzieć
starszemu, że w naszej rodzinie wiele się teraz zmieni. Miłość rodziców jest
dla każdego dziecka wartością największą. Wiadomość, że oto przyjdzie
dzielić się z kimś tym uczuciem, będzie dla niego na pewno zaskakująca i
trudna. Wyobraźmy sobie rozbitka dryfującego po wzburzonym morzu, który
nagle musi przyjąć na swą tratwę jeszcze kogoś. Im ów rozbitek lepiej pływa,
im ma bliżej do brzegu, tym lepiej sobie poradzi. Podobnie nasze dziecko. Im
starsze, im bardziej samodzielne, mniej uzależnione od mamy fizycznie i
psychicznie, tym łatwiej pomieści w sobie nowe emocje wobec nowej sytuacji.
Wraz z wiekiem w sposób naturalny dziecko staje się bardziej dojrzałe
społecznie, otwarte na innych. Wtedy też nowy brat lub siostra jawią się
jako ktoś nieznany wprawdzie, ale niezwykle interesujący. Reakcja dziecka na
nowinę o mającym się pojawić przybyszu zależy również od tego, czy jest ono
jedynakiem, czy też ma już rodzeństwo. Dla jedynaka perspektywa pojawienia
się brata lub siostry zapowiada totalne zmiany w rodzinie. Dotychczasowy
dualistyczny układ ja - oczko w głowie i rodzice, wraz z narodzinami
konkurenta, niechybnie przestanie obowiązywać, a zamiast "ja" będzie jakieś
nieznane bliżej "my"; co gorsze wszystko wskazuje na to, że ten nowy
odbierze starszemu uprzywilejowaną pozycję. Taka zmiana jest dla
pierworodnego bardzo trudna do zaakceptowania, niezależnie od tego, ile ma
on lat. W rodzinie wielodzietnej natomiast, zapowiedź narodzin kolejnego
brata lub siostry jest dla rodzeństwa o wiele łatwiejsza do przełknięcia. W
dotychczasowym układzie dzieci - rodzice, w gruncie rzeczy niewiele się
zmieni. Dzieci są już przyzwyczajone do dzielenia się rodzicami, ich czasem,
emocjami, dostępnością fizyczną, więc oczekiwany potomek to po prostu
jeszcze jeden do podziału, a nawet, tak jak dla Piotrka, wybawiciel, który
przejmie nie zawsze wdzięczną rolę najmłodszego wobec reszty rodzeństwa.
Sposób informowania dziecka o przewidywanym powiększeniu rodziny, czyli
kiedy i co mówić, musi być dostosowany do jego możliwości. Malucha,
pozostającego z matką w związku symbiotycznym, przygotowujemy na przyjęcie
rodzeństwa w sposób niewerbalny. Wszystko to, co dzieje się wokół niego,
choć nie nazwane, będzie stopniowo rozluźniało tę symbiozę. Naturalne
odruchy mamy, związane z jej samopoczuciem, są dla dziecka sygnałem, że coś
się zmienia. Coraz częściej mama jest zmęczona, co chwila poleguje, nie
można szaleć z nią w zabawie, trzeba uważać na jej brzuch. Nie rozumiejąc
wprawdzie o co chodzi, z całą pewnością emocjonalnie uczestniczy ono w
zdarzeniu rodzinnym. Warto też przyzwyczajać malucha do częstszego
towarzystwa taty, który właśnie teraz powinien mu poświęcić więcej uwagi. Za
kilka miesięcy, kiedy nowy braciszek lub siostrzyczka zawita do domu i
wypełni sobą uwagę i czas mamy, przyjaźń z tatą będzie jak znalazł. Z dwu-,
trzylatkiem możemy próbować rozmawiać o tym, co się wydarzy, zdając sobie
sprawę, że choć sporo już mówi i wiele rozumie, to jednak nie ma
dostatecznej wiedzy o życiu, by w pełni pojąć sens naszego komunikatu.
Informując malucha, że już niedługo będzie miał rodzeństwo, pamiętajmy o
dwóch ważnych sprawach. Po pierwsze, umieśćmy w czasie tę radosną,
nadchodzącą chwilę: braciszek (siostrzyczka) urodzi się... jak spadnie śnieg
albo jak będą wakacje, choinka itp. Po drugie, nie obiecujmy, że w nowo
narodzonym nasze dziecko znajdzie kompana do wspólnej zabawy. Być może w
istocie tak będzie, ale nie od razu. Musi minąć sporo czasu, zanim młodszy
stanie się partnerem dla starszego. Żeby więc zapobiec rozczarowaniu malca,
pokażmy mu na spacerze w parku, u sąsiadów, znajomych, jak wygląda niemowlę
i co robi (je, śpi, uśmiecha się, płacze etc.), a to pomoże mu wyobrazić
sobie zapowiadanego przybysza. Rosnący brzuch mamy prowokuje u trzylatka
zainteresowanie nieznanym stworzeniem, które się tam schowało, nowym
członkiem rodziny, na urodzenie którego wszyscy czekają. A może by z nim
porozmawiać? Ale którędy? Starsze dziecko inaczej zareaguje na wiadomość, że
będzie miało rodzeństwo. Rodzice powinni liczyć się z tym, że wywoła ona
lawinę niejasności, które dziecko będzie próbowało rozwikłać, zadając
mnóstwo trudnych, czasem krępujących pytań. Skąd maluch wziął się w brzuchu
mamy? Dlaczego nie odpowiada, kiedy do niego mówię? Jak się stamtąd
wydostanie? Warto się na nie przygotować. Na pewno trzeba mówić prawdę,
jednak w zakresie zrozumiałym dla kilkulatka. Możemy powiedzieć np. kiedy
braciszek będzie gotowy do spotkania z nami, mama pójdzie do szpitala i tam
pan doktor pomoże go urodzić. Niektóre dzieci zadowolą się taką odpowiedzią,
inne będą drążyć dalej. Z całą pewnością nie należy w tych informacjach
przekraczać granic ciekawości dziecka, wdając się w wyjaśnianie
najdrobniejszych szczegółów. Lepiej podążać za nim, mówiąc tylko tyle, ile
może ono na razie zrozumieć. Pamiętajmy! Im dziecko starsze, tym bardziej
ciekawskie i dociekliwe, a rozmowa z nim przypomina lekcję uświadamiania
seksualnego. Z nastolatkiem, który już dobrze wie, skąd się biorą dzieci,
jest jeszcze inaczej. Rodzice obawiają się jego dezaprobaty i mają sporo
kłopotów z poinformowaniem go o dziecku, które niebawem przyjdzie na świat.
Taka informacja przypomina nastolatkowi, że mamę i tatę łączą relacje
seksualne. Dowiedziona w ten sposób bliskość i intymność ich więzi, staje
się faktem. Jedni cieszą się, że matka i ojciec są nadal sobie bliscy.
Refleksje innych koncentrują się wyłącznie na fizjologii i napawają
niesmakiem. Oto nagle szklany obraz rodziców, oderwany od życia
biologicznego zostaje zburzony. Dziecko wstydzi się za matkę i ojca,
którym - jego zdaniem - seks i ciąża nie przystoi. Reakcja nastolatka w
dużej mierze zależy od tego, jak sami rodzice odczuwają i oceniają nową
sytuację. Ci, którzy nie ukrywają ciąży i nawet są dumni z mającego się
urodzić kolejnego potomka, łatwiej przekonają pierworodnego nastolatka, że
sprawa ma aspekt pozytywny. Warto wiedzieć, że emocje dorastającego dziecka
związane z ciążą matki mają wpływ na jego późniejsze życie intymne. Np.
wyniesiony z dzieciństwa niesmak wiążący się z intymnością może mu utrudnić
w przyszłości relacje damsko - męskie. Ta rozmowa z nastolatkiem, jak wiele
innych, może być trudna i krępująca. Nie wymagajmy od siebie nadmiernej
swobody. Dajmy sobie prawo do zażenowania: nie ma w tym nic złego! Jeśli
nawet będziemy mało zręczni, jest ona bardzo ważna, na wiele lat bowiem
zwiąże nas - rodziców, ze starszym dzieckiem. Wola wzajemnego porozumienia
mimo skrępowania jest bardzo ważną oznaką bliskości. Często zastanawiamy się
nad tym, kiedy zakomunikować pierworodnemu, że rodzina zyska nowego członka.
Rodzice Karoliny uczynili to przedwcześnie, narażając córkę na niepotrzebny
stres. Należy przypuszczać, że albo mama dziewczynki poroniła w pierwszym
trymestrze ciąży, albo w ogóle w niej nie była. Znacznie lepiej i
bezpieczniej byłoby wstrzymać się z nowiną do czwartego, piątego miesiąca
ciąży, kiedy już ją widać, a i mama zachowuje się inaczej niż dotychczas.
Np. zawsze w zimie jeździła na nartach, a tym razem tego nie robi. Nigdy nie
sypiała w środku dnia, a teraz codziennie ucina sobie popołudniową drzemkę.
Zaawansowana ciąża jest na ogół, w porównaniu do jej początku, faktem
bardziej pewnym, nie musimy więc mieć obaw, że nie spełnimy obietnicy danej
dziecku. Jest to również czas, w którym rodzice zdążyli się oswoić z nową
sytuacją, a i otoczenie też już o wszystkim wie. Bardzo jednak ważne jest
to, by pierworodny dowiedział się o spodziewanym rodzeństwie bezpośrednio od
rodziców, a nie od osób trzecich - babci, cioci czy przyjaciółki mamy.
Narodziny brata lub siostry to wydarzenie dotyczące przede wszystkim jego
właśnie i rodziców. Rodzice Karoliny popełnili jeszcze jeden błąd, wiążąc ją
sekretem o ciąży. Dla dziecka dźwiganie takiej tajemnicy jest bardzo trudne
i obciążające, a i samej matce przysparza dodatkowego stresu. Nie stawiajmy
więc naszych dzieci w sytuacji, w której muszą trzymać z nami przeciwko
reszcie rodziny, nie wymagajmy, by kłamały, ucząc je równocześnie, że kłamać
nie wolno. Anna Rudzińska jest psychologiem, Ewa Szperlich socjologiem.
fajne strony
Psychologia, IQ
http://www.mensa.org.pl/
Polskie organizacja Mensa "zbierająca" najbardziej inteligentnych ludzi w
Polsce.
Ocena: treść - 4/6, wykonanie - 5/6
http://www.powerup.com.au/~mindgym/index.htm
Austalijske testy logiczne oraz stowarzyszenie Mensy w Queensland.
Ocena: treść - 3/6, wykonanie - 2/6
http://www.iqtest.w3.pl/index.html
IQ Test. Chcesz poznać swoje IQ? Wystarczy odwiedzić tą witrynę i rozwiązać
kilka testów?
Ocena: treść - 3/6, wykonanie - 2/6
http://www.thfac.poznan.pl/PWT98/psyche/index.htm
http://www.pg.gda.pl/~buller/brodie.htm
http://www.webfabrika.com.pl/lozinski/chiny/szatan.htm
Informacje o psychomanipulacjach w mediach, w sektach, itp. Jak się przed
nimi ustrzec? Jak działają? Zobacz.
Ocena: treść - 5/6, wykonanie - 2/6
http://rozrywka.onet.pl/psychozabawy/
Psychozabawy zorganizowane przez Onet. Wiele ciekawych ankiet dotyczących
nas samych.
Ocena: treść - 5/6, wykonanie - 6/6
http://www.opoka.org.pl/biblioteka/I/IP/psychologia_o_duszy.html
Czy psychologia jest jeszcze nauką od duszy?
Ocena: treść - 3/6, wykonanie - 5/6
http://www.psychologia.pl/ptp/
Polskie Towarzystwo Psychologiczne
Ocena: treść - 2/6, wykonanie - 3/6
http://www.wiedzaizycie.pl/temat53.HTML
Archiwum "Wiedzy i Życia". Artykuły prasowe związane z psychologią.
Ocena: treść - 5/6, wykonanie - 4/6
http://www.hypnos.iq.pl/
Witryna poświęconą szeroko rozumianym stanom świadomości ludzkiego mózgu.
Znajdziesz tutaj informacje na temat tego, jak pracuje nasz umysł/mózg gdy
czuwamy, śpimy, medytujemy lub jesteśmy pod wpływem hipnozy.
Ocena: treść - 5/6, wykonanie - 6/6
http://friko.onet.pl/gd/wolyniec/niesmialosc.html
Strona oparta na książce "nieŚMIAŁOŚĆ" Philipa G. Zimbardo poświęcona
problemowi nieśmiałości.
Ocena: treść - 4/6, wykonanie - 4/6
http://salve.slam.katowice.pl/batoryA.htm
Telediagnostyka. Encyklopedia wiedzy z zakresu psychologii, filozofii i nauk
behavioralnych.
Ocena: treść - 4/6, wykonanie - 2/6
http://www.ariadna.pl/psychologia/
Lista dyskusyjna "Psychologia".
Ocena: treść - 4/6, wykonanie - 4/6
http://www.practest.com.pl/
Pracownia testów psychologicznych.
Ocena: treść - 3/6, wykonanie - 5/6
O samobójstwie
http://www.peryt.waw.pl/sacra/salij/szukajacym/js041.html
Symboliczne Wymiary Samobójstwa
Ocena: treść - 4/6, wykonanie - 2/6
http://www.webfabrika.com.pl/pomoc/index.html
Jak polubić stres -|- Myśli samobójcze: jak poważny jest Twój stan? -|- SOS
Samobójcy -|- Nie chcę tak żyć
Ocena: treść - 5/6, wykonanie - 5/6
http://www.bg.univ.gda.pl/~sliver/pyt_samob.htm
Samobójstwo: ciekawostki i jak rozwikłać tą sprawę. Dość humorystyczny
sposób podejścia.
Ocena: treść - 5/6, wykonanie - 2/6
http://www.radiomaryja.pl/pl/mlodzi/niepro.htm
Nie prosiłem się na ten świat, więc po co mam żyć? Jak zmieniło się życie
dwóch osób po zamachu na swoje życie i co było przyczyną próby samobójstwa.
Ocena: treść - 5/6, wykonanie - 4/6
Inne, ciekawe
http://www.kki.net.pl/~mprusko/
Strona z wieloma ciekawostkami m.in. znaczenia imion, nowosci elektroniczne,
galerie (krajobrazy, Briney Spears, samochody), itp.
Ocena: treść - 2/6, wykonanie - 4/6
http://www.kki.net.pl/~sebek82/poezja/
Poezja erotyczna. Strona mojego kolegi.
Ocena: treść - 5/6, wykonanie - 2/6
http://priv2.onet.pl/kr/tiger304/
Co najważniejsze jest w życiu? Zagadki i łamigłówki. Stres. Ciekawe
spostrzeżenia. A wszystko to na stronie 24-letniego T. Grysa.
Ocena: treść - 5/6, wykonanie - 3/6
http://priv1.onet.pl/ns/turkont/jak.htm
Jak patrzeć na stereogram? Czyli oglądanie płaskich obrazów dających
wrażenie trójwymiarowości.
Ocena: treść - 4/6, wykonanie - 3/6
http://priv5.onet.pl/ra/rsuw/index.htm
Internetowa wersja PICCOLOCOR'O #3. W pełni zgodne z papierowym
odpowiednikiem, który ukazał się kilka miesięcy temu. Strona, która porusza
tematy drażniące większość ludzi.
Ocena: treść - 6/6, wykonanie - 4/6
http://www.sezamek.prv.pl
Napisy do filmów. Strona mojego kolegi.
Ocena: treść - 6/6, wykonanie - 4/6
Kazde poszukiwania mozemy zaczac od wyszukiwarek, np:
http://www.google.com/ <http://www.google.com/>
http://www.lycos.com <http://www.lycos.com/>
http://www.hotbot.com <http://www.hotbot.com/>
http://www.go.com <http://www.go.com/>
http://www.yahoo.com <http://www.yahoo.com/>
http://www.av.com <http://www.av.com/>
Najlepiej jednak zainstalowac na dysku agenta wyszukujacego (polecam
Copernic - http://www.copernic.com <http://www.copernic.com/> ) i nie
martwic sie o adresy wyszukiwarek
Witryny stowarzyszen psychologicznych i wyzszych uczelni, np:
http://www.apa.org <http://www.apa.org/> - American Psychological
Association
http://www.iashs.edu/ <http://www.iashs.edu/> - Institute for Advanced
Study of Human Sexuality
http://ispp.org/ <http://ispp.org/> - International Society of Political
Psychology
http://miavx1.muohio.edu/~psy2cwis/ <http://miavx1.muohio.edu/~psy2cwis/> -
Social Psychology at Miami University
Biblioteki udostepniajace katalogi online
http://lcweb.loc.gov <http://lcweb.loc.gov/> - Biblioteka Kongresu USA
http://melvyl.ucop.edu <http://melvyl.ucop.edu/> - California Digital
Library
Czasopisma w wersji elektronicznej badz strony internetowe czasopism
tradycyjnych:
http://www.uiowa.edu/~grpproc/crisp/crisp.html
<http://www.uiowa.edu/~grpproc/crisp/crisp.html> - Current Research in
Social Psychology - szeroko rozumiana psychologia spoleczna
http://www.ejhs.org <http://www.ejhs.org/> - The Electronic Journal of
Human Sexuality
http://psyche.cs.monash.edu.au/ <http://psyche.cs.monash.edu.au/> - Psyche
- poszukiwanie natury swiadomosci, np. funkcjonowanie mózgu
http://www.princeton.edu/~harnad/psyc.html
<http://www.princeton.edu/~harnad/psyc.html> - Psycoloquy - wiele obszarów
psychologii i nauk pokrewnych
http://www.cogsci.soton.ac.uk/bbs/ <http://www.cogsci.soton.ac.uk/bbs/> -
Behavioral and Brain Sciences - interdyscyplinarne czasopismo, wychodzace od
psychologii i laczace ja z innymi pokrewnymi naukami
http://truth.idbsu.edu/jcaawp/default.html
<http://truth.idbsu.edu/jcaawp/default.html> - The Journal of Credibility
Assessment and Witness Psychology
http://www.press.uillinois.edu/journals/ajp.html
<http://www.press.uillinois.edu/journals/ajp.html> - American Journal of
Psychology
http://www.apa.org/monitor/homepage.html
<http://www.apa.org/monitor/homepage.html> - Monitor on Psychology -
czasopismo wydawane przez APA
Strony z linkami do czasopism psychologicznych:
http://psych.hanover.edu/Krantz/journal.html
<http://psych.hanover.edu/Krantz/journal.html> + informacje na temat
internetowych eksperymentów
http://www.europe.idealibrary.com/ <http://www.europe.idealibrary.com/>
http://www.wiso.uni-augsburg.de/sozio/hartmann/psycho/jsearch.html
<http://www.wiso.uni-augsburg.de/sozio/hartmann/psycho/jsearch.html> -
poszukiwanie artykulów na tematy zwiazane z psychologia i pokrewnymi naukami
Eksperymenty i testy, zwykle psychologiczne, online:
http://dir.yahoo.com/Social_Science/Psychology/Branches/Personality/Online_T
ests/
<http://dir.yahoo.com/Social_Science/Psychology/Branches/Personality/Online_
Tests/>
http://buster.cs.yale.edu/implicit/ <http://buster.cs.yale.edu/implicit/>
http://psych.hanover.edu/APS/exponnet.html
<http://psych.hanover.edu/APS/exponnet.html>
http://www.olemiss.edu/psychexps <http://www.olemiss.edu/psychexps>
http://www.2h.com/Tests/personality.phtml
<http://www.2h.com/Tests/personality.phtml>
http://www.queendom.com/tests.html <http://www.queendom.com/tests.html>
http://www.zoomerang.com/ <http://www.zoomerang.com/>
Inne
http://psychclassics.yorku.ca/ <http://psychclassics.yorku.ca/> - Classics
in the History of Psychology - pelne teksty lub obszerne fragmenty
fundamentalnych dziel psychologicznych - Allport, Bandura, Bateson, Binet,
Cattell...
http://www.freud.org.uk/ <http://www.freud.org.uk/> - Muzeum Zygmunta
Freuda. W Londynie!
http://freud.t0.or.at/ <http://freud.t0.or.at/> - Muzeum Zygmunta Freuda. W
Wiedniu!
http://universityoflife.com/ <http://universityoflife.com/> - chwila
wytchnienia po zajmowaniu sie prawdziwa nauka
http://pgss.iss.uw.edu.pl/ <http://pgss.iss.uw.edu.pl/> - Polski Generalny
Sondaz Spoleczny
http://www.psychwww.com/ <http://www.psychwww.com/> - Psych Web Resources -
prawie wszystko, co psycholog znalezc powinien (w Internecie)
http://www.psych-central.com/ <http://www.psych-central.com/> - Psychology
Online Resource Central - prawie wszystko, co psycholog znalezc powinien (w
Internecie)
http://www.psychnet-uk.com/ <http://www.psychnet-uk.com/> - psychologia w
Wielkiej Brytanii
http://www.socialpsychology.org/ <http://www.socialpsychology.org/> -
Social Psychology Network
http://www.psychcrawler.com/ <http://www.psychcrawler.com/> -
psychologiczna wyszukiwarka internetowa
http://cw.prenhall.com/bookbind/pubbooks/aronson/
<http://cw.prenhall.com/bookbind/pubbooks/aronson/> - Aronson, Wilson,
Akert, "Serce i umysl" online - testy, cwiczenia, linki
http://www.zimbardo.com/ <http://www.zimbardo.com/> - nazwa mówi sama za
siebie
http://www.prisonexp.org/ <http://www.prisonexp.org/> - strona poswiecona
znanemu eksperymentowi Philipa Zimbardo
----------------------------------------------------------------------------
------------------------------
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Religia Mezopotamii prezentacja
zróżnicowanie religijne na świecie
Religie wobec fenomenu Âmierci
religijne znaczenie wyjścia z niewoli egipskiej
Literature and Religion
Pedagogika Religii prezentacja
Wprowadzenie do psychologii religii
religie swiata (1)
2012 Religijny kalendarz żołnierza polskiego
hej rybacy
Margul T Sto lat badań nad religiami notatki do 7 rozdz
God and Mankind Comparative Religions
Jaroslav Cerny RELIGIA STAROŻYTNYCH EGIPCJAN
Śpiewnik religijny cz 1
Functional Origins of Religious Concepts Ontological and Strategic Selection in Evolved Minds
Śpiewnik religijny cz 3
DZIEJE RELIGII, FILOZOFII I NAUKI DO KOŃCA STAROŻYTNOŚCI
T. Halik - Co nie jest chwiejne..., religia, Teologia
więcej podobnych podstron