GINEKOLOGIA - OPRACOWANIE
POŁOŻNICTWO-FIZJOLOGIA
Rozwój wewnętrznych i zewnętrznych narządów płciowych:
[Pisarski]:
Zawiązki gonad, dróg wyprowadzających i zewnętrznych narządów płciowych żeńskich i męskich w fazie zarodkowej, tzn. ok. 7 tyg. ciąży są identyczne. W okresie płodowym następuje różnicowanie się narządów płciowych w kierunku określonej płci. Rozwijają się one z mezodermy w łączności z układem moczowym i mają początkowo wspólny przewód wyprowadzający uchodzący do steku (kloaki), gdzie otwiera się również jelito.
ROZWÓJ NARZĄDÓW PŁC. ŻEŃSKICH:
Tydzień po zagnieżdżeniu w tylnej części jamy ciała powstaje wgłębienie - omocznia, zawiązek pęcherza moczowego. Narządem przejściowym pęcherza moczowego jest przedkrocze, które przekształca się w przewód śródnerczowy 9Wolffa) i przedłuża się w kierunku otworu odbytowego. Otwór odbytowy powstaje z odejścia przewodu omoczni i dzieli się na część grzbietową i brzuszną, czyli zatokę oczowo-płciową. Bocznie od przewodu śródnerczowego pojawia się przewód okołośródnerczowy (Műllera).
Gonocyty - komórki płciowe, rozrodcze:
powstają z endodermalnych komórek pęcherzyka żółtkowego około 25 dnia po zapłodnieniu
przemieszczają się w kierunku przyszłych gonad wzdłuż ściany jelita, które ok. 30 dnia jest już uformowane
Gonady:
formują się z grzebieni płciowych utworzonych z proliferującego nabłonka pokrywającego pierwotną jamę ciała i z komórek mezodermy
przekształcone z grzebieni płciowych sznury płciowe złożone z mezodermy (mezotelium) i rozrastające się komórki mezenchymy dzielą tworzący się jajnik na część rdzenną i korową
w przyszłej korze jajnika pozostaje większość sznurów płciowych, z których tworzą się pierwotne pęcherzyki jajnikowe, każdy z własną komórką rozrodczą
w czasie zstępowania jajnika do jamy brzusznej formują się dwa więzadła zapobiegające jednoczesnie nieprawidłowej lokalizacji jajników - więzadło wieszadłowe jajnika oraz jajnikowód przekształcający się później w więzadło właściwe jajnika
Jajowody, macica, pochwa:
rozwijają się z przewodów Műllera; części dogłowowe przewodów tworzą jajowody, których ujście brzuszne otwiera się do jamy otrzewnowej
dolne odcinki zwinięte w środkowej linii ciała przekształcają się w trzon macicy i szyjkę oraz 2/3 górne pochwy
dolny odcinek pochwy formuje się z zatoki moczowo-płciowej
jako pozostałość po zanikłych przewodach Wolffa pozostaje nadjajnik i przyjajnik
Zewnętrzne narządy płciowe:
tworzą się z uwypukleń powstających w okolicy zatoki moczowo-płciowej
guzek płciowy daje początek łechtaczce, powstające bocznie fałdy płciowe - wargom sromowym mniejszym, a wyniosłości płciowe boczne formują się w wargi sromowe większe, które ku tyłowi tworzą spoidło tylne
Gruczoły sutkowe:
różnicują się z komórek epidermalnych i pojawiają się w końcu 6 tyg. jednakowo u obojga płci
zgrubienia ektodermy przebiegają liniowo na przedniej powierzchni ciała, od dołu pachowego do dołu pachwinowego; są to listewki mlekowe, które znikają, które u ludzi zanikają, z wyjątkiem drobnego fragmentu w okolicy piersiowej - zawiązka gruczołu sutkowego (zaburzenia tego procesu mogą prowadzić do powstawania dodatkowych brodawek)
zawiązek gruczołu, czyli zgrubienie ektodermy, wrasta w postaci litego pasma w warstwę mezenchymy leżącą nieco bardziej wewnętrznie i formującą 15-20 sznurów komórkowych pozbawionych światła
te początkowe przewody mleczne dzielą się później coraz drobniej, a w 8 m-cu życia płodowego zyskują światło
zgrubienie ektodermy, dzięki wnikaniu w nie mezenchymy, zmienia kształt i staje się brodawka sutkową, w której uchodzą osobno każdy z 15-20 pierwotnych przewodów mlecznych; zmiany budowy gruczołów w zależności od płci mają miejsce w okresie dojrzewania
ROZWÓJ NRZĄDÓW PŁC. MĘSKICH:
Decydujący wpływ na proces różnicowania gonad wywiera obecność chromosomu Y (czynnik TDF w krótkim ramieniu).
Jądra:
w wyniku proliferacji nabłonka jamy ciała oraz zagęszczania mezenchymy podścieliska powstają grzebienie płciowe, czyli zawiązki gonad
od 7 tyg. życia zarodka następuje różnicowanie się gonad zależnie od płci
pierwotne komórki płciowe powstają we wczesnym stadium rozwoju wśród komórek endodermy ściany pęcherzyka żółtokowego; wykazując zdolność ruchu przemieszczają się wzdłuż grzbietowej krezki jelita tylnego, docierając do grzebieni płciowych w 6 tyg.
komórki nabłonka jamy ciała pokrywającego grzebienie płciowe wnikają do mezenchymy podścieliska tworząc sznury płciowe; pod wpływem TDF wytwarzają się sznury płciowe jądrowe (sznury rdzenne)
w okolicy wnęki przyszłego jądra sznury przechodzą w sieć włókien, z których zostanie wytworzona sieć jądra
w 4 m-cu rozwoju sznury płciowe jądrowe składają się z pierwotnych komórek płciowych i komórek podporowych Sertolego; komórki śródmiąższowe Leydiga pochodzą z mezenchymy grzebieni płciowych
pod wpływem czynnika hamującego rozwój przewodów Műllera oraz androgenów dochodzi do zstępowania jądra poprzez kanał pachwinowy do moszny; proces zstępowania kończy się w okresie okołoporodowym
w warunkach prawidłowych w 1 rż zamyka się połączenie między jamą ciała a uchyłkiem otrzewnej (wyrostkiem pochwowym) w worku mosznowym; jeśli do tego nie dojdzie → wrodzona przepuklina pachwinowa; jeżeli połączenie to zarasta nieregularnie → powstanie małych torbieli, które mogą wydzielać w nadmiarze płyn → wodniak jądra
Przewody płciowe:
w początkowej fazie zarówno zarodki męskie jak i żeńskie zawierają dwie pary przewodów płciowych - przewody Wolffa i przewody Műllera
przewód Műllera powstaje z wgłobienia nabłonka jamy ciała na przednio-bocznyj powierzchni fałdu moczowo-płciowego; oba przewody łączą się ze sobą w tylnej ścianie zatoki moczowo-płciowej tworząc guzek zatokowy = guzek Műllera
przewody Wolffa uchodzą do zatoki moczowo-płciowej po obu stronach guzka Műllera
pod wpływem czynnika hamującego rozwój przewodów Műllera (MIS - Műllerian Inhibiting Substance), wydzielanego przez kom. Sertolego, dochodzi do uwstecznienia przewodów Műllera; pośredniczy w tym testosteron wydzielany przez płodowe jądra
z przewodu Wolffa powstaje nasieniowód i przewód wytryskowy
Narządy płc. zewnętrzne:
różnicują się pod wpływem testosteronu, przekształcanego w komórkach docelowych w dihydrotestosteron
guzek płciowy ulega wydłużeniu tworząc zawiązek prącia; w trakcie tego wydłużania prącie pociąga fałdy cewki moczowej, które pod koniec 3 m-ca rozwoju zamykają się tworząc część gąbczastą cewki; ostateczna, zewnętrzna część cewki moczowej powstaje w 4 m-cu życia płodu; jeśli nie dojdzie do pełnego zlania się fałdów cewki → spodziectwo / wierzchniactwo
w trakcie dalszego rozwoju obie połowy moszny są oddzielane od siebie za pomocą przegrody mosznowej
Budowa narządów płciowych ze szczególnym uwzględnieniem jajnika i błony śluzowej macicy:
patrz - notatki na zajęcia
Układ podwzgórzowo-przysadkowy w regulacji cyklu:
patrz - notatki na zajęcia
Rozwój i budowa czynnościowa gruczołów sutkowych.
[Pisarski]
Budowa:
kształt stożka, o podstawie między II a VI żebrem i między linią pachową przednią a brzegiem mostka
w dojrzałym gruczole wyróżnia się:
brodawkę sutkową
otoczkę brodawki
miąższ gruczołowy
tkankę łączną
brodawka i otoczka są pokryte nabłonkiem wielowarstwowym płaskim rogowaciejącym; mają ciemne zabarwienie dzięki znacznej ilości melanocytów; między elementami łącznotkankowymi znajdują się włókna mięśniowe gładkie, naczynia oraz liczne zakończenia nerwowe
na brodawce znajdują się otwory mleczne, z których każdy stanowi ujście odrębnego przewodu mlecznego płatowego (15-20); poniżej swego ujścia przewody te wytwarzają rozszerzenia, zatoki mleczne; tkanka łączna otaczająca przewody mleczne oraz zatoki zawiera włókna sprężyste i kolagenowe
na powierzchni otoczki brodawki otwierają się także gruczoły wykazujące cechy pośrednie między mlekowymi a potowymi, wydzielająca w sposób apokrynowy
gruczoł sutkowy złozony jest z 15-20 płatów ułożonych promieniście, ściśle do siebie przylegających
przegrody z tkanki łącznej i tkanka tłuszczowa dzielą płaty na drobniejsze elementy - płaciki
przewód mleczny płatowy daje odgałęzienie biegnące w pasmach tkanki łącznej - przewody mleczne między płacikowe, ich końcowe odcinki wytwarzają pęcherzyki gruczołu sutkowego
ściana pęcherzyków zbudowana jest z warstwy komórek gruczołowych, spoczywających na błonie podstawnej; między nimi znajdują się komórki z licznymi wypustkami cytoplazmatycznymi, mające cechy mięśniowe i nabłonkowe; komórki te występują głównie w przewdoach płatowych, gdzie wytwarzają prawie ciągłą warstwę
budowa i funkcja gruczołów sutkowych zależy głównie od wieku kobiety i fazy cyklu
unaczynienie tętnicze:
tt. międzyżebrowe
t. piersiowa boczna
t. sutkowa wewn.
żyły:
odprowadzają krew do żż. piersiowych i żż. pachowych
naczynia chłonne docierają do ww. chł. Pachowych
nerwowe zakończenia czuciowe występują w dużej ilości w brodawce i otoczce; w okolicach naczyń i włókien mm. znajdują się włókna ukł. współczulnego
Mammogeneza:
rozwój gruczołów sutkowych do sprawnego czynnościowo narządu; rozpoczyna się już we wczesnym okresie pokwitania i zależy głównie od działania estrogenów; do jego zainicjowania niezbędne są również niewielkie ilości PRL
estrogeny pobudzają tworzenie i rozwój struktur pęcherzykowo-zrazikowych i nabłonka przewodów wyprowadzających
do ostatecznego wykształcenia się pęcherzyków gruczołowych i nabłonka mlekotwórczego dochodzi pod wpływem synergistycznego działania estrogenów i progesteronu po okresie dojrzewania
w czasie ciąży gruczoł sutkowy zostaje przygotowany do laktacji przez hiperplazję pęcherzyków (pod wpływem estrogenów) i przewodów wyprowadzających (wskutek działania progesteronu)
prawidłowy rozwój i funkcję gruczołu sutkowego warunkują również inne hormony - głównie insulina, kortyzol, tyroksyna, relaksyna, somatotropina oraz miejscowe czynniki wzrostu
PRL i laktogen łożyskowy indukują syntezę białek w gruczołach sutkowych; o zdolności do wytwarzania mleka świadczy podwyższone stężenie α-laktoglobulin; do wydzielania mleka nie dochodzi jednak wskutek obwodowego działania blokującego dużych ilości hormonów steroidowych wytwarzanych przez łożysko
Wysokie stężenia progesteronu w czasie ciąży hamują laktację najprawdopodobniej przez hamowanie syntezy α-laktoglobulin
Duże stężenia estrogenów mają działanie antagonistyczne w stosunku do PRL
Stadia rozwoju piersi (skala Tannera):
stadium dziecięce:- - otoczka brodawki sutkowej blada, płaska
stadium „pączka” - otoczka brodawki sutkowej i brodawka poszerzone, uwypuklone
otoczka brodawki sutkowej i brodawka uwypuklone, wzniesione na wzgórku z tkanki tłuszczowej
otoczka brodawki i brodawka uwypuklone, tworzą wtórny wzgórek nad wzgórkiem z tkanki tłuszczowej i gruczołowej
stadium dojrzałe - zniknięcie wtórnego wzgórka, brodawka sutkowa wysunięta, silnie pigmentowana, pierś zaokrąglona z profilu, zbudowana z tkanki gruczołowej i tłuszczowej
W okresie przekwitania - uwstecznienie gruczołu, dominacja tkanki łącznej i tłuszczowej
Zapłodnienie i rozwój jaja płodowego po zagnieżdżeniu.
[Pisarski]:
ZAPŁODNIENIE (fertilisatio) - połączenie oraz zespolenie gamety żeńskiej i męskiej w wyniku czego powstaje struktura potomna
Przygotowanie do zapłodnienia - przemiany oocytu i plamnika:
komórka jajowa:
owulacja; dojrzałam kom. jajowa - 100-150 μm; oocyt dostaje się do ujścia brzusznego jajowodu, którego strzępki przylegają w tym czasie do jajnika
ma krótką żywotność - jeśli nie zostanie zapłodniona w ciągu 12 godzin - obumiera
podział mejotyczny
plemnik:
plemniki muszą pokonać: środowisko pochwy, śluz szyjkowy, jamę macicy, jajowód, komórki wzgórka, wieńca promienistego, błonę przezroczystą, błonę kom. oocytu
pełna kapacytacja (dojrzałość) - dopiero w jajowodzie; proces kapacytacji zmienia właściwości powierzchni plemnika, dochodzi do osłabienia błony komórkowej i leżącej pod nią błony akrosomalnej
procesy te przygotowują reakcję akrosomalną, która ma stanowić wstępny warunek do zapłodnienia - uwalniają się enzymy, które umożliwiają wniknięcie plemnika do oocytu; uwolnienie hialuronidazy → wniknięcie plemników między komórki wzgórka i wieńca promienistego
z 200-300 mln plemników, które zostają złożone w pochwie, mniej niż 200 dociera w pobliże oocytu (część plemników zostaje wydalona z pochwy, inne są trawione przez enzymy macicy, fagocytowane; w śluzie szyjkowym mogą przebywać do 72 h)
ZAPLEMNIENIE:
plemniki przechodzą ukośnie przez błonę przezroczystą dzięki swojemu własnemu ruchowi, który w tym czasie zwiększa się, co jest typowe dla ostatniego stadium kapacytacji; przyejście to trwa 4-22 min.
następnie plemniki osiągają przestrzeń okołożółtkową, tj. między oocytem a błoną przezroczystą; może się tu znaleźć i pozostawać więcej niż 1 plemnik
kontakt między plemnikiem a oocytem jest możliwy dzięki swoistym receptorom - glikoproteiny zlokalizowane w błonie przezroczystej - ZP1, ZP2, ZP3; połączenie plemnika z rec. ZP3 powoduje dokończenie reakcji akrosomalnej
w momencie wniknięcia główki plemnika do ooplazmy ziarnistości kortykalne oocytu uwalniają swoją zawartość do przestrzeni okołożółtkowej; wydzielone substancje to proteazy, które zmieniają powierzchniowe rec. plemników i zapobiegają przez to polispermii
ZAPŁODNIENIE:
w warunkach prawidłowych 1 komórka jajowa jest zapłodniona jednym plemnikiem
o dokonanym zapłodnieniu świadczy obecność dwóch przedjądrzy:
przedjądrze męskie - powstaje z jądra plemnika już w kilka godzin po jego penetracji
przedjądrze żeńskie - powstaje z jądra oocytu
oba przedjądrza zbliżają się do siebie, ale nie zlewają; każde z nich zawiera haploidlaną liczbę chromosomów
ZYGOTA:
w wyniku zapłodnienia powstaje diploidalna liczba chromosomów - tworzy się nowa kom. somatyczna - zygota, zawierająca inf. genet. obojga rodziców
pierwszy cykl komórkowy rozpoczynają przedjądrza syntezą DNA - zygota przejściowo zawiera 4n chromosomów, następnie dzieli się na 2 komórki potomne - BLASTOMERY
zapłodnienie zwykle następuje w bańce jajowodu, po czym zygota odbywa wędrówkę do jamy macicy, w trakcie której ulega dalszym podziałom; podziały komórek pojawiają się co 12 h - w wyniku drugiego podziału mitotycznego powstają 4 blastomery, następnie 8, 16 itd.
MORULA I BLASTOCYSTA:
dalsze podziały pwoodują formowanie się moruli i blastocysty
we wczesnym stadium blastomery są dobrze widoczne, potem granice między nimi zacierają się
podczas kolejnych podziałów organelle kom. różnicują się i prosta struktura blastomeru jest stopniowo modyfikowana
RÓŻNICOWANIE SIĘ TROFOBLASTU I ZARODKA:
w blastocyście następuje różnicowanie się na warstwę zewnętrzną, która stanowi początek trofoblastu, a ostatecznie łożysko oraz warstwę wewnętrzną, ułożoną biegunowo, z której powstaje węzeł zarodkowy a w końcu płód
znaczną część blastocysty stanowi jamka, która szybko się powiększa
ZARODEK:
w okresie przedimplantacyjnym syntetyzuje wiele różnych białek; jest już także zdolny do produkcji hCG
zarodek wytwarza także steroidy → biorą udział w przekształcaniu moruli w blastocystę oraz w degeneracji błony przezroczystej
PRZEMIESZCZANIE SIĘ BLASTOCYSTY:
zarodek osiąga macicę w stadium wczesnej blastocysty
transport przez jajowód - ok. 2-3 dni - szybkość zależy od światła jajowodu, kształtu i liczby fałdów błony śluzowej, stopnia kurczliwości i udziały rzęsek w przepływie płynu jajowodowego; płyn przenosi zarodek i zawiera metabolity niezbędne do jego rozwoju
inne czynniki wpływające na przemieszczenie się zarodka do macicy: aminy katechol., prostglandyny i oksytocyna
ZAGNIEŻDŻENIE (implantatio):
jest wynikiem integracji między układem endokrynnym, macicą a zarodkiem
metabolizm endometrium jest determinowany przez duże stężenie estrogenów i progesteronu, dla których znacznie się większa liczba rec.
PRZYGOTOWANIE ENDOMETRIUM DO ZAGNIEŻDŻENIA:
błona śluzowa macicy, przekształcona pod wpływem hormonów płciowych i przygotowana do zagnieżdżenia zapłodnionego jaja = DOCZESNA (decidua)
zmiany dotyczą gruczołów endometrialnych oraz podścieliska; rozpoczynają się w podścielisku, głównie dookoła naczyń krwionośnych - komórki powiększają się, pojawia się w nich dużo glikogenu, substancji lipidowych; w nabłonku gruczołowym zwiększa się aktywność niektórych enzymów (kwaśna fosfataza, LDH), zwiększa się także zawartość glikogenu, glikoprotein, lipidów
naczynia krwionośne doczesnej zwiększają swoje światło, włókna mięśniowe ściany obrzmiewają
↑ przepływu krwi, zawartości wody w kom., zużycia tlenu i dyfuzji tlenu do światła macicy
CZYNNIKI SPRAWCZE ZAGNIEŻDŻENIA:
uważa się, że duże stężenie estrogenów obserwowane 6 dni po owulacji jest niezbędne dla procesu zagnieżdżenia
bezwzględnie konieczny jest odpowiedni poziom progesteronu
białka wytwarzane w odpowiedzi na estrogeny stymulują zagnieżdżenie i regulują wzrost zarodka
proces zagnieżdżenia przyspieszają także niektóre enzymy stwierdzane w tkankach macicy
PROCES ZAGNIEŻDŻENIA:
zarodek ulega implantacji śródtkankowej
pierwszy kontakt blastocysty z endometrium - 5-6 dzień po owulacji
etapy:
pierwszy etap: zetknięcie się blastocysty z endometrium węzłem zarodkowym; blastocysta ściśle przylega do mikrokosmków nabłonka błony śluzowej
adhezja zarodka do tkanek macicy; mikrokosmki nabłonka endometrium i trofoblastu wzajemnie się przeplatają
komórki trofoblastu penetrują do podścieliska i tam intensywnie się rozmnażają, różnicując się w kierunku syncytio- i cytotrofoblastu
pod koniec 1 tyg. w blastocyście tworzy się jamka owodni
dzięki inwazyjnym właściwościom trofoblastu następuje coraz głębsze zatapianie się blastocysty w endometrium
pod koniec 2 tyg. cały zarodek znajduje się w doczesnej, a miejsce jego wniknięcia jest przykryte
zagnieżdżenie najczęściej na tylnej ścianie macicy; możliwe jest też na przedniej;
FORMOWANIE SIĘ DOCZESNEJ CIĄŻOWEJ:
doczesna ciążowa powstaje z chwilą zapłodnienia i znika po zakończeniu ciąży; obejmuje błonę śluzową trzonu macicy
w doczesnej zachodzą stałe przemiany w czasie całego rozwoju ciąży
13-14 tydz. - grubość do 2 cm, potem zmniejsza się i od 20 tyg. pozostaje do końca ciąży niezmieniona
podział:
DOCZESNA PODSTAWNA - znajduje się pod zagnieżdżonym jajem, a następnie pod łożyskiem; oddziela mięsień macicy od łożyska
DOCZESNA TOREBKOWA - oddziela zagnieżdżone jajo od światła macicy; jej obszar zwiększ asię wraz z rozwojem jaja płodowego do 16-18 tyg. ciąży tj. do chwili połączenia się z doczesną ścienną
DOCZESNA ŚCIENNA - obejmuje pozostały obszar jamy macicy znajdujący się poza jajem płodowym; z chwilą wypełnienia jamy macicy przez rosnące jajo płodowe następuje jej złączenie z doczesną torebkową
doczesna ektopowa - w różnych miejscach, także poza macicą - tkanka łączna pomiędzy mm. macicy, jajowodów, szyjki macicy i pochwy, w otrzewnej, wyrostku rob., pęcherzyku żółciowym
znaczenie doczesnej:
po zapłodnieniu ułatwia zagnieżdżenie blastocysty
w pierwszym okresie odżywia jajo płodowe, później cały czas bierze w tym aktywny udział
ma właściwości ochronne; prawdopodobnie dzięki niej obce a/genowo jajo płodowe nie zostaje odrzucone
właściwości ochronne dla ciężarnej - zapobiega zbyt głębokiej inwazji trofoblastu w tkanki
ROZWÓJ ZARODKA I PŁODU:
WCZESNY OKRES ROZWOJU:
w czasie pierwszych 2 tyg. następuje proces zagnieżdżania
różnicują się elementy embrioblastu i trofoblastu - jeszcze przed zagnieżdżeniem, w stadium blastuli, następuje zróżnicowanie pierwotnego trofoblastu, z którego powstanie popłód (błony płodowe pozałożyskowe + sznur pępowinowy + łożysko), oraz embrioblastu, z którego przez fazę gastrulacji rozwinie się zarodek i płód
całe jajo płodowe znajduje się w doczesnej
OKRES ZARODKOWY:
rozpoczyna się procesem gastrulacji, w czasie której formują się 3 listki zarodkowe
zostaje zakończony w momencie ukształtowania układu krwionośnego tj. ok. 5 tyg. ciąży
warstwy komórek uszeregowane są w 3 listki zarodkowe - zewnętrzna - ektoderma, wewnątrz - endoderma, jako ostatnia wykształca się warstwa środkowa - mezoderma
od tej chwili dominują procesy różnicowania i specjalizacji prowadzące do powstania narządów pierwotnych, z których tworzą się narządy ostateczne = organogeneza
OKRES PŁODOWY:
od ok. 5 tyg. ciąży do jej zakończenia
szybki przyrost masy i długości ciała
Prawidłowy rozwój zarodka i płodu - NORMOGENEZA:
Etapy:
BLASTOGENEZA - od 3-4 tyg. ciąży
okres od zapłodnienia do ukończenia zagnieżdżenia z wytworzeniem dwulistkowej tarczki zarodkowej
ORGANOGENEZA - z chwilą pojawienia się na tarczy zarodkowej fałdu głowowego i ogonowego, rozpoczyna się tworzenie narządów; czas organogenezy wyznacza okres zarodkowy - do końca 8 tygodnia po zapłodnieniu
EMBRIOGENEZA - 5 - 10 tydz. ciąży
rozpoczyna się od stadium trójlistkowej tarczy zarodkowej, obejmuje organogenezę u zarodka
FETOGENEZA - rozwój płodu:
od 11 tyg. ciąży
najdłuższy przedział czasowy, w którym następuje dojrzewanie i wzrost narządów płodu
Rozwój narządów:
serce - początek rozwoju: koniec 3 tyg.; czynność serca pojawia się ok. 22 dnia po zapłodnieniu; ocena ultrasonograficzna jest już precyzyjna w 7-8 tyg. ciąży; elementy odróżniające krążenie płodowe:
masa serca płodu w stos. do m.c. jest 2x > niż u dorosłych
otwór owalny w przegrodzie m/przedsionkowej
przewód tętniczy, łączący t. płucną z aortą
przewód żylny między ż. pępkową a ż. gł. dolną
podstawowe funkcje w krążeniu płodowym pełni popłód
utlenowanie krwi w łożysku, nie w płucach
RR < 40-70 mmHg
tętno płodu - ok. 140/min
krew płodu ma większą objętość, lepszą zdolność łączenia tlenu i innych składników
układ oddechowy:
okres gruczołowy - 4 - 16 tyg. - powstają ślepo zakończone drogi odd.
okres cewkowy - od 24 tyg.; rozwijają się oskrzeliki, pojawia się surfaktant, tworzą się naczynia krwionośne i chłonne
okres pęcherzykowy - od 25 tyg. aż do pewnego czasu po urodzeniu - formują się przeowdy pęcherzykowe i pęcherzyki
między 30-32 tyg. ciąży powstają warunki do funkcjonowania wymiany gazowej, ale pęcherzyki są jeszcze w fazie rozwoju; płuca są małe, zapadnięte zlokalizowane wysoko w klatce, uniesione przez przeponę; ruchy klatki piersiowej pojawiają się u płodu wcześnie, na początku ciąży, są płytkie i nierytmiczne; ich liczbę i rodzaj można określić w bad. USG jako wyraz dobrostanu płodu
układ wewnątrzwydzielniczy:
trzustka - rozwija się równocześnie z wątrobą
przysadka - powstaje w 4 tyg. w dnie międzymózgowia; ok. 8 tyg. następuje już wydzielanie gonadotropiny
nadnercza - pojawiają się w bardzo wczesnym okresie rozwoju; pasma komórek przyszłej kory szybko zaczynają syntetyzować hormony steroidowe; nieco później do zawiązka kory wnikają komórki, z których rozwinie się rdzeń
tarczyca - powstaje na dnie gardła z komórek, które wędrują następnie w dół szyi; dopiero w późnym okresie podlega końcowym zmianom, podobnie przytarczyce
układ pokarmowy:
otwór jamy ustnej pojawia się w 4 tyg.
w następnym tyg. na dnie jamy ustnej formuje się język
jelita i żołądek przechodzą znaczne zmiany pozycji; w 10 tyg. jama brzuszna jest na tyle duża by pomieścić cały przewód jelitowy
otwór odbytowy powstaje dopiero w 3 m-cu
po 28 tyg. - zestaw enzymów trawiennych wystarczający do przetworzenia pokarmu; ale ostateczny skład enzymatyczny wytwarza się dopiero u noworodka
odruch połykania i ruchy perystaltyczne - w drugiej połowie ciąży
ze złuszczonych kom. nabłonkowych i elementów płynu owodniowego powstaje smółka, która zostanie wydalona po porodzie
układ moczowy:
rozwija się razem z narządami płciowymi
z formującego się śródnercza powstaje nerka ostateczna; nerki podejmują czynność wydzielniczą w 14 tyg.
obecność moczu w pęcherzu moczowym płodu jest łatwo widoczna w USG
układ nerwowy:
od 3 tyg.
cewa nerwowa formuje się z rynienki nerwowej, której części dystalne pozostają niezamknięte przez ok. tydz. - niebezpieczny okres dużej wrażliwości na teratogeny
cewa nerwowa w części przedniej poszerza się i wytwarza 3 pierwotne pęcherzyki mózgowe - przodo-, śród- i zamózgowie; z części tylnej powstaje rdzeń kręgowy
osłonka mielinowa ochrania drogi nerwowe od 6 m-ca; proces mielinizacji trwa jeszcze u noworodka
Rozwój zarodka i płodu z uwzględnieniem wczesnego rozwoju łożyska:
[Pisarski], [Pschyrembel]:
Rozwój łożyska:
rozpoczyna się od kształtowanie się kosmówki krzewiastej, a kończy ok. 36 tyg. ciąży
stadium przedkosmkowe:
pierwsze różnicowanie się trofoblastu ma m-ce już w 4 dniu po zapłodnieniu (jeszcze przed zagnieżdżeniem); na tym etapie wyróżnia się:
stadium litego trofoblastu
stadium formowania się jam trofoblastu
połączenie przestrzeni trofoblastu z krążeniem matczynym
trofoblast formuje się w zespoły komórkowe i różnicuje się na cytotrofoblast i syncytiotrofoblast
powstawanie kosmków:
kosmki są podstawowymi składnikami strukturalnymi i funkcjonalnymi kosmówki i łożyska przez całą ciążę
kosmki pierwotne:
zbudowane wyłącznie z trofoblastu, bez tkanki łącznej i naczyń
kosmki II-rzędowe - z trofoblastu i tkanki łącznej (wywodzi się z elementów cytotrofoblastu); nie mają naczyń; najliczniejsze w 3-4 tyg. ciąży
kosmki III-rzędowe - mają elementy kosmków ostatecznych - nabłonek pokrywający (trofoblast), podścielisko łącznotkankowe z naczyniami; w 6 tyg. ciąży następuje połączenie tych naczyń z krążeniem wewnątrzzarodkowym; naczynia są zarówno w środku jak i na obwodzie kosmków
stadium kosmówki:
zaczyna się w 3 tyg., a od 16-18 tyg. kosmówka przekształca się w łożysko
na części jaja płodowego od strony jamy macicy doczesna torebkowa jest b. cienka; kosmki nie maja tu odpowiednich warunków i zanikają (ok. 8 tyg.) - powstaje kosmówka gładka (chorion laeve);
pozostała część kosmówki to kosmówka krzewiasta (=kosmata, włochata) (chorion frondosum) - kosmki ukorzeniające się w doczesnej podstawnej i ulegające przerostowi
dalszy rozwój łożyska:
rozpoczyna się od powstania kosmówki krzewiastej i trwa do 36 tyg. ciąży
narząd w pełni wykształcony, o sprawnej czynności, powstaje ok. 24-28 tyg. ciąży
w 5 m-cu ciąży wykształca się płyta podstawna, następuje jej złączenie z kosmkami; doczesna torebkowa zrasta się z doczesną ścienną i rosnące jajo płodowe w całości wypełnia jamę macicy
6 m-c ciąży - włóknienie podścieliska z lepiej rozbudowaną siatką naczyń włosowatych
7-8 m-c - pojawiają się błonki naczyniowo-nabłonkowe oraz pączki zespólni
Łożysko - budowa, czynność wewnątrzwydzielnicza oraz przechodzenie substancji z zewnątrz;
pojęcie bariery łożyskowej, jedności płodowo-łożyskowej
[Pisarski]:
typ krwiokosmówkowy
w warunkach prawidłowych krew matczyna nigdy nie styka się bezpośrednio z naczyniami płodowymi w kosmkach
kształt - owalny lub okrągły
spoistość - gabczasta
śr. dł. - 22,5 cm
śr. szerokość - 21 cm
śr. grubość - 2,2 cm
śr. masa - 415 g
stos. masy łozyska do masy płodu: 0,12-0,14
Budowa:
powierzchnia płodowa - w czasie całego rozwoju ciąży styka się z płynem owodniowym; pokryta przeświecająca owodnią; znajduje się tu przyczep pępowiny
płyta kosmkowa - znajduje się pod powierzchnią płodową; składa się z owodni, grubej warstwy tkanki łącznej i warstwy mas włóknikowatych; od płyty odchodzą pnie kosmkowe z licznymi kosmkami różnej wielkości
powierzchnia matczyna - przez całą ciążę ściśle zespolona ze ścianą macicy; ciemnowiśniowa, bruzdy dzielą ją na zrazy i zraziki
płyta podstawna - powierzchnia matczyna kształtuje jej zewnętrzną część; tuż po porodzie znajdują się tu także elementy tkanek matczynych (pozostałości doczesnej zbitej)
zrazy łożyska i przegrody - zrazy uwidaczniają się po jego urodzeniu (15-20); dzielą je bruzdy, w których przedłużeniu znajdują się przegrody łożyska sięgające do 2/3 całej jego grubości
kosmki końcowe - główny składnik strukturalny i funkcjonalny łożyska; biorą udział w odżywianiu, prawidłowym utlenowaniu, wytwarzaniu hormonów; budowa:
nabłonek pokrywający:
zespólnia (syncytiotrofoblast) - jedyny fragment nabłonka płodowego, stale obmywanego przez krew matki; największa warstwa powierzchni jaj płodowego; ma liczne wypustki - mikrokosmki, zwiększające powierzchnię wymiany między matką a płodem
cytotrofoblast - wewnętrzna warstwa nabłonka pokrywającego kosmki
błona podstawna - pod nabłonkiem pokrywającym; stanowi składową tzw. bariery łożyska; stykają się z nią komórki cytotrofoblastu i zespólnia; oddziela komórki trofoblastu od podłoża kosmków
błonki naczyniowo-nabłonkowe - stanowią najwęższą przegrodę między krwią matczyną w przestrzeni kosmkowej a krwią płodową w naczyniach włosowatych kosmków; jest to m-ce najkrótszej drogi wymiany między krwią matki a płodem;
pączki zespólni - skupienia jąder komórkwych zespólni pokrywającej kosmki końcowe; są wykładnikami czynnościowego różnicowania się zespólni - wyrazem dojrzałości łożyska (po 32 tyg.)
tkanka łączna - w kosmkach wczesnej ciąży jest niedojrzała; potem zwiększa się w niej ilość elementów włóknistych
przestrzeń międzykosmkowa - ma tylko połączenie z krążeniem matczynym
Liczba i wielkość kosmków:
w ciąży donoszonej - 40-50 głównych pni kosmkowych i 150 mniejszych
na początku rozwoju łożyska kosmki są 3x większe niż w ciąży donoszonej
Czynność wewnątrzwydzielnicza łożyska:
HORMONY BIAŁKOWE
odgrywają dużą role w przebiegu ciąży, w rozowju płodu i utrzymywaniu dobrego stanu matki
przypominają hormony przysadkowe
hCG - gonadotropina kosmówkowa:
wytwarzana przez zespólnię trofoblastu
masa cząst. 39 000
2 podjednostki: α, β
β - odpowiedzialna za aktywność biologiczną hCG
hCG jest wytwarzana już w stadium blastocysty
jej stężenie zwiększa się b. szybko; pod koniec II trymestru wynosi 1/10 stężenia max. (max. W 8 tyg. ciąży - 60 ng/ml)
odgrywa ważną rolę w utrzymaniu funkcji ciałka żółtego podczas pierwszych tyg. ciąży
pobudza płodowe jądra do wydzielania testosteronu
HPL - laktogen łożyskowy:
wytwarzony przez syncytiotrofoblast
może być wykryty met. radioimmunologiczną już w 12-18 dniu po zapłodnieniu lub w 10 dniu po zagnieżdżeniu
stężenie w tkance łożyskowej w przebiegu ciąży jest stałe = 100-700 μg/g tkanki; zwiększanie się stężenia we krwi matki jest wyrazem zwiększanie się masy łożyska (od 5 tyg. ciąży - 34-36 tyg.)
powoduje u ciężarnej: ↑ stężenia wolnych kwasów tłuszczowych, ilości krążącej insuliny, przepływu aminokwasów; odgrywa rolę w przygotowaniu gruczołów sutkowych do laktacji
kortykotropina łożyskowa - podobne działanie do ACTH
tyreotropina łożyskowa - rola do końca nie poznana; może być odpowiedzialna za ↑ aktywności tarczycy w neo trofoblastu
inne białka: PAPP-A, PAPP-B, SP-1; rola niejasna
HORMONY STEROIDOWE:
wydzielane gł. do krążenia matczynego, ale i do płodowego
w łożysku nie zachodzą wszystkie etapy synetzy; łozysko wytwarza hormony steroidowe przetwarzając jedynie substancje wytwarzane przez matkę lub płód (dzięki enzymom zespólni)
progesteron:
głównie przez przemianę matczynego cholesterolu uzyskiwanego z krwi matczynej w krążeniu łożyskowym
w ciąży donoszonej: 250-350 mg / d, z czego 90% łozysko wydziela do krążenia matczynego, a 10% do płodowego
w surowicy ciężarnej: 40ng/ml po I trymestrze, 160 ng/ml pod koniec ciąży
estron i estradiol:
syntetyzowane z siarczanem DHEA, pochodzącego z krążenia płodowego i matczynego
w surowicy matki najwięcej jest estradiolu
estron:
prekursorem jest 16-OH-DHEA
Przechodzenie substancji przez łożysko:
Rodzaje transportu:
dyfuzja bierna:
ciągły ruch ze środowiska o wysokim stężeniu danej substancji do środowiska o niskim stężeniu; nie wymaga dodatkowej energii
O2, CO2, H2O, mocznik, wolne kwasy tł., jony jednowartościowe
dyfuzja ułatwiona:
wymagany jest nośnik w błonie komórek trofoblastu; transportowany związek łączy się z nośnikiem i staje się rozpuszczalny w tłuszczach i może przejść przez błonę kom., po czym nośnik zostaje uwolniony
glukoza
transport aktywny:
wymaga energii, gł. ATP
zasada jak w ułatwionej dyfuzji, ale transport wbrew gradientowi stężeń
aminokwasy, wit. rozpuszczalne w wodzie, jony K+ i Na+
pinocytoza:
transportowana substancja styka się z błoną kom., która ulega wpukleniu, tworząc pęcherzyk pinocytarny; z pęcherzykiem mogą się łączyć np. lizosomy
wymaga dużych ilości energii
fosfolipidy, lipoproteiny, białka, Ig (oprócz M)
transport mieszany:
dotyczy substancji rozp. w wodzie
substancje ulegają wymianie wraz z wodą zgodnie z różnicą ciśnień
Leki:
najczęściej na drodze dyfuzji prostej
możliwe jest dwukierunkowe przenoszenie związków o masie cząsteczkowej < 600 (większość leków ma masę < 250);
transport zależy jeszcze od zdolności wiązania leku z białkami osocza, rozpuszczalności w tłuszczach, zmian metabolicznych, jakim leki podlegają w łożysku oraz od czasu działania leku:
w powiązaniu z globulinami - nie ulegają transferowi
im lepiej rozpuszczalne w tłuszczach tym lepiej przechodzą
Bariera łożyskowa:
Jedność płodowo-łożyskowa:
Rola łożyska w zjawiskach immunologicznych:
[Pisarski]:
przez łożysko przenikają i występują w krążeniu matczynym erytrocyty płodu; przenikanie to jest największe podczas porodu; masywny przepływ krwinek przez łożysko może objawiać się immunizacją na czynnik Rh lub uczuleniem matki na antygeny grup krwi lub płytki
występuje też niewielki „przeciek” leukocytów do krążenia matczynego, co może prowadzić do uczulenia matki na płodowe a/geny HLA
IgG (m.c. 150 000, stała sedymentacji 7)) są wybiórcza transportowane przez łożysko z krążenia matczynego przez przestrzenie m/kosmkowe; znamienny pasaż rozpoczyna się od 20-22 tyg. ciąży
nie przechodzą albuminy (m.c. 70 000)
+ patrz. pyt. 12
Zmiany ciążowe w narządach płciowych:
[Pisarski}:
Macica:
zmiana wielkości, kształtu i masy: pod koniec ciąży: dł. 30 cm, szerokość dna - 25 cm, ↑ masy > 20x → ok. 1 kg, ↑ pojemności macicy do kilku-kilkunastu (ciąża wielopłodowa) litrów
przemiany ciążowe błony śluzowej macicy (doczesna)
szyjka:
przed ciążą: 1/3 masy i długości; w czasie ciąży stosunek ten się zmienia na korzyść trzonu; pod koniec ciąży długość szyjki = 2-3 cm
zasinienie - jeden z wczesnych objawów ciąży
dojrzewanie szyjki do porodu - rozpulchnianie się i udrażnianie kanału
↑ ukrwienia - 15 ml/100 g tkanki
skurcze
Jajniki:
↑ objętości
rozrost komórek wnękowych
obecność w jednym z jajników ciałka żółtego:
obecne prawie przez całą ciążę
na początku ciąży rozrost tak znaczny, że może być pomylone z torbielą jajnika
Zmiany w pochwie i sromie:
zmiana środowiska biochemicznego pochwy i jej przerost →↑ pojemności pochwy
przekrwienie pochwy → swoiste, różowoniebieskie zabarwienie - jeden z objawów ciąży
↑ rozciągliwości i elastyczności
↑ ilości wydzieliny
↑ kwasności jako bariery ochronnej
srom obrzęknięty, powiększony, przebarwiony; na jego powierzchni często delikatne, a nieraz duże żylaki
Zmiany ogólnoustrojowe w ciąży z uwzględnieniem zmian metabolicznych:
[Pisarski]:
Przystosowanie ciążowe - potrzebne dla rozwoju płodu oraz wyraz obrony matki przed szkodliwą dla jej organizmu inwazją tkanek jaja płodowego.
OBJĘTOŚĆ OSOCZA:
↑ objętości od 12 tyg.; szczyt w 32 tyg. - ↑ o ok. 1,5 l, powolne zmniejszanie się objętości
BIAŁKO OSOCZA:
5-6 g / 100 ml - ok. 1 g mniej niż poza ciążą
↓ ciśnienia koloidoosmotycznego
↑ OB i lepkości krwi
KRWINKI CZERWONE:
↑ RBC, ale proporcjonalnie mniejszy od zwiększonych ilości osocza → objaw względnej niedokrwistości, zaznaczonej najwyraźniej ok. 32 tyg. ciąży
KRWINKI BIAŁE:
↑ WBC do ok. 7,0 x 109/l
UKŁAD KRĄŻENIA:
↑ objętości wyrzutowej serca do 6 l/min; największa w 32 tyg. ciąży
RR:
skurczowe obniża się nieznacznie na początku ciąży i wraca do normy w ostatnich tyg.
rozkurczowe obniża się wyraźnie
ciśnienie żylne:
w górnej połowie ciała b/z
w obrębie ż. gł. dolnej - ↑ (3x > niż poza ciążą) ← ucis macicy, który w pozycji leżącej na wznak może być b. znaczny i powodować ↓ przez ż. gł. dln. i ↓ dopływu krwi do serca; może to dawac objawy niedokriwnia mózgu i omdlenia ciężarnej (zespół ż. gł. dolnej); w konsekwencji ↓ rzutu serca i ↓ przepływu przez macicę → zaburzenia czynności serca płodu (deceleracje)
przepływ krwi:
↑ przepływu krwi przez macicę, nerki i skórę
pod koniec ciąży przez macicę przepływa w ciągu 1 min. ok. 600 ml krwi, a przez nerki 1200 ml
UKŁAD ODDECHOWY:
zmiana toru oddychania z żebrowego na przeponowy
↑ pojemności płuc i ↑ wymiany gazowej
↑ czułości ośrodka odd. na ↑ pCO2
wysokie wartości progesteronu pod koniec ciąży → 1/2 zapotrzebowania ciężarnej na O2 jest przeznaczona na zaspokajanie potrzeb płodu
CZYNNOŚĆ NEREK:
znaczne poszerzenie dróg odprowadzających mocz, gł. moczowodów
↑ przepływu krwi
↑ GFR
↑ resorpcji zwrotne Na i H2O
PRZEWÓD POKARMOWY:
rosnąca macica → przesuwanie się ku górze i na boki jelit i żołądka
↓ motoryki przewodu pok.; zaburzenia czynności zwieraczy → refluks żołądkowo-przełykowy
↑ wydzielania gruczołów ślinowych i zwolnienie perystaltyki → lepsze trawienie i wchłanianie
częsta skłonność do obrzęku i krwawienia z dziąseł
PRZEMIANA MATRII:
m.c. - ↑ o ok. 15%
potrzeby energetyczne - stopniowy wzrost ↑:
pod koniec ciąży zapotrzebowanie energetyczne jest o ok. 500 kcal/ dzień > niż na początku ciąży (wynosi ok. 2500 kcal)
u kobiety karmiącej dodatkowe 500 kcal na wytworzenie pokarmu
zapotrzebowanie energetyczne pokrywane przez ↑ dostarczania i wykorzystania węglowodanów; zależy to od zmian hormonalnych - hipoglikemizującegi działania insuliny, antagonistycznego działania glikokortykoidów i hormonów łożyskowych o właściwościach somatotropiny
dodatni bilans azotowy - 500 g N zostaje zmagazynowanych w białkach strukturalnych ciężarnej i płodu; hCG i HPL powodują zahamowanie deaminacji aminokwasów → ↑ połowiczego zaniku aminokwasów → wątroba ciężarnej wytwarza mniej mocznika → ↓ stężenia mocznika w surowicy ciężarnej o prawie 50% (1,4-3,3 mmol/l)
hiperlipidemia - ↑ ogólnego stężenia lipidów z 7,0 - 10,0 g/l, a cholersterolu z 120 - 280 mg%
ilość wody przyswajalnej przez organizm kobiety wynosi 6-8 l
hiperwentylacja płuc → ↓ pCO2 → stężenia wodorowęglanów osocza
zatrzymanie w czasie ciąży Na = 850 mmol (440 wchodzi w skład jaja płodowego), K = 300 mmol (200 - jajo płodowe), Ca = 15 mmol - cały wbudowywany w tkanki płodu
NARZĄDY WYDZ. WEWN.:
PRZYSADKA:
↑ cz. gruczołowej (pojawiają się tzw. kom. ciążowe); powrót do stanu wyjściowego w ciągu kilku m-cy po porodzie
wielokrotny ↑ oksytocynazy; od wzajemnego stosunku oksytocyny i oksytozycnazy zależy początek czynności porodowej
TARCZYCA:
nieznaczne powiększenie (← przekrwienie i nieznaczny rozrost)
↑ wychwytu I
↑ o 50-100% I związanego z białkiem (10 μg%)
↑ o 50-100% I hormonalnego (5 μg%)
↑ stężenia globuliny transportującej tyroksynę (zabezpieczenie potrzeb organizmu ciężarnej; tyroksyna ta jest nieczynna, ale może być uwolniona, kiedy zaistnieje niedobór)
KORA NADNERCZY:
↑ o prawie 100% wytwarzania glikokortykoidów
mierny ↑ wytwarzania mineralokortykoidów
↑ rezerwy czynnościowej kory nadnerczy
↑ stężenia transkortyny ← estrogeny (odpowiednik zwiększenia białka transportującego tyroksynę; chroni ciężarną przed nadmiernym lub niedostatecznym dostarczaniem kortyzolu)
Higiena i żywienie ciężarnej, problemy seksuologiczne:
[Pisarski], [Pschyrembel]:
PRACA DOMOWA I ZAWODOWA:
kobieta ciężarna może pracować, o ile jej praca nie jest szkodliwa dla zdrowia (np. związana z promieniowaniem)
istotny jest wpływ pracy domowej i zawodowej na samopoczucie ciężarnej
TRYB ŻYCIA:
powinien być dostosowany do przebiegu ciąży
konieczność zaprzestania palenia papierosów, spożywania alkoholu, używania leków uspokajających czy nasennych (szczególnie szkodliwe w procesie organogenezy)
ŻYCIE PŁCIOWE:
przeważają zalecenia niezakazywania współżycia płciowego, nawet w ostatnich tyg. ciąży
panuje opinia, że orgazm może wywołać skurcze macicy, nie udowodniono jednak związku między częstością współżycia a porodem przedwczesnym
ze względów bezpieczeństwa zaleca się ograniczenie współżycia kobietom, u których występuje zagrożenie porodem przedwczesnym
nie jest znana rola prostaglanyn występujących w nasieniu; często podnosi się tezę o wywoływaniu przez nie porodu przedwczesnego
ZABIEGI HIGIENICZNE:
korzystanie z natrysków ( zwłaszcza u ciężarnej z powikłaniami poprzednich ciąż lub ciąży obecnej bardziej wskazane niż kąpiele w wannie)
p/wskazane są płukania pochwy
ostrożność w stosowaniu środków kosmetycznych mogących mieć wpływ szkodliwy na płód
PRZYGOTOWANIE BRODAWEK SUTKOWYCH DO KARMIENIA:
zapobieganie pęknięciom skóry brodawek w czasie karmienia (codzienne obmywanie piersi i dokładne ich wycierania) i poprawienie brodawek źle wykształconych (dyskusyjne jest wyciąganie brodawek wklęsłych)
p/wskazanie drażnienia brodawek w zagrożeniu porodem przedwczesnym
UBIÓR:
estetyczny, dostosowany do klimatu
zbyt lekki → zakażenia dróg moczowych
p/wskazane wysokie obcasy (wpływają ujemnie na statykę ciężarnej)
GIMNASTYKA:
profilaktyka rodzenia
ogólnie usprawniająca
ucząca pewnego typu oddychania
wzmacniająca mm. tłoczni brzusznej i krocza
najbardziej skuteczna gdy kierowana przez specjalistę
ODŻYWIANIE:
jedzenie urozmaicone, ale nie musi być specjalnie wyszukane:
zapotrzebowanie energetyczne
w pierwszej połowie ciąży zwiększa się o ok. 300 kcal, w drugiej połowie - o 500 kcal
2300 kcal w pierwszej połowie, 2500 kcal w drugiej połowie ciąży jest wystarczające
zapotrzebowanie dla kobiet młodych w okresie wzrostu lub ciężko fizycznie pracujących powinno być większe o 1000 kcal/d
większość zapotrzebowanie energetycznego jest zaspokajana przez węglowodany
zapotrzebowanie na białko:
1,3-2 g / dobę / 1 kg m.c.
½ tego białka powinna być pochodzenia zwierzęcego
spożycie tłuszczów:
nie może przekraczać 1 g/ kg m.c.
zarówno tłuszcze zwierzęce (wit. A i D) jak i roślinne (wit. E)
wapń i fosfor:
w drugiej połowie ciąży - 2 g Ca i 1,5 g P - najlepszym źródłem jest mleko - 1 l/ dzień
inne źródła: jarzyny, owoce, produkty mączne - zwłaszcza chleb razowy
żelazo:
zapotrzebowanie: 30 mg/ dzień - jaja, mięso, ryby, pokarmy roślinne
pierwiastki śladowe:
pokarmy powinny zapewniać ich dostateczną ilość (w/w) dla procesów enzymatycznych
witaminy:
dieta musi chronić przed niedoborami witamin
obrzęki:
u kobiet ze skłonnościami do obrzęków - ograniczenie stosowania soli a ↑ spożycia białka
WPŁYW LEKÓW NA PRZEBIEG CIĄŻY:
prawie wszystkie leki przenikają przez łożysko i dostają się do krążenia płodowego
słuszne jest założenie o możliwości szkodliwego działania każdego leku stosowanego w okresie organogenezy (3-8 tydz. ciąży)
WSPÓŁPRACA Z LEKARZAMI INNYCH SPECJALNOŚCI:
stomatolog
laryngolog
internista
nefrolog
kardiolog
diabetolog
psycholog
nauczyciel gimnastyki
Zagadnienia immunologiczne w ciąży:
[Pisarski]:
CZYNNIKI IMMUNOLOGICZNE W RELACJI MATKA - PŁÓD:
zarodek ludzki ma na swojej pow. antygeny ojcowskie, różne od antygenów matczynych
układ immunologiczny kobiety ciężarnej rozpoznaje i uruchamia odpowiedź immunologiczną przeciwko niektórym antygenom; w niekórych przyp. ta odpowiedź matczyna prowadzi do „odrzucenia” zarodka/płodu:
w reakcji tej uczestniczą: kom. NK, limfocyty aktywowane przez cytokiny, makrofagi rozpoznające embriogenne lub onkogenne grupy a/genów
znaczny jest udział swoistej odpowiedzi imm.
jeżeli u kobiety występuje w surowicy brak tzw. „czynników blokujących” - występuje reaktywność limfocytów wobec antygenów pochodzenia ojcowskiego lub z łożyska i dochodzi do nawracających, nawykowych poronień
mechanizmy obronne zapewniające jedność łożyskowo-płodową:
istnieją czynniki działające na błonę śluzową macicy, które chronią płód (jest jak alloprzeszczep) przed oddziaływaniem organizmu matki
połączenia kosmówkowo-doczesnowe zapobiegają pasażowi matczynych cytotoksycznych komórek efektorowych, potencjalnie destrukcyjnych dla płodu
przed zagnieżdżeniem endometrium zostaje zasiedlone przez hormonalniezależną populację komórek supresorowych (nie są to klasyczne limf. Ts, ale je nieco przypominają); prawdopodobnie blokują one mechanizm „uczulenia” ze strony matki, zapobiegając powstawaniu komórkowej reakcji cytotoksycznej przeciw antygenom występującym na powierzchni wczesnego zarodka; aktywność tych komórek jestkrótkotrwała i zmniejsza się w trakcie trwania ciąży aż zostaje zastąpiona przez:
trofoblastozależna komórki supresorowe - zasiedlają doczesną zastępując typ endometrialny; posiadają rec. dla IgG; mechanizm ich aktywacji jest prawdopodobnie zależy od sygnału trofoblastu; aktywacja zależna jest od zagnieżdżenia zarodka w macicy (nie ma jej w ciąży pozamacicznej); komórki te wydzielają czynniki hamujące powstawanie cytotoksycznych kom. T, aktywację kom. NK, wpływ wolnych rodników tlenowych z monocytów, oddziaływanie TNFα na niektóre grupy komórek
obecnie uważa się, że uwalniane czynniki supresorowe należą do grupy czynników TGFβ
przenikanie komórek i p/ciał przez łożysko (patrz. pyt. nr 8)
odpowiedź imm. humoralana w ciąży:
w przebiegu ciąży ulega modyfikacji aby stworzyć najbardziej sprzyjające warunki dla utrzymania alloprzeszczepu
w odpowiedzi na antygeny transplantacyjne klasy I (występujące w łożysku), syntetyzowane są p/ciała; to zjawisko jest potencjalnie szkodliwe, jednak indukowane matczyne p/ciała w normalnych warunkach albo nie przenikają albo są absorbowane przez łożysko
surowica ciężarnych jest obfitym źródłem cząsteczek o właściwościach immunomodulacyjnych (pojawiające się w ciąży białka i hormony steroidowe), które mogą blokowac funkcję lub proliferacje limf. T
do krążenia ogólnego przedostają się tzw. p/ciała blokujące (indukowane w ciąży p/ciała mogą blokować matczyną imm. odpowiedź komórkową przeciwko płodowi
odpowiedź komórkowa:
istnieją przesłanki dotyczące nieswoistego obniżenia reaktywności limf. Krwi obwodowej u ciężarnych
w macicy i w tkankach łożyska powstają subpopulacje komórek o właściowościach immunospresyjnych
Organizacja poradnictwa przedmałżeńskiej opieki przedporodowej, poradnictwa genetycznego:
[Pisarski]:
Poradnictwo genetyczne:
zajmuje się okresleniem ryzyka wystąpienia u potomstwa wady genetycznej, interpretacją tego zjawiska, kierowniem do diagnostyki prenatalnej, wykrywaniem nosicielstwa choroby, pomoca rodzicom w podejmowaniu decyzji o antykoncepcji, adopcji, sztucznym zapłodnieniu, kierowanie do ośrodków zajmujących się dziećmi upośledzonymi
poradnictwo genetyczne kieruje zasadami poradnictwa niedyrektywnego:
decyzja o ciąży i jej kontynuowaniu należy do pacjentki lub pary
lekarz pomaga w podjęciu takiej decyzji, która się wydaje być pacjentom właściwa
lekarz nie może wyrażać swojej opinii jako jedynie słusznej
zapobieganie urodzeniu dziecka upośledzonego jest tylko sprawą wtórną
nie jest celem naprawianie puli ludzkich genów
porady genetycznej wymagają nie tylko pacjentki z grup ryzyka genetycznego i ze wskazaniami do badań prenatalnych, ale także z niepłodnością pierowtną, licznymi niepowodzeniami położniczymi, pierwotnym brakiem miesiączki oraz małżeństwa krewniacze
lekarz ma obowiązek zapoznać pacjentów należących do grup ryzyka z możliwościami diagnostycznymi i terapeutycznymi genetyki prenatalnej oraz z ryzykiem, jakie te badanie powodują oraz informować, że w ciąży przebiegającej prawidłowo i bez obciążeń genetycznych dopuszczalne są tylko badania nie stwarzające ryzyka poronienia
Opieka przedporodowa:
jest decydującym narzędziem prowadzącym do zmniejszenia matczynej i noworodkowej umieralności i zachorowalności
badania profilaktyczne powinny być przeprowadzane do 32 tyg. ciąży co 4 tygodnie, a wciągu ostatnich 8 tyg. ciąży co 2 tygodnie; łącznie podczas prawidłowego przebiegu ciąży kobieta powinna odbyć min. 12 konsultacji
kobiety w ciąży dużego ryzyka muszą poddawac się częstszym i intensywniejszym badaniom kontrolnym
pierwsze badanie, pierwsza porada - zalety wczesnego (po zatrzymaniu miesiączki) badania to:
wyjaśnienie ryzyka zakażeń, leków, promieniowania jonizującego
odpowiednio wczesne rozpoznanie czynników ryzyka, które mogą mieć wpływ na matkę i dziecko podczas ciąży, porodu, połogu i w okresie noworodkowym
opieka przedporodowa jest wystandaryzowana przez wytyczne o lekarskiej opiece podczas ciąży i po porodzie; wg tych wytycznych profilaktyczne badania kobiety w ciąży obejmują:
zabranie wywiadu:
nazwisko, wiek, przebyte ciąże i porody
przebieg porodów
dane dotyczące obecnej ciąży, ustalenie terminu porodu, dotychczasowy przebieg ciąży
przebyte choroby
wywiad rodzinny
badanie ciężarnej - stwierdzenie ciąży
badanie ogólne:
Podczas każdej wizyty: badanie przez pochwę, badanie ogólne moczu, pomiar wagi i ciśnienia krwi, badanie pracy serca płodu (od mniej więcej 12 - 14 tygodnia ciąży)
na początku ciąży - oznaczenie grupy krwi, badania serologiczne, cytologia, badanie poziomu glukozy, badanie na obecność żółtaczki zakaźnej typu B
badanie krwi przed 16 tygodniem, 17 - 20 tydzień, 25 - 28 tydzień
badanie USG
badania internistyczne (17 - 20 tydzień)
w 7 miesiącu - badanie w kierunku cukrzycy u ciężarnej kobiety (tzw. test obciążenia glukozą)
pod koniec okresu ciąży - badanie kardiotokograficzne
USG:
Podczas prawidłowej ciąży konieczne są 3 przesiewowe badania USG z dokumentacją zdjęciową:
początek 9 tyg. - koniec 12 tyg.
początek 19 tyg. - koniec 22 tyg.
początek 29 tyg. - koniec 32 tyg.
15