SCENARIUSZ ZAJĘĆ
dla dzieci 5-6 letnich
OPRACOWANY I PRZEPROWADZONY
PRZEZ MGR EDYTĘ GAWLIK
w dniu 21 listopada 2007r.
Tematyka kompleksowa: Poznajemy urządzenia elektryczne.
1. TEMAT: „Pstryk”.
Cele:
Zapoznanie dzieci z urządzeniami elektrycznymi
Wdrażanie dzieci do przestrzegania zasad bezpieczeństwa przy korzystaniu z urządzeń elektrycznych
Zapoznanie dzieci z zastosowaniem prądu elektrycznego (światło, ciepło) i dwóch źródeł prądu ( bateria elektryczna, gniazdo sieci elektrycznej)
Rozwijanie zainteresowań technicznych
Poszerzanie czynnego słownika dzieci
Metody:
słowna, pokazu i obserwacji, praktycznego działania
Formy pracy:
grupowa
Pomoce dydaktyczne:
tekst wiersza J. Tuwima „Pstryk”, miś, zabawka dla misia, latarka elektryczna, baterie różnego kształtu i wielkości, szarfy w 2 kolorach, bębenek, dzwoneczek, napisy urządzeń elektrycznych świecących, grzejących i silnikowych
PRZEBIEG ZAJĘCIA
Już od samego rana nauczycielka oprowadzała dzieci po przedszkolu i zapoznawała ich z urządzeniami elektrycznymi, ich nazwami, sposobem działania i bezpiecznym korzystaniem z nich.
Następnie zapoznały się z misiem- gaptusiem. Poznały jego imię i przyczyny dla których tak właśnie został nazwany. Nauczycielka zaproponowała aby miś został w przedszkolu i uczestniczył w zajęciach i zabawach.
Podczas śniadania nauczycielka niepostrzeżenie schowała misia.
Zajęcie rozpoczęło się od poszukiwania misia. Jedno z dzieci odnalazło go w ciemnym kącie.
W rozmowie z misiem dzieci dowiadują się, że miś szukał tam zagubionej zabawki. Niestety nie odnalazł jej, ponieważ w kącie było zbyt ciemno.
Nauczycielka zapoznaje dzieci z wierszem J. Tuwima pt: „Pstryk”. Po wysłuchaniu i omówieniu wiersza, dzieci wytłumaczyły i zademonstrowały misiowi, w jaki sposób można rozproszyć ciemność.
Podsumowaliśmy wspólnie nasze wiadomości: prąd płynie do lampy przewodem, tj. po drucie i „pracuje” w żarówce- żarówka świeci
Przypomnieliśmy też sobie, że prąd wytwarzany jest w fabryce prądu- elektrowni (dzieci dowiedziały się o tym już wcześniej na zajęciach z ekologii).
Podkreśliłam, że prąd elektryczny jest niebezpieczny i zapoznałam dzieci z zasadami bezpiecznego korzystania z urządzeń elektrycznych.
Następnie poznaliśmy drugie źródło prądu- baterie elektryczną. Wróciliśmy do historii misia i szukaną przez niego zabawką. W rozmowie z dziećmi wyniknął problem: w jaki sposób odnaleźlibyśmy zabawkę, gdyby prąd z elektrowni nie płynął? Wytłumaczyliśmy misiowi, dlaczego latarka, choć nie jest połączona z elektrownią, to jednak świeci. Pomogłam dzieciom wyjaśniając, że bateria umieszczona wewnątrz latarki jest taka „małą elektrownią”, wytwarzającą mały, bezpieczny prąd i dzięki temu żarówka w latarce świeci.
Dzieci oglądały rożne typy baterii elektrycznych. Porównywały ich kształt, wielkość, grubość.
Zajęcia zakończyła zabawa ruchowa „Duża elektrownia i mała elektrownia- baterie elektryczne”. Dzieci otrzymały szarfy w 2 kolorach. Poruszały się po sali zgodnie z akompaniamentem bębenka. Jedno uderzenie dzwoneczka zapraszało do utworzenia dwóch współśrodkowych kół obracających się w przeciwnych kierunkach- pracowała duża elektrownia. Dwa uderzenia dzwoneczka zapraszały do utworzenia dwóch odrębnych kół- baterie elektryczne.
2. TEMAT: Potrafię dowiedzieć się, czy tu i tu jest tyle samo: mogę policzyć, mogę ustawić pary
Cel:
Ustalenie równoliczności zbiorów przez ustawianie w pary: łączenie elementów kreską
Metoda:
metoda E. Gruszczyk- Kolczyńskiej
Forma pracy:
grupowa, indywidualna
Pomoce dydaktyczne:
dziurkacze (po jednym dla dziecka),paski papieru o wymiarach około 3cm x 20cm, po jednym dla każdego dziecka, flamastry (po jednym dla każdego dziecka).
PRZEBIEG ZAJĘCIA
Pierwszy list matematyczny- ustalanie równoliczności poprzez liczenie elementów każdego zbioru lub łączenie kreską.
Nauczycielka zaprasza dzieci do stolików. Na każdym leżą dziurkacze i paski papieru.
Nauczycielka opowiada dzieciom, że w dniu dzisiejszym każde dziecko „napisze” list. Będzie to list matematyczny np: do pani dyrektor.
Nauczycielka wyjaśnia dzieciom co należy po kolei wykonać:
Każde dziecko robi na pasku papieru dziurkaczem tyle dziurek, ile chce…. Dziurki robi się tak (pokazuje sposób wkładania papieru do dziurkacza i wycinania dziurek)…
Dziurki trzeba policzyć. Podejdę do każdego dziecka i napiszę na pasku, ile jest tam dziurek…
Pod dziurkami w szeregu, trzeba narysować tyle kropek, ile jest dziurek…
Następnie należy sprawdzić czy wszystko się zgadza. Kropek ma być tyle, ile dziurek. Żeby się nie pomylić, trzeba narysować kreski łączące kropki z dziurkami…
Wykonanie przez dzieci listu matematycznego do pani dyrektor.
Po skończonej pracy, dzieci zanoszą do nauczycielki listy z wiadomością, że jest tam wszystkiego tyle samo.
Nauczycielka na każdym liście piszę imię nadawcy, po zajęciach wręcza listy pani dyrektor.
3. Zestaw zabaw i ćwiczeń gimnastycznych nr 12- wzmacnianie odcinkowe mięsni grzbietu i obręczy barkowej- ćwiczenia ze skakanką w zastępach.
opracowała:
Edyta Gawlik
1