EKONOMIKA TURYSTYKI

1. Ekonomika turystyki i jej miejsce w gospodarce narodowej

Wielkość i struktura przyjazdowego ruchu turystycznego zależą w poważnym stopniu od państwa recepcyjnego. Z powszechnie uznanej zasady suwerenności państwa wynika jego zwierzchnictwo terytorialne i osobowe.

Władze każdego państwa mogą w dowolny sposób oddziaływać na ruch przybywających cudzoziemców. Mogą wprowadzać różnorodne ograniczenia i utrudnienia. Zależy to od interesów państwa (politycznych, ekonomicznych i społecznych). Nie bez znaczenia są tu także możliwości recepcyjne (odpowiednio rozwinięta baza turystyczna). Jej wielkość i struktura są w znacznym stopniu uzależnione od działań podejmowanych przez państwo. Widać zatem, że rozwój popytu jak i podaży jest w znacznym stopniu uzależniony od polityki państwa w dziedzinie turystyki. Tak więc wszystkie państwa mogą kształtować wielkość i strukturę przyjazdowego i wyjazdowego ruchu turystycznego.

Czynniki, które doprowadziły do formułowania założeń polityki turystycznej można podzielić na dwie grupy:

1. te, które zmuszały państwo do ingerencji

2. te, które domagały się ingerencji państwa

Do pierwszych zaliczyć można:

Istotne znaczenie turystyki w polityce ekonomicznej państwa (polityka inwestycyjna, kształtowanie konsumpcji, równowaga rynkowa). Duży wpływ turystyki na politykę zagraniczną państwa. Ważne znaczenie dla polityki społecznej prowadzonej przez państwo. Aktywizacja zawodową społeczeństwa. Aktywizacja regionów mniej zaawansowanych gospodarczo.

Do drugich zaś:

Duże znaczenie infrastruktury ogólnej kraju dla turystyki (jej rozwój przekracza możliwości sektora turystycznego). Kapitałochłonny charakter inwestycji turystycznych (w krótkim okresie czasu trzeba zaangażować poważne środki finansowe). O ostatecznym kształcie turystyki decydują wszystkie gałęzie gospodarcze całego państwa (ich współdziałanie). Duże znaczenie norm prawnych dla rozwoju turystyki. Ogromny wpływ polityki zagranicznej (formalności graniczne, wizy, bariery handlowe itp.).

Trzy podejścia państwa do rozwoju turystyki:

1. negatywne

Występuje w państwach, które nie są przygotowane do rozwoju ruchu turystycznego. Rozwój turystyki mógłby doprowadzić do wielu negatywnych zjawisk. Państwo, zamiast dążyć do wykorzystania strumieni turystów dla własnych interesów, stara się ograniczyć kontakty własnego społeczeństwa z cudzoziemcami.

2. neutralne

Jest to stosunek znacznie częściej spotykany. Władze nie ingerują w rozwój turystyki dopóty dopóki nie jest on sprzeczny z ogólnymi interesami kraju i nie wywiera negatywnego wpływu na życie społeczno gospodarcze. Oddziaływanie statyczne.

3. pozytywne

Ma ono odzwierciedlenie w świadomych działaniach państwa i kontroli wpływu turystyki na jego życie społeczno gospodarcze (zarówno obecnie jak i w przyszłości). Stosunek jest pozytywny, gdy sprecyzowane są zarówno cele jak i działania. Oddziaływanie dynamiczne.

2. Podstawy wyboru celu podróżowania. Analiza tych celów

Jeśli chodzi o cel (co chce się osiągnąć), to wyróżnia się następujące rodzaje podróży:

• wypoczynkowe

• poznawcze

• specjalistyczne

• w interesach (w tym kongresy)

• motywacyjne

• etniczne

• alternatywne

Motywy podróży są elementem składowym czynników kształtujących popyt turystyczny. Kojarzy się je z tym, co jest nazywane zachowaniem nabywców. Wiadomo, że o wystąpieniu konsumpcji decyduje cały zespół czynników (czas wolny, czynniki demograficzne, industrializacyjne, kulturalne, zawodowe etc.). te wszystkie czynniki mają w zasadzie charakter wymierny. Określają granice, w których nabywca może się poruszać.

W przypadku czynników motywacyjnych granice te często są przekraczane. Np. w przypadku turystyki etnicznej może dojść do konsumpcji turystycznej mimo niższego progu dochodów od wymaganego. Wybór konkretnego kierunku lub produktu zdeterminowany jest przez wewnętrzne motywy jednostki. Proces ten nastąpi również wtedy, gdy wyjazd będzie elementem mody lub demonstracji np. ja byłem na Karaibach wtedy, gdy wy (w domyśle - leszcze) pojechaliście pod namiot nad Zalew Zegrzyński. To samo można odnieść do potrzeb samorealizacji lub wewnętrznych zainteresowań. Przyczyną przekroczenia możliwości swoich dochodów mogą też być wyjazdy do miejsc kultu religijnego (np. Wilu jako dobry muzułmanin chciałby pojechać do Mekki). Ogromny wpływ na decyzje nabywców ma niekiedy propaganda i reklama. Nie zapomnijmy, że jako tour operatorzy sprzedajemy marzenia.

Ogólnie rzecz biorąc naciągamy tych biednych frajerów i wysyłamy ich gdzie pieprz rośnie byle dalej, bo wtedy drożej i dla nas lepiej.

Z punktu widzenia celów podróży dzielimy ruch na pięć zasadniczych grup:

1. wypoczynek, rekreacja, wakacje

2. odwiedziny u krewnych i znajomych

3. podróże w sprawach zawodowych i interesach

4. podróże w celach religijnych, pielgrzymki

5. inne

3. Rodzaje turystyki związane z zaspokajaniem potrzeb niższego rzędu

Tu na wstępie należałoby wspomnieć o tym, że był ktoś taki jak Maslov i wymyślił piramidę potrzeb:

I potrzeby fizjologiczne

II potrzeby bezpieczeństwa V

III potrzeby społeczne (miłość, przyjaźń, przynależność) IV

IV potrzeba uznania i szacunku (prestiż, osiągnięcia) III

V samorealizacja (ambicje) II

I

Do potrzeb niższego rzędu należą potrzeby fizjologiczne i potrzeby bezpieczeństwa. Mówiąc o tych rodzajach potrzeb mamy na myśli to, że nie mamy co włożyć do gara, że chodzimy w starych łachach, mieszkamy w lepiance latem a w kanale zimą, boimy się o własną dupę (że nam ktoś wpierdzieli - nie dotyczy Rogala, bo on jest mistrzem Bemowa w karate). Boimy się, że stracimy pracę (ktoś może przejąć nasz rewir śmietnikowy lub, że ludzie przestaną wyrzucać makulaturę i butelki).

No i jak tu, do rudej dupy, myśleć o turystyce? Skąd na to wziąć pieniądze?

Jedyne, co mi przychodzi na myśl, to tylko rodzaje turystyki etnicznej (musimy odwiedzić przed śmiercią swoich bliskich), turystyki religijnej (zawsze moglibyśmy pójść do Częstochowy na kolanach, ale czy wyobrażasz sobie Wila idącego na kolanach do Mekki? Chyba nie. Jak wierzy, to musi walczyć o nowe rewiry, żeby kupić bilet na samolot).

Ogólnie rzecz biorąc biedny ma zawsze w plecy (wiatr, nóż etc.).

Gdy nie masz poczucia bezpieczeństwa lub gdy jesteś głodny, to nie będziesz myślał o samorealizacji. Marzenia odchodzą do Krainy Wielkich Łowów. Jedyna podróż jaką możesz sobie zafundować, to jebnąć sobie w łeb i pojechać do św. Piotra (Wilu na spotkanie z Allachem).

4. Rodzaje turystyki związane z zaspokajaniem potrzeb wyższego rzędu

Zupełnie inaczej rzecz ma się z ludźmi, którzy potrzeby niższego rzędu mają zaspokojone. Ludzie ci nie muszą się martwić o jedzenie, picie, ubranie, pracę, spokój i bezpieczeństwo.

Mogą zająć się czymś bardziej wzniosłym. Czymś, co da im radość, dzięki czemu będą mogli poznać coś nowego, doświadczyć i uzyskać samozadowolenie.

Ludzi tych możemy podzielić na dwie grupy:

1. Tych zorientowanych „na zewnątrz”

Oni osiągnęli pewien status społeczny. Mają wystarczające dochody aby mogli czuć się pewnie. Osoby z tej grupy charakteryzują się postawami zorientowanymi głównie na konsumpcję. Są to ludzie raczej młodzi (20-40 lat). Chcą być postrzegane w wyobrażony sposób. Tak kształtują styl i zakres konsumpcji aby na zewnątrz wywrzeć wrażenie, że są od innych lepsi. Oprócz dóbr doczesnych przywiązują również olbrzymie znaczenie do sposobu spędzania czasu wolnego. Oczywiście od razu nasuwają się nam na myśl: golf, tenis, żeglarstwo itp.

Jest to bardzo ważna grupa z punktu widzenia turystyki. Dla grupy tej uprawianie turystyki nie jest problemem, bo jest ona dostępna w ramach osiąganych dochodów.

Musi być zachowany wysoki standard świadczonej usługi, doskonałe (czytaj modne) miejsce wypoczynku (takie, aby można było pochwalić się wszystkim znajomym, a najlepiej, żeby posrali się z zazdrości).

2. Tych zorientowanych „do wewnątrz”

Te osoby również nie mają problemów z warunkami życiowymi lecz są oni troszkę inni od tych z góry. Główny styl życia nie wiąże się z motywacją konsumpcyjną. Osoby te na ogół charakteryzują się wyższym poziomem wykształcenia i względnie dojrzałym wiekiem. Celem działań i zachowań są wartości duchowe i estetyczne. Poszukują możliwości samorealizacji, chcą mieć wpływ na otoczenie i warunki w jakich żyją. Wykazują dużą aktywność w różnorodnych działaniach, często o charakterze ogólnospołecznym.

Dla tej grupy ludności motywami wiodącymi do uprawiania turystyki będą motywy poznawcze.

Szukasz gotowej pracy ?

To pewna droga do poważnych kłopotów.

Plagiat jest przestępstwem !

Nie ryzykuj ! Nie warto !

Powierz swoje sprawy profesjonalistom.

---