Tomek Ślaski
Szacka rozdział 3 „KULTURA”
KULTURA - rozumiana jako wyróżnik człowieka od świata zwierzęcego - wszystko co jest stworzone przez człowieka co jest przez niego nabywane poprzez uczenie się o przekazywanie innym ludziom, a także następnym pokoleniom w drodze informacji pozagenetycznej.
PROTOKULTURA - proces uczenia się oraz pozagenetycznego przekazu informacji w świecie zwierzęcym
TREŚĆ KULTURY
Dla Szackiej w rozumieniu K jako jako przekazu informacji i rezultatu uczenia się same przedmioty materialne nie sa treścią kultury np. K nie jest but ale informacja jak się go wytwarza
Stanisław Ossowski-
Dziedzictwo Kulturowe - „wzory reakcji mięśniowych, uczuciowychi umysłowych” natomiast
Przedmioty to - korelaty dziedzictwa kulturowego.
Kultura - może być rozumiana jako: wzory odczuwania myślenia reagowania i odczuwania
Wzory sposobów myślenia reagowanie i i odczuwanie
Idealne
Realne
Jawne - zdajemy sobie z nich sprawę
Ukryte - nie zdajemy sobie z nich sprawy (dostrzegają tylko badacze)
WARTOŚCI
Uznawane - jednostka wie że powinny być atrakcyjne i trzeba je cenić, może nawet istnieć element przymusu zewnętrznego
Odczuwane - zinternalizowane, ich osiągnięcie odczuwa sie jako własną potrzebę
Realizowane - takie wedle których rzeczywiście się kierujemy
Konflikt wartości - sprzeczność miedzy wartościami uznawanymi a odczuwanymi
Częściej realizuje się uznawane niż odczuwane
NORMY- prawidła i reguły wedle których grupa żyje, N wyrastają z wartości, wiążą się poczuciem powinności. Treściowo zbliżone do jawnych wzorów Kultury, ale różnią się od nich wyraźniejszym związkiem z poczuciem powinności, sa wyraźniej słownie artykułowane
SANKCJE - zarówno kary i nagrody, mogą mieć charakter:
Formalny- są określane przez przepisy (kara więzienia, nadanie orderu) i których stosownaiem zajmują się wyspecjalizowane organy administracyjne
Nieformalne - (wyśmianie, szacunek)
K dominująca - K większości danego społeczeństwa, K mniejszej zbiorowości w danej społeczności to subkultura/ podkultura
Etnocentryzm - skłonności do wynoszenia swojej grupy ponad inne i traktowanie jej K jako przewyższającej wszystkie inne przez ocenianie praktyk innych K wedle norm K własnej nosi miano
RELATYWIZM KULTUROWY jako:
Zasada metodologiczna - oznacza wymóg dla badacza aby nie patrzył na normy K którą bada przez pryzmat własnych wartości i K, musi stosować perspektywę uczestnika K badanej
Element światopoglądu - przekonanie że wszystkie K są równe, brak wartościowania i hierarchizowania równych K, postulat równouprawnienia i tolerancyjności dla innych wzorów K
Teoria i filozofia człowieka (KULTURLAZIM) - pogląd że człowiek jest bez reszty wytworem K, jego sposób postrzegania wartościowania i zachowania zależy wyłącznie od K w jakiej się wychowywał i żyje. Budzi wątpliwości zwłaszcza po wprowadzeniu do nauki o K perspektywy Biologii ewolucyjnej. Są dowody że cechy ogólnogatunkowe (np. różnice płci )
Relatywizm wartości - pogląd że nie ma wartości uniwersalnych, wszystkie są produktem określonych Kultur, są wobec nich funkcjonalne i zrozumiałe w ich kontekście Budzi kontrowersje - kwestionowanie istnienia wszelkich powszechnych norm i zakaz oceniania pewnych praktycznych w kategoriach dobra i zła uniemożliwia potępieni jakiegoś ewidentnego złego czynu nawet we własnej kulturze.
DZIEDZINY KULTURY
Wg Antoniny Kłoczkowskiej
K bytu - odnosi się do relacji z naturą, produkcji, dystrybucji i konsumpcji dóbr i usług, czynności ochronnych i obronnych
K społeczna - treści kulturowe odnoszące się do stosunków między ludźmi, regulujące te stosunki o określające ich formę
K symboliczna - dotycząca wartości autotelicznych (samych w sobie) świat religii sztuki zabawy, po części nauki. To dziedzina autotelicznych wartości, symboli i zachowań
Potrzeby ekspresyjno-integracyjne - dawanie wyrazu uczuciom i impulsom twórczym oraz uzyskiwanie poczucia łączności z i innymi ludźmi i uczestnictwa we wspólnocie. Z tych potrzeb wyrasta K symboliczna
UJĘCIE SOCJOLOGICZNE
W podejściu di K całościowo ja i K symbolicznej wyróżniamy 2 perspektywy:
Perspektywa zróżnicowania społecznego - zainteresowanie związkami wzorów zachowania się sposobów używania języka oraz stopnia przyswajania K symbolicznej z miejsca zajmowanego w hierarchii społecznej
Perspektywa spójności grupy
Kultura jako proces komunikowania
Socjologowie wyróżniają 3 układy
Bezpośrednich i osobistych stosunków społecznych (rodzina, grupa koleżeńska itd.), nie ma podziału na twórców i odbiorców, proces spontaniczny zachodzi e toku bezpośrednich kontaktów - oprócz K symbolicznej zawiera elementy społecznej i bytu
Przekaz bezpośredni sprofesjonalizowany - występuje podział na profesjonalnych twórców i odbiorców (np. w teatrze na wytawie malarsk iej, koncert w filharmonii) - kultura elitarna
Pośredni kontakt między twórcą a odbiorcą przez radio, druk , TV internet - kultura masowa
Rozdział 18 Sfera ekspresyjno - integracyjna
SPOŁECZEŃSTWO PRZEMYSŁOWE, JEST Społeczeństwem masowym
Społeczeństwo masowe - takie o którego obliczu decydują nie elity a masy
Cechy społeczeństwa przemysłowego:
Upowszechnieni oświaty - umiejętność czytania i pisania przestaje być elitarna
Czas wolny - czas dzieli się na czas pracy i wolny
Indywidualizacja i atomizacja społeczna - kurczenie się sfery stosunków osobowych
Rozwój środków technicznych - umożliwiają jednoczesne docieranie informacji do coraz większej ilości ludzi
EDUKACJA
Cechy systemów edukacyjncyh społ. Przemysłowych:
Wszystkie szkoły tworzą jeden system poddany kontroli państwowej (także prywatne czy publiczne - jeden program nauczania)
System jest hierarchiczny- POZIOMY PODSTAWOWY ŚREDNI WYŻSZY
System ma być drożny - po ukończeniu jednego etapu powinno się mieć możliowść zacząć kolejny
KULTURA MASOWA
Publiczność -kategoria odbiorców kultury, stworzona przez oświatę i czas wolny. Zbiór jednostek rozproszonych w przestrzeni, nie znających się osobiści o nawet nie wiedzących o swoim istnieniu , ale połączonych jednoczesnym odbiorem tych samych przekazów
Kultura Masowa - specyficzna postać K symbolicznej powstała w skutek pojawienia się szerokiego kręgu odbiorców oraz środków technicznych pozwalających na kierowanie do nich przekazów
Nie ma bezpośredniego kontaktu między twórcą a odbiorcą,
umasowienie K miało 3 etapy -
druk - wielonakładowa prasa
radio i TV
internet i komputery osobiste
Istota K masowej wg A. Kłoskowskiej:
„zjawisko intelektualnej estetycznej i rozywkowo-zabawowej działalności ludzkiej, związane z oddziaływaniem środków masowego przekazu, a więc treści rozpowszechnianych za pomocą tych środków”
KULTURA WYSOKA (ELITARNA):
to co przez bezpośredni kontakt (układ 2 patrz wyżej)
to co za K W uznane przez kompetentne autorytety i instytucje o charakterze elitarnym
Płynność granic między K wysoką a masową (np.: scenariusz filmu hollywoodzkiego na podstawie działa literackiego, koncerty w radiu, teksty piosenek na podstawie poezji)
Kultura masowa dominują treści o charakterze rozrywkowym i bardziej podatna na komercjalizacje
KULTURA POPULARNA - wprowadzono ten termin, bo K masowa był kojarzony negatywnie, ci którzy do wprowadzili postulują relatywizm kulturowy także w stosunku do własnej kultury (tzn odnośnie k popularnej)
Społeczeństw ponowoczesne - społeczeństwa najbardziej rozwiniętych krajów uprzemysłowionych
Tematy poruszane przez badaczy S ponowoczsnego:
Wpływa technologii w przekazie na dobór treści - co raz większe znaczenie obrazu i dźwięku, a maleje znaczenie druku, więcej treści o charakterze emocjonalnym niż analityczno racjonalnym
-tworzenie się rzeczywistości wirtualnej
Utowarowienie K - wzrost znaczenia reklamy i marketingu, znaczenia możliwości sprzedaży. Gospodarka wymaga popytu czyli tworzenia nowych potrzeb
Wzrost roli konsumpcji - wypieranie innych form spędzania czasu
Globalizacja kultury
amerykanizacja - wynika ona z dwóch przyczyn
a) z racjoi potęgi ekonomicznej USA- większa możliwość pormowania własnej k popularnej
b) ogromna liczba zróżnicowanych odbiorców w USA sprzyja odnajdywaniu form przekazu które trrafiaja do masowego odbiorcy
te wzorce sa przejmownae i wypełniane własnymi treściami i elementami (np. narodowe edycje Big Brother)
RELIGIA
Emil Durkheim:każde społeczeństwo dzieli świt na częsci:
święte (sacrum)- rzeczy chronione i izolowane przez zakazy,
świeckie (profanum)- rzeczy do których te zakazy się stosuja i które nie powinny się stykać z sacrum
Wierzenia religijne to wyobrażenia wyrażające naturę rzeczy świętych oraz bądź ich wzajemne stosunki, bądzź ic stosunki rzeczami świeckimi
Obrzędy - reguły postępowania, określające właściwe zachowanie człowieka w stosunku do rzeczy świętych
Gdy pewna liczba rzeczy świętych pozostaje z sobą w relacji zgodności i zależności , tworzącpewnego rodzaju, wówczas zespół wierzeń i odpowaidających im obrzędów tworzy religię
Religia jako przedmiot zainteresowania socjologii
Socjologia nie interesuje się prawdą czy fałszem religii, ale religią jako zjawiskiem społecznym i częścią kultury symbolicznej.
W polu zainteresowań socjologii mieszczą się:
Psychospołeczne funkcje religii
więzi społ. - umacnia spójność zbiorowości, jednoczy jej członków przez obrzędy, daje poczucie przynależności do wspólnoty, czynnikiem łączącym jest wyznawanie tych samych wartości
podpory psychicznej - dostarcza wsparcia w ciężkich przeżyć emocjonalnych, wszystkie ważne momenty życia (narodziny, małżeństwo, śmierć itp) są obudowane rytuałami religijnymi
kontroli społecznej - wzmacnia podstawowe normy i wartości danego społeczeństwa przez nadawanie im pozaziemskich sankcji i wykazanie boskiej legitymizacji i pochodzenia
Religia a zmiana społeczna - 2 poglądy
R jako siła konserwująca istniejący stan rzeczy - sprzyja lekceważeniu spraw ziemskich, niezwiązanych z dogą do celu. Przykłady historyczne gdy religia wspierała władzę powstrzymującą emancypacyjne dążenia poddanych
R jako czynnik zamiany społecznej - badania Maxa Wbera Etyka protestancka a duch kapitalizmu ; inny argument religijnej ideai równości brateskiej na rzowój praw człowieka
Badanie religijności jej postaci i natężenia
badanie jako jednej ze zmiennych niezależnych - rodzaj religii - wspołeczeństwach (zróżnicowanych wyznaniowo), bądź stopień religijności (jednolite wyznaniowo)
jako autonomiczny przedmiot - wtedy uwzględnia się kilka wymiarów (znajomość religii, nastawinie do dogmatów, instytucji kościelnych, księży, stosunek wiary do własnej moralności itp.)