wodorotlenków jakie tworzy wodór z pierwiastkami wodorotlenki metali alkalicznych (pierwsza grupa układu okresowego pierwiastków): LiOH, NaOH, KOH, RbOH, CsOH. Silne oraz bardzo silne zasady, bardzo dobrze rozpuszczalne w wodzie, aktywne chemicznie, dysocjujące na jednododatni jon (kation) metalu oraz anion OH- wodorotlenki metali ziem alkalicznych (druga grupa układu okresowego pierwiastków), bez amfoterycznego wodorotlenku berylu: Mg(OH)2, Ca(OH)2, Sr(OH)2 i Ba(OH)2; dość mocne zasady, jednak niezbyt dobrze rozpuszczalne w wodzie; dysocjują na dwudodatni kation metalu oraz dwa aniony OH-.
wodorotlenki amfoteryczne: Be(OH)2, Zn(OH)2, Pb(OH)2, Sn(OH)2, Al(OH)3, Sb(OH)3; słabo rozpuszczalne w wodzie związki amfoteryczne; W środowisku kwaśnym dysocjują na kation metalu oraz aniony OH-; w wodnym środowisku zasadowym na ogół na anion MOnn- oraz kationy H3O+
Wymien metody otrzymywania wodorotlenkow wraz z reakcjami
1 w reakcji aktywnych metali z wodą
2Na+2H2O—2NaOh+H2
2 w reakcji niektórych tlenkow metali z wodą
Na2O+H2O—2NaOH
3 w reakcji niektórych zasadowych wodorkow metali z woda;
NaH+H2O—NaOH+H2
4w reakcji niektórych soli z mocnymi zasadami
NH4Cl+NaOH—NaCl+NH3+H2O
FeCl3+3NaOH—Fe(OH)3
+3NaCl tzw. Reakcja strąceniowa stosowana do otrzymania trudno rozpuszczalnych w wodzie wodorotlenków
Reakcja konwersji tlenku węgla z parą wodną przebiega według równania
CO+H2O=CO2+H2
Wapno palone, tlenek wapnia, CaO, biały proszek o temperaturze topnienia 2572°C. Ma własności higroskopijne. Łatwo reaguje z wodądając wapno gaszone (tzw. gaszenie wapna) i dwutlenkiem węgla z powietrza. Podczas gaszenia wapnia wydzielają się znaczne ilości ciepła. Laboratoryjnie wapno palone jest otrzymywane przez prażenieszczawianu wapnia, na większą skalę - przez rozkład termiczny wapieni.
Wapno gaszone, wodorotlenek wapnia, Ca(OH)2, biała, bezpostaciowa substancja trudno rozpuszczalna w wodzie. Powstaje podczas reakcjiwapna palonego z wodą. W reakcji z dwutlenkiem węgla przechodzi wwęglan wapnia (twardnienie zaprawy murarskiej).
Stosowana do produkcji sody, wodorotlenku sodu i potasu, ponadto w budownictwie, przemyśle garbarskim i cukrowniczym. Można je stosować jako środek bielący (malowanie śmietników, drzew, dawniej mieszkań), oraz do odkwaszania gleby. Posiada właściwości żrące.
Kreda, kreda pisząca - skała osadowa, która powstała na dnie mórz i oceanów. Jest odmianą wapieni (wzór chemiczny CaCO3) dość czystych, nie zawierających wielu domieszek. Jej podstawowym składnikiem jest kalcyt. Zbudowana jest głównie z mikroskopowych skorupek kokolitów i otwornic oraz bardzo drobnoziarnistego mikrytuInne skamieniałości (np. igłygąbek, małże, belemnity) występują podrzędnie. Jest to skała miękka, niezbyt zwięzła, porowata, dzięki czemu ma mały ciężar właściwy i jest lekka. Dodaje się ją do białych farb, proszków i past do zębów. Ma zastosowanie w przemyśle ceramicznym, chemicznym, farmaceutycznym i kosmetycznym.
Woda twarda
woda zawierająca znaczne stężenie soli różnych metali,zwłaszcza wapnia i magnezu, np. chlorków, siarczanów (VI), wodorowęglanów wapnia i magnezu. Podczas gotowania wody twardej powstaje tzw. kamień kotłowy.
Twardość wody powodują rozpuszczone w niej sole wapnia, magnezu i metali wielowartościowych. Rozróżnia się następujące rodzaje twardości wody twardość węglanowa (Tw) twardość niewęglanowa zwana stałą (Ts) twardość ogólna lub całkowita (To)
Twardość węglanowa (Tw) zwana też przemijającą spowodowana jest obecnością kwaśnych węglanów wapnia i magnezu. Twardość tę można usunąć przez zagotowanie wody.
Ca(HCO3)2 --> CaCO3 + H2O + CO2
Mg(HCO3)2 --> MgCO3 + H2O + CO2
zmiękczanie wody nazywamy procesy prowadzące do całkowitego lub częściowego usunięcia rozpuszczalnych soli wapnia, magnezu oraz niektórych wielowartościowych metali.
Rozróżniamy cztery podstawowe metody zmiększania wody:
destylacja
metody termiczne
metody chemiczne
metody fizykochemiczne
Destylacja daje pełne odmineralizowanie wody, jednak w przemyśle ze względu na wysokie koszty energii cieplnej rzadko znajduje zastosowanie.
Metody termiczne. Pod wpływem ogrzewania powyżej 37oC następuje termiczny rozpad kwaśnych węglanów wapnia i magnezu
Ca(HCO3)2 --> CaCO3 + H2O + CO2
metody fizykochemiczne.Są to metody oparte głównie na zastosowaniu jonitów. Jonity albo wymieniacze jonowe są to ciała stałe nieorganiczne lub organiczne nierozpuszczalne w wodzie, które mają zdolnośc wymiany własnych jonów z jonami otaczającego je roztworu. Reakcja przebiega na powierzchni ziaren jonitu. Jonity zdolne do wymiany kationów nazywamy kationitami, a jonity zdolne do wymiany anionów nazywamy anionitami.
Kationity wymieniają swe jony wodorowe na kationy metali znajdujące się w wodzie, według reakcji