Zas. Franca-Condona→przejścia elektronowe 10^-15s zachodzą szybciej niż oscylacyjne 10^-13s

ASA:

- fotopowielacze →system detekcji sygnałów

- plazma niskotemperaturowa

- próbkę analizujemy w formie roztworu, po wcześniej całkowitym rozbiciu jej na atomy

- źródła promieniowania: lampa z katodą wnękową

- inna lampa dla każdego pierwiastka ()

- typowa metoda porównawcza

- najczęściej stosowana w analizie ilościowej

- dobra odtwarzalność oznaczeń

- niska granica wykrywalności

- doskonała selektywność

- efekty matrycowe → zanieczyszczenie wprowadzone z próbką

- możliwość interferencji i zakłóceń → nakładanie się linii

- czynniki aparaturowe (emisja cieplna atomów w plazmie, fluorescencja atomowa itp.)

- określa się skład pierwiastków śladowych

- aparatura: lampa (źródło prom.),układ atomizera i palnika, monochromator (wybiera

określone fragmenty widma i kieruje je na detektor), detektor, układ wzmacniający i

rejestrujący, czasem są soczewki

Atomizer:

- prosta proporcjonalna zależność pomiędzy stężeniem oznaczonego pierwiastka w próbce i

jego atomów w plazmie

- płomieniowy

→roztwory doprowadza się do postaci jednorodnej mgiełki, skierowanie do palnika to

NEBULIZACJA

→ ATOMIZACJA→ płomień palnika, jest gaz utleniający i palny, które się mieszają i dają

temperaturę plazmy

→doprowadzanie rozpuszczalnika

→ stopienie soli i przejście jej w stan pary złożonej z cząsteczek soli

→ dysocjacja termiczna (przejście ciała stałego w ciecz, parę wodną)

- elektrotermiczny → suszenie próbki, tobie i usuwanie niektórych składników matrycy

atomizacja, nebulizer (wzrost P, spadek prędkości)

- wodorkowy → pierwiastki metaliczne, które łatwo można przeprowadzić do wodorków

- wykorzystywanie zimnej par Hg

- atomizacja w plazmie laserowej

ESA:

- 3 działy:

* fotometria promieniowa →wzbudzenie w płomieniu palnika, oznaczenia ilościowe, metoda

wbudowania wzorca, oznaczenia Na, K, Ca w rolnictwie, przemyśle ceramicznym i

geologii, ograniczenie do litowców i berylowców

* spektroskopia klasyczna →badania stopów i metali, 2 elektrody zbudowane z tego samego

materiału, wzbudzone substancje nie utleniają się, oznaczenia ilościowe, pierwiastki lekkie

* plazma emisyjna →indukcyjnie wzbudzona plazma (ICP), plazma Ar, krótkotrwała

Wyładowania, generowanie drgającego pola elektrycznego, pęd wirowy

WDS:

- opiera się na prawie Bragga

- kryształ ma znaną wartość d

- stosowane monochromatyczne promieniowanie X

- próba jest nieruchoma, zmienia się położenie kryształu, detektora oraz kąt padania

promieniowania (analizują poszczególne pierwiastki nadal pozostawać na kole Ralanda)

- 2 lub 3 spektrometry (im więcej tym krótszy czas analizy)

- detektory półprzewodnikowe

• dobra zdolności rozdzielcza

• kryształ Si i Ge z domieszką Li (Li zanieczyszcza kryształ, aby było więcej dziur, defektów i przemieszczających się elektronów)

WDS

- niska sprawność zbierania prom.X <0,2%

- 30% czas martwy

- w spektrometrze mała część widma

EDS

- sprawność zbierania prom. X 2%, bo

detektor położony jest bliżej próbki

- zliczanie prom. wchodzącego do

detektora 100%,bo blisko jest

- cały zakres energii badamy jednocześnie

WDS ma 2,3 razy wyższą rozdzielczość niż EDS

XRF( FLUORESCENCJA RENTGENOWSKA)

- emisja przez badaną substancję

- monoenergetyczny strumień fotonów

- promieniowanie wzbudzające

- pochłanianie kwantu promieniowania elektromagnetycznego

- jonizacja wewnątrz atomu

- zapełnienie powstałej luki przez elektron z innej powłoki

- uwolnienie energii i kwantu prom. X

- nie zależy od budowy cząsteczki

---