Myśli o Tobie. Wyrażamy uczucia, kształtujemy empatię
CELE:
Uczniowie:
- poznają upodobania, zainteresowania kolegów,
- znajdują podobieństwa i różnice,
- wykorzystują zdobytą wiedzę do zaspokajania potrzeb innych (ćwiczenie - rozdawanie prezentów)
Nauczyciel:
- wpisuje mocne strony poszczególnych uczniów w zarys kciuka,
- ma możliwość zebrania informacji do diagnozy wychowawczej
* jak zachowuje się dziecko, gdy jest mu źle,
* o czym marzy (niezaspokojone potrzeby),
* co może być tematem rozmowy nauczyciela i ucznia (przydatne, gdy uczeń jest nieśmiały lub okazuje brak zaufania)
Metody pracy:
- praca w grupach,
- pogadanka
Formy pracy:
- indywidualna,
- zbiorowa,
- grupowa
Pomoce:
Kartki do odrysowywania dłoni, kartki do pracy w grupach, "koszulki przyjemności"
Czas zajęć - 45 minut
Przebieg zajęć
1. Wychowawca rozdaje kartki A-4 i prosi, aby uczniowie odrysowali swoje dłonie. Podpowiada, że wykonanie ćwiczenia będzie łatwiejsze, jeśli uczniowie pomogą sobie wzajemnie, np. potrzymają kartkę, obrysują dłoń.
2. W tym czasie wychowawca wiesza na tablicy magnetycznej duży wzór dłoni z poleceniami:
* w mały palec wpisz czym się interesujesz,
* w palec serdeczny wpisz o czym marzysz
* w palec środkowy wpisz informacje co robisz gdy jest Ci źle
* w palec wskazujący wpisz czego nie lubisz
* zarys kciuka zostaw pusty
* podpisz swoją dłoń imieniem
3. Uczniowie wykonują polecenia, wycinają zarys dłoni, następnie siadają w kręgu wraz z wychowawcą i puszczając dłonie wokół, aby informacje mogły zostać przeczytane przez wszystkich.
4. Rozmowa podsumowująca ćwiczenie.
* Czego nowego dowiedzieliście się o kolegach?
* Co było wspólne?
* Co was różniło?
Wniosek:
Zatem dowiedzieliście się, że macie podobne marzenia, interesujecie się tym samym, nie lubicie tych samych rzeczy. Podobieństwa możemy wykorzystać do wspólnej rozmowy, spędzania czasu wolnego, mogą stać się fundamentem przyjaźni a różnice powinniśmy zaakceptować, bo to one sprawiają, że każdy z nas jest wyjątkowy, niepowtarzalny.
Ważne:
Różnice w wyglądzie, zachowaniu, upodobaniach nie powinny nam przeszkadzać we wzajemnych relacjach. Najpierw starajcie się szukać tego co was z innymi łączy.
5. Następnie prowadzący dzieli klasę na 2 grupy, by uczniowie wykorzystali zdobytą wiedzę i wzajemne wypisali prezenty jakie chcieliby wręczyć sobie nawzajem. (może to być prostu podział na chłopców i dziewczynki).
6. W tym czasie wychowawca zbiera dłonie dzieci i wpisuje w kciuki ich mocne strony dostrzeżone na zajęciach (wspiera i umacnia pozytywne zachowania, zaspokaja potrzeby ucznia).
7. Odczytanie listy prezentów przez grupy. Każdy "obdarowany" wypowiada się czy prezent mu się podoba, czy trafił w jego zainteresowania.
8. Wychowawca wiesza na gazetce szkolnej dłonie dzieci z uzupełnionymi kciukami. Dzieci czytają swoje "mocne strony".
Rozmowa na temat: Czy przyjemnie jest poznawać swoje mocne strony? Czy lubimy, kiedy inni mówią o nas coś dobrego?
Wychowawca proponuje wykonanie "koszulek przyjemności". Każdy uczeń do zwykłej koszulki przyszywa spinaczem kolorowa kartkę z imieniem. Koszulki zawiesza w widocznym, dostępnym w klasie miejscu (ja wykorzystałam w tym celu stary wieszak na kurtki). Będą tam wrzucane miłe słowa, życzenia, walentynki, mocne strony dostrzeżone przez uczniów i nauczycieli, a nawet słodycze i upominki z powodu różnych uroczystości i świąt.