 | Pobierz cały dokument gf.w5.16.03.geologia.gzmiw.uam.2010.2013.i.rok.doc Rozmiar 32 KB |
Sekwencja warstw skalnych nachylona w jednym kierunku i pod stałym kątem nazwana jest monokliną.
Młodsze skały będą się pojawiać w kierunku zapadu.
Fleksura - odkształcenie ciągle polegające na wygięciu warstw w formie dwóch przegubów.
Fałd (fold) - wygięcie warstw w formie wypukłej ku górze, którą nazywamy antykliną oraz wklęsłej ku górze, którą nazywamy synkliną. Główne elementy fałdu:
skrzydła synkliny i antykliny (limbs, flanks)
przegub - odcinek o największej krzywiźnie (hinge)
oś fałdu (axis) - linia biegnąca wzdłuż przegubu, po grzbiecie przegubu
Antyklina - najstarsze skały w obrębie antykliny, odsłaniające się, to jądro antykliny. Z kolei najmłodsze utwory w obrębie synkliny to jądro synkliny.
Na mapie - utwory starsze ogrodzone po dwóch stronach utworami młodszymi - antyklina
W synklinie - utwory młodsze otoczone starszymi.
Oś fałdu ulega zazwyczaj zanurzaniu lub wynurzaniu - undulacje osi. Wygięcia osi fałdu w górę lub w dół to jej undulacje. Tam gdzie się podnosi - elewacja osi. Gdzie zanurza - depresja osi.
St. George, Utah - jądro antykliny i jej skrzydła; erozja struktury antyklinalnej.
Fałdy zazwyczaj nie posiadają symetrycznego układu. Zazwyczaj kąty zapadania poszczególnych skrzydeł fałdu są różne. Kierunek pochylenia fałdu (inaczej kierunek od skrzydła mniej stromego do skrzydła bardziej stromego; od dłuższego do krótszego) nazywamy wergencją fałdu. Wergencję oznaczamy stronami świata.
Fałd obalony - gdy oba skrzydła zapadają w jednym kierunku podobnie jak powierzchnia osiowa. Skrzydło, którego starsze warstwy (niezgodnie z zasadą superpozycji) zalegają na młodszych nazywa się skrzydłem odwróconym lub śródfałdziem.
Fałd leżący
Fałd leżący z zanurzonym czołem - układ warstw czoła tworzy fałszywą synklinę; fałd, w którym przegub uległ odwróceniu.
Fałd wachlarzowy - skrzydła zbiegają się ku sobie
Fałd skrzynkowy (kuferkowy), w którym synkliny i antykliny mają mniej więcej płaski grzbiet. Zarówno antyklina jak i synklina posiadają dwa przeguby.
Brachyantyklina (brachysynklina) to antyklina/synklina o łagodnie zapadających skrzydłach i osi wynurzającej lub zanurzającej się w obu kierunkach. Innymi słowy - wygięcie ku górze, gdzie z jednej strony skrzydła będą zapadać a pod podobnym kątem będzie zapadać oś, przy czym oś jest skierowana prostopadle do skrzydeł.
Elementy tektoniki nieciągłej - uskoki
 | Pobierz cały dokument gf.w5.16.03.geologia.gzmiw.uam.2010.2013.i.rok.doc rozmiar 32 KB |