Obróbka skrawaniem to obróbka z naruszeniem spójności materiału przeprowadzana w celu uzyskania odpowiedniego kształtu, wymiaru i gładkości powierzchni.
Rodzaje obróbki skrawaniem: ●zgrubna, wykańczająca ●ręczna, maszynowa ●toczenie, wiercenie, struganie, frezowanie, przeciąganie, szlifowanie, docieranie.
Zjawiska występujące podczas obróbki skrawaniem to: ●naruszenie spójności materiału ●powstawanie wiórów ●wydzielenie się ciepła ●powstawanie narostów
Rodzaje wiórów: ●ciągły (wstęgowy) ●członowy (schodkowy) ●cząstkowy (odpryskowy)
Warunki skrawania: ●parametry ●siły ●drgania ●moc skrawania ●wydajność i opór
Parametry toczenia: ●prędkość skrawania jest to droga jaką przebędzie krawędź skrawająca narzędzia w jednostce czasu. Dla toczenia wyrażona jest zależnością
●posuw p jest to odległość na jaką przesunie się narzędzie podczas jednego obrotu materiału ●głębokość skrawania jest to odległość powierzchni obrobionej od obrabianej ●przekrój warstwy skrawanej jest iloczynem głębokości skrawania i posuwu S=g*p
Siła skrawania jest to siła potrzebna do pokonania oporów skrawania. Całkowita siła skrawania rozkłada się na trzy składowe: siła posuwowa Ff, siła promieniowa Fp, siła styczna (główna) Fc
Fc-decyduje o mocy obrabiarki i zależy od właściwości materiału, przekroju warstwy skrawanej, kształtu ostrza narzędzia i warunków chłodzenia.
Moc skrawania wyznaczona jest z definicji mocy w ruchu postępowym jako iloczyn siły skrawania i prędkości ruchu. Do obliczeń przyjmuje się siłę styczną i prędkość skrawania Pskr.=Fc*v [W]
Średni opór skrawania jest to siła styczna odniesiona do przekroju wastwy skrawanej
Wydajność skrawania: ●Qv wydajność objętościowa Qv=S*v [m3/s] ●Qm wydajność masowa