1 Łotewski Ochotniczy Pułk Policyjny "Ryga" (Lettisches Freiwilligen Polizei Regiment 1 "Riga")
Został utworzony na początku sierpnia 1943 jako Lettisches Freiwilligen Polizei Regiment. W jego skład weszły 276, 227, 278 i 312 Łotewskie Bataliony Policyjne. 4 września pułk przemianowano na Lettisches Freiwilligen Polizei Regiment 1 "Riga". Na jego czele stanął Waffen-Standartenführer Roberts Osis. Funkcję szefa sztabu pełnił Waffen-Hauptsturmführer Augusts Millers. 20 września pułk został przeniesiony na południe od Dyneburga. Początkowo pułk brał udział w działaniach antypartyzanckich. Na początku listopada trafił na front w rejon Newela, gdzie przez 4 miesiące odpierał ataki ACz, ponosząc ciężkie straty. 29 grudnia dowódcą pułku został Waffen-Obersturmbannführer Osvalds Meija. W marcu 1944 resztki pułku zostały wycofane z frontu na tyły dla wypoczynku i uzupełnienia stanów osobowych. W dowód odwagi podczas walk jego żołnierze dostali w maju tego roku prawo noszenia na rękawie mundurów opasek z nazwą pułku Lett.Freiw.Pol.Rgt. Riga. W połowie lipca Łotyszy przeniesiono do Witebska, gdzie podporządkowano ich dowództwu GA "Mitte". We wrześniu pułk został przeformowany. W październiku przewieziono go statkami do Windawy, gdzie Łotysze dostali nowe uzbrojenie i wyposażenie wojskowe. W grudniu pułk został jednak rozformowany, a jego żołnierze weszli w skład 15 Dywizji Grenadierów SS.
Skład:
- I Batalion - d-ca Waffen-Obersturmbannführer Juris Taube,
- II Batalion - d-ca Waffen-Obersturmbannführer Alberts Kleinbergs,
- III Batalion - d-ca Waffen-Hauptsturmführer Karlis Mikelsons,
- IV Batalion - d-ca Waffen-Obersturmbannführer Janis Birzulis.
2 Łotewski Pułk Policyjny "Liepāja"
Został utworzony w lutym 1944 na bazie 22 Łotewskiego Batalionu Schutzmannschaft "Daugavas", 25 Łotewskiego Batalionu Schutzmannschaft "Abavas", 313 Łotewskiego Batalionu Schutzmannschaft i 316 Łotewskiego Batalionu Schutzmannschaft. Na jego czele stanął Waffen-Obersturmbannführer der SS Jānis Grosbergs. Funkcję szefa sztabu pełnił Waffen-Hauptsturmführer der SS Voldemars Luturs. Pod koniec lutego pułk został skierowany nad rzekę Dźwina do walki z partyzantami. Latem 1944 wszedł w skład grupy wojskowej SS-Obergruppenführera Friedricha Jeckelna, działającej w rejonie byłej granicy łotewsko-sowieckiej. Następnie Łotyszy podporządkowano niemieckiej 22 DP. Po ciężkich stratach, poniesionych w walkach z partyzantami i Armią Czerwoną, resztki pułku pod koniec sierpnia zostały przeniesione na terytorium Łotwy, rozformowane, po czym pod koniec września włączone w skład 1 Łotewskiego Ochotniczego Pułku Policyjnego "Ryga".
Skład organizacyjny:
- I batalion - d-ca Waffen-Obersturmbannführer der SS Kārlis Gerbers
- II batalion - d-ca Waffen-Obersturmbannführer der SS Kārlis Plikausis
- III batalion - d-ca Waffen-Hauptsturmführer der SS Gravelis
- IV batalion - d-ca Waffen-Hauptsturmführer der SS Ansis Voldemārs Eglītis,
272 Łotewski Batalion Schutzmannschaft "Daugavgrivas" (Lettische Schutzmannschafts Bataillon "Daugavgrivas" 272)
Został sformowany w lipcu 1942 w Boldera pod Rygą. Na jego czele stanął na krótko ppłk Kārlis Mangulis. Pod koniec lipca tego roku zastąpił go ppłk Juris Taube. Liczył 6 oficerów, 19 podoficerów i 317 szeregowych policjantów. Początkowo batalion pełnił zadania wartownicze i ochronne w Warszawie, kończył też szkolenie. Na początku października przekazał 1 kompanię 274 Łotewskiemu Batalionowi Schutzmannschaft. Pod koniec października został przeniesiony do Dniepropietrowska. Jego liczebność spadła do zaledwie 3 oficerów, 11 podoficerów i 170 szeregowych policjantów. Na okupowanej Ukrainie Łotysze, oprócz służby ochronnej, zwalczali partyzantkę. W lutym 1943 batalion włączono w skład nowo formowanego Legionu Łotewskiego SS.
3 Łotewski Pułk Policyjny "Cēsis" (Lettisches Polizei Regiment 3 "Cēsis")
Został utworzony w lutym 1944 na bazie 317 Łotewskiego Batalionu Schutzmannschaft, 318 Łotewskiego Batalionu Schutzmannschaft i 321 Łotewskiego Batalionu Schutzmannschaft. Na jego czele stanął Waffen-Obersturmbannführer der SS Alberts Kleinbergs. Funkcję szefa sztabu pełnił Waffen-Obersturmbannführer der SS Nikolajs Rusmanis. Początkowo pułk zwalczał partyzantów. Latem 1944 wszedł w skład grupy wojskowej SS-Obergruppenführera Friedricha Jeckelna, działającej w rejonie byłej granicy łotewsko-sowieckiej. Łotysze walczyli z Armią Czerwoną pod Dyneburgiem, ponosząc duże straty. Pod koniec sierpnia 1944 pułk został rozformowany, a jego resztki włączono w skład 1 Łotewskiego Ochotniczego Pułku Policyjnego "Ryga".
325 Łatgalski Batalion Roboczy (Letgallische Arbeits-Bataillon 325)
Został utworzony w styczniu 1944 jako 325 Łatgalski Batalion Schutzmannschaft. Do pocz. marca tego roku przechodził szkolenie wojskowe. Składał się z siedmiu kompanii, liczących ogółem ok. 500 ludzi. Dowódcami batalionu i pododdziałów byli Niemcy. Oprócz Łotyszy w batalionie było wielu łotewskich Polaków i Rosjan. Uzbrojenie występowało w małej ilości- każda kompania miała jedynie 8 karabinów ręcznych i 1 karabin maszynowy. Do batalionu został dołączony 100-osobowy łotewski oddział SS. Na pocz. marca batalion przeniesiono do miasta Poludowicze. W maju został włączony do Wehrmachtu jako Letgallische Arbeits-Bataillon 325. Zajmował się budową umocnień obronnych wzdłuż rzeki Zachodnia Dźwina na odcinku Rubanowo-Pietrowcy. 10 kwietnia na stronę partyzantów zbiegło 4 żołnierzy batalionu. Batalion został później ewakuowany do Rzeszy, gdzie rozformowano go pod koniec 1944.
Arājs Commando
Kolaboracyjna formacja zbrojna złożona z Łotyszy, jednostka pomocniczej policji (Hilfspolizei) podległej SD. Arājs Commando powstało z inicjatywy wyższego dowódcy SS i policji w Komisariacie Rzeszy Ostland SS-Brigadeführera i Generalmajora policji Franza Waltera Stahleckera. Na czele jednostki stał Łotysz SS-Sturmbannführer Viktors Arājs, b. członek nacjonalistycznej organizacji Pērkonkrusts. Liczyła początkowo ok. 300 ludzi, dochodząc ostatecznie do stanu ok. 1 200.
Członkowie jednostki brali udział w pogromach Żydów na Łotwie, m.in. 30 listopada i 8 grudnia 1941 w lesie Rumbula pod Rygą, gdzie zamordowano ok. 25 000 ludzi z ryskiego getta. W 1942 jednostka została przeniesiona na granicę z Rosją i Białorusią, uczestnicząc wraz z Niemcami w operacjach przeciwpartyzanckich.
Po zajęciu Łotwy przez wojska sowieckie w 1944., wielu b. członków jednostki zbiegło na Zachód. Część została schwytana i osądzona, jak sam Arājs. W 1999 Centrum Szymona Wiesenthala, poszukujące b. nazistów, wytropiło w Australii Konrādsa Kalējsa, który podczas wojny pełnił funkcję jednego z zastępców dowódcy Arājs Commando.
Grupa Kurelisa (łot. Kureļa grupa)
Ochotnicza formacja wojskowa złożona z Łotyszy, zwana też Łotewską Armią Narodową. lipcu 1944 emerytowany generał Jānis Kurelis utworzył głównie spośród b. członków przedwojennej organizacji paramilitarnej Aizsargi z Rygi konspiracyjną grupę zbrojną. Odbyło się to za przyzwoleniem niemieckich władz okupacyjnych. Niemcy polecili gen. J. Kurelisowi, aby część jego oddziałów zajęła pozycje obronne na froncie pomiędzy miejscowościami Pļaviņas i Ķegums. Około 200 ludzi miało natomiast być skierowanymi na tyły wojsk niemieckich do walki z partyzantką. W rzeczywistości celem Grupy Kurelisa, była walka o niepodległość Łotwy.
W połowie sierpnia 1944 gen. J. Kurelis uznał polityczne zwierzchnictwo nowo utworzonej konspiracyjnej Łotewskiej Rady Centralnej (LCP), kierowanej przez działacza niepodległościowego Konstantīnsa Čakste. Wczesną jesienią 1944 oddziały gen. Kurelisa przeszły na obszar Kurlandii, działając na tyłach niemieckiej GA "Kurlandia". Liczyły wówczas ok. 2-3 tys. ludzi, a w ich skład wchodzili też łotewscy Rosjanie i Polacy. Tam nawiązano kontakt z kierownictwem LCP przebywającym w Ventspils, a także za jego pośrednictwem radiową łączność z posłem łotewskim w Sztokholmie. Generał Kurelis próbował skontaktować się z Międzynarodowym Czerwonym Krzyżem w Szwecji w celu zdobycia medykamentów i żywności, ale władze szwedzkie odmówiły ostatecznie pomocy. Szwedzki wywiad uzyskał natomiast informacje o rozmieszczeniu wojsk niemieckich i sowieckich oraz sytuacji wewnętrznej na okupowanej Łotwie. Członkowie Grupy Kurelisa prowadzili też agitację niepodległościową wśród łotewskich żołnierzy Waffen-SS i innych formacji niemieckiej armii.
W rezultacie Niemcy 14 listopada przystąpili do likwidacji Grupy Kurelisa. Większość jej członków dobrowolnie poddała się i zdała broń. Większość oficerów gen. J. Kurelisa (m.in. płk Liepiņš, ppłk Graudiņš, kpt. Kristaps Upelnieks, kpt. J. Mucenieks, por. Liepins, por. Ankravs, ppor. Jānis Gregors, ppor. Rasa, ppor. Prikulis) po procesie przed trybunałem wojskowym zostało rozstrzelanych 20 listopada 1944 w Lipawie. Około 500 członków grupy, w tym gen. J. Kurelis, trafiło do obozu koncentracyjnego Stutthof. Jednakże 400-osobowy batalion por. Robertsa Rubenisa, składający się z dwóch ciężkich kompanii, kompanii karabinów maszynowych i kompanii strzeleckiej, odmówił poddania się. Po 25 dniach ciężkich walk (poległ por. R. Rubenis i ok. 160 pozostałych Łotyszy) batalion 10 grudnia 1944 rozproszył się na małe grupki, które zbiegły do lasu. Około 70-90 Łotyszy przystąpiło do sowieckiego oddziału partyzanckiego "Krasnaja strieła".
Przeciwpancerna Kompania "Ryga" (Panzerjäger-Kompanie "Riga")
Kolaboracyjny oddział wojskowy złożony z Łotyszy. W kwietniu 1945 ok. 60 łotewskich Flakhelfern (młodych członków oddziałów pomocniczych Luftwaffe) zostało zgrupowanych w obozie w Uściu nad Łabą, gdzie sformowano z nich Panzerjäger-Kompanie "Riga". Składała się ona z trzech plutonów przeciwpancernych. Funkcje dowódcze pełnili przybyli oficerowie łotewskich oddziałów Waffen-SS. Łotysze nie zdążyli jednak otrzymać uzbrojenia przeciwpancernego. Wobec ofensywy Armii Czerwonej kompania 6 maja ewakuowała się na zachód, oddając się wkrótce do niewoli amerykańskiej.
2 Łotewski Pułk Policyjny "Kurzeme"
Został sformowany w II poł. września 1944 w miejsce 2 Łotewskiego Pułku Policyjnego "Liepāja". Na jego czele stanął Waffen-Obersturmbannführer der SS Nikolajs Rusmanis. Pułk nie wziął udziału w walkach. W październiku tego roku przetransportowano go drogą morską do Gdańska. Stamtąd przybył do Torunia, gdzie został rozformowany. Policjanci zasilili 15 Dywizję Grenadierów SS jako Waffen Gren. Rgt. der SS "Kurland".