Budowa zewnętrzna korzenia
Możemy wyróżnić następujące strefy korzenia:
• czapeczkę okrywającą stożek wzrostu;
• stożek wzrostu - strefę intensywnych podziałów komórek, występują w niej komórki tkanki twórczej;
• strefę wydłużania się komórek - w niej następuje wzrost i różnicowanie się komórek (przyrost korzenia na długość);
• strefę włośnikową zawierającą włośniki, przez które roślina pobiera z gleby wodę wraz z solami mineralny mi. Włośniki to liczne, nierozgałęzione wypustki komórek skórki. Żyją od 10 do 20 dni. Po obumarciu starych pojawiają się nowe. Przeciskają się między grudkami gleby, zwiększając powierzchnię chłonną korzeni. Rośliny wodne nie mają włośników;
• strefę korzeni bocznych, które rozrastają się w glebie poziomo lub skośnie mają te same strefy, co korzeń główny.
Budowa wewnętrzna korzenia.
Na przekroju poprzecznym przeprowadzonym na poziomie strefy włośnikowej widzimy na powierzchni:
• skórkę, czyli tkankę okrywającą, zbudowaną z jednej warstwy komórek tworzących cienkościenne, długie wypustki zwane włośnikami;
• kora pierwotna występuje pod skórką, zbudowana jest z luźno ułożonych komórek miękiszowych;
• walec osiowy występuje w środkowej części korzenia; w nim leżą na przemian, rozłożone promieniście pasma drewna i łyka zwane wiązkami drzewnymi i łykowymi.
Głównymi składnikami drewna są naczynia, które są zbudowane z komórek martwych, ułożonych jedna na drugiej i tworzą szereg rurek blisko siebie leżących.
Ściany naczyń są silnie zgrubiałe. Przewodzą one wodę wraz z solami mineralnymi od korzeni przez łodygę do liści, kwiatów i owoców.
Komórki sitowe wchodzą w skład łyka. Są żywe, a ich ściany poprzeczne mają otworki zwane sitami. Ułożone też jedna nad drugą, tworzą rurki sitowe, którymi transportowane są produkty fotosyntezy od liści przez łodygę do korzeni.
W strefie włośnikowej korzeń nie przyrasta na grubość (lub przyrasta w niewielkim zakresie).Taką budowę z przedstawionym układem komórek zróżnicowanych na tkanki w strefie włośnikowej nazywa się budową pierwotną. W wyższych partiach korzeń przyrasta na grubość dzięki tkance twórczej zwanej miazgą. Miazga jest zbudowana z żywych, szybko dzielących się komórek. Powodują one rozrastanie się od wewnątrz drewna, a na zewnątrz łyka (drewno i łyko wtórne). Dzięki działalności miazgi następuje przyrost wtórny korzenia na grubość.
"Przedłużeniem" korzenia jest pęd. Składa się z łodygi, liści i kwiatów.