SIECI O TOPOLOGII SZYNY - OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA
Wspólną cechą sieci o topologii szyny jest wykorzystywanie medium jednorodnego, przez co w danej chwili tylko jedna stacja może nadawać skutecznie. Jeśli próbę nadawania podejmą jednocześnie kilka stacji, dojdzie do kolizji (collision, contention), polegającej na nałożeniu się na siebie sygnałów, co uczyni transmitowane ramki bezużytecznymi. Istotą rozwiązań warstwy MAC dla sieci o topologii szyny jest minimalizowanie, unikanie lub niedopuszczanie do powstawania kolizji.
Popularnym nieporozumieniem jest utożsamianie topologii szynowej z losowym (przypadkowym) przydziałem medium, czyli takim, w którym nie można określić momentu rozpoczęcia nadawania, który gwarantowałby sukces.
Rzeczywiście większość protokołów MAC realizuje losowy przydział medium (ALOHA, CSMA, CSMA/CD). Jednakże stosowany jest również przydział szyny na żądanie (token bus - IEEE 802.4) oraz inne, mniej popularne protokoły z unikaniem kolizji i ograniczoną rywalizacją (przez rywalizację rozumiemy tu procedurę, realizowaną przed rozpoczęciem nadawania ramki i zmierzającą do „zawładnięcia” medium. W wyniku rywalizacji zostanie wyłoniona stacja, która następnie nada ramkę bez narażania się na kolizję).
Odmiennie niż w większości sieci pierścieniowych, w okresach braku nadawania w medium panuje „rzeczywista” cisza. Synchronizacja zegarów odbiorników do częstotliwości nadawania następuje na początku każdej ramki. Odbiór danych musi odbywać się synchronicznie (po zsynchronizowaniu zegarów), dlatego początkowy fragment ramki stanowi sekwencja synchronizacyjna - preambuła, nie przenosząca danych.