Krążenie hiperkinetyczne to stan, w którym, mimo niskiego ciśnienia tętniczego, objętość minutowa serca jest znaczna. Serce zwiększając częstość uderzeń i/lub silę skurczu kompensuje niskie ciśnienie układowe.
Krążenie hiperkinetyczne ma miejsce na przykład w przypadku ciężkich zakażeń bakteryjnych krwi wchodzących w fazę wstrząsu septycznego (sepsa). Wstrząs w swojej fazie hemodynamicznej związany jest ze znacznym spadkiem ciśnienia, krążenie hiperkinetyczne jest w takiej sytuacji mechanizmem obronnym.
Krążenie hiperkinetyczne może także rozwinąć się w nadczynności tarczycy (przełom tarczycowy), w znacznej niedokrwistości (krew z mała ilością hemoglobiny dostarcza za mało tlenu do tkanek, serce próbuje więc zwiększyć ilość tlenu przez zwiększenie ilości dostarczanej krwi), w marskości wątroby (nadciśnienie wrotne) czy w przypadku istnienia przetok tętniczo-żylnych (połączenie żyły i tętnicy bez pośrednictwa naczyń włosowatych).
Fizjologicznym przykładem stanu, w którym istnienie krążenie hiperkinetycznego nie jest sygnałem alarmowym, jest ciąża.
Aby krążenie hiperkinetyczne mogło spełniać swoją wyrównawczą funkcję, mięsień sercowy musi być sprawny, wymagana jest prawidłowa kurczliwość. Krążenie hiperkinetyczne może zdekompensować niewydolność serca, dlatego u ludzi z niewydolnością serca każda poważna infekcja stanowi zagrożenie kardiologiczne.
Encefalopatia (gr. enkephalikos - mózgowy; gr. pathos choroba, cierpienie, odczuwanie) - ogólne określenie uszkodzenia mózgu przez czynniki różnego pochodzenia, którego skutkiem są różnego rodzaju zaburzenia zachowania, zwane charakteropatią.
Mogą to być toksyny przy niewydolności wątroby lub nerek, trucizny takie jak metale ciężkie (ołów, rtęć), alkohol etylowy i wiele innych. Coraz częściej mówi się o zakaźnych (wywoływanych przez priony), gąbczastych postaciach encefalopatii określanych skrótem TSE.
Niektórzy rozpoznają encefalopatię w przypadku rozlanych zmian w zapisie EEG.
Generalnie termin encefalopatia charakteryzuje się następującymi cechami:
ściśle określona przyczyna powodująca uszkodzenie mózgu
zespół neurologiczny o charakterze rozlanym lub rozsianym
zespół psychoorganiczny, zwykle otępienny
Nieformalny podział encefalopatii:
Encefalopatie wrodzone
po urazie okołoporodowym
po infekcjach płodowych
po zatruciach
Encefalopatie nabyte
nadciśnieniowa
miażdżycowa
metaboliczna
pozapalna
pourazowa
poszczepienna
encefalopatia Wernickego (encefalopatia alkoholowa)