Wykład 5
20.11.2010
Kodeks APA
Zasada odpowiedzialności zawodowej
Konflikt kilku ról - będąc przyjaciółką nie mogę być psychologiem, terapeutą. Przeniesienie - złe emocje związane z taką sytuację
Konflikt wewnętrzny roli zawodowej
Sami sobie ze swoimi większymi problemami nie powinniśmy próbować radzić, najlepiej skorzystać z pomocy innego psychologa, nawet nie kolegi tylko osoby niezaangażowanej.
Jeśli widzimy u kogoś dysfunkcję, nie mamy prawa mu o tym powiedzieć; czekamy, aż ludzie się do nas sami zgłoszą.
Rozdzielenie ról psychologa i osoby prywatnej - te emocje powodują, że staję się osobą prywatną, w gabinecie jestem poukładana emocjonalnie.
Psycholog nie może budować relacji przyjacielskiej ze swoim pacjentem, z którym prowadzi terapię.
Nie wolno nam uzależniać od siebie pacjenta, dla psychologa porażką jest, jak nasz pacjent nie jest w stanie sobie bez nas poradzić.
Konflikt wewnętrzny roli zawodowej - chęć poprawy funkcjonowania klienta i respektowanie prawa do podejmowania własnych decyzji nawet, jak klient wybiera szkodliwe dla siebie rozwiązanie.
To życie tej osoby, psychologowi nie wolno powiedzieć, że uważa decyzję swojego pacjenta za dobrą lub złą. Psycholog musi dać możliwość wyboru. Dać wsparcie - gdyby coś się działo, możesz do mnie przyjść.
Obowiązek respektowania Twojego wyboru; nie muszę się z nim zgadzać, ale masz to prawo wyboru.
Troska o właściwe warunki pracy z klientem
Dotrzymywanie warunków kontraktu - przerywanie relacji bez wyraźnych powodów i bez zapewnienia dalszej opieki innego psychologa jest niedopuszczalne. Zdarza się tak wtedy, gdy problemy, z którymi pacjent się do nas zgłosił są maską dla jakiegoś głębszego problemu. Jeśli nie możemy z tymi głębszymi problemami pracować, to przerywam kontakt, ale nigdy bez wyjaśnienia.
Niedopuszczalne jest posiadanie włączonego telefonu. Musimy zadbać o komfort pracy. W pracy muszę być całkowicie pozbawiona prywatności.
Pokora i świadomość własnych kompetencji (korzystanie z konsultacji innego psychologa)
Społeczne kształtowanie obrazu psychologii i psychologów (np. występując w mediach) nie możemy podawać własnych teorii i podpisywać jako psycholog, bo będzie to postrzegane jako pogląd całego świata psychologicznego.
Manipulacja to nie to samo co wywieranie wpływu. - różnią się intencją.
Pracując w branży innej niż psychologia, nie powinniśmy świadomie używać wiedzy psychologicznej.
Odkrycia naukowe nie mogą być przenoszone bezpośrednio na życie
Uczciwość zawodowa
Psycholog stosuje w pracy tylko sprawdzone i naukowo uzasadnione metody diagnozy, czy pomocy psychologicznej
Metody eksperymentalne - tylko badawczy aspekt pracy psychologa
Refleksja nad własnym systemem wartości - analiza osobistych przekonań pozwala uniknąć zniekształcenia relacji z klientem (co sądzisz o aborcji?); muszę doskonale znać swój własny system wartości, aby wiedzieć, z kim mogę pracować.
Podejmowanie tylko tych zadań, które należą do profesji psychologa (przesłuchanie dziecka - wsparcie i zapewnienie poczucia bezpieczeństwa, a nie ustalanie przebiegu zdarzeń).
Zasada sprawiedliwości - każdy klient ma prawo do jednakowego traktowania przez psychologa (niezależnie od jego wartości, czy czynów, które spowodował).
Jednakowy dostęp dla wszystkich do usług psychologicznych
Stała kontrola własnych przekonań, postaw oraz gotowość na rozszerzenie swojej wiedzy, doświadczenia.
Zasada respektowania praw człowieka i poszanowanie jego godności. Relacja klienta z psychologiem ma zazwyczaj dobrowolny charakter. Ograniczenia: prawne (poborowi), psychologiczne (rekrutacja, rodzice z niechętnym do współpracy dzieckiem).
Autonomia, podmiotowość klienta - możliwość podejmowania własnych decyzji i wyrażania własnych opinii
Poszanowanie godności - bezwarunkowa i niezbywalna.
Prywatność i intymność - psycholog nie może wkraczać za daleko w prywatność (przemyślenia, poglądy).
Tajemnica zawodowa - wszystko to, czego psycholog dowiedział się w relacji z klientem; ta wiedza nie może wyjść poza gabinet. Tajemnica zawodowa może zostać złamana w następujących przypadkach:
- zagrożenie zdrowia i życia klienta lub kogoś innego
- taką sytuację zawsze należy dokładnie rozważyć; psycholog powinien być bezstronny i obiektywny (lęk, obawa)
Regulują to przepisy Kodeksu postępowania karnego.
Regulacje prawne: Art. 266; Art. 51 - ustawa o ochronie zdrowia psychicznego; Art. 52.1 - ustawa o ochronie zdrowia psychicznego.
Tajemnica zawodowa dotyczy przechowywania dokumentacji, nagrań; konieczna jest też zgoda naszego klienta. Jesteśmy odpowiedzialni za zachowanie tajemnicy przez naszych współpracowników.
Kodeks zawodu psychologa
Zatwierdzony przez Walne Zgromadzenie Delegatów Polskiego Towarzystwa Psychologicznego w 1991 r. W centrum zainteresowań psychologa jest człowiek. Zasad etycznych mam się trzymać nie tylko w gabinecie, ale również w życiu prywatnym. Skutki ingerencji psychologa mogą być nieodwracalne. Psycholog jest odpowiedzialny za to, w jaki sposób klient zrozumiał informację zwrotną (nie pytamy: „zrozumiałeś?”, tylko sprawdzamy, czy zrozumiał). Zakazane jest słowo „dlaczego”, bo nie daje możliwości racjonalnej odpowiedzi. Naczelną wartością dla nas jest dobro drugiego człowieka (dobro, o którym myśli mój pacjent, bo to jest jego dobro a nie moje.
Zawsze mamy nieść pomoc poprzez:
- obniżanie strat i cierpień
- podnoszenie jakości życia
Kontakt nawiązywany w celach badawczych - nie może przynieść uszczerbku osobom uczestniczącym w badaniach
3 wartości:
Prawo każdego człowieka do własnego systemu wartości - nie mam prawa go krytykować, muszę ten system wartości przyjąć jako swój;
Psycholog świadomy jest skutków, jakie przynosi w przyszłości jego oddziaływanie. Ostatecznie powinny to być skutki pomyślne dla odbiorcy.
Na psychologu ciąży odpowiedzialność za następstwa kontaktu.
Granice ingerencji:
kompetencje profesjonalne
cele i oczekiwania; kiedy rezygnujemy z zawodu psychologa, nie możemy wykorzystywać wiedzy specjalistycznej, umiejętności poznawania ludzi. Świadome wykorzystanie tej wiedzy będzie nieetyczne. Ciężko natomiast sprawdzić, czy było to z mojej strony działanie świadome, czy nie.
Jeśli wchodzisz w politykę, to przestań opowiadać, że jesteś psychologiem.
Zasady ogólne:
gotowość do niesienia pomocy
pomoc drugiej osobie lub grupie osób
granice kompetencji
najwyższy poziom pomocy
poukładane nasze życie emocjonalne
nasze nieetyczne zachowanie rzutuje na postrzeganie całego środowiska
społeczne oczekiwania - wymagają przestrzegania zasad etycznych również w życiu prywatnym
stały rozwój zawodowy i osobisty
aktualny poziom wiedzy i technik psychologicznych
korzystanie z dorobku nauki światowej
przyczyniam się do rozwoju wiedzy, ulepszania metod badawczych
krytyka wobec własnych dokonań
udostępnianie własnego dorobku naukowego
obniżenie poziomu pracy - zakłócenie bezstronności - zawieszenie zawodowe (chwilowe)
relacje między psychologami
odstępstwa od zasad etyki zawodowej innego psychologa - reakcje
troska o prestiż i poziom wykonywania zawodu
stosowanie technik diagnostycznych i terapeutycznych przez inne osoby powinien budzić nasz sprzeciw
nie akceptujemy warunków pracy, które ograniczają naszą niezależność zawodową
poszanowanie naszej niezależności i niezależności naszych kolegów.
Psycholog jako praktyk
odpowiedzialność zawodowa = odpowiedzialność za naszego pacjenta
w poziomie wykonywania zawodu psychologa nie ma znaczenia pozycja społeczna, światopogląd, rasa pacjenta
konieczność powiadomienia o ryzyku i propozycja metod alternatywnych (z uwzględnieniem metod nie psychologicznych)
kierowanie pacjenta do innego psychologa lub do innego specjalisty (z powodu braku kwalifikacji lub z powodu wadliwej relacji z klientem - konflikt ról)
podejmowanie jedynie tych czynności zawodowych, do których mamy kwalifikacje
cel i zakres
osoby małoletnie traktowane w sposób szczególny - obrona praw małoletniego, respektowanie decyzji małoletniego (np. w przypadku, kiedy nie chce z nami pracować)
udzielanie informacji o stosowanych metodach
Psycholog jako badacz
badania poszerzaj ą obszar wiedzy i mogą być wykorzystane na obszarze społecznym
wyniki nadużywane, naciągane
konsekwencje udostępnienia wyników badań
badania muszą być wykonywane w sposób etyczny
dobrowolność udziału w badaniach (możliwość wycofania się z badania na każdym jego etapie)
informowanie o celu, przebiegu i metodach badania
psycholog dba o rzetelne przedstawienie wyników swych badań i stara się zapobiec ich niewłaściwemu wykorzystaniu
konieczne jest podawanie źródeł, z jakich piszemy prace (również prywatne rozmowy z innymi badaczami)
Psycholog jako nauczyciel i popularyzator
osobiste przekonania i wartości nie mogą mieć wpływu na przekazywane treści dydaktyczne
prezentowanie własnego punktu widzenia
nacisk na aspekty etyczne
umiejętność rozstrzygania dylematów moralnych
kształtowanie postaw zawodowych swoich uczniów
nie robimy show z życia naszych klientów; obowiązuje nas takt i wyczucie oraz tajemnica zawodowa
zgodność przekazywanych treści.
Etyka zawodu psychologa
Dr Patrycja Rusiak
Semestr 1
- 4 -