WARSZTATY INTEGRACYJNE DLA KLAS I GIMNAZJALNYCH W DNIU 07.10.2005 r.

CELE WARSZTATÓW:

• Rozwijanie umiejętności współdziałania w grupie oraz porozumiewania się.

• Integrowanie zespołu klasowego i międzyklasowego.

• Rozwijanie samoświadomości.

• Ćwiczenie ekspresji i inwencji twórczej.

• Budowanie empatii i umiejętności odczytywania uczuć.

• Wzmacnianie poczucia własnej wartości.

• Zapobieganie zmęczeniu psychofizycznemu poprzez ćwiczenie umiejętności podnoszenia poziomu energii w grupie oraz umiejętności wyciszenia.

METODY PRACY:

• Burza mózgów, ćwiczenia ruchowe, elementy dramy, ekspresja plastyczna.

POMOCE DYDAKTYCZNE:

• Kartki, pisaki, kredki, karteczki do scen pantomimicznych z poleceniami, szpilki, kartki-wizytówki, gazety, gumki recepturki.

LITERATURA:

• „Porządek i przygoda” - lekcje twórczości pod red. A. Borzęckiego.

• „Klucz do efektywności nauczania”, H. Hamer.

• „Dziecko nadpobudliwe”- program korekcji zachowań T. Opolska, E. Potempska.

• „Jak żyć z ludźmi” - program profilaktyczny dla młodzieży, opracowanieA. Kobiałka.

ZAJĘCIA INTEGRUJĄCE GRUPĘ POZNAJMY SIĘ

Ćwiczenie1.

Uczniowie otrzymują karteczki, wpisują na nich swoje imię pionowo.

Do liter imienia dopisują 3 cechy pozytywne np.: A mbitna

S ympatyczna

I nteresująca

A trakcyjna.

Krótkie przedstawienie się każdego uczestnika zajęć, odszukanie osób o podobnych cechach charakteru.

Ćwiczenie 2.

„Wszyscy którzy”

Uczestnicy siadają na rozstawionych krzesłach. Jedna osoba, stojąca pośrodku, nie ma krzesła. Osoba ta mówi: „wszyscy, którzy...” i wówczas wszyscy, którzy mieszczą się w danej kategorii muszą wstać i usiąść w innym miejscu. Nie może to być miejsce bezpośrednio obok. Osoba, dla której zabrakło krzesła, staje pośrodku i znowu mówi „wszyscy, którzy...”. Osoba, która stoi nie musi spełniać podawanego przez siebie kryterium.

Przykłady:

Wszyscy, którzy ... mają na sobie dżinsy

... mają czarne włosy

... lubią czekoladę

Ćwiczenie 3.

„Jestem kolorem, naturą”

Każdy uczestnik przedstawia siebie samego w formie czterech rysunków, jako: kolor, roślinę, krajobraz, środek lokomocji.

Po zakończeniu zadania każdy prezentuje swój rysunek, tłumacząc dlaczego przedstawił siebie w ten sposób.

Można odszukać podobne ilustracje i złożyć na nich autograf.

Ćwiczenie 4.

Wspólne tworzenie konstrukcji z papieru

Uczniowie pracują w czteroosobowych grupach. Każda z grup za pomocą rurek zrobionych

z gazet i gumek recepturek ma stworzyć własną konstrukcję o dowolnej tematyce.

Po zakończeniu pracy, każda grupa prezentuje swoją konstrukcję i nadaje jej tytuł.

Ćwiczenie5.

„Żywa rzeźba”

Te same zespoły czteroosobowe wybierają swojego przedstawiciela, który losuje karteczkę

z poleceniem, jaką pantominę mają przedstawić. Kartki zawierają propozycje „maszyn”

z poruszającymi się częściami, które ma stworzyć grupa:

• maszyna do rozśmieszania

• maszyna grozy

• maszyna radości

• maszyna do ubolewania

• maszyna grająca.

Każda grupa przedstawia swoją „maszynę” w sposób pantomimiczny.

Na zakończenie omawia się użyte przez zespół środki wyrazu artystycznego, ich celowość, trudności itp.

Ćwiczenie 6.

„Czy znamy się?”

Wszyscy uczestnicy stają w kręgu i przypatrują się sobie przez około minutę. Prowadzący zajęcia zaczyna słowami: „wszyscy mamy/jesteśmy...” i wymienia jakąś wspólną cechę dla wszystkich. Jako druga wypowiada takie podsumowanie osoba po prawej stronie prowadzącego. Ćwiczenie kończy się, gdy wszyscy w kręgu podadzą cechę wspólną wszystkich uczestników.

Przykłady:

Wszyscy mamy... włosy na głowie

Wszyscy jesteśmy ... Polakami

Wszyscy mamy ... dwie nogi

Wszyscy jesteśmy ... w szkole.

OPRACOWANIE SCENARIUSZA WARSZTATÓW:

Zespół Kształcenia Specjalnego Gimnazjum w składzie:

M. Dębowska-Zielińska, B. Borońska, I. Słocka, A. Madej-Nowosadzka, D. Karska-Mazoń,

R. Sas, M. Gadomska, M. Chomicka, M. Nowak, B. Płużek, A. Dąbrowska.

---