A. Model ucznia kończącego klasę VI

• Absolwent VI klasy wie już tyle o ludziach, o życiu i o świecie, że umie i chce uczyć się i poznawać coraz więcej, żywi już stałe zainteresowania i jest gotów do samodzielnego zdobywania wiedzy.

• Uczeń po VI klasie wykształcił u siebie nawyk pracy umysłowej i zdobył umiejętność podstawowych operacji myślowych, jest zdolny do koncentracji uwagi, do kontemplacji i podziwu, do obiektywizmu w ocenie siebie i innych.

• Umie zachować się językowo swobodnie i naturalnie, odpowiednio do kon­kretnej sytuacji życiowej, dostosowując się do rozmówcy, chętnie uczestniczy w komunikacji społecznej i kulturalnej, umie i lubi czytać.

• Rozpoczął już świadomie i samodzielnie kształtować swój charakter, postawy moralne, społeczne, patriotyczne, obywatelskie, umie panować nad odru­chami i emocjami, rozwija wyobraźnię, pogłębia uczucia wyższe, zaczyna tworzyć własny system wartości, ma odwagę być sobą.

• Jest życzliwy ludziom, umie być pomocny zwłaszcza ludziom starszym, nie­pełnosprawnym, młodszym, umie rzetelnie pracować, osiągnął umiejętność współżycia i współpracy z innymi dla wspólnego dobra, dla osiągnięcia wspól­nych celów, jest zdolny do wiernej i ofiarnej przyjaźni.

B. Zadania języka polskiego wobec ucznia

Uczenie się „języka polskiego" ma zapewnić uczniowi wszechstronny roz­wój osobowości, przygotowanie do godnego życia i radzenia sobie w gwałtownie zmieniającym się świecie, poprzez:

• Przyswojenie podstawowej ogólnej wiedzy o człowieku, o życiu, o świecie i o kulturze, szczególnie o literaturze i o języku, aby rozumieć siebie i innych ludzi oraz otaczającą nas rzeczywistość:

• Wykształcenie sprawności myślenia: spostrzegawczości, umiejętności obser­wacji rozmaitych zjawisk, ich analizy i opisu, porównywania, klasyfikowania, kojarzenia, wnioskowania, rozumowania, uogólniania;

• Wykształcenie sprawności językowej, czyli łatwego, szybkiego, funkcjonal­nego i poprawnego zaspokajania swoich potrzeb komunikacyjnych przez mówienie i słuchanie, pisanie i czytanie;

• Rozwijanie: wyobraźni, pamięci, uczuć wyższych, wrażliwości estetycznej, zdolności do koncentracji uwagi, do podziwu, do kontemplacji, umiejętności przejścia od miłości-potrzeby do miłości-daru wobec najbliższych;

• Nauczenie roztropnego korzystania z wolności w poczuciu odpowiedzialno­ści za siebie i za drugiego człowieka; przezwyciężania egoizmu, solidarno­ści z innymi ludźmi, zwłaszcza słabszymi, umiejętności przyjaźni, współpracy i współdziałania z innymi poprzez rezygnowanie z własnych potrzeb na rzecz dobra wspólnego;

• Wyrobienie postaw twórczych, samodzielności, zaradności, wytrwałości, rze­telności w pracy, obowiązkowości;

• Zapoczątkowanie pracy nad własnym charakterem, nad tworzeniem własnego systemu wartości, wskazywanie wzorców osobowych.

---