Osiągnięcia

A. W zakresie czytania

W klasach IV-VI jest to głównie czytanie emocjonalne i estetyczne.

Wypracowanie techniki czytania wzrokiem i głosem na etapie niskiej lub średniej dojrzałości czytelniczej.

Powiększenie zbioru wyrazów z wyznaczonych „Tematyką" pól semantycznych rozpoznawanych jednym rzutem oka do około 10 tysięcy. Rozumienie związ­ków składniowych w zdaniu pojedynczym i złożonym, rozpoznawanie podstawo­wych kategorii składniowych (takich, jak: wykonawca czynności, przedmiot czyn­ności, narzędzie czynności, miejsce zdarzenia; nazwy przedmiotów, czynności, stanu; związek przynależności - bez stosowania terminologii językoznawczej'.

Postrzeganie i rozumienie podstawowych struktur tekstu literackiego; postać, zdarzenie, ciąg zdarzeń, czas, przestrzeń, opowiadacz, sytuacja mówienia w tekście itd.).

Obserwacja i opis organizacji tekstu literackiego.

Różnorakie przetwarzanie tekstu.

Ponadto: Początki czytania tekstów informacyjnych, publicystycznych, użyt­kowych.

B. W zakresie słuchania

Dbanie o higienę słuchu (np. unikanie hałasu).

Koncentracja uwagi podczas cudzej dłuższej wypowiedzi, nastawienie na ro­zumienie osoby słuchanej.

Uzupełnienie na podstawie kontekstu i konsytuacji wyrazów i wyrażeń świa­domie pominiętych w wypowiedzi przez nadawcę.

Ustalenie tematyki słyszanego tekstu, wskazanie w nim najważniejszych in­formacji.

Odczytywanie znaczeń wynikających z intonacji wypowiedzenia i akcentu zdaniowego: rozpoznawanie intencji osoby mówiącej.

Rozpoznawanie funkcji tekstu.

Umiejętność adekwatnego do sytuacji, grzecznego, nie krzywdzącego dla sie­bie i dla słuchanej osoby językowego i pozajęzykowego reagowania na usłyszaną wypowiedź.

C W zakresie pisania

Osiągnięcie nawyku pisania łatwego, swobodnego i szybkiego, opanowanie pisma czytelnego (o przejrzystej strukturze wzoru), płynnego (wykonywanego łatwo i naturalnie), dynamicznego. W klasach IV i V uczniowie osiągają etap mo­dyfikacji pisma, a w klasie VI rozpoczynają stadium pisma zindywidualizowane­go.

Wyrobienie nawyku ortograficznego: przyswojenie pamięci ucznia obszerne­go materiału słownikowego, który ma być podczas czytania rozpoznawany po­prawnie i momentalnie oraz bezbłędnie zapisywany przy wykorzystaniu wszyst­kich mechanizmów pamięci ortograficznej.

Dobre opanowanie form wypowiedzi wymienionych w rozdziale „Kształce­nie sprawności językowych''. Tworzenie w kolejnych klasach coraz dłuższych, co­raz lepiej spełniających zamierzoną przez ucznia funkcję (coraz precyzyjniej opi­sujących dany wycinek rzeczywistości, prezentujących stanowisko, wolę, uczucia nadawcy) tekstów o tematyce przewidzianej dla danej klasy. Unikanie wypowie­dzi wieloznacznych, pustych informacyjnie i niezharmonizowanych pod wzglę­dem formy i treści.

D. W zakresie mówienia

Wypracowanie przez każdego ucznia poprawnej techniki mówienia, wyzbycie się wad wymowy i zaniechanie naśladowania niewłaściwych wzorców artykulacyjnych. Posługiwanie się poprawną wymowa ogólnopolską. Wypracowanie przez każdego z uczniów wymowy dobrze słyszalnej, czystej artykulacyjnie, wyraźnej i wyrazistej polskich głosek i grup spółgłoskowych. Dbałość o higienę czytania i mówienia.

Opanowanie poprawnej dykcji (poprawne intonowanie, frazowanie, pauzo­wanie, modulowanie głosu, uwydatnianie znaczeń, oddawanie tonu uczuciowe­go).

Umiejętność głosowej interpretacji własnego i cudzego tekstu. Opanowanie pamięciowe w każ'' klasie kilku fragmentów prozy i kilku utworów poetyckich i odtwarzanie głosowe zapamiętanego tekstu. Wyrobienie świadomości, że „do­brze powiedzieć tekst znaczy: zrozumieć go, zobaczyć i usłyszeć w wyobraźni, odczuć, a następnie przekazać to wszystko słuchaczowi".

Biegłe opanowanie form wypowiedzi wymienionych w rozdziale „Kształcenie sprawności językowych".

Realizowanie potrzeby nawiązywania bezpośredniego kontaktu z drugim człowiekiem i umiejętność czynienia tego w sposób życzliwy, poprawny językowo i zgodny z normami kultury.

1

---