UKŁAD RÓWNOWAGI

Paulina Biernasiak

Katarzyna Kozubska

Agata Olejarczyk

Patryk Kurlandt

Grupa 4

ĆWICZENIE 1.

1.Powolne pochylanie do przodu.

• Pochylanie do przodu powoduje przesunięcie środka ciężkości ciała z pozycji wyjściowej przesuwa się do przodu.

• Pochylanie do przodu powoduje aktywację mięsni prostowników kończyn dolnych (m. czworogłowy uda, mięsień piszczelowy przedni).

• Wykonujemy ruch kompensacyjny w kierunku przeciwnym do przesunięcia się środka ciężkości, czyli do tyłu. Jest to ruch antycypacyjny. Powoduje on przesunięcie środka ciężkości z powrotem do pozycji wyjściowej.

2. Unoszenie rąk.

• Podczas unoszenia rąk, barki odchylają się do tyłu. Jednocześnie biodra zostają delikatnie wypchnięte do przodu. Jest to także ruch antycypacyjny, jego zadaniem jest utrzymanie takiej pozycji ciała, która umożliwia utrzymanie równowagi.

• Środek ciężkości ciała z pozycji wyjściowej przesuwa się do tyłu.

• Ramiona odchylają się do tyłu, co stanowi ruch antycypacyjny, umożliwiajmy utrzymanie równowagi. Ruch ten powoduje powrót środka ciężkości ciała do pozycji wyjściowej.

ĆWICZENIE 2A.

Badamy: kierunek i stopień zbaczania ręki.

Założenie:

• Osoba badana wprowadzana jest w ruch obrotowy.

• w obu przypadkach osoby badane kręcone są w stronę lewą.

• Krzesło jest nagle zatrzymane i obserwujemy kierunek zbaczania ręki

Przypadek 1: Osoba badana nie pochyla głowy. Oczy są zamknięte.

Wynik: Osoby badane nie były w stanie trafić palcem w okrąg. Występowało odchylenie od pionu w tym samym kierunku, w którym prowadzony był ruch rotacyjny.

Wniosek: Znaczne odchylenie ręki (o całą średnicę koła) od pionu (w kierunku jednoimiennym z kierunkiem obrotu) sugeruje na pobudzanie w tym doświadczeniu kanałów półkolistych horyzontalnych.

Po zatrzymaniu krzesła po obrocie w lewo ręka zbacza w lewą stronę. Po gwałtownym zatrzymaniu krzesła endolimfa pod wpływem sił bezwładności nadal kontynuuje ruch, co daje pozorne odczucie ruchu rotacyjnego w lewo, więc ręka, próbując trafić w okrąg, zbacza w lewą stronę.

Przypadek 2: Osoba badana pochyla głowę w taki sposób, że broda dotyka klatki piersiowej. Oczy są zamknięte.

Wynik: 2 z 3 osób trafiły palcem w okrąg. U jednej osoby występowało odchylenie zarówno od pionu (tak jak w poprzednim przypadku) w kierunku zgodnym z kierunkiem obrotu, jak również od poziomu (ku dołowi ) - co uznajemy za wynik poprawny .

Wniosek: Odchylenie w obu płaszczyznach sugeruje pobudzanie nie tylko kanałów półkolistych horyzontalnych, lecz także przednich i tylnych.

ĆWICZENIE 3.

Przypadek 1 - badanie przeprowadzone jest bez użycia gąbki.

U obu osób badanych wyniki pomiarów są zbliżone. Parametry mierzonych wartości są mniejsze w porównaniu z wynikami z ćwiczenia, gdzie została użyta gąbka.

Uważamy, że wyniki te związane są z większym pobudzeniem mechanoreceptorów na podeszwach stóp w przypadku tego ćwiczenia. Gdy stopa bezpośrednio dotyka twardego podłoża, większa ilość mechanoreceptorów ma kontakt z bodźcem, co skutkuje ich większym pobudzeniem i wpływem na zachowanie równowagi.

Wyniki badania bez użycia gąbki, kiedy występuje pobudzenie mechanoreceptorów znajdujących się na naszych stopach, a dodatkowo odbierane są bodźce wzrokowe, są najlepsze, ponieważ wtedy następuje synchronizacja pełnej informacji o naszym położeniu w przestrzeni.

Badanie bez użycia gąbki
	Oczy otwarte	Oczy zamknięte
Wartość wychylenia	1.99	5.13
Udział informacji wzrokowej	obecna duża dostępność informacji wzrokowej	Brak dostępności informacji wzrokowej
Informacja z mechanoreceptorów stóp	Duży udział mechanoreceptorów podeszwy stóp	Duży udział mechanoreceptorów podeszwy stóp
Podsumowanie:	W badaniu bez użycia gąbki, obserwujemy duży udział mechanoreceptorów stóp w utrzymaniu równowagi, zarówno przy oczach zamkniętych, jak i otwartych. Przy oczach otwartych obserwujemy mniejsze wychylenia niż przy oczach zamkniętych. Ma to związek z dużym udziałem i dostępnością informacji wzrokowej, gdy oczy są otwarte. Z kolei duże wychylenie przy oczach zamkniętych świadczy o tym, że brak informacji wzrokowej wpływa na zaangażowanie tylko mechanoreceptorów stóp w utrzymanie równowagi.

Przypadek 2 - badanie przeprowadzone z użyciem gąbki.

Wyniki pomiarów u osób badanych także są podobne. Parametry te cechują się wartościami wyższymi, niż w przypadku, gdy gąbka nie została użyta. Ma to związek z mniejszym pobudzeniem mechanoreceptorów na podeszwie stóp i tym samym ich mniejszym wpływem na zachowanie stanu równowagi.

W obydwu przypadkach kiedy osoba badana miała otwarte oczy uzyskiwaliśmy niższe wychylenia środka ciężkości, czyli korzystniejsze pomiary niż przy badaniu z zamkniętymi oczami, w których te odchylenia miały już wyższą wartość. Jest to związane z informacją wzrokową, która przy oczach otwartych swobodnie pomaga regulować stan równowagi. W sytuacji gdy oczy są zamknięte, nie otrzymujemy pełnej informacji o położeniu ciała, tym samym informacja wzrokowa nie bierze udziału w kontroli równowagi.

Badanie z użyciem gąbki
	Oczy otwarte	Oczy zamknięte
Wartość wychylenia	3.22	4.59
Udział informacji wzrokowej	obecna duża dostępność informacji wzrokowej	Brak dostępności informacji wzrokowej
Informacja z mechanoreceptorów stóp	Obecna. Mniejszy, w porównaniu z badaniem bez użycia gąbki, udział mechanoreceptorów stóp.	Obecna. Mniejszy, w porównaniu z badaniem bez użycia gąbki, udział mechanoreceptorów stóp
Podsumowanie:	Mniejsza wartość odchyleń przy oczach otwartych świadczy o dużej dostępności informacji wzrokowej i jej udziale w utrzymaniu równowagi .Z kolei duża liczba wychyleń w przypadku oczu zamkniętych świadczy o tym, że tej informacji z układu wzrokowego nie ma. Informacja zarówno przy oczach otwartych jak i zamkniętych podchodzi z zaangażowania mechanoreceptorów podeszwy stóp. Jednakże ze względu na użycie gąbki, zaangażowanie to jest mniejsze, niż w przypadku badania, gdzie jej nie użyto.

---