alternatywne- dobry start[1], pismo nw dziecka


Założenia metody dobrego startu:

Założeniem metody dobrego startu jest jednoczesne rozwijanie funkcji językowych, funkcji spostrzeżeniowych: wzrokowych, słuchowych, dotykowych, kinestetycznych (czucie ruchu) i motorycznych oraz współdziałania między tymi funkcjami czyli integracji percepcyjno- motorycznej. Są to funkcje, które leżą u podstaw złożonych czynności czytania i pisania. Usprawnianie w tym zakresie, jak również kształtowanie lateralizacji i orientacji w prawej i lewej stronie ciała, jest wskazane dla dzieci przygotowujących się do nauki pisania i czytania, natomiast jest niezbędne dla dzieci, u których występują opóźnienia rozwoju tych funkcji.

Cele:

Struktura zajęć MDS jest następująca:

I Zajęcia wprowadzające;

II Zajęcia właściwe:

- ćwiczenia ruchowe,

-ćwiczenia ruchowo-słuchowe,

-ćwiczenia ruchowo- słuchowo- wzrokowe

III. Zajęcia Końcowe

Zajęcia wprowadzające

Zaczynamy od ćwiczeń koncentracji uwagi i orientacji w schemacie ciała i przestrzeni. Mogą mieć one formę przywitania i zabawy ruchowej. Dzieci uczą się rozróżniać i nazywać części ciała, odróżniać prawe i lewe części ciała. Ćwiczenia stwarzają okazję do utrwalania orientacji w przestrzeni, odróżniania kierunków: góra- dół, nad- pod, w, dookoła, strona lewa- prawa.

Następnie dzieci uczą się nowej piosenki, która będzie towarzyszyła dalszym zajęciom. W rozmowie z nauczycielką omawiana jest treść piosenki, wyjaśnione trudne słowa. Jest to więc sposobność do rozwijania mowy dziecka.

W „zabawie w zagadki” nauczycielka wykorzystuje tekst piosenki do rozwijania kompetencji językowej na poziomie epijęzykowym i metajęzykowym. Jeżeli na poziomie epijęzykowym pytamy dzieci, czy dwa słowa różnią się między sobą, to na poziomie metajęzykowym prosimy je o wyjaśnienie tych różnic.

Kompetencja językowa rozwijana jest na trzech płaszczyznach: fonologicznej, syntaktycznej i semantycznej.

Kształcenie kompetencji fonologicznej obejmuje:

  1. ćwiczenia w różnicowaniu i rozpoznawaniu dźwięków mowy - np. głosek

  2. ćwiczenia w dokonywaniu analizy struktur śródsylabowych, analizy sylabowej i fonemowej słów czyli wydzielania ze słów cząstek sylab i głosek;

  3. ćwiczenia w dokonywaniu syntezy struktur śródsylabowych, syntezy sylabowej i fonemowej czyli łączenia izolowanych cząstek słów, sylab i głosek w słowa;

  4. ćwiczenia w dokonywaniu operacji na strukturach śródsylabowych, sylabach i głoskach, np. porównywanie par słów, różniących się strukturą głoskową - liczbą, rodzajem lub kolejnością głosek.

Rozwijanie kompetencji syntaktycznej odbywa się za pomocą takich zadań, jak wydzielanie z tekstów zdań, słów, ustalanie poprawności budowy zdań ze względu na reguły gramatyki, przekształcanie form gramatycznych.

Rozwijanie kompetencji semantycznej dokonuje się dzięki poszerzaniu słownictwa dziecka oraz podnoszeniu jego wrażliwości na znaczenie słów, różnicowanie znaczeń, kategoryzowanie pojęć.

Zajęcia właściwe

Zawierają one trzy rodzaje ćwiczeń. Ćwiczenia ruchowe usprawniają motorykę dużą i małą, aktywizując analizator kinestetyczno-ruchowy. Ćwiczenia ruchowo-słuchowe są bardziej złożone, bo mają aspekt ruchowy i dźwiękowy. W ćwiczenia te zaangażowane są dwa analizatory: kinestetyczno-ruchowy i słuchowy. Ćwiczenia ruchowo- słuchowe-wzrokowe stanowią najbardziej złożoną formę ćwiczeń, ponieważ mają aspekt ruchowy, dźwiękowy i wizualny. Dlatego angażują trzy analizatory: kinestetyczno-ruchowy, słuchowy i wzrokowy.

Zajęcia właściwe rozpoczynają się od ćwiczeń ruchowych. Jest to zabawa ruchowa, nawiązująca do treści piosenki, w której dzieci ćwiczą umiejętność utrzymywania równowagi i sprawność ruchową całego ciała oraz usprawniają ruchy rąk.

Podczas ćwiczeń ruchowo-słuchowych dzieci śpiewają piosenkę , wystukują jej rytm na bębenku, na woreczkach z grochem, wałeczku z sypkim materiałem lub ulepionym z masy solnej, plasteliny. Ćwiczenia te, to ruchy wykonane za pomocą: pięści, dłoni i palców, łokci, a wreszcie ruchy całego ciała - w rytm śpiewanej piosenki.

Ćwiczenia ruchowo- słuchowo-wzrokowe to uczenie wykonywania wzorów w rytm jednocześnie śpiewanej piosenki. Kolejne etapy tego ćwiczenia są następujące:

  1. demonstracja wzoru i sposobu wykonywania ćwiczenia;

  2. uczenie się polisensorycznie;

  3. reprodukowanie wzoru.

Ćwiczenia rozpoczynamy od demonstracji i omówienia wzoru: jak wygląda, do czego jest podobny. Następnie dziecko uczy się wielozmysłowo figury geometrycznej lub litery, podczas jednoczesnego jej rysowania i śpiewania piosenki. Najlepiej gdy wzór, po którym dziecko wodzi palcem, wykonany jest z materiałów o różnej fakturze i barwie.

Dalszy ciąg ćwiczeń to reprodukowanie wzoru:

1.całą ręką

2.palcem

3.kredą

Podczas tego etapu ćwiczeń dzieci uczą się, jak śpiewając piosenkę, jednocześnie rysować wzory(pisać litery).

Zajęcia końcowe

Na zakończenie przeprowadzamy krótkie ćwiczenia relaksacyjne, np. „piłki” podskakują w takt piosenki, „płatki śniegu” wirują w różne strony. Stosujemy zajęcia wyciszające, takie jak delikatny masaż, np. „deszczyk” pada na dzieci, ćwiczenia logopedyczne- oddechowe i usprawniające narządy mowy.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
terapia mowy dzieci z wadą słuchu, pismo nw dziecka
metoda malowania 10 palcami[1], pismo nw dziecka
bajkoterapia, pismo nw dziecka
Program Dobry Rodzic, Dobry Start w Warszawie. Doświadczenia i refleksje instytucji partnerkich
dobry start
Dobry start
dobry start przedszkolaka
Dobry start Planowanie przyszłości
dobry rodzic dobry start
Program Dobry Rodzic Dobry Start w Warszawie Doświadczenia i refleksje instytucji partnerkich
Dobry start przedszkolaka opracowanie Kasia
Na dobry start
Pismo niewidomego dziecka
Dobry start Planowanie przyszłości

więcej podobnych podstron