Konspekt opracowania fragmentu początkowego „Granicy” Zofii Nałkowskiej
I. Rozpoznanie:
Powieść zaczyna się od końca, scena początkowa → finał, niejasne informacje na temat głównego bohatera
Rekonstrukcja- retrospekcja
Wniosek- tematem powieści jest kariera; jest ona napisana w konwencji powieści kryminalnej
II. Narracja:
(niby) jest tradycyjna- 3 os. l. poj., narrator nie uczestniczy w akcji, trzyma dystans od opisywanych wydarzeń
Narrator przytacza opinię → reporter (narracja typowa dla reportażu) narracja reporterska
Nałkowska należała do grupy autentystów o nazwie „Przedmieście” (ich literatura opierała się na faktach), w swoich dziełach stosowali dwa kierunki- reportaż i faktomontaż
Użycie form bezosobowych- wprowadzenie sentencji; ogólnikowe, oczywiste refleksje
Refleksje ogólnikowe- wprowadzenie elementów eseju
Wniosek- ten fragment nie jest jednolity bo przytacza opinie jak w reportażu i refleksje jak w eseju
III. Bohaterowie:
Zenon- zrobił szybka karierę,
-charakterystyka zewnętrzna- pozytywna (rozpoznawalny, przyjemna twarz, rasowa, zgarbiony), negatywna (nienawistna, jezuicka- człowiek o podwójnym odbiciu co innego myśli niż robi i po nim widać)
Wniosek- postać trudna do zidentyfikowania, odgadnięcia
- charakterystyka wewnętrzna- wizerunek samego siebie (ma zasady moralne, motywuje każdy czyn, dla każdego czynu znajduje usprawiedliwienie), nieodpowiedzialny, tchórz; to co myślą inni → nikt nie będzie nas rozliczał z tragedii i motywów, tylko z czynów i faktów
Wniosek- mamy dwa portrety Zenona, dwie krańcowości
Agnostycyzm- nauka o niepoznawalności człowieka
Persona- moja rola jaką odgrywam dla użytku innych
Justyna- siedzi w więzieniu ( za coś co ma związek z końcem kariery Zenona), była u Zenona i zrobiła awanturę, Elżbieta opiekowała się nią
IV. Temat (sens):
Relatywizm- względność, agnostycyzm (wykluczenie możliwości poznawczych człowieka na polu „istoty” rzeczy jak i „istoty” związków przyczynowo-skutkowych)
-Względność poznania, niepoznawalność
-determinizm (uwarunkowanie), kompleks Elektry (skłonność kobiety do ojca), kompleks Edypa (skłonność mężczyzny do matki)
-zasada rzeczywistości kieruje naszą świadomością
Rola, na pokaz, maska na twarz nie na serce
V. Kompozycja:
Paralelizm pewnego typu lustra
-lustro- nie przedstawia swojego poglądu, przedstawia opinię
Od ogółu do szczegółu- od charakterystyki zewnętrznej do wewnętrznej (jak wygląda do tego co o sobie myśli)
Sentencja charakterystyki przepleciona sentencjami (o śmierci i o bezradności) narratora w poznaniu Zenona
VI. Styl:
Funkcja informacyjna, sucha relacja
Styl reportażu- jego zadaniem jest przedstawienie faktu w jak najprostszy sposób
VII. Podsumowanie:
Narracja sumaryczna- niedokładna, ogólnikowa
Przedstawienie różnych wersji opinii
Poznanie jednostki jest niemożliwe
Dwoista kompozycja: ogólnikowa narracja + relacja
Nałkowska zawsze tworzy nam dwie możliwości
Opracowała Daria Kaniewska III a