Co wchodzi w zakres medycyny fizykalnej?
Fizykoterapia
Fizjoprofilaktyka
Fizykalne metody diagnostyczne
Farmakoterapia
Czynniki fizykalne to:
Czynniki termiczne
Czynniki fotochemiczne
Czynniki elektrokinetyczne
Czynniki elektrochemiczne
Do uzdrowisk polskich należą:
Augustów
Świnoujście
Ustroń
Swoszowice
Lecznicze wody mineralne to:
Wody solne
Szczawy
Wody radoczynne
Wody arsenowe
Peloidy to:
Abiolity
Biolity
Ziemie lecznicze
szczawy
Bezwzględne przeciwwskazania do leczenia uzdrowiskowego:
Żółtaczka
Tętniak serca lub tętnic
Choroby układu krążenia
Alkoholizm
Największą zdolność pochłaniania ultradźwięków posiadają:
Ciecze
Gazy
Ciała stałe, np. metale
Ciała stałe o właściwościach plastycznych, np. guma
Podstawę leczniczego działania energii ultradźwiękowej stanowią czynniki:
Wzmożenie przepuszczalności błon komórkowych
Zmiany w strukturze koloidów tkankowych i ich uwodnienia
Usprawnienie oddychania tkankowego
Pobudzenie przemiany materii
Skutki biologiczne działania ultradźwięków to:
Rozszerzenie naczyń krwionośnych
Hamowanie procesów zapalnych
Wzmożenie napięcia mięśniowego
Działanie przeciwbólowe
Dawki średnie ultradźwięków wynoszą:
0,003 do 0,5 W/cm2
0,5 do 1,5 W/cm2
1,5 do 2,0 W/cm2
3 do 3,5 w/cm2
Przy ustalaniu dawki ultradźwięków konieczne jest uwzględnienie następujących czynników:
Powierzchni nadźwiękawianej
Czasu trwania zabiegu
Rodzaju fali ultradźwiękowej (ciągła czy ukształtowana w impulsy)
Odległości głowicy od skóry pacjenta
Wskazania do stosowania ultradźwięków to:
Zespół bólowy rwy kulszowej
Zakrzepowe zapalenie żył
Ostroga kości piętowej
Zaburzenia ukrwienia obwodowego
Ultradźwięków nie należy stosować przy:
Owrzodzenie goleni
Skazie krwotocznej
Nie zakończonym wzroście kości
Zaburzeniach rytmu serca
Przeciwwskazanie do helioterapii:
Czyraczność
Zaawansowana miażdżyca
Stany nowotworowe
Łuszczyca
Promieniowanie słoneczne zawiera:
75-83% promieniowania podczerwonego
59-65% prom. podczerwonego
15-20% prom. podczerwonego
1-2% prom. podczerwonego
Przy wpływie ciepła na organizm, odczyn miejscowy polega na:
Rozszerzenie naczyń krwionośnych
Zwiększenie przepływu krwi
Zmniejszenie napięcia mięśniowego
Podniesienie temperatury całego ciała
Metodyka zabiegów w saunie polega na:
Ogrzewaniu
Ochładzaniu
Nagrzewaniu i ochładzaniu
Zanurzaniu ciała w kąpieli o temp. 400C
Przeciwwskazania do stosowania sauny to:
Choroby zakaźne
Skłonność do krwawień
Przewlekłe choroby gośćcowe
Padaczka i stany psychotyczne
Zabiegi krioterapeutyczne możemy stosować w:
Okulistyce
Dermatologii
Chirurgii
Ginekologii
Do zimnych zabiegów miejscowych używany jest:
Ciekły chlorek etylu
Ciekły azot
Ciekły tlen
Schłodzone powietrze
Temperatura w kriokomorze właściwej wynosi:
-900C
-1100C
-1400C
-1600C
Zabieg w kriokomorze trwa:
10 s
60 s
120 s
10 min
Wskazaniami do zabiegów w kriokomorze są:
Reumatoidalne zapalenie stawów
Dyskopatia
Odnowa biologiczna
Zmiany zakrzepowe i zatorowe
W światłolecznictwie wykorzystujemy promieniowanie:
Podczerwone
Widzialne
Rentgenowskie
Nadfioletowe
Wpływ promieniowania podczerwonego na ustrój polega na:
Zmniejszeniu napięcia mięśni
Wzmożeniu przemiany materii
Podwyższeniu progu odczuwania bólu
Zwężeniu naczyń włosowatych skóry
Najbardziej wrażliwa na działanie promieniowania nadfioletowego jest skóra:
Dłoni
Głowy
Powłok brzusznych
Podudzi i ud
Okres utajenia rumienia fotochemicznego trwa:
2-5 min
20-30 min
Do 1 godz.
1-6 godzin
Intensywność rumienia fotochemicznego zależy od:
Intensywności emisji źródła promieniowania
Długości fali promieniowania nadfioletowego
Wrażliwości skóry
Czasu napromieniowania
Przeciwwskazania do stosowania promieni nadfioletowych to:
Nowotwory
Cukrzyca
Choroby przebiegające z gorączką
Krzywica
Zmiany w organizmie wywołane promieniowaniem nadfioletowym to:
Zwiększenie zmniejszonej liczby krwinek czerwonych
Zwiększenie liczby krwinek białych
Obniżenie podwyższonego ciśnienia krwi
Wpływ na przemianę cholesterolu
Gorące lampy kwarcowe to:
Palniki wysokociśnieniowe
Palniki niskociśnieniowe
Palniki próżniowe
Palniki o średnim cisnieniu
Przy działaniu promieni nadfioletowych przy odczynie pierwszego stopnia EI0, dopuszczalna powierzchnia naświetlania to:
30% powierzchni ciała
Bez ograniczeń
200 cm2
1-5cm2
Wskazania do stosowania promieni nadfioletowych to:
Trądzik pospolity
Nadczynność gruczołu tarczowego
Łuszczyca
Nerwoból nerwu kulszowego
Przy naświetlaniu dzieci do 6 miesiąca życia promieniami nadfioletowymi, dawka wyjściowa wyrażona w dawkach progowych to:
1
1/2
1/4
1/8
Obowiązująca jednostka indukcji magnetycznej jest:
Tesla
Wat
Amper
Volt
Graniczne wartości indukcji pola magnetycznego odróżniające magnetoterapię od magneto stymulacji to:
30µT
100 µT
20 µT
40 µT
Charakterystyczną cecha pola magnetycznego jest:
Pochłanianie przez struktury ustroju do głębokości 30mm
Pochłanianie przez struktury ustroju do głębokości 1-2 cm
Przenikanie przez wszystkie struktury ustroju
Wnikanie jedynie w warstwę rogowa naskórka
Efekty biologiczne działania wolnozmiennego pola magnetycznego o wartości indukcji 0,1 - 20mT to:
Działanie przeciwbólowe
Działanie przeciwzapalne
Działanie immunostymulacyjne
Stymulacja krążenia obwodowego
Wskazania do magnetoterapii to:
Reumatoidalne zapalenie stawów
Zaburzenia krążenia obwodowego
Ostra niewydolność wieńcowa
Trudno gojące się rany i oparzenia
Działanie biologiczne pól magnetycznych o niskich wartościach indukcji to:
Stymulacja tworzenia prostaglandyn E
Zwiększenie absorpcji białek
Wnikanie CA2+ do komórek
Zmniejszenie przepuszczalności błon półprzepuszczalnych
Wskazania do magnetostymulacji to:
Choroba Parkinsona
Choroba Alzheimera
Stany po złamaniach kości
Nerwica
Zabieg magnetostymlacji przy użyciu aparatu MRS 2000 trwa:
30s
2min
8min
20min
Drgania elektromagnetyczne wielkiej częstotliwości mogą oddziaływać na ustrój pod postacią:
Prądu wielkiej częstotliwości
Pola eklektycznego wielkiej częstotliwości
Pola magnetycznego wielkiej częstotliwości
Pola elektromagnetycznego
Działanie biologiczne diatermii krótkofalowej to:
Zwiększenie przepływu krwi tętniczej
Przyspieszenie komórkowej przemiany materii
Obniżenie pobudliwości nerwowo - mięśniowej
Zwężenie naczyń krwionośnych
Przy stosowaniu diatermii krótkofalowej jako zasadę przyjmuje się stosowanie w stanach ostrych i podostrych dawki:
I-atermicznej
II-oligotermicznej
III-termicznej
IV-hipertermicznej
Diatermii krótkofalowej nie należy stosować przy występowaniu:
Gruźlicy płuc
Miesiączki
Przewlekłego nieżytu jelit
Obecności w tkankach implantów metalowych
Wskazania do stosowania impulsowego pola magnetycznego wielkiej częstotliwości:
Zapalenie okołostawowe
Trudno gojące się rany
Zapalenie przydatków
Krwiaki pourazowe
Nie wolno wykonywać diatermii mikrofalowej w przebiegu:
Procesów nowotworowych
W stanach chorobowych z zaburzeniami ukrwienia
Zapaleń okołostawowych
Przewlekłych zapaleń stawów
Jakie czynniki odgrywają role w regulacji fizycznej temperatury organizmu:
Istnienie warstwy izolacyjnej pomiędzy powierzchnia ciała a odzieżą
Izolujący wpływ skóry i tkanki tłuszczowej
Wartość przewodnictwa cieplnego otoczenia
Ruch powietrza
W aparacie do diatermii krótkofalowej można wyróżnić następujące obwody:
Obwód zasilający
Obwód żarzenia włókna katody
Obwód siatki
Obwód leczniczy
W skład obwodu leczniczego w aparacie do diatermii wyróżniamy:
Cewkę indukcyjną
Kondensator zmiennej pojemności
Amperomierz
Elektrody zabiegowe
W metodzie kondensatorowej diatermii krótkofalowej wytwarzanie ciepła w tkankach zależy od:
Rozmiaru elektrod w stosunku do obiektu przegrzanego
Oddalenia elektrod od obiektu
Wzajemnego ułożenia elektrod
Rodzaju diektryku znajdującego się między elektrodami a skórą
Rodzaje polaryzacji zachodzącej pod wpływem zewnętrznego pola elektrycznego wielkiej częstotliwości:
Polaryzacja elektronowa
Polaryzacja jonowa
Polaryzacja wczesna
Polaryzacja orientacyjna
Dawkę diatermii krótkofalowej określa się na podstawie:
Odczuwania przez chorego ciepła w czasie zabiegu
Czasu trwania zabiegu
Rodzaju i umiejscowienia procesu chorobowego
Obserwacji chorego w czasie wykonywania diatermii krótkofalowej
Temperatura w przedsionku kriokomory wynosi około:
-400C
-600C
-900C
-1200C
Laseroterapia - monochromatyczność to:
Mała rozbieżność Katowa
Duża gęstość wiązki promieni
Prawie jednakowa długość fali
Zależność fazowa pomiędzy punktami promieniowania
Lasery mogą być:
Gazowe
Półprzewodnikowe
Cieczowe
Stałe
Działanie biologiczne promieniowania laserowego ma wpływ na:
Komórkowe
Kwas rybonukleinowy
Neuroprzekaźniki
Kości
Wskazania do terapii laserem to:
Stany zapalne ścięgien i mięśni
Odleżyny
Trądzik pospolity
Stany nowotworowe
Bezpieczeństwo pracy z laserem wymaga:
Oznakowania promieniowania
Okularów ochronnych
Szczelnego ekranowego pomieszczenia
Kozetki drewnianej
W elektrolecznictwie wykorzystujemy do celów leczniczych:
Prąd stały
Prąd zmienny
Prądy impulsowe małej częstotliwości
Prądy impulsowe średniej częstotliwości
Przepływowi prądu stałego przez tkanki towarzyszą zjawiska:
Elektrochemiczne
Elektrokinetyczne
Elektrotermiczne
Polaryzacji jonowej
Pod wpływem prądu stałego płynącego przez tkanki nerwowe i mięśniowe następuje:
Skurcz mięśnia
Zmiana objętości
Zmiana pobudliwości
Zmiana polaryzacji
Dawkę natężenia prądu stałego ustala się w zależności od:
Powierzchni elektrody
Czasu trwania zabiegu
Umiejscowieniu schorzenia
Wrażliwości chorego na prąd zmienny
Jonoforeza to zabieg polegający na:
Kąpieli w wodzie z rozpuszczonymi jonami
Wprowadzeniu jonów do tkanek siłami pola eklektycznego
Porządkowaniu jonów w komórkach przez prąd elektryczny
Zwiększaniu elektroczułości tkanki nerwowej
Jonoforeza z hydrokortyzonem służy do leczenia:
Stanów zapalnych skóry
Tkanek miękkich
Utrudnionego zrostu kości
Stanów zapalnych gałki ocznej
Elektrostymulacja to zabieg na punkt motoryczny:
Nerwu
Mięśnia
Układu trzewnego
Rdzenia kręgowego
Aparaty do elektrostymulacji to:
STYMAT S-110
Pulsotronic ST-4M
Aparat ST-43
Aparat LLS1020
TENS to zabieg wykonywany w celu:
Zmiany gęstości krwi
Zwalczania bólu
Zwiększenia progu reakcji na bodźce
Zwiększenia przepływu impulsów elektrycznych przez tkanki
DF, MF, CP, LP, RS, MM to symbole (oznaczenia) prądów zwanych:
Prądami Columba
Prądami Bernarda
Asterinta
Prądami diadynamicznymi
Przeciwwskazaniem stosowania prądów diadynamicznych jest:
Wszczepiony rozrusznik serca
Choroby przebiegające z gorączką
Zespół rwy kulszowej
Porażenie obwodowe nerwu twarzowego
Metody stosowane w elektrodiagnostyce układu nerwowo - mięśniowego to:
Metody prostolinijne
Metody jakościowe
Metody kątowe
Metody ilościowe
Chronaksja to:
Miara czasu reakcji mięśnia
Miara pobudliwości tkanek
Miara progowej wartości natężenia impulsu prostokątnego
Minimalny skurcz mięśnia