LABORATORIUM ELEKTRONIKI
Ćwiczenie Nr 3.
Temat: Tranzystorowy układ różnicowy.
Elektronika i telekomunikacja
Grupa laboratoryjna VI.
1. Pietrzak Adam
2. Siemieniuk Konrad
3. Staniaszek Marek
4. Wojtasiewicz Krzysztof
Data wykonania ćwiczenia:
98.05.11.
Cel ćwiczenia:
Tematem ćwiczenia są podstawowe własności tranzystorowego układu różnicowego. Ten elementarny układ jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych we współczesnej elektronice, przy czym różnorodność jego zastosowań jest bardzo duża.
Celem ćwiczenia jest ugruntowanie wiadomości dotyczących układu różnicowego poprzez obserwację jego wielkosygnałowych charakterystyk przejściowych oraz pomiary małosygnałowego wzmocnienia różnicowego i sumacyjnego w różnych warunkach obciążenia i zasilania.
Obliczenia wstępne i projektowanie:
IC1 = IC2=IS*EXP(UBE/UT) dla IC>>IS
UR=UBE1-UBE2
IC1/IC2=EXP(UR/UT)
ICM=IC1+IC2=IC1(1+IC2/IC1)=IC1[1+EXP(-UR/UT)]=IC2[1+EXP(UR/UT)]
UOD=UC1-UC2=UCC-IC1*RC-UCC+IC2*RC=RC(IC1-IC2)
podstawiając za IC1 oraz za IC2 otrzymujemy:
UOD=ICM*RC*tanh(-UR/2UT)
kr=UOD/UR
wzmocnienie różnicowe dla RC=2k IE=1.5mA
UOD=0,143 V
kr=28,757 V/V
wzmocnienie różnicowe dla RC=20k IE=1.5mA
UOD=2,875 V
kr=486,4V/V
Pomiary wzmocnienia układu różnicowego.
Lp. |
Obciążenie |
Zasilanie emiterów |
Napięcie UWE (sterowanie sumacyjne) |
Napięcie na wyjściu (sterowanie sumacyjne) |
UWY (sterowanie różnicowe 5mV) |
Wzmocnienie
|
|
|
|
[V] |
[V] |
[V] |
[V/V] |
Liniowe 2k |
IE=0.5 mA |
-2 |
4,557 |
4,558 |
kur=9,4 |
|
|
Liniowe 2k |
IE=0.5 mA |
1,88 |
4,558 |
4,605 |
kus=0,00026 |
2. |
Liniowe 2k |
IE=1.5 mA |
-2 |
3,668 |
3,669 |
kur=25,2 |
|
Liniowe 2k |
IE=1.5 mA |
1,88 |
3,673 |
3,795 |
kus=0,001 |
3. |
Liniowe 2k |
RE |
-2 |
3,44 |
3,664 |
kur=25,8 |
|
Liniowe 2k |
RE |
1,88 |
3,83 |
3,773 |
kus=0,1 |
4. |
Dynamiczne 2k |
IE=0.5 mA |
-2 |
5,158 |
5,155 |
kur=46,8 |
|
Dynamiczne 2k |
IE=0.5 mA |
1,88 |
5,16 |
5,398 |
kus=0,002 |
5. |
Dynamiczne 20k |
IE=1.5 mA |
-2 |
6,110 |
6,096 |
kur=430,6 |
|
Dynamiczne 20k |
IE=1.5 mA |
-1,88 |
6,137 |
8,249 |
kus=0,007 |
6. |
Dynamiczne 2k |
RE |
-2 |
5,171 |
5,155 |
kur=49,4 |
|
Dynamiczne 2k |
RE |
1,88 |
5,145 |
5,402 |
kus=-0,007 |
Wnioski:
Jak widać wzmocnienie różnicowe zależy od wartości rezystancji kolektora (wprost proporcjonalnie) i odwrotnie proporcjonalnie od rezystancji emiterowej.
W celu poprawienia charakterystyki liniowej stosuje się rezystory emiterowe o wartościach kilkadziesiąt-kilkaset omów. Rezystory te zmniejszają wzmocnienie ale poszerzają zakres pracy liniowej. Wraz ze wzrostem RE współczynnik tłumienia sygnału wspólnego rośnie. Jednak wartość ta jest ograniczona ze względu na odkładający się na rezystorze napięcie. W miarę wzrostu RE musimy zwiększać napięcie zasilania w celu utrzymania właściwej wartości prądu. Rozwiązaniem jest zastosowanie źródła prądowego o dużej rezystancji.
Na podstawie tabeli możemy powiedzieć, że wzmocnienie różnicowe przy obciążeniu liniowym i prądzie IE=1,5 mA , RE wynosi około 25 V/V, natomiast przy prądzie IE=0.5mA wzmocnienie wynosi 9,6 V/V. Przy obciążeniu dynamicznym o wartości 2k wzmocnienie wzrosło do 46,8 V/V , a przy 20k do 430V/V. Świadczy to o zalecie stosowania obciążeń dynamicznych.
Współczynnik wzmocnienia sumacyjnego (tłumienia sygnału wspólnego) oscylował wokół wartości bliskich zeru.